Thread Rating:
  • 59 Vote(s) - 3.75 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Fantasy మహా (TIME) -ఇందులేఖ (LOVE)
మేడం ని ఆశ్చర్యం గా చూస్తున్నాను.....
"నందు ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్ రా "అని నా భుజాలు పట్టుకొని కుదిపేసరికి కళ్ళు నలుపుకొని మేడం ని చూసాను

 ఇప్పుడు  మేడం నే కనిపిస్తుంది,  నిన్న కూడా ఇలానే జరిగింది, అస్సలు ఎందుకు ఇలా కనిపిస్తుందో అర్ధం కావడం లేదు

ఒకవేళ గత జన్మ లో  జరిగింది ఇప్పుడు కనిపిస్తుందా,

లేకపోతే "గత జన్మ లో జరిగినట్టే ఈ జన్మ లో కూడా అలానే జరుగుతుంది "అని కనిపిస్తుందా

నిజం గా అలానే జరిగితే మళ్ళీ ఎవరు చస్తారు, నేనా లేక సార్ ఆ, అలా ఆలోచించగానే  ఎందుకో నా గుండె భయం తో స్పీడ్ గా కొట్టుకుంటుంది

అప్పుడే మేడం "రేయ్ ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్ రా"అని మళ్ళీ నన్ను కుదిపేసరికి, ఈ లోకం లోకి వచ్చి
మేడం ని చూసాను, మేడం కంగారు గా నన్నే చూస్తున్నారు

మేడం ని ఒకసారి చూసి,
 ఇప్పుడు నాకు కనిపించింది మేడం కీ చెప్పాలా వద్దా అని ఆలోచించాను

ఒకవేళ మేడం కీ చెప్తే కంగారు పడతారు, భయపడతారు అనుకోని చెప్పకూడదు అనుకున్నాను

వెంటనే మేడం చంపలు పట్టుకొని ప్రేమగా చూస్తూ "ఏం ఆలోచించటం లేదు కానీ, ఇప్పుడు నాకు ఏదో చెప్పావు కదా మళ్ళీ చెప్పు "అన్నాను 

నేను అలా అనగానే మేడం  కోపం గా చూస్తూ "అంటే నేను చెప్పేది వినకుండా ఆలోచిస్తూ కుర్చున్నావా, అస్సలు నన్ను పట్టించుకోకుండా ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్,అంత ఆలోచించే ముఖ్యమైన విషయం ఏంటి "అని గట్టిగ అడిగింది

అలా అడిగేసరికి మేడం భుజం మీద చెయ్యి వేసి "నేను ఆలోచించే విషయం చెప్తా కానీ ముందు నాకేదో చెప్పావ్ కదా అదేంటో చెప్పు "అని అడిగాను

 అస్సలు మేడం ఏం చెప్పిందో తెలుసుకుందాం అని

నేను అలా అడిగేసరికి, మేడం  నన్ను  కొద్దిసేపు చూసి ఒక్కసారి గా చిన్నగా నవ్వుతు  "నేను ఏం చెప్పానంటే కార్తీక్కి నేను అంటే ప్రాణం, నన్ను వదిలి అస్సలు వుండలేడు, అందుకే నేను చెప్పిన దానికి ఒప్పుకున్నాడు, ఇక నుండి నువ్వు నాతోనే ఏ భయం లేకుండా ఉండొచ్చు "అని చెప్పాను అని నా భుజం మీద తల వాల్చింది


మేడం చెప్పింది విన్న తరువాత నాకు ఒకటి అర్థం అయ్యింది

గత జన్మ లో జరిగినట్టే ఇప్పుడు కూడా జరిగితుంది అని,

 కానీ నాకు అర్థం కానీ విషయం  ఏంటంటే అస్సలు మాకే ఎందుకు ఇలా జరుగుతుంది అని, ఈ కాలం లో కూడా ఈ పూర్వ జన్మ లు, పగలు, ప్రతికారాలు ఏంటో నాకు అస్సలు అర్ధం అవ్వడం లేదు

