Adultery సింధు - మీ పక్కింటి అమ్మాయి

[bhargavi reddy]

మూడు ముక్కలాట - 3

ఆలా ఇద్దరు పెనవేసుకొని శృతి తప్పకుండ, ఒక ఇళయరాజా సంగీతం లా శృంగార సామ్రాజ్య అంచుల వరకు వెళ్లిపోయారు. చుట్టూ పరిసరాల్ని మర్చిపోయారు ఇద్దరు. అసలు గాలి కూడా దూరడానికి వీలు లేనంతగా అల్లుకుపోయారు, రాణి మూలుగులు కిరణ్ మింగేస్తున్నాడు, తన పెదాలని చప్పరిస్తూ. కింద రాణి పూకు లో లావు మొడ్డ వీరంగం చేస్తుంది. ఆ లేత పూకు కిరణ్ మొడ్డ ని బిగుతుగా పట్టుకొని తన వేగాన్ని నియంత్రిస్తున్నాయి.ఐన కూడా వాడు ఆపకుండా దరువు వేస్తూనే ఉన్నాడు . ఆ ధరువుకి అనుగుణంగా రాణి పైకి కిందకి ఊగుతుంది. ఆలా ఉగకుండా ఉండేందుకు, కిరణ్ రాణి మెడ కింద చేతులుపోనించి పట్టుకున్నాడు. ఇక రాణి కూడా తన చేతుల్ని కిరణ్ వెంట్రుకల్లోకి పోనించి గట్టిగ పట్టుకుంది. ఇంకో చేతితో నా చెయ్యి పట్టుకుంది సపోర్ట్ కోసం. ఆపకుండా ఐదు నిముషాలు దరువు వేసి, తృప్తిగా రాణి కళ్ళలోకి చూసాడు కిరణ్. మత్తు నిండిన కళ్ళతో రాణి కిరణ్ ని చూస్తూ తన చేతిని ప్రేమగా వాడి మొఖాన్ని, చెంపల్ని నిమురుతూ ఉంది. ఇద్దరు ఒకర్ని ఒకరు చూసుకుంటూ ఉండిపోయారు. కిరణ్ మొడ్డ మాత్రం ఇంకా దాని పని అది చేస్తుంది. రాణి ఆ సుఖాన్ని అనుభవిస్తూ మొదటి సరి కిరణ్ తో మాట్లాడింది.
రాణి: నా మొదటి సారి ఎలా ఉంటుందో అని చాల కళలు కన్నాను. వాటికీ మించి ఉంది రా
కిరణ్: నేను ఇంత లా సుఖపడింది కూడా ఇదే మొదటి సారి. అని మొడ్డని మొత్తం బయటకి లాగి ఒక్క పోతూ తో రాణి పూకు లోతుని తాకించాడు.
రాణి: అమ్మ, ఉమ్మ్మ్ అని తన లేత గులాబీ పెదాలని కొరుకుతూ, అంతగా నచ్చానా?
కిరణ్: నీలో వేడిగా దిగేసిన దాని మీద వొత్తు, నేను ఇంత వరకు ఇంత ప్రేమగా ఎవరిని చేయలేదు. ఆ మాట వినగానే రాణి కి గర్వంగా అనిపించింది.
రాణి:  ప్రేమ అనేది మాటల్లో కంటే చేతల్లో తెలుస్తుంది అంటారు. నాకు మీ వాడి తో తెలిసింది. అని కిరణ్ మెడ ని పట్టుకొని కిందకి లాక్కొని మరి ముద్దు ఇచ్చింది.
కిరణ్ రాణి ఫై పెదాలని జుర్రుకుంటూ, కింద పెదాలని చిలుకుతున్నాడు వాడి దండం తో.
కిరణ్ వేగాన్ని పెంచాడు. వాళ్ళ ముద్దుల్లోకూడా కసి పెరిగింది. కిరణ్ ఒకచేత్తో ఎడమ సన్ను ని నలుపుతూ ఇంకో చేత్తో రాణి పిర్రల్ని ఆపుగా పట్టుకొని తన కోరికని మొత్తం రాణి లోతుల్లో చూపిస్తున్నాడు. వాళ్ళ దరువు శబ్దం మెల్లి మెల్లిగా పెరుగుతూనే ఉంది. కోద్దిసేపటికి రాణి ముద్దు నుంచి విడిపించుకొని,
రాణి: నాకు అయిపోవచ్చింది, ఆపకు, దెంగు రా.
