சுகமதி(பருவ திரு மலரே )mukilan

[johnypowas]

பருவத்திரு மலரே – 22

அவளது கூந்தலைக் கையில் எடுத்து… உச்சந்தலையிலிருந்து… மெண்மையாகத் தடவி..விட்டு. . அவள் கூந்தலில் ரோஜாவைச் சொருக… பின்புறமாக ‘ பின் ‘ னை நீட்டினாள் பாக்யா.
அதை வாங்கி. .. நன்றாகக் குத்தி விட்டான் ராசு.
கண்ணாடி பார்த்து.. சரி செய்து. ..”ம்… பரவால்ல.. நீ கூட நல்லாதான் பூ வெச்சு விடற…” என்றாள்.

அவன் பக்கமாகத் திரும்பி.. அவன் முன்பாக நேராக நின்றாள்.!
” பூ… மணமா இருக்கு..”
” நீ கூடத்தான்.. சும்மா ‘நச் ‘ னு இருக்க. .”
”நா கேட்டனா…?”
” சூப்பரா இருக்க தெரியுமா..? கும்முனு…!”
” சீ..” என அவனை அடித்தாள் ”பொருக்கி மாதிரி பேசாத..”
”யாரு. .நானு…”
” அதுலென்ன சந்தேகம். .?” என அவன் கை பிடித்து ”அப்றம்.. உனக்கு எவளாவது செட்டானாளா..?” எனக் கேட்டாள்.
” ப்ச்…!”
” நீ ஒரு வேஸ்ட்… ரா..! போனதையே நெனச்சுட்டு..!”
” ஏய்.. அப்படி இல்ல. . என் மனச கவர்ற அளவுக்கு எவளும்.. எனக்கு அமையல.. இப்போதைக்கு என் மனசக் கவர்ந்த.. ஒரே ராட்ஸஸி நீதான். ”
”நானா…?”
”நீயேதான்..” அவள் மூக்கை நிமிண்டினான் ”நீ மட்டும்தான்.”
” நானெல்லாம் உன்ன லவ் பண்ண மாட்டேன் பையா..! கனவுல கூட என்னை நெனைச்சிடாத..”
”நெனச்சா… என்ன செய்வ..?”
”கொன்றுவேன்..” என அவன் நெஞ்சில் குத்தினாள்.
அவளை இழுத்து. . மார்போடு சேர்த்தணைத்தான். ”அது என் கனவு…” அவள் கன்னம் முகர்ந்தான்.
அவள் முகம் திருப்பவில்லை. ”ஆனா. . அது என்னைப் பத்தினது…”
அவள் கன்னத்தை மெதுவாகக் கடித்தான். உதடுகளால் கவ்வி.. அவள் கன்னச் சதையை உறிஞ்சினான்.
” ஒரு பொண்ணு அழகாருந்தா.. அவளப் பத்தி யாருவேனா கனவு காம்பாங்க… அதத்தடுக்க எவளாலயும் முடியாது. .”
அவனது அணைப்பைப் பெரிதும் விரும்பினாள்.
”நான் அத்தனை அழகாடா..? ”
அவளை இருக்கினான் ”சில படைப்புகள்.. அற்புதம்..!”
”எந்த சில படைப்புகள்..?”
அவள் மார்பைத் தடவினான் ”கண்கள்… மூக்கு. .. வாய்..”
”மயிறு… மண்டை…?”
” ம்…ம்…! கழுத்து. .. மார்பு… இடுப்பு…”
” போதுன்டா… கீழ போகாத…!”
” ஒடம்புன்னா. .. அதுல எல்லாமே… ஒன்னுதான…?”