నేను ఇలా ఆలోచిస్తుంటే అప్పుడే మేడం "నందు ఏం మాట్లాడవేరా, ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్ "అనేసారికి

నా ఆలోచనల నుండి బయటికి వచ్చి "ఏం లేదు మేడం, అస్సలు మీకు నా మీద ఇంత ప్రేమ ఎలా వచ్చిందా అని ఆలోచిస్తున్న, అది కూడా ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్న మొగుడిని ఒప్పించి మరి నాతో కలిసి ఉండాలి అనుకుంటున్నారు కదా అస్సలు ఎలా ఇదంతా అని ఆలోచిస్తున్నా " అని అడిగాను



నా మాటలకి మేడం  ఒక్కసారి గా లేచి నా ఒడిలో కూర్చొని  నా మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి దగ్గర గా నా కళ్ళలోకి చూస్తూ " ఏమో రా నాకు కూడా తెలీదు ఎందుకు ని మీద పిచ్చి ప్రేమనో, ఏ రోజు ఐతే నిన్ను చూసానో ఆ రోజు నుండి నిన్ను మర్చిపోలేకపోతున్నాను,నువ్వు నా దగ్గరగా ఉంటే నాలా నేను ఉండలేకపోతున్నా, ఎప్పుడు నిన్నే చూస్తూ ఉండాలని పిస్తుంది

నిన్ను ఎప్పుడు చుసిన ముద్దుపెట్టుకోవాలి, హత్తుకోవాలి, కొరకాలి, గిల్లాలి,  కొట్లాడాలి ఇలానే ఎప్పటికి ని వడిలో  కూర్చొని ఉండిపోవాలి అనిపిస్తుంది,

కానీ కుదరదు కదా ఎప్పటికి నీతో ఇలా ఉండటం, ఎందుకంటే నాకు పెళ్లి అయ్యింది మొగుడు వున్నాడు, అలాంటి నేను నీతో నా జీవితాంతం ఉండటం అసాధ్యం, అందుకే రోజు చాలా ఆలోచించే దాన్ని

 ఎప్పటికి నీతో కలిసి ఉండాలి అంటే ఏం చేయాలి అని చాలా ఆలోచించాను,కానీ ఏం చేయాలో అర్ధం అయ్యేది కాదు,కార్తీక్ నన్ను వదిలి వుండలేడు, తనకి నేను కావాలి, నాకు నువ్వు కావాలి, ఇంక నికు దూరంగా ఉండలేకపోయాను,

కార్తీక్ కి తెలిసిన కూడా పర్వాలేదు  అనుకున్నాను,అందుకే కార్తీక్ కి మన గురించి తెలిసేలా ఆ రోజు నిన్ను మాల్ కి పిలిచాను, చిన్నగా చిన్నగా  నిన్ను కలుస్తూ  కార్తీక్కి మన గురించి తెలిసేలా చేసి, అలవాటు చేయాలి అనుకున్నాను, ఇలా చేయటం వల్ల కార్తీక్ కి నా మీద ప్రేమ పోతుంది అనుకున్నాను డైవర్స్ తీసుకుందాం అనుకున్నాను కానీ కార్తీక్ మాత్రం నా గురించి తప్పుగా చెప్పి నా నుండి నిన్ను దూరం చేస్తాడు అని అస్సలు అనుకోలేదు


దీంట్లో కార్తిక్ తప్పు ఏం లేదు నా మీద వున్నా ప్రేమ కార్తీక్ చేత అలా చేపించింది

కానీ నిన్ను నేను ఓదులుకోలేను అందుకే నిన్ను ఇంటికి తీసుకొచ్చి కార్తీక్ కి విడాకులు ఇస్తా అని చెప్పాను, అలా అయిన నన్ను వదిలేస్తాడు అనుకున్నా, కానీ నాకు తెలుసు కార్తీక్ నన్ను వదిలి వుండలేడు అని అందుకే నువ్వు నాతో ఉండటానికి ఒప్పుకుంటే డైవర్స్ ఇవ్వను అని చెప్పాను దీనికి కార్తీక్ కచ్చితంగా ఒప్పుకుంటాడు అని తెలిసే అలా చెప్పాను, నేను అనుకున్నట్టే కార్తీక్ నువ్వు నాతో ఉండటానికి ఒప్పుకున్నాడు "అని నా బుగ్గ మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టింది.