కిరణ్: హా, దెంగుతాను రాణి, నిన్ను వదలను. నీ లోతుల్లో నే ఉండిపోతే. అని రెండు చేతులని రాణి నడుము కిందకి పోనించి తనని గాలిలోకి లేపి దెంగుతున్నాడు. రాణి చేతుల్ని బేడీషీట్ ని గట్టిగ పట్టుకొని గాలిలోనే గుద్ద ఊపుతూ ఇంకా దెంగి, ఆపకు అని అరుస్తుంది. కిరణ్ ఫుల్ ఫోర్స్ తో దెంగుతూ, హా రాణి, ఎం ఉన్నవే , అసలు వదలనే నిన్ను అని దెంగుతూ కార్చేసుకున్నాడు. రాణి కూడా అదే టైం లో భావప్రాప్తి పొందింది. ఇద్దరు ఒకరిని ఒకరు హత్తుకొని పడుకున్నారు. ఆ క్షణం వాళ్లలో ప్రపంచాన్ని జయించేసాం అనే భావన కనిపించింది. ఇద్దరు పెనవేసుకుని ఉన్నారు ఇంకా. వాడు తన రసాలని రాణి పూకు లోతుల్లో కురుస్తూనే ఉన్నాడు. పూకు నిండి బయటకి కారుతున్నాయి రసాలు. ఇద్దరు శక్తి ఉన్నంత వరకు ఊగుతూనే ఉన్నారు. ఇక వోట్లొ శక్తి అంత అయిపోయాక, కదలకుండా అలానే ఉండిపోయారు.

ఆ క్షణం నాకు ఒక పెద్ద పాఠం నేర్పించింది. ఇన్ని రోజులు నేను చూసింది శృంగారం కాదు. అసలు అది కామం, ఇద్దరు ప్రేమికులు చేసుకునే ప్రక్రియనే శృంగారం అని తెలిసివచ్చింది. వాడు హారిక ని ఎన్నో సార్లు న ముందరే దెంగాడు, అడుగు దూరం లో హారిక పూకు ని, గుద్ద ని వాయించిన కలగని ఫీలింగ్, ఇప్పుడు ఇద్దరు దెంగించుకున్నాక, ఆలా పడుకొని ఉన్నపుడు కలిగింది నాకు. అసలు ఒకరిని ప్రేమిస్తే ఇంత బాగుంటుందా, ఇంతగా లీనమైపోతామా అనుకున్న. ఆ క్షణం ఒక నిర్ణయానికి వచ్చా, ఇక  నుంచి వీటికి దూరం గా ఉండాలి అని. నాకు ఆలాంటి ఒక ప్రేమ కావాలి. అంత వరకు నేను కామం ని నియంత్రణలో ఉంచుకోవాలి అని నిర్ణయం తీసుకున్న. ఆ నిమిషం నాకు వొళ్ళంతా తేలికగా అనిపించింది. తెలియని కోరిక నాలో రేగింది. ఆ కోరిక బలంగా మారి, ఒక శపధం అయింది. నాకు అలా ప్రేమించే తోడు దొరికే వరకు ఇక ఇలాంటి విషయాల్లో తల దూర్చాను అని. ఆ ఆలోచనలతో నేను అప్పుడు పడుకున్నానో కూడా తెలీదు. నేను నిద్రపోయే లోపే మల్లి మొదలు పెట్టారు రాణి వాళ్ళు. నాకు అటు వైపు చూడాలి అని కూడా అనిపించలేదు. హాయిగా నిద్రపట్టేసింది. ఆ వెన్నెల రాత్రి చల్లటి పిల్ల గాలులు నా శరీరాన్ని తాకుతుంటే, వెచ్చటి రగ్గు కౌగిలి లో నా రాకుమారుడి కోసం కళలు కంటూ నిద్రపోయా.

