Misc. Erotica வேணி அம்மா!

[madhan8188.raja]

மறுநாள் காலை நான் எழுந்தபோது வேணி அம்மா கிட்சனில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள். பாத்ரூம் சென்று வந்து டைனிங்‌ டேபிள் நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்த எனக்கு நைட்டியோடு வந்து காஃபியை நீட்டினாள் வேணி அம்மா. நான் அதை வாங்கி கீழே வைத்துவிட்டு அப்படியே அவள் நைட்டியைத் தூக்கிவிட்டு, அவளது வலது பாதத்தைத் தூக்கி என் தோடை மீது வைத்துக்கொண்டு அவள் புண்டையை நக்கத் தொடங்கினேன். அதிலிருந்து சுரந்த கெட்டியான நீரையும், வியர்வையையும் நக்கி சுத்தம் செய்தேன். பிறகு அவளை விடுவித்து விட்டு, காப்பியைக் குடித்தேன்.

அன்று சரசு மட்டும்தான் வேலைக்கு வருவாள். ஆண்கள் யாரும் வரப்போவதில்லை என்பதால் நான் உடை அணிய வேண்டிய அவசியம் இல்லை. அதனால் ஒரு கம்பளியை மட்டும் எடுத்து போர்த்திக்கொண்டு, வெளியே வந்தேன். சமையலறையில் இருந்து வந்த வாசனைகளை நுகர்ந்து கொண்டே, பங்களாவைச் சுற்றி வந்தேன். பிறகு வாசலருகே வந்து அமர்ந்து கொண்டேன். அப்போது எனக்கு மல்லிகாவின் நியாபகம் வந்தது. அவள் கர்ப்பமாக இருப்பதால் கடந்த மூன்று மாதங்களாக இங்கே வருவதில்லை. குழந்தை இல்லை என வருத்தப்பட்டுக் கொண்டிருந்தவளுக்கு கர்ப்பமடைந்தது மிகுந்த மகிழ்ச்சியை கொடுத்தது. என்னைக் கட்டிப்பிடித்து நீண்ட நேரம் முத்தம் கொடுத்துவிட்டு, "குழந்தை பிறந்து கொஞ்சம் பெருசானதும், திரும்ப வந்துர்றேன் சார்." என்றாள்.

"ஆமா . . . வந்து உன் பால்ல சாருக்கு காப்பி போட்டுக் குடு." என்று அவளை சீண்டினாள் சரசு.

நான் அவளுக்கு கொஞ்சம் பணம் கொடுத்து அனுப்பி வைத்தேன்‌. அது போக மாதாமாதம் அவளுக்கு சரசுவிடம் பணம் கொடுத்து அனுப்புவேன். அவளும் அவளது உடலும் மீண்டும் என் நினைவுக்கு வந்தது. அப்போது கேட் திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. கூடவே பேச்சுக் குரலும்.

பேச்சுக் குரல் கேட்டதும் சரசுவோடு மல்லிகாவும் வந்துவிட்டாளோ என்று முதலில் தோன்றியது. ஆனால் கேட்டது ஒரு ஆண்குரல் என்பதால் அவள் தம்பி சண்முகமோ அல்லது அவளது அப்பாவோ வருகிறார்கள் என்று நினைத்தேன். நான் கம்பளியை மட்டும் போர்த்தியிருந்ததும் நியாபகம் வந்தது. ஆனால் எழுந்து சென்று உடையணிய தோன்றவில்லை. அப்படியே அவர்கள் வந்தாலும் என்னை அவர்கள் பெரிதாக தொந்தரவு செய்வதில்லை, அப்படியே வயல் வேலைகளைப் பார்க்கப் போய்விடுவார்கள். எனவே நான் காற்றாட வெளியே கிடந்த என் சுன்னியையும் கொட்டைகளையும் மூடும் படி கம்பளியைச் சுற்றிக்கொண்டு, எழுந்து நின்றேன். அப்போது சரசு சற்று கோபமாகப் பேசும் சத்தம் என் காதில் விழுந்தது.