మేడం చెప్పింది విని చాలా షాక్ లో ఉండిపోయాను
నేను అలానే ఆశ్చర్యం గా మేడం ని చూస్తుంటే, మేడం చిన్నగా నవ్వుతు "అలా చూడకు నందు ఇదంతా ని కోసమే చేసింది, ఇక నుండి మనం కలిసే ఉంటాము "అని నవ్వితుంది

మేడంకి నా మీద వున్నా ప్రేమ కి ఏం మాట్లాడాలో తెలియలేదు, నాకెందుకో కంట్లో నీళ్లు తిరిగాయి, వెంటనే మేడం మొకం అంత ముద్దులు పెట్టి నా గుండె కి గట్టిగా హత్తుకున్నాను, మేడం కూడా నన్ను గట్టిగా పట్టుకొని, అలానే నా గుండెలపై ఉండిపోయింది


కొద్దిసేపటికి మేడం నన్ను విదపించుకుంటుంటే నేను ఇంకా గట్టిగా హత్తుకున్నాను, నేను అలా చేసేసరికి మేడం నవ్వుతూ నన్ను హత్తుకొని "ఏంటి నన్ను ఇంక విడిచిపెట్టావా "అంది,

నేను ఇంకా గట్టిగా చుట్టేసి "లేదు విడిచిపెట్టను "అని చెప్పాను.

నా మాటలకి మేడం నవ్వుతు "సరే విడిచి పెట్టకు, ఇలానే జీవితాంతం నాతోనే ఉండిపో "అని నా మెడ మీద ముద్దు పెట్టింది.

మేడం అలా అనగానే ఎందుకో నాకు తెలియకుండానే నా కంట్లో నుండి నీళ్లు రాలాయి, వెంటనే మేడం బుగ్గలు పట్టుకొని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టి "ఇప్పుడు చెప్తున్నా విను బంగారం నేను సచ్చే వరకు నేను నిన్ను వదిలిపెట్టను"అన్నాను

నా మాటలకి మేడం కంట్లో నుండి నీళ్లు కారుతున్నాయి,నా తల పట్టుకొని పెదవులా మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టింది, నేను కూడా  పెట్టాను,మా పెదవులు కలిసిపోయాయి, మా ఇద్దరి కళ్ళు మూసుకుపోయాయి,చిన్నగా ఒకరి పెదవులని ఒకరం గాడం గా ముద్దు పెట్టుకుంటూ మా ప్రేమ ని చెప్పుకుంటున్నాము,

మా ముద్దు అలా కొనసాగుతూనే ఉంది, నాకు ఈ ముద్దు చాలా నచ్చింది

దీంట్లో ఎలాంటి కామం లేదు, కేవలం ప్రేమ మాత్రమే కనిపిస్తుంది అలా ఎంత సేపు పెట్టుకుంటూ ఉన్నామో సమయమే తెలియలేదు, ఎవరో మమ్మల్ని గమనిస్తునట్టు అనిపించి కళ్ళు తెరిచి చూసా ఎదురుగా  రమ్య కనిపించింది నేను చూడటం చూసి తల దీంచేసింది, తన పక్కన రాహుల్ కూడా ఉన్నాడు రాహుల్ కూడా తల దించుకొనే ఉన్నాడు

 వాళ్లిదరిని అక్కడ చూసి ఇంక మేడం చంపలు పట్టుకొని చిన్నగా విడిపించుకున్నాను, మేడం మెల్లిగా కళ్ళు తెరిచి ప్రేమగా నన్ను చూస్తూ "ఏమైంది "అని చిన్నగా అడిగింది, వెనకకి చూడమని కళ్ళతో సైగ చేసాను,

 మేడం తల తిప్పి రమ్య ని రాహుల్ ని చూసి, నా మీద నుండి లేచి పక్కన కూర్చొని బట్టలు సరి చేసుకుంటుంటే అప్పుడే రమ్య"సారీ మేడం, అనుకోకుండా వచ్చాము"అని తల దించుకుంది.