మరుసటి రోజు తొందరగా మెలుకువ వచ్చింది. పక్కన చూస్తే ఇంకా రాణి, కిరణ్, హరిత బట్టలు లేకుండానే పడుకొని ఉన్నారు. అప్పటికి ఇంకా తెల్లవారలేదు. రాణి కిరణ్ కౌగిలిలో ఒక చిన్న పిల్లల నిద్రపోతుంది. నేను నవ్వుకొని ఇద్దర్ని లేపి, బట్టలు వేసుకోమని చెప్పా. రాణి హరిత ని లేపింది. ఆలా అందరం సర్దుకొని మల్లి పడుకున్నాం. ఉదయాన్నే లేచి చూస్తే, నా పక్కన ఎవరు లేరు. నిబద్దకం గా వొళ్ళు విరుచుకుంటూ కిందకి వేళ్ళ. అప్పటికే అంత హడావిడిగా ఉంది. ఏంటి అని వెళ్లి చూస్తే రాణి వాళ్ళ అమ్మ, నాన్న వచ్చారు. తనని, తన తమ్ముడ్ని తీసుకొని వెళ్ళడానికి. పాపం రాణి, వెళ్లాలని లేకున్నా తప్పక వెళ్ళిపోయింది వాళ్ళతో. కిరణ్ మొదటి సరి ఏడ్చాడు. నాకు పాపం అనిపించింది. ఇప్పటిలా ఆ కలం లో సెల్ ఫోన్స్ లేవు కాబట్టి, మల్లి ఎప్పుడు కలుస్తారో కూడా తెలీదు. రాణి వాళ్ళు బస్సు ఎక్కి వెళ్లిపోయారు. ఆ రోడ్ చివరి వరకు రాణి వెనక్కి చూస్తూనే ఉంది. కిరణ్ తనని చూస్తూ ఆలా చెయ్యి ఊపుతూ ఉన్నాడు. అప్రయత్నం గా వాడి కళ్ళు వాటంతట అవే జల ధారా ని విడుస్తున్నాయే. క్షణం ఒక యుగం లా గడుస్తున్నా ఆ కొద్దీ క్షణాలు అయిపోయాయి. రాణి ఎక్కినా బస్సు మలుపు తిరిగి వెళ్ళిపోయింది, సుదూర తీరాలకి. ఆలా స్తంభం లా ఉండిపోయిన కిరణ్ ని పట్టుకొని కదిలించి, పద వెళదాం అని తీసుకెళ్ల. ఆ రోజు కిరణ్ ఎం చేయలేదు. వేప చెట్టు కింద అరుగు మీద పాడుకొనే ఉన్నాడు రోజంతా. పిలిస్తేయ్ మధ్యాహ్నం భోజం చేసాడు. అలా చూసి నేను కొంచెం ఫీల్ అయ్యా. హరిత పొలం పని అని పొద్దున వెళ్లి సాయంత్రం వచ్చింది. హరిత అలిసిపోయింది అనుకుంట, వచ్చి మంచం పైన పడిపోయింది. నేను ఇంటి బయట అరుగు మీద కూర్చొని రోజు ఎప్పుడు గడుస్తుంది అని చూస్తున్న. హరిత వచ్చిన ఐదు నిమిషాలకి ఆ వూరు కుర్రోళ్ళు నలుగురు వచ్చారు తోట వైపు నుంచి, అందులో చందు కూడా ఉన్నాడు. అత్తని అడిగా, ఎవరు వీళ్లంతా అని. మన ఊరి వాళ్ళే, పనికి వస్తుంటారు అప్పుడప్పుడు అనింది. ఈరోజు పొలం లో కలుపు తీసి, నీళ్లు పారడానికి ఉన్న కాలువలని సరి చేసారు. నేన్ను సరే అని తల ఊపి, నీళ్లు తాగడానికి ఇంటి లోపాలకి వెళ్ళ. అక్కడ హరిత కళ్ళు చాపుకొని పడుకొని ఉంది. బట్టలు ఏమాత్రం నలగలేదు, జుట్టు చెదరలేదు. అయితే ఈరోజు ఎం కాలేదు ఏమో లే అనుకున్న. నడుచుకుంటూ కిచెన్ లోకి వెళ్లి, నీళ్లు తాగి బయటకి వచ్చా. బయటకి వస్తున్నపుడు హరిత జాకెట్ పైన ఏవో మరకలు కనిపించాయి, ఇందాక అటు వైపు నుంచి కనిపించలేదు, ఇప్పుడు ఇటు వైపు నుంచి స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. తాను అసలు సోయ లో లేదు. ఏంటో చూదాం అని వొంగి జాకెట్ దగ్గర చూసా. అది ఏంటో తెలుసుకోడానికి నాకు ఎక్కువ సేపు పట్టలేదు. ఇన్ని రోజులు చూసిందే, వీర్యం అది. అది చూసి ఎవడో బాగా దెంగినట్లు ఉన్నాడు, ఇది పెద్ద బోకు ల ఉంది అనుకోని లేచా. లేచి కిందకి చూస్తే లంగా అంత వీర్యమే కనిపిస్తుంది నాకు. దాదాపు ఎనిమిది చోట్ల వీర్యం మరకలు స్పష్టంగా కనిపించాయి. గుండె ఆగినంత పని అయింది నాకు. ఎంత మంది దేన్గారు దీని ఈరోజు అని. ఆమ్మో దీనితో జాగ్రత్త గ ఉండాలి అని అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయా. బయటకి వెళ్లి అరుగు మీద ఉన్న కిరణ్ గదికి విషయం చెప్పా. ఆశ్చర్య పోతాడు అనుకుంటే, తెలిసిన విషయమే అన్నట్లు అవునా అని అన్నాడు.
