Incest சொல்லி முடியாத அந்தரங்கம்

[Agniheart]

"இன்னிக்கு இதுபோதும், போய் படுங்க", என்று தாய் சொன்னதும், சுருதியும் திலீப்பும் எழுந்து உடைகளை அணிந்து கொண்டு கடைசியாக ஒருமுறை கட்டிப்பிடித்து வாய் முத்தம் கொடுத்து பிரிந்து அவரவர் அறைக்குச் சென்றனர். அகல்யாவும் உடைகளை அணிந்துகொண்டு மாடியில் தங்கள் பெட்ரூமுக்குப் போனாள். ஷ்யாம் குறட்டை விட்டு தூங்கிக்கொண்டிருந்தான். இவளும் பக்கத்தில் படுத்து தூங்கிவிட்டாள்.

விடிந்ததும் நல்ல பிள்ளைகளாக குளித்துவிட்டு சாப்பிட்டு, சுருதியும் திலீப்பும் கல்லூரிக்குப் போனார்கள். அகல்யாவும் குளித்துவிட்டு வழக்கம்போல் பூஜை அறைக்குச் சென்று கணகணவென்று மணி அடித்து பூஜை செய்துவிட்டு, கணவனுக்கு டிபன் போட்டு கடைக்கு அனுப்பிவிட்டு இவளும் சாப்பிட்டுவிட்டு சோபாவில் உட்கார்ந்திருத்தாள். இவர்கள் வீடு, காம்பவுண்ட் போட்டு, வீட்டைச் சுற்றியும் இடம் விட்டு நடுவில் கட்டப்பட்டிருந்தது. காம்பவுண்ட் கேட்டில் வாட்ச்மேன் போட்டிருந்தார்கள். வாட்ச்மேன் வந்து அகல்யாவைப் பார்க்க சாமியார் ஒருவர் வந்திருப்பதாக சொன்னதும், விரைந்து கேட்டிற்குப் போனாள் அகல்யா. அங்கே 65 வயது மதிக்கத்தக்க ஜடாமுடி சாமியார் நின்றிருந்தார். அவர் பெயர், ரதிதாஸன் ரகோரி.

உத்தரப்பிரதேசத்தில் கங்கைக்கரைக் காடுகளில் வசிப்பவர்கள் அகோரிகள். அவர்கள் சிவனை வழிபடுபவர்கள். அவர்களின், பிணங்களை வைத்து நடத்தும் கோரமான வழிபாட்டுமுறைகளில் வெறுப்படைந்து, மென்மையான வழிபாட்டுமுறைகளில் ஈடுபடும் ஒரு கூட்டம் அகோரிகளில் இருந்து பிரிந்து, தனக்கென தனிவழிபாட்டு முறைகளை ஏற்படுத்தினார்கள். உயிர் போனபின் மதிப்பிழந்த பிணங்களை ஆராதிப்பதைவிட உயிருள்ள மனித உடம்பை ஆராதிக்கலாமே என்ற கொள்கையுடைய தங்களை ரகோரிகள் என்று அழைத்துக்கொண்டார்கள். அகோரிகள் சிவனை வழிபடுபவர்கள் என்றால், ரகோரிகள் சிவன் எரித்த மன்மதனை வழிபடுபவர்கள். இவர்களும் கங்கைக்கரை காடுகளில் வசிப்பவர்கள்தான். காட்டுக்குள் பரந்த ஒரு இடத்தில், பளிங்குக் கல்லால் ஆன மன்மதன் ரதிதேவி சிலைகளை ஸ்தாபித்து, மண்டபத்துடன் கூடிய விஸ்தாரமான ஒரு கோயிலை கட்டியிருந்தார்கள். மன்மதன் சிலையும் ரதிதேவி சிலையும் முழுநிர்வாண கோலத்தில் இருந்தது. மன்மதனின் ஆண்குறி 9 அங்குலத்துக்கு உருட்டுக்கட்டைபோல் நுனியில் புழுத்தி, மொட்டு வெளியில் தெரியும்படி அற்புதமாக செதுக்கப்பட்டிருந்தது. ரதிதேவியின் சிலை ஒரு இஞ்ச் நீண்டிருந்த முலைக்காம்புகள் அமைந்த உருண்டு திரண்ட மார்புகளுடன் அமைந்திருந்தது. ரதியின் வலதுகை, மன்மதனின் ஆண்குறியின் அடிப்பாகத்தை பிடித்திருந்தது. மன்மதனின் இடதுகை, ரதியின் ஒரு மார்பைப் பிடித்திருந்தது. ரதி, கீழுதட்டை மடித்து தன் பற்களால் கடித்துக்கொண்டு நின்றிருந்த இரு சிலைகளின் முகங்களிலும் இன்ப உணர்ச்சியை அற்புதமாக வடிக்க, ஜெர்மனில் இருந்து வந்திருந்த சிற்பக்கலைஞனுக்கு கோடிகளில் பணம் கொடுக்கப்பட்டது. அந்தக் கோயிலின் பூசாரியும் ரகோரிகளில் ஒருவருமான ரதிதாஸன் ரகோரிதான் இப்போது வந்தவர்.
வடமாநிலங்களில் பெருவாரியாக வசிக்கும் கொடைக்கு பெயர்போன ஒரு வம்சத்தினர்(பெயர் வேண்டாமே) இவர்களுக்கு பெரும் நிதியுதவி செய்து வந்தார்கள். அவர்களில் அகல்யாவின் கணவர் வீட்டாரும் உண்டு. வருடம் ஒருமுறை திருவிழா நடத்த, அகல்யாவின் குடும்பம் எங்கிருந்தாலும் தேடிவந்து நிதியுதவி பெற்றுச் செல்வார்கள். ஷ்யாம் பணமாகக் கொடுத்தால், அகல்யா ரகோரிகளின் பசிதீர்க்க அரிசிமூட்டைகளும் எண்ணெய், பருப்பு முதலிய மளிகை சாமான்களை தாராளமாக வழங்குவாள். அதனால் ரகோரிகளிடம் இவள்மீது பரிவு இருந்தது. கல்யாணம் பண்ணி குழந்தை இல்லாத தம்பதிகள், மன்மதன் ரதிதேவி சந்நிதியில் வழிபாடு நடத்தினால் கண்டிப்பாக குழந்தை பிறக்கும். குழந்தை பிறந்தபின் குழந்தையுடன் வந்து நேர்த்திக்கடன் செலுத்தவேண்டும். எல்லோரும் அந்தக் கோயிலுக்கு செல்லமுடியாது. பரம்பரை பரம்பரையாக கோயிலுக்கு முறைசெய்பவர்கள் குடும்பத்தினர் மட்டுமே அனுமதிக்கப்படுவார்கள். அகல்யாவின் குடும்பமும் அதில் ஒன்று. திலீப்பும் சுருதியும் பிறந்ததில் இருந்து இன்னும் அவர்களை இதுவரை அந்தக் கோயிலுக்கு கூட்டிச்சென்றதில்லை.