మేడం రమ్య ని చూసి నవ్వుతు "సారీ ఎందుకు లే రమ్య, రా వచ్చి కూర్చో "అనేసరికి రమ్య వచ్చి మేడం పక్కన వున్నా సింగల్ సోఫాలో కూర్చుంది

 రాహుల్ తల లేపి "మేడం ఈ రోజు ఆఫీస్ కి వస్తారా "అని అడిగాడు

"లేదు లే రాహుల్ నాకు రావటం కుదరదు నువ్వు వెళ్ళు, ఈ రోజు నుండి నాకు ఆఫీస్ కి రావటం కుదరకపోవచ్చు నువ్వే అన్ని చూసుకో "అని మేడం చెప్పింది

"సరే మేడం నేను ఆఫీస్ కి వెళ్తాను "అని రాహుల్ చెప్పాడు
"సరే వెల్దువ్ కానీ తినేసి వెళ్ళు "
"నేను తిన్నా మేడం, ఇంక వెళ్తా చాలా వర్క్ ఉంది "
"సరే రాహుల్ ఏమైనా ఇంపార్టెంట్ ఐతే నాకు కాల్ చెయ్ "అని మేడం చెప్పగానే, రాహుల్ సరే మేడం అని వెళ్ళిపోయాడు.

మేడం, రాహుల్ ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటుంటే నేను రమ్య నే చూస్తున్నాను, రమ్య నన్ను చూసి చాలా ఇబ్బంది పడుతుంది, నాకు అర్ధం అవుతుంది తను నాకు అబద్దం చెప్పింది అని,అందుకే నన్ను చూడలేకపోతుంది అని,
నాకు రమ్య ని చూస్తుంటే చాలా కోపం వస్తుంది, నాకు మేడం గురించి అబద్దం చెప్పి మేడం ని తప్పుగా అనుకునేలా చేసింది, అస్సలు అలా ఎందుకు చేసిందో తెలియట్లేదు, తనతో మాట్లాడదాం అంటే కుదరట్లేదు, టైం ఒచ్చినప్పుడు దీని సంగతి చెప్పాలి అస్సలు ఎందుకు నాకు అబద్దం చెప్పిందో, దీనికి కార్తీక్ సార్ కి ఉన్నా లింక్ ఏంటో అనుకుంటూ తనని చూస్తున్నా

ఇంతలో రాహుల్ వెళ్ళిపోవటం తో మేడం నా చెయ్యి పట్టుకొని "నందు టిఫిన్ చేద్దువు పద "అనేసరికి సరే అని చెప్పాను.

"రమ్య నువ్వు కూడా రా అందరం కలిసి తిందాం "అని నా చెయ్యి పట్టుకొని మేడం డైనింగ్ టేబుల్ వైపు తీసుకెళ్లారు

 రమ్య కూడా మా వెనకే వచ్చింది

మేడం, నేను పక్కనే కుర్చీన్నాం, మా ఎదురుగా రమ్య కూర్చొని తల దించుకుంది

అప్పుడే అక్కడికి ఇద్దరు పని వాళ్ళు వచ్చి మాకు వడ్డీస్తున్నారు, వాళ్ళు ఇద్దరు ఆడవాళ్ళే, వాళ్ళు నాకు కొంచం వింతగా కనిపించారు, అందరూ పని వాళ్ళు ఒకే డ్రెస్ లో ఉంటే వీళ్ళు మాత్రం మాములుగా చీరలు కట్టుకొని వున్నారు, ఆ ఇద్దరిలో ఒకరి వయసు 45 అలా ఉంటుంది, ఇంకొక ఆమెది 30 ఉంటాయి, అస్సలు వీళ్ళు ఎందుకు అందరి లా లేరో అర్ధం కాలేదు, పైగా మేడం తో చాలా చనువుగా మాట్లాడుతూ వడ్డీస్తున్నారు, నేను వల్లనే చూస్తున్నాను