రాణి: ఏంట్రా, అంత పెద్ద విషయం చెప్తుంటే అసలు కొంచెం కూడా ఆశ్చర్యం గ లేదా నీకు.
కిరణ్: నాకు దాని గురించి అంత తెలుసు. ఈ ఊర్లో ఎంత మంది దేన్గారు. ఎంతమంది దగ్గర పడుకుంది అంత చెప్పింది నిన్న మధ్యాహ్నం.
వాడిని నోరు వెళ్ళబెట్టి చూడడం నా వంతు అయింది.
కిరణ్: హరిత పూకు సీల్ ఓపెన్ చేసింది చందు గాడు. అది కూడా చాల చిన్న వయసు లో అంట. అప్పటి నుంచి తెలిసి తెలియని వయసు లో నేర్చుకున్న అమ్మ, నాన్న ఆటలు కాస్త కామ ఆటలు అయ్యాయి దీనికి. నా కౌంట్  6 అంట. అరడజను మంది దేన్గారు అప్పుడే దీనిని. ఇంకా ఎంత మంది తో  చేస్తుందో చూడాలి. ఇందాక వెళ్లారు కదా నలుగురు, వాళ్ళు దీని డైలీ స్టూడెంట్స్ అంట. రోజు దీని బొక్కల్లో వాళ్ళ మోడ్డలతో రోజు హాజరు వేసి పోతారు అంట.
నేను నిలబడిన చోటే కూలబడిపోయా. ఎం మాట్లాడుతున్నావ్ రా.
రాణి: ఎంత గొప్పగా అనుకున్న దాని గురించి. ఇలా ఎందుకు చేస్తుంది అది.  
కిరణ్: అడిక్ట్ ఐపోయిందే అది. అందుకే ఏ బొక్క లో పెట్టిన  ఎం అనలేదు. బాగా వాడేశారు. నేనేదో లేత పెట్ట అనుకున్న. ముదురు ముండ అది. ఒకే సరి నలుగురిని తట్టుకోగలదు అది. నిన్న వాళ్ళు నలుగురు, నేను కలిసి దెంగాం తోట లో. అసలు ఆ అరుపులు మాములుగా లేవు నిన్న. మామూలుగు అయితే ఒకరి తర్వాత ఒకర్ని పిలుస్తుంది అంట. నిన్న నేను అందరం కలిసి దెంగుదాం అని ఒకే సరి అన్ని బొక్కల్ని నింపేసాం. అందుకే అంత అలిసిపోయింది. ఈరోజు కూడా అలానే దేన్గారు అనుకుంట.
అసలు నా మైండ్ పని చేయలేదు. ఇంత పెద్ద లంజ అయ్యిందా ఇది అని ఆలోచిస్తే నే కాళ్ళు వణికాయి. ఒకే సరి ఐదు మొడ్డలు అనగానే ఇంకా నా కాళ్ళ కింద భూమి కంపించింది.
