ஆதிக்க மனைவி பத்மா & அவளை ஆதிக்கம் செலுத்திய அவள் கணவனும்

[kamapithan]

அடுத்த நாள் ஞாயிற்றுஇக்கிழமை அதாதலால் இருவரும் கட்டி அணைத்தபடி நன்றாக உறங்கினார்கள். நவீனின் அம்மா அவர்களின் கதவைத் தட்டும் வரை அவர்கள் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தனர். பத்மா கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டு எழுந்தாள். அவள் கணவனையும் எழுப்பினாள்.



    அவன் மறு பக்கம் திரும்பி படுத்தபடி, " பத்மா யார் என்று பார். ஒருவேளை சமையக்காரி வதனி மோர்னிங் காபி கொண்டு வந்திருப்பாள். " என்றான்.

    நிர்வாணமாக இருந்த பத்மா, இது வதானி என்றால் அவள் எதையும் அணியத் தேவையில்லை அப்படியே நிர்வாணமாகப் போய் கதவைத் திறந்தாள்.

    அவள் கதவைத் திறந்ததும் அவள் மாமியார் ஒரு காபி ட்ரேயை பிடித்துக்கொண்டு வாசலில் நிற்பதைக் கண்டு அதிர்ச்சியடைந்தாள்.

    அவள் மீண்டும் தன் கணவனிடம் ஓடி வந்து அவனை எழுப்பினாள். " நவின் மாமா, பாரு உன் அம்மா காபி ட்ரேயுடன் வாசலில் இருக்கிறார்" என்றாள்.

    அவன் தன் மனைவியின் பக்கம் திரும்பாமல், " என்னை தூங்க விடு. இன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை. எனக்கு ஒரு நாள் முழுவதும் தூங்க வேண்டும். அவளிடம் தன் காரியத்தை கவனிக்கச் சொல்லு. " என்றான்.

    இதற்கிடையில், பத்மா தனது இரவு ஆடையை அணிந்து தனது நிர்வாணத்தை மறைத்தாள்.

    தான் மகன் அவள் காரியத்தை கவனிக்க சொன்னதை காதில் வாங்கிய அவன் தாயார், " டேய்..எழும்படா கும்பகர்ணா. இரவு முழுக்க கும்மாளம், விடிய முழுக்க மூசலை போல் தூக்கம். பிள்ளை என்று பார்த்தால் பிள்ளை அம்மாவுக்கு கொடுக்கிற மரியாதையா இது? என்று பத்மாவை முறைத்துப்  பார்த்துக் கொண்டு காபி ட்ரயை அவனுக்கு பக்கத்தில் வைத்தாள்.  

    மாமியார் வார்த்தைகளால் பத்மா பாதிக்கப்பட்டாள். ஏதோ பத்மா தன் அவள் மகனை அவளுக்கு எதிராக மாற்றுகிறாள் என்று.

    நவீன் படுக்கையில் இருந்து எழுந்து தன் அம்மாவிடம், " உனக்கு என்ன ஆச்சு மம்மி? எங்க வேலைக்காரி வதனி? " என்று கண்களை கசக்கி கொண்டு கேட்டான்.

    பாத்மாவை ஏளனமாகப் பார்த்த அவனது தாயார், " வதனி இப்போது எங்கள் வேலைக்காரி அல்ல. அவள் இப்போது அழகு ராணி. அவளைக் கொண்டு எந்த வேலையும் வாங்க முடியாது. இன்று கட்டினால் நாளை மாத்திக்கட்ட சேலை இல்லாமல் இருந்தவள், இப்போ நாளுக்கு ஒரு சேலை உடன் வருகிறாள். " என்றாள்.

    நவின் ஆச்சரியப்பட்டான். " இது எப்படி சாத்தியம்? அவள் மிகவும் ஏழ்மையானவள். யார் அவளுக்குப் புதுப் புடவைகளைக்
     கொடுக்கிறார்கள்?" என்று கேட்டான் நவின்.

    " உன் மனைவியிடம் கேட்பது நல்லது. உன் திருமணத்திற்கு பிறகு இந்த வீட்டில் எல்லாம் மாறிவிட்டது.  " என்று முகம் சுளித்தபடி அறையை விட்டு வெளியே சென்றாள்.


    நவீன் தன் மனைவியை கேள்வியுடன் பார்த்தான். அவன் இல்லாத நேரத்தில் தனக்கும் அவன் அம்மாவுக்கும் இடையே நடந்த அனைத்தையும் பத்மா விளக்கினாள்.