అప్పుడే మేడం "ఏంటి నందు తినకుండా అలా చూస్తున్నావ్, ఇప్పటికే చాలా టైం అయ్యింది తిను "అనేసరికి

 చిన్నగా తినటం మొదలు పెట్టాను, నేను తింటూనే ఆ ఇద్దరిని చూస్తున్నాను, వాళ్ళ చూపులు ఎందుకో తేడాగా అనిపిస్తున్నాయి

ఇంతలో మేడం నన్ను చుసి "ఏంట్రా వాళ్ళ నీ అలా చూస్తున్నావ్"అనేసరికి

"ఆబ్బె ఏం లేదు "అని మాములుగా చెప్పి తింటున్నాను

మేడం చిన్నగా నవ్వి "వాళ్ళు ఎవరని ఆలోచిస్తున్నావ్ కదూ "అనేసరికి నేను ఏం మాట్లాడలేదు

మేడం నన్ను చూసి నవ్వి "తన పేరు రాధా, తన పక్కన ఉన్న ఆమె తన కూతురు శైలజ, రాధా వాళ్ల కుటుంబం నాకు చిన్నపటి నుండి తెలుసు, మా దగ్గరే పనిచేసే వాళ్ళు బెంగళూరు లో , నాకు పెళ్లి అయిన తరువాత నాతో పాటే వచ్చేశారు, రాధా  హస్బెండ్  కిట్టయ్య  కూడా ఇక్కడే పనిచేస్తున్నాడు, శైలజ హస్బెండ్ కూడా మన కంపెనీ లోనే జాబ్ చేస్తున్నాడు, వీళ్లంతా ఇక్కడే వుంటారు, వీళ్లంతా నాకు ఒక ఫ్యామిలీ లాగా, నాకు పెళ్లి అయిన తరువాత తోడుగా ఉంటారని డాడీ నాతోపాటు పంపించారు "అని నాతో చెప్పింది

మళ్ళీ మేడం నే
"రాధా, ఇతని పేరు నందు మీ సార్ కార్తీక్ ఎలానో, నందు కూడా అలానే, ఇప్పటి నుండి ఇక్కడే వుంటాడు, ఈ విషయం ఈ ఇల్లు  దాటి బయటికి వెళ్లొద్దు, ఆఖరికి డాడీ కి కూడా తెలియొద్దు "అని మేడం చెప్పగానే

రాధా నవ్వితూ "నాకు అర్ధం అయ్యింది లే తల్లి, నిన్నటి నుండి చూస్తూనే వున్నాం కదా నేను ఎవరికి చెప్పను లే"అని నవ్వుతుంది

ఆమె మాటలకి మేడం తెగ సిగ్గు పడిపోతు నా భుజం మీద తల వాల్చింది, నేను చిన్నగా నవ్వుతు తింటున్నాను, నా ముందు కూర్చున్న రమ్య కూడా నవ్వుతుంది, రమ్యనీ చూసాను, ఎందుకో నాకు రమ్య నీ చూస్తే  కోపం బాగా వస్తుంది, నేను తనను చూడటం చూసి వెంటనే నవ్వటం ఆపి తల దించుకొని తింటుంది నేను కొద్దిసేపు అలా చూసి  చెయ్యి కడిగేసాను

మేడం వెంటనే" ఏంట్రా అప్పుడే కడిగేసావ్, టిఫిన్ బాగాలేదా "అనేసరికి

"అదేం లేదులే నువ్వు తిను "అని చెప్పాను

అప్పుడే రమ్య "మేడం ఇక నేను వెళ్తాను, చాలా పనుంది "అని హ్యాండ్ వాష్ చేసుకొని నిలబడింది

 మేడం కూడా సరే అని చెప్పింది, మేడం చెప్పిందో లేదో వెంటనే రమ్య అక్కడి నుండి వెళ్లిపోయింది, రమ్య బయటికి వెళ్లేంత వరకు తననే చూస్తూ ఉన్నాను

