మార్పు

[ppandu]

31

సీత:- ఏమి మాట్లాడకుండా చూస్తుంది.చెప్పు వింటున్నాను.


చాము గారు వూరు నుంచి వచ్చారు  కాని తనతో వాళ్ళ అమ్మగారు ఉంటున్నారు. 10th ఎగ్జామ్స్ నోటిఫికేషన్ రావడం వల్ల యాస్మిన్ తో అన్ని మానేసి చదువు మాత్రం చూస్తునాను. చాచి ఇంకా అవకాశం ఇవ్వలేదు. ఓనర్ గారి పెళ్ళాం (కైకేయి) కాకినాడ వెళ్ళింది. రబియా నేను చదువు తప్ప ఏమి మాటలాడుకొనేవాల్లం కాదు. నేను చదువు మీద పూర్తి గా శ్రాధ పెట్టాను.

ఒక రోజు

రబియా:- నేను నీకు ఆ పని చేసిన తరవాత ఇంక ఎప్పుడు చేసుకోలేదా.

నేను:- ఒక సరి ప్రయతించాను కానీ నీ చేతిలో ఉన్న సుఖం లేదు అందుకనే మానేసాను. మనసులో నీ చేతి అనుభవం జ్ఞాపకం చేసుకొని సంతోషిస్తాను. పరీక్షలు ఉన్నాయి మాట్లాడకు.

పక్క రోజు

రబియా:- ఉంకోసారి చేయమంటావా.

నేను:- వద్దు రబియా చెయ్యదు చేసిన తరవాత బాధ తో ఉన్న నీ మొకం నేను చుడలేను నన్ను చదువుకొని.

ట్యూషన్ అయిపోయిన తరవాత

రబియా:- కావాలి అంటే రేపు చదువు మొదలు పెట్టకముందే చేస్తాను.

పక్క రోజు ఇంటికి రాగానే నేను వెళ్లి పుస్తకాలూ తీసాను

రబియా:- చేయోద్దా.

నేను:- చదువుకో..

ఆలా ఉంకో మూడు రోజులు జరిగాయి. రాబియాను వద్దు అన్న పాపం సాగరిక రూపం లో వచ్చింది. పరీక్షలు కాబట్టి చదువుకోవడానికి వచ్చింది. ఇప్పుడు యాస్మిన్ కూడా చాము గారి ఇంటికి తీసుకొని వెళ్తున్నాను. సాగరిక రావడం వల్ల చాము గారి అమ్మగారు వెళ్లిపోయారు.

సాగరిక కు చదువు చెప్పినంత సేపు అది పెట్టె ఇబ్బంది మామూలుగా ఉండదు. కొడతాది, జుట్టు  పీకుతాది, తిడతాది. మంచి నీళ్లు కావాలి అంటుంది, అది తీసుకొని రా ఇది అక్కడ పెట్టు అంటుంది. నేను ఈ పనులు చేస్తుంటే యాస్మిన్ కి కోపం వచ్చేది. అవకాశం దొరికినప్పుడు చాము గారి సొల్లు పిర్రలు పిసికేవాడిని. చెవిలో ఆయుధపూజ మధ్యలో ఆపేస్తే మంచిది కాదు మంచి ముహూర్తం చూడు పూజ ముగిదం.

ఓకే రోజు

యాస్మిన్:- నీవు ఆ అమ్మాయి తో ఆలా ఉంటే నాకు చాల కోపం గా ఉంది నేను ఇక్కడికి రాను నీ రూమ్ కి వస్తాను అని తేల్చి చెప్పింది.

ఆ రోజు సాయంత్రం

రబియా:- సాగరిక అంటే ఎవ్వరు

నేను:- ఇన్ని రోజులు నీ మనసును గాయపరచినందుకు నాకు శిక్ష. నన్ను క్షమించు ఇప్పుడు నీవు చేస్తాను అంటే నేను రెడీ. కానీ మనసులో నన్ను తిట్టుకోకు సాగరిక నేను చిన్నప్పుడు నుంచి మంచి స్నేహితులం . నాకు చాల విష్యాలో సహాయం చేసింది.

రబియా:- మరి బానిసలుగా ప్రవర్తించాలా అక్క చెప్పిన దానికి నాకు ఒళ్ళు మంది పోతుంది. అక్క ఐతే అగ్గి మీద గుగ్గలం లాగా ఉంది.