ఇక అక్కడ ఉండలేక, మా పెద్దత్త వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళిపోయా. స్నానం చేసి, సాయంకాలం పిన్ని సీరియల్ చూసి, పడుకునేస అత్త దగ్గరే. పడుకోడానికి నిద్రపోడానికి మధ్యలో ఏవ్ ఆలోచనలు. చిన్న వయసులో తెలిసి తెలియక చేసిన తప్పుల వాళ్ళ, హరిత ని ఇప్పుడు అందరూ ఈజీ గ వశపరుచుకుంటున్నారు. నేను ఆ తప్పు కి అడుగు దూరం లో ఉన్న. కొంచెం ఇంగితం ఉండడం వాళ్ళ కిరణ్ ని ఆరోజు ఆపేసా. లేదంటే, ఈ పతికి నేను కూడా హారిక, హరిత లాగా అయిపోతుండే. ఆ ఆలోచనకే నాకు కంపరం అనిపించింది. ఇక ఇవన్నీ మానుకోవాలి అని ధృడంగా నిశ్చయించుకుని నిద్రలోకి జారుకున్న.

ఆ రోజుతో మా సెలవలు కూడా అయిపోయాయి. రేపు పొద్దునే బస్సు ఎక్కి పట్నం పోవాలి. కిరణ్ పొద్దున్నే వచ్చి లేపాడు. నేను గబా గబా బట్టలు సర్దుకొని అమ్మమ, అత్త మామాయలకి సెలవు అని చెప్పేసి బస్సు రోడ్ మీద కి వచ్చేసాం. పట్నం కి ఒక గంట ప్రయాణం. అప్పుడు చేరామో తెలీదు, తొందరగా వెళ్లిపోయాం. 7 కి ఇంట్లో కి వెళ్ళాం. మా స్కూల్ 9  కి మొదలు అవుతుంది. నేను ఇంటికి వెళ్లి 8 కి అంత రెడీ అయిపోయి, కూర్చున్న. కిరణ్ మాత్రం నిద్రపోతున్నాడు. నేను రెడీ ఐ ఉండడం చూసి, నాన్న నేను స్కూల్ దగ్గర దింపుతాను, అటు వైపు గా వెళ్తున్న. కానీ నీకు ఇంకా టైం ఉంది ఏమో కదా అని అన్నాడు. నేను ఎం కాదు లే నాన్న ఎవరో ఒకరు ఉంటారు లే. నేను నీతో వచ్చేస్తా అని చెప్పి నాన్న సైకిల్ ఎక్క. 20 నిమిషాల్లో నన్ను స్కూల్ దగ్గర దింపేసి జాగ్రత్త అని చెప్పి తాను వెళ్ళిపోయాడు. నేను సెలవుల్లో టీచర్స్ చెప్పిన హోంవర్కుస్ కంప్లీట్ చేశా, కానీ కొంచెం headings  అందు రాయాలి. దాని కోసం అని క్లాస్ రూమ్ కి వెళ్లి, వెనక బెంచ్ లో కూర్చొని రాసుకుంటున్న. అంత నిశ్శబ్దం గా ఉండడం వాళ్ళ నేను చాల దీర్ఘంగా , ఈ లోకం పట్టించుకోకుండా రాస్తున్న.

ఒక్క సారి, బాయ్స్ సైడ్ బెంచ్ కదిలిన శబ్దం రావడం తో ఈ లోకం లోకి వచ్చా. తిరిగి చుస్తేయ్ అక్కడ మా క్లాస్ అబ్బాయి, మణి ఉన్నాడు. తన బెంచ్ లో కూర్చొని నా వైపు చూసి, చిన్నగా నవ్వాడు. నేను నవ్వి నా పని నేను చేసుకుంటున్న. అంత వరకు శ్రద్ధ గా రాసుకుంటున్న నాకు, అతని ని చూడగానే తన గురించి ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి. బహుశా మెదడు చేసేయ్ మాయాజాలం ఇదే ఏమో. ఎవరు లేని సమయాన ఇంత ఏకాగ్రత గా ఉంటామో, ఇలా ఎవరైనా మధ్యలో వస్తేయ్ అంతే ఇక. వచ్చిన వాళ్ళ గురించి ఆలోచించు అని తెగ గుర్తు చేస్తూ ఉంటుంది.

