27-05-2023, 12:24 AM
சில நாட்களில் அப்படியே சென்றது நானும் எனது அத்தை எனது மனைவி மூவருமே ஒரு விஷயத்தைப் பற்றி அடிக்கடி பேசினோம் எனது அத்தை பேசும் பொழுதெல்லாம் குழந்தையை பற்றிய பேசினார் ஏன் இன்னும் இரண்டாவது குழந்தை உருவாகவில்லை என்பதை பற்றியே பேசிக் கொண்டிருந்தார்.
அப்படித்தான் ஒரு சாயங்கால வேளையில் என்னிடம் மாப்பிள்ளை நான் ஒன்னு சொன்ன தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க இரண்டு நாளைக்கு முன்னாடி பக்கத்து வீட்டுல இருந்த அம்மா ஒரு சாமியாரை பத்தி சொன்னாரு நீங்களும் கவிதாவும் பொய்யே ஒரு தடவை பாத்துட்டு வந்துடுங்களேன் என்று என்னிடம் சொன்னார் நான் அதற்கு எனக்கு சாமி மீது எல்லாம் நம்பிக்கை இல்லை அத்தை என்று சொன்னேன். அதற்கு எனது மாமியார் அந்த சாமியார் ஒரு மகாசித்தராம் அவர் கூறியதெல்லாம் நடக்கிறது அவருடைய அருள் வாக்கு நன்றாக வேலை செய்கிறது என்று சொல்கிறார்களே என்று என்னிடம் திரும்பி சொன்னார். இதுபோல் இவர் இரண்டு நாட்களில் மூன்று நான்கு தடவை என்னிடம் சொல்லிவிட்டார் நானும் அவரது தொந்தரவு தாங்காமல் கவிதா விடம் இதைப்பற்றி பேசினேன் அதற்கு கவிதா நாம் நன்றாக தானே செய்கிறோம் அப்புறம் என்ன பிரச்சனை வந்து விடப் போகிறது ஏன் என்னுடைய அம்மா இப்படி சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று என்னிடம் வருத்தப்பட்டாள்..
அதற்கு நான் விளையாட்டாக கவிதை விடும் ஒருவேளை சாமியார் செய்தால் குழந்தை உருவாகிவிடும் என்று அத்தை நினைக்கிறார்களோ என்னவோ என்று சொன்னேன். அதற்கு கவிதா ஒரு மாதிரியாக சிரித்துக்கொண்டே உங்க புத்தி உங்களை விட்டுப் போக மாட்டேங்குது என்று சொல்லிக் கொண்டேனே அடிக்க வந்தாள் பொய் கோபத்துடன்.
நானும் கவிதாவும் ஒரு நாள் காலையில் அவரைப் பார்ப்பதற்காக கிளம்பி விட்டோம் அவர் நாங்கள் இருக்கும் ஊரிலிருந்து ஒரு நான்கு கிலோ மீட்டருக்கு தள்ளி ஒரு சிறிய குன்று போல் இருக்கும் இடத்தில் மலையடிவாரத்தில் அவர் ஒரு ஆசிரமம் அமைத்து தங்கியிருந்ததாக கேள்விப்பட்டு வழி கேட்டுச் சென்றோம் அது ஒரு கிராமத்து பாதை வழியாக நேராக சென்று ஒரு சிறு கிராமத்துக்கு பக்கத்தில் அமைந்திருந்தது. அந்த கிராமத்திலிருந்து ஒரு பைக் மட்டுமே செல்லலாம் ஒற்றையடி பாதை போல் இருந்தது. அவருடைய ஆசிரமத்தை அடையும் பொழுது சரியாக மணி பத்து ஆகிவிட்டது. 