"ச்சீ, கைய எடு. மரியாதை கெட்டுரும் உனக்கு." என்னு சொல்லிவிட்டு அவள் வேகமாக நடந்து பனிமூட்டத்தைத் தாண்டி முன்னால் வந்தாள். அவளுக்குப் பின்னால் ஒரு முப்பது வயது மதிக்கத்தக்க ஒருவன் வந்தான். என்னைப் பார்த்ததும் இருவரும் ஒரு நொடி நின்றார்கள். சரசு வேகமாக ஓடி முன்னால் வந்து என் இடுப்பைச் சுற்றி கைபோட்டுக்கொண்டு, என்னோடு ஒட்டி நின்றுகொண்டு அவளோடு வந்தவனைப் பார்த்தாள்.

"இவருதான் இப்போ மேனேஜர். கேக்க வேண்டியத கேட்டுட்டு சட்டுபுட்டுன்னு இடத்தை காலி பண்ணு, எங்களுக்கு ஆயிரம் வேலை இருக்கு." என்றாள்.

வந்தவன் எங்கள் இருவரையும் சற்று கோபமாகப் பார்த்தான். சரசுவின் கைகள் என் உடலைத் தழுவியிருப்பதை கவனித்தான். அப்போது நானும் என் கையை அவள் இடுப்பைச் சுற்றிப் போட்டுக் கொண்டேன்.

"யார் நீங்க? என்ன வேணும்?" என்றேன்.

ஆனால் அவன் சொல்வதற்கு முன் சரசுவே மீண்டும் பேசினாள்.

"‌பழைய மேனேஜர் குருமூர்த்தி இருக்கார்ல சார், அவரோட தம்பியாம் இவரு. அவரைக் காணோம்னு தேடி வந்துருக்காரு." என்றாள்.

எனக்கு அப்போதுதான் நீண்ட நாட்கள் கழித்து அந்த பழைய மேனேஜரின் நினைவு வந்தது. நான் வந்ததும் வராததுமாக என்னிடம் பொறுப்புகளை ஒப்படைத்துவிட்டு ஓடிப்போனவன். இப்படி ஒரு சொர்க்கத்தை விட்டுவிட்டு அவன் ஏன் ஓடினான் என்று இதுவரை எனக்குக் காரணம் தெரியவில்லை, ஆனால் அவன் அப்படி ஓடியதால் தான் எனக்கு இங்கே இடம் கிடைத்தது என்பதால், அவனிடம் சிறிது நன்றி இருந்தது.

"எப்ப‌ இருந்து காணும்?" என்றேன் நான் அவனிடம்.

"தெரியல சார். ஆறு மாசம் முன்னாடி என்கிட்ட ஒருநாள் பேசினான். அப்போ வேலைய விட்டுட்டு அடுத்த மாசம் ஊருக்கு வரப்போறேன்னு சொன்னான். அதுக்கப்பறம் நான் அவன்கிட்ட பேசவே இல்லை." என்றான்.

"ஆறு மாசம் முன்னாடியா? அப்போதான் நான் இங்க வேலைக்கு வந்து சேர்ந்தேன். நீங்க அதுக்கப்பறம் அவருகிட்ட பேசவே இல்லையா?"

"இல்லை சார். நாங்க அடிக்கடி எல்லாம் பேச மாட்டோம். எதாவது தேவைன்னாதான் பேசுவோம்."

"ஊருக்கு வரலையேன்னு கூட தேடலையா?"

"இல்லை சார். அவன் அடிக்கடி இப்பிடி வேலைய விட்டுட்டு வரப்போறேன்னு சொல்லுவான், ஆனா வரமாட்டான்."

"ஓஹோ . . . அப்போ இப்போ எதுக்கு அவரை தேடுறீங்க?"

"ஊருல ஒரு இடத்தை விக்கப்போறோம். அதுக்கு அவன் வந்து கையெழுத்து போடணும், அதுக்குத்தான் ஒரு மாசமா ஃபோன் பண்றேன் கிடைக்கவே மாட்டேங்குது. அதான் நேர்ல பாத்துட்டு வரலாம்னு வந்தேன்." என்றான்.

நான் குரூமூர்த்தி தன் மனைவிக்கு ஆப்பரேஷன் என்று சொல்லிவிட்டு, நான் வந்த அன்றே அங்கிருந்து ஓடியதைச் சொன்னேன்.