రమ్య వెళ్ళిపోగానే మేడం కూడా తినటం పూర్తి చేసి, నా చెయ్యి పట్టుకొని మళ్ళీ హాల్ లోకి తీసుకొచ్చింది.
ఇద్దరం పక్కపక్కనే కూర్చున్నాము.
మేడం నా భుజం మీద తల పెట్టి  కళ్ళు మూసుకొని కూర్చుంది
కొద్దిసేపు ఇద్దరం ఏం మాట్లాడుకోలేదు

నేను చిన్నగా మేడం బుగ్గలు నిమురుతూ "మేడం నేను మీకో విషయం చెప్పాలి "అన్నాను.

మేడం కళ్ళు మూసుకొని "హుమ్మ్ చెప్పు నందు "అంది
"ఇక్కడ కాదు ముందురూమ్ కి వెళదాం పదండి అన్నాను "

నేను అలా అనగానే కళ్ళు తెరిచి నవ్వుతు చూస్తుంది

మేడం ఎందుకు నవ్వుతుందో అర్థం అయ్యి నేను కూడా చిన్నగా నవ్వుతు మేడం రెండు బుగ్గలు పట్టుకొని లాగుతూ "నువ్వు అనుకొనేది కాదులే పద "అనేసరికి
 చిన్నగా నవ్వుతూ సిగ్గు పడింది

నేను వెంటనే మేడం లేపి ఎత్తుకున్నాను
 మేడం కొంచం కంగారు పడుతూ పడిపోకుండా నా మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి, చిరు కోపం గా చూస్తుంది, మేడం అలా చూడగానే చిన్నగా నవ్వి మేడం నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టి పైకి తీసుకెళ్తున్నాను

 నేను అలా తీసుకెళ్తుంటే మేడం ప్రేమగా నన్నే చూస్తుంది, రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లి డోర్ వేసి మేడం నీ తీసుకెళ్లి చిన్నగా బెడ్ మీద పడుకోపెట్టాను

 మేడం బెడ్ మీద పడుకొని ప్రేమగా నన్నే చూస్తుంది, మేడంనీ అలా చూసి చిన్నగా నవ్వుకొని, నేను వేసుకున్న టీ షర్ట్  తీసి పక్కన పడేసాను, నేను అలా తీయగానే మేడం కళ్ళు పెద్దవి చేసుకొని నన్నే చూస్తుంది

 నేను చిన్నగా బెడ్ మీదకి వెళ్లి, మేడం మీద నా పూర్తి బరువు నీ పెట్టి పడుకున్నాను, నేను అలా పడుకోగానే మేడం మత్తుగా ములిగి, నా మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి మత్తుగా చూస్తూ "ఏంటి ఏం లేదన్నవ్, మరి ఇది ఏంటి " అని నా కళ్ళలోకి చూస్తుంది,

 నేను చిన్నగా నవ్వి మేడం బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి "నేను చెప్పింది నిజమే, ఇప్పుడు నిన్ను ఏం చేయను "అన్నాను

నేను అలా అనగానే మేడం "నిజమా "అని బాధగా మొకం పెట్టింది,

మేడం అలా అనగానే బుగ్గని గట్టిగా కొరికి "నీకు బాగా దులెక్కిందే, ఇలా నీ మీద పడుకుంటే దేంగటానికే అనుకుంటున్నావా "అని కింది పెదవిని చిన్నగా కోరికాను

 నేను అలా అనేసరికి మేడం మూతి ముడ్చి "నాకేం అంత దూల లేదు, నీకె ఉంది" అంది

"అబ్బా నిజామా "అన్నాను

"అవును నిజమే, కింద చూడు నీది నన్ను ఎలా పొడుస్తుందో "అని కసిగా చూస్తుంది

నిజానికి నాది ఎప్పుడో లేచింది, మేడం మీద పడుకోగానే మావోడు ఆన్ అయ్యాడు

మేడం అలా కసిగా చూస్తుంటే ఆగలేకపోతున్న కానీ ఇప్పుడు మొదలు పెడితే ఇప్పట్లో ఐపోదు, దీన్ని ఇప్పుడు ఒప్పించాలి చెల్లి పెళ్ళికి వెళ్ళటానికి, లేదంటే దీనికి ఉన్న ప్రేమకి సొంత చెల్లి పెళ్ళికి కూడా పంపదు అనుకోని వెంటనే మేడం పెదాలు అందుకొని కసిగా చీకుతున్నాను, మేడం కూడా నాతో జత కలిసి నాకంటే కసిగా నా పెదవులు చీకుతూ కోరుకుతుంది, దీనికి దూల బాగా ఎక్కువ అయ్యింది అనుకోని, నైటీ మీద నుండే రెండు సళ్ళు గట్టిగా పిండాను, దాంతో మేడం గట్టిగా నా నోట్లోనే ములిగి ముద్దు పెట్టడం ఆపి కళ్ళు మూసుకుంది కానీ నేను మాత్రం ఆపకుండా మేడం రెండు పెదవులు చీకుతూ, సళ్ళు రెండు పిసుకుతున్నాను, మేడం మత్తుగా ములుగుతూ నా కళ్ళలోకి చూస్తూ నా మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి నన్నే చూస్తుంది, మేడం మత్తు కళ్ళని చూస్తుంటే ఆగలేకపోతున్నాను, కసిగా దేంగాలి అనిపిస్తుంది కానీ ఇప్పుడు కాదు అనుకోని మెల్లిగా సళ్ళు రెండు పిసుకుతూ, చిన్నగా నా తలని  మెడ వంపులో పెట్టి చిన్నగా ముద్దు పెడుతూన్నాను, మేడం కళ్ళు మూసుకొని నా తల నిమురుతుంది,

 నేను అలా పడుకొని మేడం మొకం లోకి చూస్తూ "మేడం నేను మీకొక విషయం చెప్పాలి "అన్నాను

నా మాటలకి కళ్ళు తెరిచి  "ఏంటి" అని కళ్ళు  ఎగరేసింది

మేడం నీ చూస్తుంటే నాకు మాటలు రావటం లేదు, నాకు మేడం నీ వదిలేసి వెళ్ళాలి అనిపించటం లేదు కానీ వెళ్ళాలి అనుకుని మేడంనీ ఒకసారి చూసి లేచి పక్కన పడుకున్న

మేడం కి ఏం అర్ధం కాకా నాకు దగ్గర గా జరిగి నా ఛాతి మీద తల పెట్టి నన్ను చూస్తుంది

నేను మాట్లాడకుండా పైకి చూస్తూ ఆలోచిస్తున్న "ఎందుకు నాకు మేడం మీద ఇంతలా ప్రేమ పెరిగిపోయింది, ఎందుకు మేడం నుండి దూరంగా వెళ్లలేక పోతున్న "అని

అప్పుడే మేడం నా మీద కి జరిగి నా బుగ్గలు పట్టుకొని "ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్ రా "అనేసరికి

నేను ఏం మాట్లాడలేదు

మళ్ళీ మేడం నే "నాకు తెలుసు నువ్వు ఏం ఆలోచిస్తున్నావో "అంది

నేను వింతగా మేడం నీ చూస్తుంటే, మేడం నవ్వుతు నా ముక్కు మీద చిన్నగా కొరికి నా కళ్ళలోకి చూస్తూ"ఇంటికి వెళ్తావా నందు "అంది

నేను ఆశ్చర్యం గా మేడం నీ చూస్తుంటే, మేడం నవ్వుతు "అంతగా ఆశ్చర్య పోకు నాకు తెలుసు లే నీ చెల్లి పెళ్లి అని" అని నవ్వుతూ నన్ను చూస్తుంది