20 பேர்கள் வரைக்கும் அவருக்காக காத்திருந்தார்கள் ஒவ்வொருத்தராக அழைத்து அவரிடம் சென்று பேசுவதற்கு அனுமதி வழங்கப்பட்டது. அவரைப் பார்ப்பதற்கு முன்பாக அனைவர் கையிலும் ஒரு எலுமிச்சம்பழம் கொடுத்தார்கள். கவிதா என்னிடம் என்னங்க இடத்தைப் பார்த்த ஒரு மாதிரி இருக்கு ஒரே ஒரு குடிசை தான் இருக்கு பக்கத்துல ஒரு கருங்கல்ல ரொம்ப வருஷத்துக்கு முன்னாடி கட்டினது மாதிரி ஒரு கோயில் மாதிரி ஒன்னு இருந்துச்சு. நான் அதுக்கு இந்த மாதிரி சாமியாருங்க எல்லாம் மழைக்கு பக்கத்துல இது மாதிரி ஒரு ஆசிரமசிக்கிட்டு அவங்க தவம் செய்றதுக்காக மலைக்குப் பக்கம் போயிடுவாங்க அவங்களுக்கு இந்த இடம்தான் வசதியாக இருக்கும் அப்படின்னு சொன்னேன். சாமியாருக்கு என்ன வயசு ஆளு எப்படி இருப்பாரு எதுவுமே எனக்கும் கவிதாவுக்கும் தெரியாது. எங்களுக்கு முன்னாடி உட்காந்து இருந்த ஒருத்தரு சொன்னாரு சார் இந்த சாமியாரே ரொம்ப பவர்ஃபுல்லான ஒரு சித்தர் மாதிரி. அவருடைய அருள் வாக்கு கிடைச்சுச்சுன்னா நம்ம மனசுல என்ன வேண்டிக்கிட்டு இருக்கிறோமோ அதை கண்டிப்பா நடத்த வேண்டும் என்று சொன்னாரு. அதற்கு நானே இவரு எந்த ஒரு பக்கத்தை சேர்ந்தவர் என்று கேட்டதற்கு தெரியலைங்க ஆனா வடநாட்டு பக்கம் இருந்து வந்த மாதிரி தெரியுது தமிழ் ரொம்ப நல்லா பேசுவாரு. அனேகமா நம்ம ஊரு பக்கத்துல தான் இருப்பாரு என்று. பொதுவாக சொல்லி வைத்தார் அவர்.
எங்களது முறை வந்தவுடன் எங்களை குடிலுக்குள் அழைத்தார்கள் நாங்கள் பதியமாக அந்த சாமியார் முன் சென்று அமர்ந்தோம் அவர் பார்ப்பதற்கு மிகவும் ஆடம்பரமாக இல்லாமல் சாதாரணவரை போல் தான் இருந்தார்.
வயது ஒரு 50 இருக்கும் அவருக்கு அருகில் ஒரு 35 மதிக்கத்தக்க ஒருவர் உதவியாளர் எப்போதும் இருந்தார். அவரை நாங்கள் கைகூப்பி வணங்கியவுடன் எங்களிடம் உங்களுக்கு ஏதோ ஒரு மன குறை இருக்கிறது அதனால் தான் என்னை தேடி தெற்கு பக்கத்திலிருந்து நீங்கள் வந்திருக்கிறீர்கள் என்று சொன்னார். இதை அவர் சொன்னவுடன் எங்களுக்கு மிகவும் ஆச்சரியமாக போய்விட்டது ஆமாம் சாமி என்று சொன்னோம்.
அவர் கவிதாவின் பக்கம் தன் பார்வையை திருப்பி நன்றாக உத்து பார்த்துக் கொண்டே குறை உன்னிடம் தான் உள்ளது என்று சொன்னார் அதற்கு கவிதா சற்று அதிர்ச்சையாகி விட்டாள்.
உடனே அவர் கையில் ஒரு எலுமிச்சம் பழத்தை எடுத்து கையில் வைத்து உருட்டிக் கொண்டே வாய்க்குள் ஏதோ முணுமுணுத்தார். கவிதாவும் நானும் பயபக்தியுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். அந்த சாமியார் லேசான தாடியுடன் மாநிறமாக நல்ல திடகாத்திரத்துடன் லேசான தாடியுடன் இருந்தார்.