"பொண்டாட்டியா? அவனுக்கு கல்யாணமே ஆகலையே சார். இந்தா இவளைத் தான் வச்சிருந்தான்." என்றான் சரசுவைக் காட்டி.

"ஏய், செருப்பு பிஞ்சிரும், மரியாதையா பேசு. அவன் என்னை வச்சிருந்தான்னு உனக்கு தெரியுமா? நீ தான் விளக்கு பிடிச்சியா?" என்றாள் சரசு சூடாக.

எனக்கும் கோபம் வந்தது.

"மரியாதையா பேசு, இல்லைன்னா இங்க இருந்து முழுசா போகமாட்ட. உன்னை இங்க வெட்டி புதைச்சா கூட வெளிய யாருக்கும் தெரியாது." என்றேன்.

"சார் . . . எங்க அண்ணன் எங்கன்னு தேடித்தான் வந்தேன். உங்களுக்கு எதாவது தெரிஞ்சா சொல்லுங்க."

"எனக்கு தெரிஞ்சதை சொல்லிட்டேன்‌. நான் வந்த அன்னிக்கு உங்க அண்ணன் இங்கிருந்து பொய்ட்டாரு. அதுக்கு அப்பறம் நாங்க யாரும் அவரைப் பாக்கல. வேணும்னா போலீஸ் கம்ப்ளெய்ன்ட் குடு, அவங்க தேடிச் சொல்லுவாங்க. இப்ப கிளம்பு." என்றேன்.

அவன் மீண்டும் எங்களை வெறுப்புடன் மேலும் கீழும் பார்த்தான். பிறகு மெல்ல திரும்பி நடத்தத் தொடங்கினான்.

"குடிச்சு குடிச்சு குடல் அழுகி எங்கயாச்சும் விழுந்து செத்துப் போயிருப்பான். போய்த் தேடிப்பாரு." என்று மீண்டும் கத்தினாள் சரசு.

அவன் நின்று திரும்பிப் பார்த்தான்.

"என்ன பாக்கிற? இப்ப இவருதான் என்னை வச்சிருக்காரு. வந்து எங்களுக்கும் விளக்கு பிடிக்கிறியா?" என்று சொல்லிவிட்டு கம்பளியை விலக்கி என் சுன்னியை வெளியே எடுத்து தடவினாள்.

அவனது கண்கள் பெரிதாகி, கோபத்தில் பெருமூச்சு விட்டான். சில நொடிகள் அசையாமல் நின்று எங்களை முறைத்துப் பார்த்தான். சரசு அவனை மேலும் சீண்டினாள்‌.

"சாரோட சுன்னி உன்னை கூப்பிடுது பார்." என்று சொல்லி, என் சுன்னியின் அடிப்பகுதியைப் பிடித்து அதை மேலும் கீழும் ஆட்டிக்கொண்டே, "வா . . . வா . . . வா" என்றாள். நான் சிரிப்பை அடக்க மிகவும் சிரமப்பட்டேன். அவன் காதிலிருந்து புகை வராத குறையாக எங்களை முறைத்து விட்டு, திரும்பி விடுவிடுவென்று நடந்து பனியில் மறைந்துவிட்டான்.

நான் சரசுவைப் பார்த்தேன். அவள் கோபத்தில் மேல்மூச்சு கீழ் மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தாள். அந்த நிலையிலும் அவள் மிகவும் அழகாகத் தெரிந்தாள். அப்படியே முத்தமிட வேண்டும் போல் இருந்தது.

"இவனை எங்க புடிச்ச?" என்றேன்.

"நேத்தே பங்தளாவைத் தேடி வந்துருக்கான் சார். ஆனா வழி தவறி காட்டுப்பக்கம் போய்ட்டான். அங்க எங்க ஊரு ஆளுங்க பாத்துட்டு கிராமத்துக்கு கூட்டிட்டு வந்தாங்க. என் புருஷன்கிட்ட குருமூர்த்தி பத்தி விசாரிச்சிட்டு ராத்திரி அங்கையே தங்கிட்டான். காலையில உங்களைப் பாக்கனும்னு என் கூட வந்தான். வர்ற வழில என்னை ஒதுங்க கூப்பிட்டான். செருப்பால அடிக்காத குறையா திட்டி கூட்டிட்டு வந்தேன்." என்றாள். சொல்லும்போதே முகம் சிவந்து மேலும் அழகானாள்.