మణి గురించి చెప్పాలి అంటే, ఒడ్డు పొడువు బాగుంటాడు. సైలెంట్ గా ఉంటాడు క్లాస్ లో. గణితం లో టాపర్ తను. కానీ మిగతా సబ్జక్ట్స్ లో వీక్. అందుకే ఇలా సి సెక్షన్ లో ఉన్నాడు. తెల్లగా చాల బాగుంటాడు, ఒత్తయిన జుట్టు. క్లాస్ లో అందరూ రెస్పెచ్త్ ఇస్తారు తనకి. ఇక మ్యాథ్స్ సర్ కి వాడంటే చాల ఇష్టం. ఎంతగా అంటే వాడు ఎం చెప్పిన కరెక్ట్ అని, అసలు ఆలోచించకుండా వాడు చెప్పిన ఆన్సర్ ని బోర్డు పైన రాసె వాడు. అంత నమ్మకం. నేను కూడా మ్యాథ్స్ సర్ వాళ్ళ తెలుసుకున్న తన గురించి. అన్నిటికంటే ముఖ్యం, అల్లరి చేయదు, ఒకరిని గెలకడు. తన పని తాను చేసుకొని వెళ్తాడు. బహుశా ఆ రోజు అలా తను రాకపోయి ఉంటె, నేను అసలు మణి అని ఒకడు ఉంటాడు అని కూడా అప్పుడు ఆలోచించను ఏమో. అలా ఆలోచనలతోనే హోంవర్క్ అంత కంప్లీట్ చేసి, సైలెంట్ గా కూర్చున్న. కొద్దిసేపటికి క్లాస్ అంత నిండిపోయింది. హారిక కూడా వచ్చింది. నేను నవ్వుతు కొద్దీ సేపు మాట్లాడుకున్నాం. తర్వాత మేడం వచ్చింది, ఇక మల్లి మొదలు అయింది మా చదువుల ప్రయాణం.

కానీ నేను ఒకటి తలిస్తే, విధి ఇంకొకటి తలచింది. విధి అనడం కంటే, మెదడు అనడం సబబు అనుకుంట. ఇన్నేళ్ల జీవితం లో ఎన్నో చూసా, కానీ నా ఆలోచనలని మార్చింది ది సీక్రెట్ అనే పుస్తకం. బహుశా ఆ ఏజ్ లో నాకు తెలిసి ఉంటె, నా జీవితం మరోలా ఉండేదేమో ఈ పుస్తకం గురించి. ఆ పుస్తక సారాంశం, మనం ఏదైతే కావాలి అని బలంగా కోరుకుంటామో, అది జరగడానికి ఈ విశ్వం అంత సహాయం చేస్తుంది. ఇది జరగాలి అని కోరుకోవాలి , నమ్మాలి. మిగతావి వాటంతట అవే జరిగిపోతూ ఉంటాయి. ఆ రోజు ఉదయం నా మెదడు ఏ ఆలోచనలు లేకుండా స్వచ్చముగా అనింది. ఆ సమయం లో మణి ని చూడడం వల్ల, ఆరోజు అంత తన గురించే ఆలోచనలు నాకు. నా ఆలోచనల వల్ల అనుకుంట, మణి కూడా నా వైపే చూస్తున్నట్లు అనిపిస్తుంది. ఇలా మనసంతా ఏదో తెలియని కొత్త అనుభూతి. ఇన్ని రోజులు కామం తో మూసుకుపోయిన కళ్ళు ఒక్క సరిగా తెరుచుకున్నట్లు అనిపించింది. ఇక ఆ రోజు నుంచి రోజు మణి నా కోసం వెనక్కి చూసే వాడు. నేను చూడనట్లు నటించే దానిని. ఇంతక ముందు కూడా చూసే వాడు ఏమో, కానీ అప్పుడు నా లోకం వేరుగా ఉండడం వల్ల తెలియలేదు బహుశా. ఎవరికీ తెలుసు, మనసు పొరల్లో దాగిన జ్ఞాపకాలని చూడగలమేమో కానీ, కాలాన్ని వెనక్కి తిప్పి మనం చూడని విషయాలని తెలుసుకోలేము కదా. అలా రోజు ఒక తెలియని అనుభూతి తో నిండిపోయేది మనసు. మెల్లిగా నేను లాస్ట్ బెంచ్ నుంచి మధ్య బెంచ్ కి మారిపోయాను. హారిక కూడా పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. నా బెంచ్ , మణి బెంచ్ పక్క పక్కన ఉండేది. నేను ఇటు చివర, తను అటు చివర. ఇద్దరికీ పది అడుగుల దూరం. మణి మాత్రం ఓరకంట నన్ను చూస్తూ ఉండే వాడు. వాడు చూస్తున్నాడు అని నాకు అర్థం అయ్యేది. మెల్లిగా నవ్వుకొని, తన చూపుల్ని ఆస్వాదిస్తుందే దానిని. మెల్లిగా అది మా దిన చర్య అయిపోయింది. వాడు ఓరకంట చూడడం, అది నేను ఎంజాయ్ చేయడం. ఒక మాట కూడా లేకుండా రోజులు గడిచిపోయాయి.