திரும்பவும் எங்கள் பக்கம் திரும்பி கண்ணைத் திறந்து உங்கள் இருவருக்கும் இருவருக்கும் குறையை நான் தீர்த்து வைக்கிறேன் ஆனால் உங்களது மனைவியிடம் தான் அந்தக் குறை உள்ளது என்று திரும்பவும் சொன்னார். நான் அதற்கு மிகவும் பணிவாக அதற்கு நாங்கள் என்ன செய்ய வேண்டும் சாமி என்று கேட்டேன். அதற்கு என்னிடம் நீங்கள் இருவரும் சற்று வெளியே காத்திருங்கள் நான் உங்களை திரும்பவும் அழைக்கிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு அடுத்த நபரை வர சொல்லிவிட்டார்.
நானும் கவிதாவும் குழப்பத்துடன் அங்கிருந்து வெளியேறி அருகில் இருந்த வேப்பமரத்து அடியில் உட்கார்ந்து சற்று நேரம் அமைதியாக இருந்தோம் அதற்கு அப்புறம் நானே பேச்சு ஆரம்பித்தேன் என்ன கவிதா இப்படி சொல்லுகிறார் என்று சொன்னேன். ஆமாங்க எனக்கும் ஆச்சரியமாக இருக்கு என்று சொன்னாள்.
நாங்கள் குடிலை விட்டு வெளியே வரும்போது ஒரு நடுத்தர வயது ஆள் எங்களை உற்று கவனித்தான். கவிதாவை கடித்துத் தின்று விடுவது போல் ஒரு காம பார்வை பார்த்தான். கவிதாவும் அப்படித்தான் அன்று வந்திருந்தால் அவளுக்கு அவள் அணிந்திருந்த கருப்பு நிற சேலையும் அதற்கு மேட்ச்சான கருப்பு நிற ஜாக்கெட்டும் உள்ளே போட்டிருந்த வெள்ளை நிற பிராவும் அப்பட்டமாக வெளியே தெரிந்தது. நானும் கிளம்பும்பொழுது சொன்னேன் கவிதாவிடம் இந்த உடை வேண்டாம் வேர ட்ரெஸ் போட்டுக்கொள் என்றேன் ஆனால் அவள் இதற்கு என்ன நல்ல தானே இருக்கிறது என்று அணிந்து வந்தாள். கவிதாவின் முயல் குட்டிகள் ஜாக்கெட்டுக்குள் புடைத்துக்கொண்டு இன்னொன்று இருந்தது ஆனால் அழகாக அதை சேலை வைத்து மறைத்து இருந்தாள். கவிதாவின் பின்னழகு முன்னழகும் திமிரி நிமிர்ந்து நின்றது கவிதாவின் சூத்தும் முலைஅழகும் பின்னால் போட்டிருந்த சூத்து வரை நீண்ட சடை பின்னலும் தேவதை போல் இருந்தாள்.. நெற்றிக்கு மேல் நேராய் வழி எடுத்து அழகாக பொட்டு வைத்து பளிச்சென்று இருந்தாள்.
கவிதாவை காம பார்வை பார்த்தவன் பின்பக்கம் திரும்பி எங்களை கவனித்துக் கொண்டிருந்தான் முக்கியமாக கவிதாவை கண்களால்
மேய்ந்து கொண்டு இருந்தான். நான் கவிதை விடும் அவன் ஏன் உன்னையே இப்படி பார்க்கிறான் என்று சொன்னேன் நான் போய் என்ன என்று கேட்டு வரவா என்று கேட்டேன் அதற்கு கவிதா விடுங்க பார்த்த பார்த்துட்டு போறான் என்ன பண்ணப் போறான் என்று என்னிடம் சொன்னாள். இல்ல கவி நம்மளே நடுக்காடு மாதிரி இருக்கிற இடத்துக்கு வந்திருக்கிறோம் நாம போகும் போது பின்னாடி நம்மள ஃபாலோ பண்ணி வந்து ஏதாவது பண்ணிட்டான்னா.... அதான் சொன்னேன் என்று சொன்னேன். அதற்கு கவிதா ஆள பாத்தா அப்படி தெரியலங்க என்று சொன்னாள்.