"சரி சரி, கோபப்படாத. அவன்தான் பொய்ட்டானே. மறுபடியும் வந்தா, அடிச்சி தொரத்திருவோம்." என்று சொல்லி அவள் மார்பில் கைவைத்து தேய்த்து விட்டேன்.

அவள் இன்னும் கோபமாக இருந்தாள்‌. ஆனாலும் அவள் கை என் தம்பியை தடவியபடியே இருந்தது. நான் அவள் நாடியைப் பிடித்துத் திருப்பி உதட்டில் முத்தமிட்டேன். ஐந்து நிமிடங்கள் அப்படியே நின்று முத்தமிட்டோம். பிறகு நான் அவளை அழைத்துக்கொண்டு பங்களாவின் பின்பக்கம் நோக்கி நடந்தேன்‌. அவள் அப்போது சற்று அமைதி அடைந்திருந்தாள்.

மற்ற கதைகளைப் பேசிக்கொண்டே காதலர்கள் போல் அப்படியே சென்றோம். ஆங்காங்கே நின்று முத்தமிட்டோம். அவளது உடைகளை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்துப் போட்டேன். பிறகு என் கம்பளியையும் இழந்தேன்‌. இருவரும் நிர்வாணமாக பங்தளாவுக்குப் பின்பக்கம் ஒரு சிறிய காடுபோல் அடர்ந்த உயரமான மரங்கள் வளர்ந்திருந்த பகுதிக்குள் நுழைந்தோம். நானும் வேணி அம்மாவும் சில சமயங்களில் அங்கே வருவதுண்டு, ஆனால் சரசுவுடன் வர வாய்ப்பு கிடைத்ததில்லை.

அங்கே முன்னால் இருந்த மரங்களைக் கடந்து உள்ளே சென்றுவிட்டால், நடுவில் ஒரு இடத்தில் மரங்கள் இல்லாத நிலப்பரப்பு இருக்கும். அதைச்சுற்றி மரங்கள் இருக்கும், ஆனால் அந்த இடத்தில் வெறும் புல் மட்டும் முளைத்திருக்கும். நடுவில் ஒரு சில சிறிய பாறைகள் இருக்கும்.

"இந்த இடம் உங்களுக்குத் தெரியுமா சார்?" என்றாள் சரசு.

"உனக்குத் தெரியுமா இந்த இடம்?"

"தெரியும், சின்ன வயசில இங்க விளையாட வருவோம். இப்ப ரொம்ப நாளா வர்றது இல்ல." என்றாள்.

நான் ஒரு பாறையில் அமர்ந்துகொண்டு, அவளை என் மடியில் உட்கார வைத்தேன். அவளது வலது கையைத் தூக்கி வியர்வை வாசத்துடன் இருந்த அக்குளை முகர்ந்து பார்த்து நக்கினேன். என் தம்பி கீழே இருந்து அவளது புண்டை கதவுகளைத் தட்டத் தொடங்கினான். நான் அப்படியே சற்று சாய்ந்து என் சுன்னியை மேலே தூக்க சரசு லாவகமாக அதைத் தனக்குள் சொருகிக்கொண்டாள். சில நிமிடங்கள் அசையாமல் மாற்றி மாற்றி முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தோம். அவள் என் முகம் கழுத்து என நக்கினாள்.

பிறகு மெல்ல மேலும் கீழும் நகர்ந்து, தன் புண்டைக்குள் எழுந்த நமைச்சலை என் சுன்னியை வைத்து சொறிந்து கொள்ள ஆரம்பித்தாள். சில நிமிடங்கள் அப்படி இயங்கிய பிறகு நான் அந்தக் காட்டுப் புற்கள் மேல் படுத்துக்கொண்டு அவளை என் இடுப்பில் அமரவைத்து குதிரை சவாரி செய்யவைத்தேன். அந்தப் புற்கள் என் முதுகு குண்டி என எல்லா இடங்களிலும் குத்தியது மேலும் சுகமாக இருந்தது. வானத்தைப் பார்த்தபடி இருவரும் கலவி கொண்டோம்.

