Fantasy విధి

[kamaraju69]

విహన్ : సారీ  అత్తా ఇ మధ్యన బాగా పడుకోవటం అలవాటైపోయింది

సుజాత : పర్లేదు లే రాత్రి అంత గర్ల్ ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడి మాట్లాడి అలసిపోయి ఉంటావ్ ( నవ్వుతు )
విహన్ : ఏంటి అత్తా, పొద్దు పొద్దున్నే కామెడీ చేస్తావు
సుజాత : టైం 8:30 అవుతోంది, పిల్లలు స్కూల్ కి వెళ్లిపోయారు, మీ మావయ్య ఆఫీస్ కి వెళ్లిపోయారు, నువ్వు లేచి  ఫ్రెష్ అయ్యి వస్తే టిఫిన్ పెట్టి నేను గుడికి వెళ్లి వస్తాను
విహన్ : అమ్మమ్మ ఉంది గా అత్తా
సుజాత : ఆవిడ పరశురామయ్య గారి ఇంటికి వెళ్లారు, ఏదో హోమం చేస్తున్నారు ట, సాయం కాలం వస్తారు
విహన్ : సరే  అత్తా

విహన్ ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చేసేరికి సుజాత డైనింగ్ టేబుల్ మీద ప్లేట్ లొ టిఫిన్ పెడుతూ ఉంటుంది వెనక నుండి చుసిన విహన్ కి మతి పోతుంది, చీర లొ ఉన్న సుజాత విహన్ కి తాంజవురు ఆలయం మీద ఉన్న శిల్పం లా కనపడుతుంది, తల స్నానం చేసి తలకి మెడ దగ్గర క్లిప్ పెట్టి మిగతా కురులను పోనీ టైల లా వదిలి, సిల్క్ సారి లొ జాకెట్ వెనక కొంచుము డీప్ కట్ తో, నెమలి రంగు చీర, నీలం బ్లౌజ్, తెల్లటి శరీర ఛాయా ఏమో, అబ్బా రంభ స్వర్గం నుండి దిగి వచ్చిందేమో అన్నట్టు ఉంది సుజాత, ఇద్దరు పిల్లలు పుట్టిన గాని సన్నగా ఉండటం సుజాత అదృష్టం అనే చెప్పాలి. విహన్ చూపు నడుము కింద భాగం వైపు వెళ్ళింది, సన్నటి నడుము, మరీ లావు కాదు అలాని మరీ సన్నం కాదు అన్నట్టు తొడలు, కనిపించకపోయినా అంచనా వేయొచ్చు అనుకున్నాడు, అబ్బా ఈరోజుల్లో అసలు కాలేజీ అమ్మాయిలు కూడా మైంటైన్ చెయ్యట్లేదు కదరా ఇలా అనుకున్నాడు, అసలు అత్త జిమ్ కి వెళ్ళదు, ఎక్సరసైజ్ చేసినట్టు ఏమి కనపడదు అసలు ఎలా మైంటైన్ చేస్తుంది రా ఇలా అనుకున్నాడు

డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వచ్చి కుర్చీ లాగి కూర్చుంటాడు విహన్, సుజాత ముందుగానే దోశలు  పోసి ప్లేట్ లొ పెట్టిందేమో, ప్లేట్ విహన్ ఎదురుగుండా పెటుడుతుంది తిన మనట్టుగా

విహన్ : అత్త, ఇ రోజు ఏమైనా విశేషం ఉందా
సుజాత : లేదే, ఏం అలా అడిగావు
విహన్ : లేదత్త, నువ్వు ఇంత అందం గా తయారయ్యావ్ కదా అందుకే అడిగా
సుజాత : నేను మామూలుగానే రోజు లాగానే రెడీ అయ్యాను
విహన్ : ఏంటి రోజు ఇలానే రెడీ అవుతావా ( ఆశ్చర్య పోతు ), అత్త ఇ చీర , ని చీర  కట్టు, చాలా అందం గా ఉన్నావు అత్త, కవులు దేవతలని వర్ణించినప్పుడు, ఆ వర్ణన, ఇలానే ని లనే ఉంటుంది