இதற்கிடையில் சாமியாரை பார்ப்பதற்கு இன்னும் கொஞ்சம் பேர் வந்து அமர்ந்தார்கள். நாங்கள் அவர்களிடம் கொஞ்சம் தொலைவில் தள்ளி வேப்பமரத்தடியில் இருந்ததால் நாங்கள் பேசுவது யாருக்கும் தெரியவில்லை அதே நேரம் கவிதாவைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவன் மெதுவாக எழுந்து எங்களிடம் வந்தான். அவனைப் பார்ப்பதற்கு கூலி வேலை செய்பவனை போல தான் இருந்தான் எங்களின் அருகில் வந்து மெதுவாக நின்றான் எதுவும் பேசவில்லை எனக்கும் கவிதாவுக்கும் என்ன இவன் இங்கே வந்திருக்கிறான் என்பது போல் எங்கள் கண்களால் பேசிக் கொண்டோம். அவன் மெதுவாக என்னிடம் திரும்பி சார் இந்த சாமியாரை நல்ல பவர்னு சொல்றாங்க உண்மையா என்று மெதுவாக பேச்சை ஆரம்பித்தான். அதற்கு நானும் ஆமாப்பா அப்படித்தான் சொல்றாங்க என்று சொன்னேன். மேலும் நானே கேள்வியை தொடர்ந்தேன் நீ என்ன குறைக்காக இவரை பார்க்க வந்திருக்கிறாய் என்று கேட்டேன். அதற்கு அவன் எனது பொண்டாட்டி சரியில்லைங்க அதுக்காகத்தான் இவரை பார்த்துட்டு ஏதாவது மருந்து வாங்கிட்டு போலாம்னு வந்திருக்கேன் என்று சொன்னான். என்னிடம் பேசிக் கொண்டே கவிதாவை தான் பார்த்தான்.
அப்படித்தான் ஒரு சாயங்கால வேளையில் என்னிடம் மாப்பிள்ளை நான் ஒன்னு சொன்ன தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க இரண்டு நாளைக்கு முன்னாடி பக்கத்து வீட்டுல இருந்த அம்மா ஒரு சாமியாரை பத்தி சொன்னாரு நீங்களும் கவிதாவும் பொய்யே ஒரு தடவை பாத்துட்டு வந்துடுங்களேன் என்று என்னிடம் சொன்னார் நான் அதற்கு எனக்கு சாமி மீது எல்லாம் நம்பிக்கை இல்லை அத்தை என்று சொன்னேன். அதற்கு எனது மாமியார் அந்த சாமியார் ஒரு மகாசித்தராம் அவர் கூறியதெல்லாம் நடக்கிறது அவருடைய அருள் வாக்கு நன்றாக வேலை செய்கிறது என்று சொல்கிறார்களே என்று என்னிடம் திரும்பி சொன்னார். இதுபோல் இவர் இரண்டு நாட்களில் மூன்று நான்கு தடவை என்னிடம் சொல்லிவிட்டார் நானும் அவரது தொந்தரவு தாங்காமல் கவிதா விடம் இதைப்பற்றி பேசினேன் அதற்கு கவிதா நாம் நன்றாக தானே செய்கிறோம் அப்புறம் என்ன பிரச்சனை வந்து விடப் போகிறது ஏன் என்னுடைய அம்மா இப்படி சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று என்னிடம் வருத்தப்பட்டாள்..