హారిక కూడా పెద్దగా మాట్లాడేది కాదు స్కూల్ లో. కానీ కిరణ్ మాత్రం హారిక ని బాగా వాడుతున్నాడు. అది కూడా అలవాటు చేసుకుంది, సుఖాన్ని అనుభవిస్తుంది. నేను వాళ్ళు చేసుకునే అప్పుడు బయటకి వెళ్లడం మొదలు పెట్ట. కిరణ్, హారిక అసలు పట్టించుకోలేదు నన్ను. వాళ్ల లోకం వాళ్లదే అన్నట్లు రెచ్చిపోయే వారు. రెండు మూడు గంటల వరకు తలుపు తీసే వారు కాదు. నేను కూడా సాయంకాలం ట్యూషన్ జాయిన్ అయ్యా. వీటి నుంచి విముక్తి కోసం. అలా వాళ్ళు ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు, ఇలా నేను కష్టపడి చదువుతున్న. అలా తెలియకుండానే మూడు నెలలు అయిపోయాయి. పరీక్షలు దగ్గరపడ్డాయి. రేపు పరీక్షా అనగా, ముందు రోజు ట్యూషన్ నుంచి నేను ఒక్కదానినే ఇంటికి వెళ్తున్న.అప్పటికే చీకటి పడింది. మా వీధి మలుపు తిరిగి ఇంటి ముందుకు వెళ్తుంటే ఎవరో నా పక్కన ఆగినట్లు అనిపించి తిరిగి చూసా. వీధిలో ఒకటే లైట్ ఉండేది.ఆ లైట్ వెలుగు లో అక్కడ మణి నిలబడి ఉన్నాడు, సైకిల్ పైన. ఒక్క సరిగా నా గుండె వేగం అందుకుంది. సిగ్గు నా మొఖాన్ని ఆవరించింది. కాళ్ళు వణుకుతున్నాయి. ఇన్ని రోజులు పది అడుగుల దూరం నుంచి చూస్తుంటే చాల బాగుండేది. ఆ దూరం లోని ఒక సున్నా తగ్గితే , దాని పర్యవసానం ఇంత ఎక్కువ ఉంటుంది అని అప్పుడే తెలిసింది. సున్నా కి విలువ లేదు అన్న వాడిని తన్నాలి అనిపించింది. అదురుతున్న గుండెలతో తల పైకి ఎత్తి , తన కళ్ళలోకి చూసా. తెల్లటి మొఖం, అప్పుడే మొలుస్తున్న మీసాలు, గడ్డలు. చూడగానే నా గుండె వేగం రెట్టింపు అయింది. ఏంటి అన్నట్లు అతి కష్టం మీద కళ్ళతో సైగ చేశా. మణి మెల్లిగా చేతిని ముందుకు చాచి..
మణి: all the best for the exams అన్నాడు.
అప్రయత్నం గా నా చెయ్యి తన చేతిని తాకడానికి ముందుకు కదిలింది. నాకు ఇవ్వొద్దు అని ఉన్న , అది నా మెదడు వరకే పరిమితం అయింది. మనసు నా శరీరాన్ని కంట్రోల్ లోకి తీసుకొని, నా చేతిని తన చేతిలో కలిపింది. ఆ స్పర్శ ఇప్పటికి మర్చిపోలేదు. మొదటి సారి ఆ అనుభూతి. ఇన్ని రోజులు బూతు బొమ్మలు చూస్తే కానీ రాణి అనుభూతి, మొదటి సారి మణి చేతిని తాకగానే నా శరీరం అదుపు తప్పింది. కానీ అదంతా మొఖం లో కనిపించకుండా, మెల్లిగా నవ్వి థాంక్స్, same  to  you అని మాత్రం చెప్పా గలిగే.