” ச்சீ… நாயி…”
” பின்புறம்.. குண்டு பூசணிக்கா முன்புற….”
”ச்சி…. நாயி… போதுன்டா…?”
” நா சொல்லலேன்னாலும்… அது இல்லேன்னு ஆகிருமா..?”
” இருந்துட்டு போகட்டும்… அத..நீ கூறு போடாத…சரி போதும்.. விடு..” என விலக முனைந்தாள்.
அவள் முகத்தைப் பிடித்து. .. உதட்டில் முத்தமிட்டான்.
உடனே விலகினாள்.
”போதும். . பையா…!”
மாலை… பாகயாவின் அப்பா..ராசுவைக் குட்டைக்கு மீன்பிடிக்க.. அழைத்துப் போய்விட்டார்.
பாக்யாவுக்கு. .. மனசு மிகவுமே அலைபாய்ந்தது. உடனே போய்..பரத்தைப் பார்க்கவேண்டும் போல் இருந்தது. ஆனால் அவளுக்குத் துணை வர.. இப்போது முத்து இல்லை. ஊருக்குப் போயிருந்தாள்.
தனியாகப் போகவும் முடியாது.
தன்.. தம்பியின் உதவியை நாடினாள். அவனைக் கெஞ்சிக்கூத்தாடி… காளீஸ் வீட்டுக்கு அழைத்துப் போனாள்.
”என்ன லேட்டு..?” பரத் சிரித்துக் கொண்டே கேட்டான்.
”ம்.. எங்க ராசு வந்துருக்கான்..”
பரத்துடனிருந்தவன்.. ”அது..யாரு.. உங்க ராசு..?” எனக் கேட்டான்.
”எங்க.. மாமா..” என்றான் கதிர்.
காளீஸ்வரி கேட்டாள் ”முத்து வல்லியா..?”
”இல்லக்கா.. அவ ஊருக்கு போய்ட்டா..”
” எப்ப போனா…?”
” நேத்து சாயந்திரமே போய்ட்டா..” பேசிக்கொண்டே..உள்ளே போய் கட்டிலில் உட்கார்ந்து கொண்டாள் பாக்யா.
ஏழரை மணிக்கு. . அவள் கிளம்ப நினைத்தபோது.. அவள் தம்பியைக் காணவில்லை.
பரத்திடம் கேட்டாள் ”என் தம்பி எங்க. .?”
” இங்கதான இருந்தான்…”
”காணமே…”
அங்கிருந்த இன்னொரு சின்னப் பெண்.. ” அந்தண்ணா போயிருச்சு..!” என்றாள்.
”எங்க போனான். .?”
” மணி அண்ணங்கூட.. சைக்கிள்ள…”
முத்துவின் தம்பிதான் மணி.
”எப்ப போனாங்க..?”
” அப்பளையாவே போய்ட்டாங்க…”
”சே..!” கவலை வந்தது. ”இப்ப நான் எப்படி போறது..?”
உடனே பரத் எழுந்தான். ” நான் இருக்கேன்.. வா..”
தயங்கி நின்றாள்.
காளீஸ்வரி..” அதான். . இவனே வர்றானே… தைரியமா போ…” என்றாள்.
வேறுவழியில்லை..!
அவனுடன் கிளம்பினாள். ஊரைத் தாண்டி. . நீண்ட தூரம் இருட்டுதான்.
பரத் போனில்.. டார்ச் அடித்தான்.
” வர்றப்ப தனியாத்தான் வரனும். .” என்றாள் பாக்யா.