அதற்கு நான் விளையாட்டாக கவிதை விடும் ஒருவேளை சாமியார் செய்தால் குழந்தை உருவாகிவிடும் என்று அத்தை நினைக்கிறார்களோ என்னவோ என்று சொன்னேன். அதற்கு கவிதா ஒரு மாதிரியாக சிரித்துக்கொண்டே உங்க புத்தி உங்களை விட்டுப் போக மாட்டேங்குது என்று சொல்லிக் கொண்டேனே அடிக்க வந்தாள் பொய் கோபத்துடன்.
நானும் கவிதாவும் ஒரு நாள் காலையில் அவரைப் பார்ப்பதற்காக கிளம்பி விட்டோம் அவர் நாங்கள் இருக்கும் ஊரிலிருந்து ஒரு நான்கு கிலோ மீட்டருக்கு தள்ளி ஒரு சிறிய குன்று போல் இருக்கும் இடத்தில் மலையடிவாரத்தில் அவர் ஒரு ஆசிரமம் அமைத்து தங்கியிருந்ததாக கேள்விப்பட்டு வழி கேட்டுச் சென்றோம் அது ஒரு கிராமத்து பாதை வழியாக நேராக சென்று ஒரு சிறு கிராமத்துக்கு பக்கத்தில் அமைந்திருந்தது. அந்த கிராமத்திலிருந்து ஒரு பைக் மட்டுமே செல்லலாம் ஒற்றையடி பாதை போல் இருந்தது. அவருடைய ஆசிரமத்தை அடையும் பொழுது சரியாக மணி பத்து ஆகிவிட்டது. 20 பேர்கள் வரைக்கும் அவருக்காக காத்திருந்தார்கள் ஒவ்வொருத்தராக அழைத்து அவரிடம் சென்று பேசுவதற்கு அனுமதி வழங்கப்பட்டது. அவரைப் பார்ப்பதற்கு முன்பாக அனைவர் கையிலும் ஒரு எலுமிச்சம்பழம் கொடுத்தார்கள். கவிதா என்னிடம் என்னங்க இடத்தைப் பார்த்த ஒரு மாதிரி இருக்கு ஒரே ஒரு குடிசை தான் இருக்கு பக்கத்துல ஒரு கருங்கல்ல ரொம்ப வருஷத்துக்கு முன்னாடி கட்டினது மாதிரி ஒரு கோயில் மாதிரி ஒன்னு இருந்துச்சு. நான் அதுக்கு இந்த மாதிரி சாமியாருங்க எல்லாம் மழைக்கு பக்கத்துல இது மாதிரி ஒரு ஆசிரமசிக்கிட்டு அவங்க தவம் செய்றதுக்காக மலைக்குப் பக்கம் போயிடுவாங்க அவங்களுக்கு இந்த இடம்தான் வசதியாக இருக்கும் அப்படின்னு சொன்னேன். சாமியாருக்கு என்ன வயசு ஆளு எப்படி இருப்பாரு எதுவுமே எனக்கும் கவிதாவுக்கும் தெரியாது. எங்களுக்கு முன்னாடி உட்காந்து இருந்த ஒருத்தரு சொன்னாரு சார் இந்த சாமியாரே ரொம்ப பவர்ஃபுல்லான ஒரு சித்தர் மாதிரி. அவருடைய அருள் வாக்கு கிடைச்சுச்சுன்னா நம்ம மனசுல என்ன வேண்டிக்கிட்டு இருக்கிறோமோ அதை கண்டிப்பா நடத்த வேண்டும் என்று சொன்னாரு. அதற்கு நானே இவரு எந்த ஒரு பக்கத்தை சேர்ந்தவர் என்று கேட்டதற்கு தெரியலைங்க ஆனா வடநாட்டு பக்கம் இருந்து வந்த மாதிரி தெரியுது தமிழ் ரொம்ப நல்லா பேசுவாரு. அனேகமா நம்ம ஊரு பக்கத்துல தான் இருப்பாரு என்று. பொதுவாக சொல்லி வைத்தார் அவர்.