అప్పటికే నా గొంతు ఎండిపోయింది, వొంటి వేడికి తడి ఆవిరి ఐపోయిందేమో, ఇక మాటలు రాలేదు. తను ఒక అర నిమిషం అలాగే పట్టుకొని, మెల్లిగా ఇక తప్పదు అని వదిలేసాడు నా చేతిని. వదిలి నాకు దూరంగా, చీకటిని తొలుచుకుంటూ, చీకటిలో కలిసిపోయాడు. తను వెళ్ళిపోయాక నా శరీరం నా అదుపు లోకి వచ్చింది. మెల్లిగా ఆ లైట్ ఉన్న స్థంబానికి ఆనుకొని, వొళ్ళంతా వేడితో అల్లాడుతుంటే ఆపు గా పట్టుకున్న. ఒక్క సరి వొళ్ళంతా జర్క్ ఇచ్చింది. ఆ అనుభూతిని నెమరు వేసుకుంటూ, మెల్లిగా ఇన్నిటి దగ్గరకి వేళ్ళ. ఇంకా డోర్ వేసేయ్ ఉంది.

హారిక అరుపులు వినిపిస్తున్నాయి. అవన్నీ ఆలోచించే స్థితి లో లేను. తలుపు కొట్టాను. అంత వరుకు హారిక అరుపులతో నిండిన ఆ ప్రదేశం ని కొద్దీ సేపు నిశ్శబ్దం రాజ్యమేలింది. ఒక నిమిషం తర్వాత తలుపు తెరుచుకుంది. అక్కడ కిరణ్ ఉంటాడు అనుకుంటే, కిరణ్ బదులు విక్రమ్ తలుపు తెరిచాడు. ఆశ్చర్యపోవడం నా వంతు అయింది. హారిక కనిపించలేదు. కానీ తన మూలుగులు బెదురూమ్ నుంచి వినిపిస్తున్నాయి. నేను ఆశ్చర్యం తో విక్రమ్ వైపు చూసాను.



విక్రమ్ మెల్లిగా నవ్వి, అడ్డు జరిగి ఎం జరగనట్లు బెదురూమ్ లోకి వెళ్లి తలుపు వేసాడు. నేను చూస్తూ ఉండిపోయా. అప్పటి వరకు మూలుగులు గా ఉన్న శబ్దాలు, మల్లి అరుపులు అయ్యాయి. నాకు ఎం అర్థం కాలేదు. విక్రమ్ ఎప్పటి నుంచి వస్తున్నాడు అని. కానీ వీటన్నికంటే, మణి ఇచ్చిన కరచాలనం నా బాడీ ని ఇంకా వదలలేదు. దాని వాళ్ల నేను వేళ్ళని పట్టించుకోకుండా ఇంకో రూమ్ లోకి వెళ్లి పడుకున్న. వొళ్ళు అంత ఒక విధంగా ఉంది. ఇంకా నా వొంటి వేడి తగ్గలేదు. అప్రయత్నంగా నా చెయ్యి నా పాంటీ లోపలి వెళ్ళింది. అప్పటికే నాది తడిచిపోయింది. మాములు కరచాలనం కె ఇలా తడిచిపోయిందా అనుకోని మెల్లిగా పు పెదాలని విడదీసి ఫింగర్ ని ముందుకి వెనక్కి రాపాడిస్తున్న. అప్పటికే చాల రసాలు కారడం వాళ్ల, ఈజీ గా రెండు వేళ్ళు లోపలి వెళ్లిపోయాయి. బిగుతుగా పూకు గోడలని తగులుతుంటే, మణి ని ఊహించుకుంటూ మూడు నెలల తర్వాత మొదటి సారి భావ ప్రాప్తి కలిగింది నాకు. ఇంతక ముందు అన్నిటికంటే, ఇది చాల బాగుంది. అలా నా చేతిని తొడల మధ్య పెట్టుకొని నిద్రపొయా. ఆ పక్కన హారిక అరుపులు ఇంకా అలాగే వస్తున్నాయి. అవి ఏమి పట్టించుకోకుండా, నా పాటికి నేను నిద్రపోయా. మొదటి సరి, కళల రాకుమారుడి బదులు, మణి కనిపించాడు. తెలియని చిరునవ్వు నా మొఖం పైన కనిపించి, మాయమైంది. నా మణి తో కలల్లో విహరిస్తూ, నిద్రాదేవి ఒడిలోకి జారుకున్న.