    நவீன், " நீ என் மம்மியை திட்டினாயா? "

    பத்மா, " ஆம். ? உங்கள் தாய் பேசுவதற்கு முன் அவள் வார்த்தைகளைக் கவனிக்க வேண்டும். "

    நவீன், " ஏன்? அவங்க என்ன சொன்னாங்க? "

    பத்மா, " உங்கள் அம்மா வதனியை எப்பொழுதும் தணித்து அவமானப்படுத்துவதை என்னால் பொறுத்துக்கொள்ள முடியவில்லை. "

    நவீன், " ஒருவேளை அவங்க அவ்வாறு செய்ய காரணம் இருக்கலாம். வதனி உத்தரவுக்கு கீழ்ப்படிய விரும்பவில்லை என்பது உண்மையா? "

    த்மா, " இது முற்றிலும் பொய். வதனி ஒரு கீழ்ப்படிதலுள்ள வேலைக்காரி. அவள் நேர்மையானவள். விடாமுயற்சியுள்ளவள். அவள் இங்கே கட்டளைகளை மீறுவதை நான் பார்க்கவில்லை. உங்கள் அம்மா பைத்தியம். " என்றாள் கோபத்துடன்.

    நவீன், " வதனி இப்போது புது வண்ணப் புடவை அணிந்து வேலைக்கு வருகிறாள்  என்பது உண்மையா? நீ அவளுக்கு புடவை அல்லது பணத்தை கொடுத்தாயா?  "

    பத்மா, " ஆம் இரண்டும். அவளுடைய குடும்பக் கதையைக் கேட்டதும் அவள் மீது பரிதாபப்பட்டேன். "

    நவீன், " உன் நல்ல செயலை நான் ஏற்றுக்கொள்கிறேன் பத்மா. ஆனால் என் அம்மா வதனியையும் சிவனையும் வேலைக்காரர்களாகக் கருதுகிறார்கள். அவங்க பார்வையில் அவர்கள் கீழ்த்தரமான மனிதர்கள். என் அம்மாவுக்கு முன்னால் அவர்கள் அருகில் செல்வதைத் தவிர்ப்பது நல்லது. " என்றான்.

    நவீன் சிவன் பெயரை இழுத்ததும் பத்மாவுக்கு மனசுக்குள் சிரிப்பு வந்தது. ஆனால் அவன் தாய்க்கும் சிவனுக்கும் உள்ள கள்ள தொடர்பை பத்தி சொல்லவில்லை. அதனால் தன் கணவன் மனதை புண்படுத்தவும் விரும்பவில்லை.

    நவீன், " இது உங்களுக்கு இடையில் வாய்ச்சண்டை மட்டும் தன். உடம்பில் கை வைக்கும் அளவுக்கு போகப்படாது. இப்போ என்ன செய்யலாம் சொல் பத்மா? "

    பத்மா, " அதனால்தான் நாங்கள் குடியிருக்க தனி வீட்டைக் தேடச் சொன்னேன். ஆனால் நீங்கள் எப்போதும் ஆம்.. ஆம். என்று சொல்லுவிங்கள். நீங்கள் அதைச் செய்வதில் ஆர்வம் காட்டுவதில்லை. "

    நவீன், " நான் நாளைக்கே ஒரு வீட்டை தேடித் கண்டுபிடிக்க முடியும். ஆனால் ஒரு பிரச்னை. தனிக்குடித்தனம் போனால் வீட்டில் எல்லா வேலையும் நீ தான் பார்க்க வேண்டி வரும். முடியுமா உன்னால்? "

    பத்மா, " ஏன் முடியாது? தேவைப்பட்டால் வதனியையும் அழைத்துச் செல்வோம். "

    நவீன், " உன் மாமியார் கோபிப்பாள். "

    பத்மா, " உங்கள் அம்மா கோபத்தைப் பற்றி நான் கவலைப்படுவதில்லை. வதனி இனி இங்கு கஷ்டப்படுவதை நான் விரும்பவில்லை. நீங்கள் அதை செய்விங்களா? அல்லது நான் வீடு தேட வேண்டுமா? "

    நவீன், " வேண்டாம்..வேண்டாம். நானே தேடுறேன்.அப்பப்பா..நீ என்ன பிடிவாதமான பெண்? " என்று அவளை இழுத்து இறுக அணைக்க அவள் தள்ளிவிட்டு,  

    " போய் குளிச்சிட்டு வாங்கள். பின்னர் நான் குளிக்கிறேன். " என்றாள்.

    நவீன், " ஏன் நாம இரண்டு பேரும் சேர்ந்து குளியல் போடுவோமே? " என்றான் குறும்புச் சிரிப்புடன்.

    பத்மா, " வேணாம். போதும். இரவு முழுக்க செய்து எரிச்சல், வழியாக இருக்கு. " என்றாள்.