నేను:- ఏమి చెయ్యను నాతో చదువు కోవడానికి వచ్చింది పైగా కడుపు తో ఉంది. అది మర్చిపో ఒక్కసారి చెయ్యవా చాల రోజులు నుంచి ఆపుకున్నాను.

రబియా:- ఇన్ని  రోజులనుంచి అడుగుతుంటే నన్ను పట్టించుకోలేదు ఇప్పడు అడిగితె చెయ్యాలా.

నేను:- నా బుజ్జి కాదు మా బుల్లి కాదు నన్ను కాకపోయినా వీడిని చూడు అని నాది చూపించాను.

రబియా:- కుదరదు

నేను:- నా దానిని పట్టుకొని రబియా రబియా ప్లీజ్ నన్ను ఒక్కసారి ముట్టుకోవా అని రబియా చేతికి అంటిస్తునాను.

రబియా:- ఇప్పుడు చెయ్యను ఆలోచించుకొని చెపుతాను. 

ఇద్దరం చదువుకుంటున్నాము కాని నా చూపులు అన్ని రబియా మీదే ఉన్నాయి.

రబియా:- దొంగచూపులు ఆపి చదువుకో.

నేను:- రబియా ప్లీజ్ నా మానాన నేను ఉంటె చెయ్యనా చెయ్యనా అని అడిగావు ఇప్పుడు కావాలి అంటే ఇవ్వను అంటున్నావు.

రబియా:- సరే వెళ్లే ముందు చేస్తాను.

టైం ఎప్పుడు అవుతుందా అని చూస్తునాను ఇంతలో చాచి వచ్చింది.

చాచి:- యాస్మిన్ వాళ్ల ఇంటికి రాను అని చెప్పింది.

నేను:- ఉదయం నేను ఆరుగంటల నుంచి 10  గంటలవరకు చెపుతాను. 10  నుంచి సాగరిక వాల్ల ఇంటికి వెళ్తాను. మధ్యాహ్నం రెండు  నుంచి నాలుగు వరకు చెపుతాను.

చాచి వంట ఏమి చేసుకున్నావు అని వంటగదిలోకి వెళ్ళింది. నేను కూడా వెళ్ళాను.

చాచి:- నీ పరీక్షలు అయిన వెంటనే నేను వద్దు అన్న నీఇష్టం వచ్చిన్నట్లు చేసుకో అంది.

పక్క రోజు ఉదయం హాస్టల్ నుంచి నేను యాస్మిన్ నా రూమ్ కి వస్తున్నాము.

నేను:- అసలే ఎర్రగా ఉంటావు దానికి తోడు కోపగిస్తే ఇంకా ఎర్రగా అవుతున్నావు.
యాస్మిన్:- ఎంత కోపగించిన ఉపాయాగం లేదు.

నేను:- ఆలా కోపగించకు నిన్నటి నుంచి నీ కోపాన్ని ఎలా తట్టుకోవాలా అని భయం తో కాళ్ళు చేతులు ఆడడం లేదు.

యాస్మిన్:- మరి ఏమి ఆడుతుంది.

నేను:- ఏమి ఆడుతుందో చెప్పాలి అని ఉంది కానీ కోపం లో దానిని కోసేస్తే కష్టం అని చెప్పడం లేదు.

యాస్మిన్:- ఎప్పుడు అదే ఏవ

నేను:- ఛీ ఒట్టు నిన్ను ఏదో నవ్విందం అనే నా ప్రయత్నం తప్ప ఇంకా ఏమి లేదు.

యాస్మిన్:- నన్ను ఎందుకు నవ్విచడం వెళ్లి ఆ మహారాణి గారి నవ్వించు.

నేను:- కోపం లో అందం ఉంటుంది అంటే నమ్మలేదు నిన్ను చూస్తుంటే నిజం అనిపిస్తుంది.

యాస్మిన్:- అయిపోయిందా. మాట్లాడకుండా పాద.
రూమ్ కి వెళ్ళాము పుస్తకాలు తీసి చదువుతుంది.

నేను:- బుగ్గ ఏంటి ఇంత ఎర్రగా అయిపోయింది అని నా పెదాలతో రాస్తూ ముద్దు పెట్టుకున్నాను.