”நானா..?” பரத்.
” ம்…”
” துணைக்கு வேனா… நீ வா..”
”க்கும். .! மறுபடி நா எப்படி போறது..?”
”நான் வரேன்… உனக்கு துணையா…!”
”அப்ப. . விடிய..விடிய.. நடந்துட்டே இருக்க வேண்டியதுதான்.. மாத்தி..மாத்தி. .!”
டார்ச்சை அணைத்தான்.!
”ஏன்…?” எனக் கேட்டாள்.
பக்கத்தில் வந்து. . அவள் கையைப் பிடித்தான் ”பேசிட்டே போலாம்… ஜாலியா..”
படபடப்பாக வந்தது. ஆனாலும் மறுக்கவில்லை. சாலையின் இரண்டு பக்கமும் பார்த்துக் கொண்டாள். ஆனாலும் அவனிடமிருந்து சற்று.. எட்டியே நடந்தாள்.
”இன்னிக்கு நீ..சரியா பேசவே இல்லை. .” என்றான் பரத்.
”எல்லாருமே இருக்காங்க… எப்படி பேசறது..?”
”எனக்கு மசக்கடுப்பு…” என அவள் கையை இருக்கிப் பிடித்தான்.
அவளுக்குள் ரசாயண மாற்றங்கள் நிகழ்ந்தன..! கைகள் நடுங்கின.. முகத்தில் வியர்த்தது…!
பரத் ” உக்காந்து பேசலாமா..?” எனக் கேட்டான்.
” எங்க. ..?!”
” இங்கதான்… அப்படி. . ஒரு. . ஓரமா..”
”சீ..” என்றாள் ”வேணாம்பா..”
”ஏன். . பயமா…?”
” ம்..”
” நான் இருக்கப்ப… என்ன பயம்?”
” என் பயமே.. அதுதான். .”
”உன்ன. . என்ன கடிச்சா..திண்ணுருவேன்…?”
”திண்ணுட்டா…?”
”கட்டிக்க போறவன்தானே… திண்ணு பாத்தா.. என்ன. .?”
”க்கும். ..! அதெல்லாம் கல்யாணத்துக்கு.. அப்றம்தான்”
அவள் தோளில் கை போட்டான். ”சரி எப்ப கல்யாணம். .பண்ணிக்கலாம்.?”
”இப்ப இல்ல. ..”
” வேற எப்ப. ..?”
” தெரில…”
” நீ இல்லாம… என்னால வாழவே முடியாது. .”
”ம்… ம்…”
” டெய்லி… கனவுல வந்து. . என்னை இம்சை பண்ற..”
” இனிமே வரல.. போதுமா..?”
” ஐயோ. .. நான் செத்தே போவேன்…”
” ஆ…”
சட்டென அவளைக் கட்டிப்பிடித்து. .. முத்தமிட்டு விட்டான்.
உடனே திமிறி… விலகிப் போனாள். அவளது இதயம் ட்ரம்ஸ் வாசித்தது.
” நீ..என் தேவதை..! இந்த ஜென்மத்துல.. எனக்கு நீதான் பொண்டாட்டி. ..”
இடைவெளி விட்டு. . மெதுவாக நடந்தாள்.
”பாக்கீ…”
” ம்..”
” நில்லேன்…”
” எதுக்கு. ..?”
” பேசலாம்…”
”ஐயோ. . வேண்டாம்…”
” ஏய்… பாத்தியா. ..” என எட்டி.. அவள் கையைப் பிடித்தான்.
”ஐயோ. .. விடு…”
” இருப்பா… ப்ளீஸ். .”
” வேனாம்… விடு… இதெல்லாம் தப்பு. .”
”நாந்தானே…? இரு.. ஒரேஒரு..கிஸ்…”
” அய்…ய்..யோ…ஓ..! விடு…”
”ப்ளீஸ். .. ப்ளீஸ். …ப்ளீஸ். .”
அவளைக் கட்டிப்பிடித்தான். அவள் கன்னம்..முகமெல்லாம் முத்தமிட்டான். அவள் திமிறத்..திமிற… அவள் மார்பைப் பிடித்தான்.
பயமும். . பதட்டமுமாக.. அவனிடம் சிக்கித் தவித்துக்கொண்டிருந்த போது.. ரோட்டின் வளைவில். . ஒரு வெளிச்சப் புள்ளி தெரிந்தது.
அவள் விலக எத்தனித்தாலும். .அவன் விட்டுவிடத்தயாராக இல்லை. அவள் மார்பைக்கசக்குவதிலேயே குறியாக இருந்தான்.
”ஐயோ. … விடு…” என திமிறி விலகியபோது… அந்த வெளிச்சம் பக்கத்தில் வந்து விட்டது.
பரத் விலகினான்.
பாக்யா. .. துப்பட்டாவை… இழுத்து மார்பில் போட்டவாறு மெல்ல நடந்தாள்.
வெளிச்சம் பக்கத்தில் வர… அது ராசு என்பது புரிந்தது.
அவளது மனசு ‘திக் ‘கென்றது.
”ராசு. .” என்றாள். வயிறு கலங்கியது.
”உன்னக்கூப்பிடத்தான் வந்தேன்…” என்றான். பரத்தைப் பார்த்தவாறு.
”த..தம்பி. . விட்டுட்டு வந்துட்டான்… இவங்க கொண்டு வந்து. .. வீட்ல விடறேன்னாங்க…”
உடனே பரத். . ” சரி பாக்யா. . பாத்து போ…!” என்றான்.
அவளும் ” ம்…” என்றாள்.
பரத் திரும்பிப் போனான்.
உடனே ராசுவுடன் கிளம்பிவிட்டாள். ராசுவின் கையைப் பிடித்து. .
”தம்பி சொல்லாமக்கூட வந்துட்டான்.. வீட்லயா இருக்கான்..?” எனக் கேட்டாள்.
” உம்…” என்றான் ராசு.
”வீட்ல போய் பேசிக்கறேன்..அவன…பரதேசி நாயீ….”
”……..”
” வெளில வந்து பாக்கறேன். .. ஆளக்காணம்னா… அப்பறம்..ஒரு சின்ன புள்ளதான் சொல்லுச்சு… மணிகூட சைக்கிள்ள வந்துட்டான்னு
”அதுசரி…. இவன் யாரு. ..?” என அவளை இடைமறித்துக் கேட்டான் ராசு.
அவன் தோளில் சாய்ந்துகொண்டு. ..நடந்தாள்.
” பரத்…”
”அப்றம்…?”
” அப்றம்… என்ன. ..?”
”இருட்ல நின்னு… என்ன செஞ்சுட்டிருந்தீங்க…?”
லேசாகக் கலவரமடைந்தாள். அதை சமாளித்து. …
”இல்லியே… நடந்து வந்துட்டிருந்தோம்…” என்றாள்.
”என்னை நம்பச் சொல்றியா..?”
அவளுக்கு வேறுவழியில்லை.
”உன்மேல சத்தியமா. ..” என்றாள்