எதிர்பாராத வகையில் திடீரென மழை பெய்யத் தொடங்கியது. முதலில் இருவரும் அதிர்ச்சி அடைந்தாலும், பிறகு குதூகலம் அடைந்தோம். அங்கிருந்து எழுந்து ஓடி மரங்கள் அடர்ந்த பகுதிக்குள் நுழைந்தோம். அங்கே மழையின் தாக்கம் சற்று குறைவாக இருந்தது. ஒரு மரத்தடியில் மரங்களோடு மரமாக நின்று கட்டிப்பிடித்து முத்தமிட்டோம். அவளைத் திருப்பி நிற்கவைத்து அங்கேயே ஏறினேன். மழையில் நனைந்தபடி உடலில் ஈரம் சொட்ட சொட்ட ஓத்தோம்.

அங்கிருந்து அப்படியே இன்னொரு மரத்தடிக்குப் போனோம். அதில் அவளது முதுகைச் சாய்த்து நிற்கவைத்து முன்பக்கம் இருந்து ஓத்தேன். இன்னொரு மரம் சாய்ந்து கிடந்தது, அதன் மேல் ஏறிப் படுத்துக்கொண்டு ஓத்தோம். இப்படியே ஒவ்வொரு மரமாக ஓத்துக்கொண்டே மரங்கள் இருந்த பகுதியின் விளிம்பிற்கு வந்தோம். அதற்குள் சரசு இரண்டுமுறை உச்சம் அடைந்திருந்தாள்.

அப்போது மழை நின்று விட்டிருந்தது. குளிர் எங்களைத் தாக்கத் தொடங்கியது. எங்கள் உடைகளைத் தேடி ஓடி வந்தோம். என் கம்பளியும் சரசுவின் உடைகளும் நன்றாக நனைந்து இருந்தன. அவற்றைப் பொறுக்கித் கொண்டு வீட்டுக்குள் ஓடினோம். அங்கே இருந்த குளிர்காயும் இடத்தில் எங்களுக்காக தீயை மூட்டித் தயாராக வைத்திருந்தாள் வேணி அம்மா நாங்கள் பின்பக்கம் போனதை அவள் ஜன்னல் வழியாகப் பார்த்திருக்க வேண்டும்.

இருவரும் நேராக நெருப்புக்கு அருகில் சென்று ஒன்றாகக் குளிர்காய்ந்தோம். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எங்கள் நடுக்கம் நின்று சூடானோம். ஒருவர் தலையை ஒருவர் மாற்றி மாற்றி துவட்டிக்கொண்டோம். அங்கே போட்டிருந்த மெத்தையில் அப்படியே கட்டிப்பிடித்து படுத்துக் கொண்டோம். அந்த இதத்தில் என் சுன்னி மீண்டும் விஸ்வரூபம் எடுத்தது. சரசுவின் புண்டைக்குள் சொருகி வேகமாக இயங்கினேன். பத்து நிமிடங்கள், பலநூறு முத்தங்களுக்குப் பிறகு சூடான விந்தைப் பாய்ச்சிவிட்டு, சரசுமேல் அப்படியே சாய்ந்தேன்.

கம்பளியைப் போர்த்திக்கொண்டு அப்படியே இருவரும் தூங்கி விட்டோம்.


ஃபோன் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டு நான் கண்விழித்தேன். அருகில் சரசு இல்லை, நான் மட்டும் படுத்திருந்தேன். எழுந்து எங்கள் அறைக்கு ஓடினேன்‌. அங்கு ஃபோன் அடித்துக் கொண்டிருக்க வேணி அம்மா அருகில் அதைப் பார்த்தபடி நின்றாள். அடிப்பதில் இருந்தே தெரிந்தது அது அமெரிக்காவில் இருந்து வரும் அழைப்பு என்று. அதனால் அவள் எடுக்கவில்லை. எனக்கும் சற்று குழப்பம். ஏனெனில் முதலாளி எப்போதும் மாலை அல்லது இரவுதான் அழைப்பார். நண்பகல் நேரத்தில் அவர் அழைத்ததே இல்லை.

நான் ஃபோனை எடுத்தேன்.

"ஹேய் . . . ராம். ஹவ் ஆர் யூ?"

"நல்லா இருக்கேன் சார்."

"குரூமூர்த்தி உன்னை காண்டாக்ட் பண்ணானா?"