యాస్మిన్:- అవ్విందా వెళ్లి పుస్తకాలూ తీస్తే బాగుంటుంది.

నేను:- తీయాలి అని ఉంది కానీ నీవు ఒప్పుకోవు.

యాస్మిన్:- పుస్తకాలూ తీస్తే నేను ఎందుకు ఒప్పుకోను.

నేను:- పు..స్తకాలు నీ దగ్గర ఉంది నా దగ్గర సు.. ద్దముక్క ఉంది.    

యాస్మిన్:- ఐతే బుక్స్ తీసుకొని చదువు ఎక్కవ నాటకాలు ఆడితే సుద్దముక్క ఇరిగిపోతుంది. చదువుతావా లేక వెళ్ళిపోమంటావా.

నేను:- చదువుతున్నాను. అంత కోపం ఎందుకో..అని చదువుతూ పడుకున్నాను. లేచి చుస్తే యాస్మిన్ వొళ్ళు నా తల ఉంది. లేస్తూ సొల్లు మీద ముద్దు పెట్టాను.

యాస్మిన్:- ఇంకా చదువుకో.

నేను:- కొంత సేపు ఆలా నీ వొళ్ళు పాడుకోవాలి అని ఉంది.

యాస్మిన్:- నా వొళ్ళో ఎందుకు వెళ్లి దానిని అడుగు అది పడుకోబెట్టుకుంటుంది.

నేను:- లేచి ఫాంట్ వేసుకొని నేను వచ్చే వరకు ఇక్కడ ఉంటావా ఆ మాటకు తినేసేలాగా చూస్తుంది. ఇంత లో చాచి వచ్చింది. ఇద్దరు భోజనం చేసి వచ్చారు

యాస్మిన్:- అక్కడికి వెళ్తాను అన్నారు వెళ్ళలేదు..

నేను:- లేదు నాలుగు గంటలకు వెళ్ళాలి అని వెళ్ళలేదు. ఈ లెక్కలు చెయ్యి అని ఒక పుస్తకం ఇచ్చాను దానిలో "వదలవా ఏదో నిన్ను ఏడిపించడానికి అన్నాను"

యాస్మిన్:- సర్ దేనిలో లెక్కలు లేవు..

నేను:- ఐయ్యో ఆ పుస్తకం అక్కడ మర్చిపోయినట్లు ఉన్నాను. సరే చదువుకో.

సాగరిక వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను. సాగరిక  ఇంకా పడుంది

నేను:- చము గారు ఏమైంది చెప్పలేదు.

చము గారు:- చెప్పడానికి ఏమి ఉంది. ఆ రోజు అందరు మా ఆయనకు గడ్డి పెట్టారు. మా ఆయన అడ్డంగా వాదించాడు. చివరికి నేను ఇక్కడే ఉంటాను ఆయనకు ఎప్పుడు రావాలి అనిపిస్తే రావచ్చు అని చెప్పను. నాకు తోడుగా ఎవరో ఒకరు ఉంటారు అన్నారు.

నేను:- పిల్లలు ఏమి అంటున్నారు.

చము గారు:- పొలం పనులు చూసుకోవడానికి ఊరులో ఉన్నారు అని చెప్పను.

నేను:- పిల్లలకోసం మీరు కొంచం ఓపిక పట్టి ఇద్దరు కలిసిపోవాలి.

చము గారు:- నేను కలవడానికి సిద్ధం కానీ నా మీద చెయ్యి వేస్తె తోలు తీస్తాను.

సాగరిక వచ్చింది.

సాగరిక:- వదిన కంగారు పడకు వాడికి డబ్బులు కావాలి సంక నాకుకుంటూ నీ దగ్గరకు వస్తాడు.

నేను:- అమ్మ పంది చదవడానికి చాల ఉంది పద అని వెళ్లి హాల్ లో కూర్చున్నాము.

నేను, రబియా నా రూమ్ కి వచ్చాను. ఏమి మాట్లాడకుండా చదువుకుంటున్నాను.

రబియా:- మాట్లాడవా

నేను:- బుర్ర ఊపాను.

రబియా:- అలిగేవా.

నేను:- బుర్ర ఊపాను

రబియా:- అమ్మ వచ్చింది ఏమి చెయ్యమంటావు అని పక్కకు జరిగి నా పంచ పక్కకు జరిపి నా వాడిని పట్టుకుంది. కోపం వీడికా నీకా.