எங்களது முறை வந்தவுடன் எங்களை குடிலுக்குள் அழைத்தார்கள் நாங்கள் பதியமாக அந்த சாமியார் முன் சென்று அமர்ந்தோம் அவர் பார்ப்பதற்கு மிகவும் ஆடம்பரமாக இல்லாமல் சாதாரணவரை போல் தான் இருந்தார்.
வயது ஒரு 50 இருக்கும் அவருக்கு அருகில் ஒரு 35 மதிக்கத்தக்க ஒருவர் உதவியாளர் எப்போதும் இருந்தார். அவரை நாங்கள் கைகூப்பி வணங்கியவுடன் எங்களிடம் உங்களுக்கு ஏதோ ஒரு மன குறை இருக்கிறது அதனால் தான் என்னை தேடி தெற்கு பக்கத்திலிருந்து நீங்கள் வந்திருக்கிறீர்கள் என்று சொன்னார். இதை அவர் சொன்னவுடன் எங்களுக்கு மிகவும் ஆச்சரியமாக போய்விட்டது ஆமாம் சாமி என்று சொன்னோம்.
அவர் கவிதாவின் பக்கம் தன் பார்வையை திருப்பி நன்றாக உத்து பார்த்துக் கொண்டே குறை உன்னிடம் தான் உள்ளது என்று சொன்னார் அதற்கு கவிதா சற்று அதிர்ச்சையாகி விட்டாள்.
உடனே அவர் கையில் ஒரு எலுமிச்சம் பழத்தை எடுத்து கையில் வைத்து உருட்டிக் கொண்டே வாய்க்குள் ஏதோ முணுமுணுத்தார். கவிதாவும் நானும் பயபக்தியுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். அந்த சாமியார் லேசான தாடியுடன் மாநிறமாக நல்ல திடகாத்திரத்துடன் லேசான தாடியுடன் இருந்தார்.
திரும்பவும் எங்கள் பக்கம் திரும்பி கண்ணைத் திறந்து உங்கள் இருவருக்கும் இருவருக்கும் குறையை நான் தீர்த்து வைக்கிறேன் ஆனால் உங்களது மனைவியிடம் தான் அந்தக் குறை உள்ளது என்று திரும்பவும் சொன்னார். நான் அதற்கு மிகவும் பணிவாக அதற்கு நாங்கள் என்ன செய்ய வேண்டும் சாமி என்று கேட்டேன். அதற்கு என்னிடம் நீங்கள் இருவரும் சற்று வெளியே காத்திருங்கள் நான் உங்களை திரும்பவும் அழைக்கிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு அடுத்த நபரை வர சொல்லிவிட்டார்.
நானும் கவிதாவும் குழப்பத்துடன் அங்கிருந்து வெளியேறி அருகில் இருந்த வேப்பமரத்து அடியில் உட்கார்ந்து சற்று நேரம் அமைதியாக இருந்தோம் அதற்கு அப்புறம் நானே பேச்சு ஆரம்பித்தேன் என்ன கவிதா இப்படி சொல்லுகிறார் என்று சொன்னேன். ஆமாங்க எனக்கும் ஆச்சரியமாக இருக்கு என்று சொன்னாள்.
நாங்கள் குடிலை விட்டு வெளியே வரும்போது ஒரு நடுத்தர வயது ஆள் எங்களை உற்று கவனித்தான். கவிதாவை கடித்துத் தின்று விடுவது போல் ஒரு காம பார்வை பார்த்தான். கவிதாவும் அப்படித்தான் அன்று வந்திருந்தால் அவளுக்கு அவள் அணிந்திருந்த கருப்பு நிற சேலையும் அதற்கு மேட்ச்சான கருப்பு நிற ஜாக்கெட்டும் உள்ளே போட்டிருந்த வெள்ளை நிற பிராவும் அப்பட்டமாக வெளியே தெரிந்தது. நானும் கிளம்பும்பொழுது சொன்னேன் கவிதாவிடம் இந்த உடை வேண்டாம் வேர ட்ரெஸ் போட்டுக்கொள் என்றேன் ஆனால் அவள் இதற்கு என்ன நல்ல தானே இருக்கிறது என்று அணிந்து வந்தாள். கவிதாவின் முயல் குட்டிகள் ஜாக்கெட்டுக்குள் புடைத்துக்கொண்டு இன்னொன்று இருந்தது ஆனால் அழகாக அதை சேலை வைத்து மறைத்து இருந்தாள். கவிதாவின் பின்னழகு முன்னழகும் திமிரி நிமிர்ந்து நின்றது கவிதாவின் சூத்தும் முலைஅழகும் பின்னால் போட்டிருந்த சூத்து வரை நீண்ட சடை பின்னலும் தேவதை போல் இருந்தாள்.. நெற்றிக்கு மேல் நேராய் வழி எடுத்து அழகாக பொட்டு வைத்து பளிச்சென்று இருந்தாள்.
கவிதாவை காம பார்வை பார்த்தவன் பின்பக்கம் திரும்பி எங்களை கவனித்துக் கொண்டிருந்தான் முக்கியமாக கவிதாவை கண்களால்
மேய்ந்து கொண்டு இருந்தான். நான் கவிதை விடும் அவன் ஏன் உன்னையே இப்படி பார்க்கிறான் என்று சொன்னேன் நான் போய் என்ன என்று கேட்டு வரவா என்று கேட்டேன் அதற்கு கவிதா விடுங்க பார்த்த பார்த்துட்டு போறான் என்ன பண்ணப் போறான் என்று என்னிடம் சொன்னாள். இல்ல கவி நம்மளே நடுக்காடு மாதிரி இருக்கிற இடத்துக்கு வந்திருக்கிறோம் நாம போகும் போது பின்னாடி நம்மள ஃபாலோ பண்ணி வந்து ஏதாவது பண்ணிட்டான்னா.... அதான் சொன்னேன் என்று சொன்னேன். அதற்கு கவிதா ஆள பாத்தா அப்படி தெரியலங்க என்று சொன்னாள்.
இதற்கிடையில் சாமியாரை பார்ப்பதற்கு இன்னும் கொஞ்சம் பேர் வந்து அமர்ந்தார்கள். நாங்கள் அவர்களிடம் கொஞ்சம் தொலைவில் தள்ளி வேப்பமரத்தடியில் இருந்ததால் நாங்கள் பேசுவது யாருக்கும் தெரியவில்லை அதே நேரம் கவிதாவைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவன் மெதுவாக எழுந்து எங்களிடம் வந்தான். அவனைப் பார்ப்பதற்கு கூலி வேலை செய்பவனை போல தான் இருந்தான் எங்களின் அருகில் வந்து மெதுவாக நின்றான் எதுவும் பேசவில்லை எனக்கும் கவிதாவுக்கும் என்ன இவன் இங்கே வந்திருக்கிறான் என்பது போல் எங்கள் கண்களால் பேசிக் கொண்டோம். அவன் மெதுவாக என்னிடம் திரும்பி சார் இந்த சாமியாரை நல்ல பவர்னு சொல்றாங்க உண்மையா என்று மெதுவாக பேச்சை ஆரம்பித்தான். அதற்கு நானும் ஆமாப்பா அப்படித்தான் சொல்றாங்க என்று சொன்னேன். மேலும் நானே கேள்வியை தொடர்ந்தேன் நீ என்ன குறைக்காக இவரை பார்க்க வந்திருக்கிறாய் என்று கேட்டேன். அதற்கு அவன் எனது பொண்டாட்டி சரியில்லைங்க அதுக்காகத்தான் இவரை பார்த்துட்டு ஏதாவது மருந்து வாங்கிட்டு போலாம்னு வந்திருக்கேன் என்று சொன்னான். என்னிடம் பேசிக் கொண்டே கவிதாவை தான் பார்த்தான்.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)