Fantasy ਫੁਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਦਾ ਚਸਕਾ

[Officialmanjeetdhiman]

ਭਾਗ – 2 – ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ।

ਹੁਣ ਰਾਤ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਟਹਿਲਣ ਲਈ ਛੱਤ ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਪੌੜੀਆਂ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਈ। ਉਹ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਛੱਤ ਤੇ ਥੋੜਾ ਸੈਰ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਹ ਛੱਤ ਤੇ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਪਰ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਆਵਦੇ ਕੋਠੇ ਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਖੜੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕੰਨ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਇਆ ਹੋ ਸੀ। ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਘਰ ਆਪਸ ਚ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਬਨੇਰਾ ਟੱਪ ਕੇ ਉਸ ਵਲ ਗਈ ਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਫੋਨ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਗ ਪਈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਦੀਦੀ ਕਿਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ (ਹਸਦੇ ਹੋਏ)।
ਮਨਿੰਦਰ – ਤੇਰੇ ਜੀਜੂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਕਿ ਗੱਲ, ਇੰਨੀ ਬੇਸਬਰੀ??
ਮਨਿੰਦਰ – ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਉਸ ਦੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਯਾਦ ਜੀਜੂ ਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾ ਜੀਜੂ ਦੇ_______ ਦੀ??
ਮਨਿੰਦਰ – ਸੰਗਦੇ ਹੋਏ, ਕਿਸ ਦੀ??
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਜੀਜੂ ਦੇ ਉਸ ਦੀ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਜੀਜੂ ਦੇ ਕਿਸ ਦੀ। ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨੀ ਲਗੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਅਣਜਾਣ ਬਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਜੀਜੂ ਦੇ ਉਸ ਦੀ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰਾਤਾ ਨੂੰ ਸੌਣ ਨੀ ਦਿੰਦਾ।
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਹਸਣ ਲਗੀਆ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਲੱਗ ਜੂ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਥੱਲੇ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਅਗਲੇ ਦਾ ਤੇਰੀ ਧੁੰਨੀ ਤਕ ਗਿਆ।
ਅੱਜ ਮਨਿੰਦਰ ਕੁਛ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਖੁੱਲ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਜੋ ਮਜਾਕੀਆ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ, ਉਸ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਸੰਗ ਘਟ ਗਈ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਪਹਿਲਾ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇਸ ਵੇਲੇ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗਰਮ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਫੁਦੀ ਚ ਲੱਗੀ ਅੱਗ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੀ ਲੀਕ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਵੇਲੇ ਕਿਸੇ ਗੱਭਰੂ ਦੇ ਲਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਤੁਸੀ ਕਿੰਨੇ ਗੰਦੇ ਹੋ ਗਏ ਹੋ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਉਹ ਥੱਲੇ ਚਲੀ ਗਈ। ਫਿਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਕਲਾਸ ਚ ਦੇਖੇ ਦੀਪੇ ਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਸੌ ਗਈ।
ਸਵੇਰ ਦੇ 5:30 ਵੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਉਠ ਕੇ ਆਵਦੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਅੱਜ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਭੂਆ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਭੂਆ ਦਾ ਘਰ ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ 6 ਵਜੇ ਘਰੋ ਚਲ ਪੈਣੇ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾ ਰਹੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪੇਪਰ ਨੇੜੇ ਆ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਵਾਪਿਸ ਆਉਣਾ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਘਰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਘਰਦੇ ਨਹੀਂ ਚਹਾਉਂਦੇ ਸਨ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਕੱਲੀ ਘਰ ਰਹੇ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਤੇ ਭਰਾ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਮਾਮਾ ਉਸਦੀ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਛੱਡ ਗਿਆ ਸੀ। ਨਾਨੀ ਕਾਫੀ ਬੁਢੀ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਘਟ ਸੁਣਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਤੁਰਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਔਖੇ ਹੋ ਕੇ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਮੁੱਕਾ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲਗ ਪਈ। ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਕੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਜਾ ਕੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਇਆ ਤੇ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰੀ ਕੇ ਦੀਦੀ ਆ ਜਾਓ, ਟਾਈਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਤੇ ਉਹ ਸਕੂਲ ਵਲ ਚਲ ਪਾਈਆਂ। ਦੋਵੇਂ ਰਸਤੇ ਚ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਮੁੰਡੇ ਇਹਨਾਂ ਦੋ ਸੋਹਣੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਦੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਤਕ ਰਹੇ ਸਨ। ਏਹਨੇ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਕਾਲੇਜ ਵਲ ਚਲ ਪਾਈ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦੇ ਕਾਲਜ ਚ ਬਹੁਤ ਦੀਵਾਨੇ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੋਦਨ ਲਈ ਤੜਪਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦਾ ਮਾਣ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਏਧਰ ਸਕੂਲ ਚ ਰੋਜਾਨਾ ਵਾਂਗ ਪੜਾਈ ਚੱਲਦੀ ਰਹੀ। ਹੁਣ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਅੱਜ ਫਿਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹਿਰੇਦਾਰੀ ਲਈ ਮਨਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਕੱਲ ਵਾਲਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲੀ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਨਾ ਨੁੱਕਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੇ ਜਦੋਂ ਕਲਾਸ ਵੇਹਲੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਤੋਂ ਝੱਟ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ। ਦੀਪਾ ਪਹਿਲਾ ਵਾਂਗ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚ ਚੁੱਕ ਕੇ ਅਖੀਰਲੇ ਬੈਂਚ ਤੇ ਲਈ ਗਿਆ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਆਵਦੇ ਪੱਟਾ ਚ ਬਿਠਾਇਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਪਾ ਲਏ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਅੱਜ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਮ ਦੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਜਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਅੰਦਰ ਵਲ ਹੀ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਰੱਸ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸੂਟ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਘਟਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਦੀਪੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਸੂਟ ਉਪਰ ਨੂੰ ਗ਼ਲੇ ਤੱਕ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਕੱਢ ਲਏ ਤੇ ਉਸਦੀ BRA ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਖਿਸਕਾ ਦਿੱਤੀ। ਹੁਣ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ 34 ਇੰਚ ਦੇ ਮਾਮੇ ਪੂਰੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਨਾਲ ਹਿਲ ਰਹੇ ਸਨ। ਦੀਪੇ ਦਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗਿੱਲੀ ਫੁਦੀ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸਨੇ ਸਲਵਾਰ ਵੀ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਖਿਸਕਾ ਦਿੱਤੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖ ਕੇ ਮਧਹੋਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਹੁਣ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕੱਚੀ ਨੂੰ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਨੂੰ ਕੱਚੀ ਚ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਦੀਪਾ ਅੱਜ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ
ਚੋਦਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਕੱਚੀ ਲਾਉਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ ਪਰ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਥੋੜੀ ਹੋਸ਼ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਦੀਪੇ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਹੁਣ ਦੀਪਾ ਵੀ ਹੋਸ਼ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਮੌਕੇ ਦੀ ਨਜ਼ਾਕਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਰੁਕਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਕੱਢ ਕੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜ੍ਹਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਕਾਹਲੀ ਕਾਹਲੀ ਉਸ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲਗੀ। ਛੇਤੀ ਹੀ ਦੀਪਾ ਵੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਹੱਥਾ ਅੱਗੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਲਨ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਧਾਰੀ ਨਾਲ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਹੱਥ ਲਿਬੇੜ ਦਿੱਤੇ। ਛੇਤੀ ਹੀ ਦੋਵਾ ਨੇ ਆਵਦੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕੀਤੇ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅੱਜ ਤਾ ਉਸ ਨੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁਦੀ ਲੈ ਕੇ ਰਵੇਗਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਅੱਜ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਦਾ ਬਾਕੀ ਸਮਾ ਵੀ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਹੁਣ ਮਨਿੰਦਰ ਨਾਲ ਘਰ ਵਾਪਿਸ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਅੱਜ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਘਰ ਨੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕਵਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ਾਮ ਨੇ ਘਰ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਤਾ ਅੱਗੋ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾ ਮੈ ਕੀਤੇ ਵੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹਾਂ। ਅਸਲ ਚ ਮਨਿੰਦਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਆਵਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਜਾਨ/ਜਾਨੂ/ਛੋਟੀ/ਗੁੱਡੀ ਕਹਿ ਕੇ ਬਲਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਦੋਵੇਂ ਆਵਦੇ ਆਵਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਫਿਰ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਤ ਤੇ ਆਵਦੇ ਬੈੱਡਰੂਮ ਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਉਸ ਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਤੜਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਸੈਕਸ ਫਿਲਮ ਲਾਈ ਤੇ ਆਵਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਵਦੀ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੀ ਗਰਮੀ ਚ ਪਾ ਕੇ ਸ਼ੋਲੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ।