"పార్ట్నర్"

[earthman]

ఈ సమస్య నించి ఎలా బయటపడాలా, ఒకవేళ డబ్బులు వెనక్కి రాకపోతే, మురళికి ఏదన్నా అయితే పరిస్థితి ఏంటి అని ఆలోచిస్తూ తలపట్టుకుని కూర్చున్న శీను, సిగరెట్ తాగుదామని పక్కనున్న ఒక షాప్ దగ్గరికి వెళ్లాడు.

సిగరెట్ ఒకటి కొని ముట్టిస్తుండగా... "లైటర్ ఉందా" అని ఎవరో షాప్ అతన్ని అడగడం వినిపించింది.

అడిగిన అతను లైటర్ కొని పక్కనే ఆగున్న కార్ దగ్గరికి వెళ్ళి లైటర్ లోపల ఎవరికో ఇచ్చి మళ్ళీ షాప్ దగ్గరికి వచ్చి ఇంకేవో కొనసాగాడు.

కార్లో వ్యక్తి కూడా సిగరెట్ ముట్టించి, విండో కిందికి దింపి పొగ బయటకి ఊదసాగాడు.

ఆ పెద్ద కార్ వంక చూస్తూ, ఏవడి అదృష్టం వాడిది అని మనసులో అనుకుని, ఇంకో సిగరెట్ కొందామని షాప్ మెట్లెక్కుతున్న శీను భుజం మీద చెయ్యి పడటంతో వెనక్కి తిరిగాడు.

అప్పటిదాకా ఆ పెద్ద కార్లో ఉండి సిగరెట్ కాలుస్తున్న వ్యక్తి భుజం మీద చెయ్యేడంతో, అర్థం కాక, ఏం కావాలి అన్నట్టు చూసాడు శీను.

"అయితే నన్ను గుర్తుపట్టలేదు"

"మీరు, ఏమో, నేను మీకు తెలుసా"

"రాజాపేట హైస్కూల్, నైన్త్ క్లాస్, మమత, ఇవి గుర్తున్నాయా"

"మీరు"

"నా పుట్టినరోజు, వాగులో ఈత, నేను లోతు తెలీక దిగితే, నన్ను పట్టుకుని పైకి లాగావు"

"మధుకర్"

"నేనే శీను, మధుకర్"

"అస్సలు గుర్తుపట్టలేదు, నువ్వు ఊరు నించి వెళ్ళిపోయాక ఒక్కసారి కూడా కలిసినట్టులేము కదా"

"లేదు కలవలేదు, ఇరవైరెండేళ్ళయింది మనం కలిసి"

"అవును మళ్ళీ ఎప్పుడూ నిన్ను చూడలేదు, చాలా మారిపోయావు, అస్సలు గుర్తుపట్టలేదు, ఎవరో అనుకున్నాను"

"నువ్వు మాత్రం అలాగే ఉన్నావు, అందుకే గుర్తుపట్టాను, సంతోషం. నువ్వు ఫ్రీ అంటే చెప్పు, రాత్రంతా మాట్లాడుకుందాం"

"పెద్ద పనుంది మధు, ఆ పని చూసుకుని కలుస్తాను, నీ నంబర్ ఇవ్వు, ఫోన్ చేస్తాను"

"నువ్వే నీ నంబర్ ఇవ్వు, నా పనులు అవ్వగానే నేను ఫోన్ చేస్తాను. నిజంగా నీతో మాట్లాడాలనుంది, నీతో మాట్లాడాకే నేను మళ్ళీ ఇంటికి వెళ్ళేది"

"ఏ ఊర్లో మధు మీరుండేది"

"న్యూ యార్క్"

"అంటే"

"అమెరికా"

"అమెరికాలో ఉంటావా, అబ్బో"

ఇంతలో వెనక నించి షాపులో వస్తువులు కొన్న డ్రైవర్... "అన్నీ కొన్నాను సార్, మీరు ఎప్పుడంటే అప్పుడు వెళ్లడమే" అన్నాడు.

"సరే శీను నాకు పనుంది, నీ నంబర్ ఇవ్వు" అని శీను నంబర్ తీసుకుని షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి కార్లో వెళ్ళిపోయాడు మధు.

కార్ వెళ్ళిన వైపే చూస్తూ, మధు వల్ల లాభం ఏదైనా కలుగుతుందా అని ఆలోచిస్తూ ఇంటికి బయలుదేరాడు శీను.

ఇంటికెళ్లాక చూస్తే మురళి నిద్రపోతున్నాడు, బయట కుర్చీలో ఏడ్చిన మొహంతో సుజాత.

వెళ్ళి సుజాత భుజం మీద చెయ్యేసి... "నువ్వేమీ బాధపడకు, ఏం కాదు" అన్నాడు శీను.

"డబ్బులు పోతే పోయాయి, ఆయనకి ఏం కాకుండా చూడు. మనిషి మనిషిలా లేడు. నాకు భయంగా ఉంది"

"నీకే భయం వద్దు. మురళికి ఏం కాదు, మనకి సాయం కూడా దొరకచ్చు అసలు" అంటూ మధు గురించి ఆలోచించసాగాడు శీను.

ఇంతలో ఫోన్ మోగింది.