ரகோரிகளின் பூஜைமுறையே வித்தியாசமானது. இங்கு சில கோவில்களில் ஆண்கள் மேல்சட்டையை கழட்டிவிட்டுத்தான் கோயிலுக்குள் நுழையவேண்டும் என்று விதி இருப்பதுபோல், ரகோரிகளின் கோயிலுக்குள் நுழைய, பெண்கள் தங்கள் மேலாடையை கழட்டிவிட்டு திறந்த மார்புடன்தான் வரவேண்டும். அதனால் வழிபாட்டுக்கு வருபவர்களை குடும்பம் குடும்பமாக மட்டுமே அனுமதிப்பார்கள். ஒரு குடும்பத்தினர் உள்ளேபோய் தரிசனம் செய்து திரும்பியபிறகுதான் அடுத்த குடும்பம் நுழையமுடியும். அதாவது அந்தக் குடும்பத்தின் உறுப்பினர்கள் மட்டுமே தங்கள் குடும்பப் பெண்களின் அரைநிர்வாண உடம்பை பார்க்கமுடியும். இடையில் உடைமாற்றும் அறை உண்டு. அதனால் வெளிநபர்களின் கண்ணில் படாமல் கற்பு காப்பாற்றப்படும். வருடம் ஒருமுறை திருவிழாவின்போது அங்குவரும் பெண்களின் அரைநிர்வாண உடம்பை அனைவரும் பார்க்கலாம். கோயிலின் அருகில் உள்ள பரந்த தோட்டத்தில் பல்வேறு மூலிகைச்செடிகளை நந்தவனமாக வளர்த்துவந்தார்கள். கங்கையாற்றிலிருந்து வாய்க்கால் வழியாக தண்ணீர் பாயும்படி செய்திருந்ததால் மூலிகைகள் செழித்து வளர்ந்தன. அந்த மூலிகைகளில் இருந்து மருந்து தயாரித்து, குழந்தை இல்லாத தம்பதிகளுக்குத் தருவார்கள். அதை சாப்பிட்டதும் தம்பதிகள் இருவரும் மட்டும் இருக்க மற்றவர்களை வெளியே அனுப்பி விடுவார்கள். தம்பதிகள் இருவரும் உடைகளை களைந்துவிட்டு
முழுநிர்வாணமாக கருவறைக்குள் நுழைந்து, ஆண் தன் கைகளால் ரதிதேவியின் முலைகளை வருட வேண்டும். பெண் தன் கைகளால் மன்மதனின் ஆண்குறியை உருவ வேண்டும். இதற்குள் மருந்தின் மகிமையால் ஆணுக்கு சுன்னி விரைத்துவிடும்.
பெண்ணுக்கும் காம உணர்ச்சி ஊற்றெடுக்கும். இருவரும் கருவறையில் கீழே படுத்து மன்மதன் ரதிதேவி முன்னிலையில் உடலுறவு கொள்ளவேண்டும். பிறகு, திரும்பிப்பார்க்காமல் வெளியே சென்றுவிடவேண்டும். மருந்தினால் ஆணுக்கு ஆண்மை பெருகும். விந்தணுக்கள் அதிகரிக்கும். ஆண்குறி நன்றாக விரைத்து நீண்டநேரம் உடலுறவில் ஈடுபடும் சக்தி கிடைக்கும். பெண்ணுக்கு கர்ப்பப்பை கோளாறுகள் நீங்கி, கருமுட்டைகள் உற்பத்தியாகி வலிமையாக இருந்து விந்தணுவுடன் சேர்ந்து கர்ப்பம் ஏற்படும். அதனால் இந்தக்கோயில் மிகவும் பிரசித்தி பெற்றது. நேர்த்திக்கடன் என்னவென்றால், குழந்தை பிறந்தவுடன் இரண்டு நாட்களுக்குள் குழந்தையுடன் கோயிலுக்கு வரவேண்டும். குழந்தைக்கு தாய்பால் கொடுக்கக்கூடாது. தம்பதிகள் மட்டும் கோயிலுக்குள் அனுமதிக்கப்படுவார்கள். குழந்தையை உறவினர்கள் வசம் கொடுத்து வெளியே உட்கார வைத்துவிடுவார்கள். தம்பதிகள் இருவரும் உடைகளை அவிழ்த்துவிட்டு முழுநிர்வாணமாக கருவறைக்குள் செல்லவேண்டும். அங்கு ரகோரிகளில் யாரேனும் ஒருவர் முழுநிர்வாணமாக இருப்பார். அவர், பெண்ணைக் கட்டிப்பிடித்து அவள் வாயில் முத்தமிடுவார். பிறகு, இந்தப்பெண் கீழே சப்பணமிட்டு உட்கார்ந்து, ரகோரியை மடியில் கிடத்தி தன் முலைகளில் சுரக்கும் முதல் சீம்பாலை அவருக்கு ஊட்டவேண்டும். இது, அந்தப் பெண்ணின் கணவனின் கண்முன்பாகவே நடக்கும். இரண்டு முலைகளிலும் ரகோரி தாய்ப்பால் பாதி குடித்து விட்டவுடன், அவள் கணவன் அவள் மடியில் படுத்து மீதி தாய்ப்பாலை குடித்து, காலியானவுடன் அவர் காலில் விழுந்து நமஸ்கரித்துவிட்டு திரும்பிப்பார்க்காமல் வெளியே வந்துவிடவேண்டும். அதன்பிறகுதான் பிறந்த குழந்தைக்கு அந்தப்பெண் தாய்ப்பால் கொடுக்கவேண்டும். பதினைந்து நாட்களுக்குப் பிறகு, இரண்டு நாள் குழந்தைக்கு தாய்ப்பால் கொடுக்காமல் வைத்திருந்து, மீண்டும் கோயிலுக்கு வரவேண்டும். கணவனும் மனைவியும் முழுநிர்வாணமாக கருவறைக்குள் நுழைந்ததும், கணவனின் கண்முன்பாகவே பூசாரி ரதிதாஸன் அந்தப் பெண்ணை மாடுபோல் முட்டிபோட்டு கைகளை ஊன்றி நிற்கச்சொல்லி, அவர் முக்காலி போட்டு பக்கத்தில் உட்கார்ந்து அவள் முலைகளில் தாய்ப்பால் கறந்து ஒரு பாத்திரத்தில் பிடித்துக்கொள்வார். அது கெடாமல் இருக்க மூலிகைச்சாறை சில துளிகள் கலந்துவிடுவார். இந்தமாதிரி நேர்த்திக்கடன் செலுத்தும் நிறைய இளம் தாய்மார்களின் முலைப்பால்தான் அங்குவரும் பக்தர்களுக்கு பிரசாதமாக வழங்கப்படும். முலைப்பால் குடித்த ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் இன்ப உணர்ச்சி ஏற்பட்டு, வீட்டுக்குத் திரும்பியவுடன் திருவிழாதான்!