 నేను ఇంకా ఆశ్చర్యం తోనే "ఎలా మేడం మీకు ఎలా తెలుసు "అని అడగాను

"ఎలా తెలుసు అంటే మీ బావ, మీ అన్నా ఇద్దరు మన వైజాగ్  కంపెనీ లోనే కదా జాబ్ చేసేది, అలా తెలిసింది, ఒక రెండు రోజుల ముందు ఇద్దరు ఒకేసారి 10 డేస్ కి లీవ్ పెట్టారు, అస్సలు ఎందుకు పెట్టారు అని తెలుసుకుంటే మీ చెల్లి పెళ్లి అని తెలిసింది "అని చెప్పి నవ్వుతుంది


మేడం అలా చెప్పగానే ఇంకా ఆశ్చర్యం గా మేడం నీ చూస్తూ "అస్సలు మా బావ, మా అన్న గురించి ఎలా తెలుసు నీకు "అని అడిగాను

మేడం నా బుగ్గలు గట్టిగా లాగి "తెలుసుకోకుండా ఎలా వుంటాను చెప్పు, నువ్వు నాకు ఎప్పుడైతే కనిపించావో  ఆ రోజే నీ గురించి అన్ని తెలుసు కున్నాను, ఇవే కాదు నీకు కూడా తెలియని విషయాలు నాకు చాలా తెలుసు "అని నవ్వుతుంది


మేడం అలా అనేసరికి వింతగా చూస్తూ "నాకు తెలియని విషయాలు నీకు తెలుసా, ఏంటవి "అన్నాను

నేను అలా అడిగేసరికి మేడం నవ్వటం ఆపి నన్ను కొద్దీ సేపు చూసి "ఏం లేదులే నందు టైం ఒచ్చినప్పుడు నీకె తెలుస్తాయి "అని చెప్పింది

 నాకు మేడం మాటలు చాలా కొత్తగా వింతగా ఉన్నాయి, నా దగ్గర ఏదో దాస్తుంది అనిపించింది, మొన్న బెంగళూరు లో కూడా నా ఫ్రెండ్ శేఖర్ తో ఏదో మాట్లాడింది, వాడ్ని కొట్టింది కూడా,మేడం నా దగ్గర ఏదో దాస్తుంది అనిపిస్తుంది

 నేను ఇలా ఆలోచిస్తుంటే మేడం "నందు ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్ "అనేసరికి

నా ఆలోచనల నుండి బయటికి వచ్చి మేడం నీ చూస్తూ "నువ్వు  ఇప్పటి వరకు నాకు ఏదైనా  అబద్దం చెప్పావా "అన్నాను

 నేను అలా సడెన్ గా అడిగేసరికి మేడం షాక్ తో నన్ను చూస్తూ "ఏంటి నందు ఇప్పుడు ఏం అయ్యింది అని ఇలా మాట్లాడుతున్నావ్, అస్సలు నేను నీకెందుకు అబద్దం చెప్తా"అని ఏడుపు మోకం పెట్టింది

అయిన నేను పట్టించుకోకుండా "అబద్దం చెప్పవా లేదా అది చెప్పు "అన్నాను

మేడం నన్ను ఆశ్చర్యం గా చూస్తూ "లేదు "అని చెప్పింది

"ఐతే ఇది చెప్పు నీ మొగుడు నన్ను ఆఫీస్ నుండి వెళ్లిపొమ్మని చెప్పిన రోజు నేను నీకు చాలా సార్లు కాల్ చేసాను కానీ నువ్వు నా ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయలేదు, కానీ నీ మొగుడు ఫోన్ చేస్తే లిఫ్ట్ చేసి మాట్లాడావ్,  అస్సలు నా ఫోన్ ఎందుకు లిఫ్ట్ చేయలేదు"అని అడిగాను

నేను అలా అడగగానే మేడం కంట్లో నుండి నీళ్లు కారిపోతున్నాయి,ఏం మాట్లాడకుండా నన్నే చూస్తుంది ......
Like Reply


Messages In This Thread
RE: story bagundi - by ridersd1211 - 19-09-2023, 11:57 PM
RE: మహా (TIME) -ఇందులేఖ (LOVE) - by Prasad@143 - 02-01-2024, 04:33 PM



Users browsing this thread: 5 Guest(s)