எனக்கு சற்று ஆச்சரியம். 'இத்தனை மாதங்களாக அவனைப் பற்றி எந்தப் பேச்சும் இல்லை, இப்போது திடீரென ஒரே நாளில் ஏன் இரண்டு பேர் அவனைப் பற்றி என்னிடம் கேட்கிறார்கள்?'

"பழைய மேனேஜர் தானே சார்? அவரு எதுவும் என்கிட்ட பேசலியே சார். அவரு தம்பிதான் இங்க வந்து விசாரிச்சுட்டுப் போனான்."

"தம்பியா? என்ன விசாரிச்சான்?"

"அவரைக் காணோம்னு தேடி வந்தான். ஆறு மாசமா அவரு எங்க போனாருன்னே தெரியலியாம்."

"அவன் எங்கயாச்சும் மென்டல் ஹாஸ்பிடல்ல இருப்பான். யூஸ்லெஸ் ஃபெல்லோ. நான் அதைப் பத்தி கேக்கல, நீ அனுப்பின ஃபோட்டோஸ் பத்தி கேட்டேன். அவன் சொல்லாம நீ எப்பிடி அதெல்லாம் அனுப்பின?"

"எந்த ஃபோட்டோஸ் சார்? எனக்கு ஒன்னு புரியலையே?"

"நேத்து நீ அனுப்பின ஃபோட்டோஸ். நான் இப்போதான் பாத்தேன்."

எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. ஃபோன் இருக்கிறதா என்று என் பாக்கெட்டைத் தொட்டேன். ஆனால் நான் உடையே அணிந்திருக்கவில்லை. ஃபோனைத் தேடித்தான் எடுக்க வேண்டும். அதற்குள் முதலாளி தொடர்ந்து பேசினார்.

"சரி நான் எதுக்கு கூப்பிட்டேன்னா, இந்த வருஷம் அங்க வரணும்னு நான் ரொம்ப நாளா நினைச்சிட்டு இருந்தேன், ஆனா இங்க நிறைய வேலை இருந்ததால என்னால கிளம்ப முடியல. ஆனா நேத்து நீ அனுப்பின ஃபோட்டோஸ் பார்த்தும் உடனே கிளம்பலாம்னு முடிவு பண்ணிட்டேன். இன்னும் நாலு நாள்ல அங்க இருப்பேன். ரெடியா இரு, என்ஜாய் பண்ணலாம் ஓகே."

நான் என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல், அமைதியாக இருந்தேன்.

"சரி, ஐ ஹேவ் டு கோ நவ் ‌. நேர்ல பாப்போம்." என்று சொல்லிவிட்டு ஃபோனை வைத்துவிட்டார்.

நான் பாய்ந்து சென்று, கட்டிலில் போர்வைக்குள் கிடந்த என் ஃபோனைத் தேடி எடுத்தேன். நான் நேற்று அனுப்பிய மெயிலைத் தேடித் திறந்தேன். ஃபோட்டோக்கள் ஒவ்வொன்றாகப் பார்த்தேன். முதல் நான்கு படங்களில் வயலில் விளைந்த கேரட்களும் கோஸ்களும் இருந்தன. ஐந்தாவது படத்தைப் பார்த்ததும் எனக்கு மூச்சு நின்றுவிட்டது.

அதில் சிமெண்ட் பெஞ்சில், அந்தப் பக்கம் திரும்பி, தன் ராட்சத குண்டிகளைக் கட்டியபடி மண்டி போட்டு நின்றிருந்தாள் வேணி அம்மா. அவளுடைய இரண்டு ஓட்டைகளிலும் கேரட் சொருகப்பட்டிருந்தது. ஆறாவதாக வேணி அம்மா உடல் முழுதும் குலுங்க, கேரட்டின் பச்சை இலைகளை வால் போல் ஆட்டியபடி, நடந்து செல்லும் வீடியோ இருந்தது. இரண்டும் நாங்கள் நேற்று மாலை அம்மாவுடன் ஃபோனில் பேசுவதற்கு முன்னால் வெளியே இருந்து உள்ளே வரும்போது எடுத்தது.

நான் எதிரில் நின்றிருந்த வேணி அம்மாவைப் பார்த்தேன். அவள் சிரித்தபடி, "சாப்பாடு ரெடி!" என்றாள்.