    நவீன் பாத்ரூமுக்குள் சென்று விட்டான். பத்மா மாமியார் கொண்டு வந்த காப்பியை எடுத்து குடித்தாள். அதன் சுவை நன்றாக இருக்க, " மாமியார்  காரம் என்றாலும், அவள் காப்பி சுவையோ சுவைதான், " என்றாள்.

    இருவரும் குளித்து விட்டு அன்று ஞாயிறு என்பதால் வெளியே போய் சுற்றுவோம் என்று புறப்பட்டார்கள். அவர்கள் கிளம்புக் பொழுது வாசலில் வதனி வேலைக்கு வந்து கொண்டிருந்தாள்.

    அவளைக் கண்டதும் நவீன் தடுமாறிப் போனான். உண்மையில் அது வதனிதானோ என்று அவனை நினைக்க வைத்தது. நான் ஒரு பெண் ஓவியம் கண்டேன் எதிரில் என்பது போல் வதனி எதிரில் நின்றாள். அவன் தாய் சொன்னதும் சரிதான். வதனி இப்போ வேலைக்காரி அல்ல. அவள் ஒரு அழகு ராணி, மகா ராணி என்று.

    அன்று தன் எஜமானரின் நடத்தையை கண்டு வதனி ஆச்சரியப்பட்டாள். இத்தனை நாட்களாக அவன் அவளை காம நோக்கத்துடன் பார்த்ததில்லை. அவன் அவள் கண்களை ஆழமாகப் பார்த்ததில்லை அல்லது கெட்ட நோக்கத்துடன் அவள் கைகளைத் தொடவில்லை.

    இன்று நிவித்தியாசமாக அவள் எஜமானி பத்மா முன்னால் அவன் நடந்து கொண்டது வதனிக்கு வியப்பாக இருந்தது.

    நிலைமையை சமாளித்துக் கொண்டு அவன், " வதனியா இது? அடையாளமே தெரியல்ல. " என்றான்.

    வதனி பத்மாவை பார்த்தாள். பத்மா அவளிடம் ஒன்றும் பிடி கொடுக்க வேண்டாம் என்று தன் கண்களை சிமிட்டினாள்.

    பத்மா, " வதனி நாங்கள் பிரெஷ் காற்றை எடுக்க வெளியே செல்கிறோம். வீட்டை கவனித்துக்கொள். மாமா மற்றும் மாமிக்கு உணவை சமைத்து வை. நாங்கள் வெளியே சாப்பிட்டுக் கொள்ளுவோம். மாமி கத்தினால் கவலைப்படாதே. நாங்கள் நேரம் பிந்தி வருவோம். " என்று சொன்னாள்.

    வதனியும், " சரி மேடம். கவனமாக போயிட்டு வாங்கள். " நவீனை ஒரு வெட்கப் பார்வை பார்த்து விட்டு வீட்டுக்குள் சென்றாள்.

    நவீன் வதனியின் பின்னழகை கண் வெட்டாமல் பார்த்தபடி நின்றான். வதனியின் மடிப்பு விழாத இடை, ஜாக்கெட்டுக்குள் வெளிவர திமிறிக் கொண்டிருக்கும் அவள் முயல்குட்டிகள், தளதளவென மேலும் கீழும் அசையும் அவள் சூத்து, அவனை நிலை குலைய செய்தது.

    பத்மா தன் புருஷனின் பார்வை எங்கே என்று கவனித்து விட்டாள். என்னதான் வதனி அவள் நெருங்கிய கட்டில் தோழியாக இருந்தாலும், வதனி தனக்கு சக்களத்தியாக வர பத்மா விரும்பவில்லை. என் புருஷன் எனக்கு மட்டும் தான் என்பது அவள் கொள்கை. அதே போல் வதனியும் தனக்கு மட்டும் தன், தன் புருசனுக்கு இல்லை. இது அவள் சுயநலம்.

    பத்மா புருஷனைப் பார்த்து, " என்னா சின்ன எஜமான், எங்கே போகுது உங்கள் பார்வை? நான் இங்கே, அவள் அங்கே. இங்கே திரும்பிப் பாருங்கள். " என்றாள் அவன் இடுப்பில் கிள்ளிகொண்டு.

    நவீன், " ஆ..வலிக்குதடி. இன்னிக்கு தான் அவளை நிமிர்ந்து பார்க்கிறேன். என்னா அழகாக இருக்கிறாள்! பாவம் ஏழையாக பிறந்திட்டாள். பத்மா வதனிக்கு செய்தது நல்ல செயல். " என்றான்.