నేను:- ఇద్దరికీ అని రాసి ఇచ్చాను.

రబియా:- సరే ముందు వీడి సంగతి చూడని అని నా వాడిని పైకి కిందకి ఊపుతుంది. అబద్ధం చెప్పకు వీడికి నా మీద కోపం లేదు చూడు అని పైకి కిందకి అంటుంది.

నేను:- చాల సేపు ఓర్చుకున్నాను కానీ నా వల్ల కాలేదు వెంటనే రాబియాను నా మీదకు లాగుకొని పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాను. పెదాలు ముడుచుకుంది. ముద్దు పెట్టుకోనివ్వా.

రబియా:- తలా అడ్డుగా ఊపింది.

నేను:- సరే వీటిని అడుగుతాను అని సల్వార్ పైకి ఎత్తాను. లోపల పెట్టీకోట్ కమీజ్ లో టౌక్ చేసి ఉంది.పెట్టీకోట్ కి పైకి లాగాను. పైకి లాగాను కానీ సొల్లు పైకి తీయలేక పోతున్నాను.

రబియా:- నవ్వుతుంది..

నేను:- నవ్వకు మొదటిసారి చూస్తునాను, తీస్తున్నాను అని చెయ్యి కమీజ్ లో కి పెట్టాను లోపల డ్రాయేర్ ఉంది డ్రాయేర్ లో చెయ్యి పెట్టాను నూనూగు ఆతులు ఉన్నాయి ఇంకా కిందకు పోనిచ్చి పూకు మీద చెయ్యి వేసాను.

రబియా:- నా చెయ్యి మీద చెయ్యి వేసి వద్దు అంది

నేను:- ఒక వేలును పూకు లోపలి పెట్టాను చాల తడిగా ఉంది వేలు బయటకు తీసి మీ అబ్బా మీ అమ్మి ని అక్కడ నాకుతాడు అన్నావు ఆ రుచి ఎలా ఉంటుందో ఇప్పుడు చూస్తాను అని వేలు నా నోటిలో పెట్టుకున్నాను.

రబియా:- ఛీ..

నేను:- బాగుంది.. ఉంకో సరి పెట్టనా.

రబియా:- వద్దు అని నీ మీద నుంచి లేచి అన్ని సర్దుకొని పుస్తం టెస్సి చదువుతుంది.

నేను:- ఇంకా ఆ వేలు నాకుతున్నాను.

రబియా:- ఇంకా చాలు అని నా తొడ మీద కొట్టింది.

నేను:- ఆగు ఇంకా ఆ రుచి పోలేదు పైగా మల్లి ఎప్పుడు ఆ రుచు చుడగెలానో అని నాకు తున్నాను.

రబియా:- నవ్వుతు నేను చదువుకుంటున్నాను నీ ఇష్టం అంది. 

పక్క రోజు ఉదయం యాస్మిన్ నేను ఇంటికి వచ్చాము.

నేను:- తల నెప్పి గా ఉంది కొంచం జాన్దుబ్లమ్ రాస్తావా.

తలకు జాన్దుబ్లమ్ రాసింది.

నేను:- కొంచం నీ వొళ్ళో తల పెట్టుకొని పడుకుంటాను.

యాస్మిన్:- ఈ వేషాలు అన్ని అందుకే తలగడ మీద పడుకో అని తను మంచం ఎక్కింది నేను కింద చాప మీద పడుకున్నాను.

చాచి వచ్చింది నన్ను నిద్ర లేపింది ఒళ్ళు కాలిపోతుంది అని మంచము లోపల వేసి నన్ను మంచము మీద పడుకోబెట్టింది. యాస్మిన్ ని ఇంటికి పంపింది చాచి 10  గంటలవరకు ఉంది హాస్టల్ కి వెళ్లి మధ్యాహ్నం  వచ్చింది సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు వెళ్లి సాయంత్రం చాచి, చాచా వచ్చారు రాత్రి చాచా నా దగ్గర పడుకున్నాడు ఉదయం నాలుగున్నరకు వెళ్ళిపోయాడు. ఇలా రెండు రోజులు గడిచాయి. ఇంక మా ఎగ్జామ్స్ కి మూడు వారలు ఉన్నాయి.