    பத்மா, " போதும் போதும்.  நாம கிளம்புவோம். " என்று அவனை அவசரப்படுத்தினாள்.

    பத்மா பிளவுஸ் டாப்ஸ் உள்ளுக்குள் பிரா எதுவும் போடாமல் இருந்தாள். அவளின் உருண்டையான திரண்ட பால் குடங்கள் தெளிவா தெரிந்தது. அவளின் தடித்த முலைக் காம்புகள் அவள் டாப்ஸை கூ டாரம் போட்டு நின்றது.

    அவள் போட்டிருந்த இறுக்கமான ஜீன்ஸ் ஆகையால் அவளுடைய தொடை இடுக்கில் V வடிவத்தில் அவள் முக்கோண மேட்டை காட்டியது. பின்பக்கம் அவள் குண்டிச்சதைகள் இறுக்கமான ஜீன்ஸ்க்குள் வெளியே தள்ளி, பிதுங்கி கொண்டிருந்தன.

    பத்மா நவீனிடம்,  " நான் Two Wheeler ஓடுவேன், நீங்கள் என் பின்னால் உட்கார்ந்து ஜாலியாக வாங்கள் மாமா. " என்று சொல்லிவிட்டு Two Wheeler ஸ்டார்ட் செய்தாள்.

    அவனுக்கு அவளின் பின்னால் உட்கார்ந்து அவளை கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு சவாரி செய்யப் போகிறோமே என்று நினைத்தபோது உடம்பெல்லாம் புல்லரித்தது. ஒரு பெண்ணின் பின்னால் உட்கார்ந்து அவளை கட்டிப் பிடித்து கொண்டு Two Wheelerல் சவாரி செய்வது இதுதான் முதல் தடவை.

    Two Wheeler இல் நவீன் பின் சீட்டில் உட்கார,பத்மா முனால் இருந்து ஸ்டார்ட் செய்து, " நவீன் மாமா நான் மெசினை எடுக்கப் போகிறேன். நன்றாக என்னை கட்டிப் பிடித்து கொள்ளுங்கள், " என்று மெசினை நகர விட்டாள்.

    அவள் கணவன் கிடைத்தது தான் பாக்கியம் என்று தன் கைகளை அவளின் வயிற்றின் முன்னால் விட்டு கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டான். அவள் Two Wheeler ஒட்டிக் கொண்டிருக்க, நவீன் அவளின் வெறும் வயிற்றை அழுத்தி பிடித்துக் கொண்டான்.

    பத்மாவின் வெறும் வயிற்றின் ஸ்பரிசம் அவன் கைகளின் மூலம் அவன் உடல் எங்கும் பரவ, அவன் கால்சட்டைக்குள் சுண்ணி நீண்டு, எழும்பி, அவளின் ஜீன்ஸ் குண்டியில் அழுத்தியது.

    பத்மா தன் புருஷனின் புடைப்பின் அழுத்தத்தை உணர்ந்தாலும் அவள் Two Wheeler கவனமாக ஓட்டுவதில் கரிசனையாக இருந்தாள். ஒரு தடவை அவள் ஒரு கடுமையான வளைவில் வேகமாக வளைந்தபோது, நவீன் கைகள் வழுக்கி அவளின் கொழுத்த முலைகளை பற்றி பிடித்தது.

    நாவினும் இதை தனக்கு சாதகமாக பாவித்து, முன்னுக்கு இன்னும் நன்றாக நகர்ந்து, தனது புடைப்பை அவளின் குண்டியில் அழுத்தி, இடிக்க வைத்து, அதேநேரத்தில் அவளின் டாப்ஸ்வுடன் சேர்த்து அவளின் முலைகளை அமுக்கி பிடித்துக் கொண்டான்.

    பத்மாவும் தன் புருஷன் செயலுக்கு ஒன்றும் சொல்லாமல், " மாமா கவனம் விழுந்திடப் போகிறிங்கள். நன்றாக என்ன பிடித்துக் கொள்ளுங்கள், " என்று Two Wheeler ஒட்டிக் கொண்டிருக்க, அவனும்  விட்டேனா கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை என்று தன் பொண்டாட்டிய இன்னும் இறுக்கி கட்டிப் பிடித்தான்.

    " எங்கே போவோம் நவீன் மாமா? " என்று பத்மா கேட்டாள்.

    " நல்லதொரு ரெஸ்டாரவுண்ட் பார்த்து வண்டியை விடு. " என்றான் நவீன். நவீன்.

    அவளும் ஒரு First class restaurant பார்த்து வண்டியை நிறுத்தினாள். அந்த restaurant சிற்றுண்டிகளுக்கு  பிரபலமானது. ( விளம்பரம் தேவையில்லை).