విహన్ అలా అనేటప్పటికి, సుజాత బుగ్గలు ఎర్ర బడతాయి, తనకు తెలియకుండానే తనను ఏదో మైకం అలుముకుంటోందేమో అనిపించింది, సుజాత తెరుకుని

సుజాత : చాలు, చాలు నువ్వు కాలేజీ లొ అమ్మాయిలతో వేసే వేషాలు నా దగ్గర వేయకు ( నవ్వుతు )
విహన్ : అత్త నీకొక నిజం చెప్పనా, నా జీవితం లొ నేను చుసిన ఆడవాళ్లలో అత్యంత అందగ్గతే వి నువ్వే అంటాను

సుజాతకి గుండె వేగంగా కొట్టుకోవడం ప్రారంభం అయ్యింది, రక్తం పైనుండి కిందకి, కిందనుండి పైకి వేగంగా ప్రసారణ అవుతుందేమో అనిపించింది

సుజాత : బాబు ఇంక చాలు  పొద్దునే నేనే దొరికానా, నీకు అట పట్టించడానికి, నేను గుడికి బేలదేరుతున్న, ప్లేట్ షింక్ లొ పెట్టేసి, టీవీ చుస్తే చూడు లేకపోతే ని గర్ల్ఫ్రెండ్స్ తో చాట్ చేస్కో అని గుడికి బేల్దేరుతుంది

సుజాత అక్కడ ఉండలేకపోయింది, మళ్ళీ తాను పదహారు ఏళ్ల అమ్మాయిలా ఫీల్ అయ్యింది ఒక పది నిముషాలు, తనకే తెలియని ఒక మధురానుబూతి పొందింది, ప్రసాద్ తన పనిలో పడి తనని పట్టించుకోవడం మానేసి చాలా సంవత్సరాలు అయ్యింది, మళ్ళీ విహన్ మాటలకి తనలో ఉండే ఆడది లేచినట్లు అనిపించింది, ఎక్కడ గాడి తప్పుతానో అని తపించుకుని వెళ్ళిపోయింది

విహన్ టిఫిన్ తిని, తనలో తాను నవ్వుకుంటూ, ప్లేట్ షింక్ లొ పడేసి వచ్చి హాల్ లొ కూర్చుని సెల్ తీసి వాట్సాప్ ఓపెన్ చేసి శ్రావణి కి మెసేజ్ పెడదామా వద్ద అని ఆలోచిస్తున్నాడు, విహన్ మనసులో అనుకుంటున్నాడు వద్దు వద్దు నేను పెట్టకుడదు, నేను ఇప్పుడు మెసేజ్ పెడితే ఇది ఓవర్ చేసే అవకాశం ఉంది సో వెయిట్ చేదాం అనుకుంటూ ఉంటాడు, మరీ ఇప్పుడు టైం పాస్ ఎలా అని టీవీ చూస్తూ ఉంటాడు, అలా టీవీ చూస్తూ ఉండగా, కాలింగ్ బెల్ మొగుతుంది, తలుపు తెరిచి చుస్తే ఎదురుగ మాధురి

విహన్ : మాధురి గారు, పిన్ని అమ్మమ్మ ఎవరు లేరు, పిన్ని గుడికి వెళ్ళింది, అమ్మమ్మ ఏదో ఫంక్షన్ కి వెళ్ళింది
మాధురి : లోపలకి రావొచ్చా, నేను నిన్ను ఏమి చెయ్యనులే
విహన్ : చా, చా రండి రండి, నేను మీరు రోజు పిన్ని తో మాట్లాడటానికి వస్తాను అని చెప్పారుగా అందుకే, అలా చెప్పా

ఇద్దరు వచ్చి సోఫా లొ కూర్చుంటారు

విహన్ : టిఫిన్ చేసారా మాధురిగారు
మాధురి : చేశాను, నువ్వు గారు, మీరు అనడం మానేస్తావా ప్లీజ్
విహన్ : గారు అది అనకూడదు అంటే మరీ నా ఫ్రెండ్స్ అయితే, అనను లేదా నాకు బాగా క్లోజ్ అయితే అనను మరీ మీరు
మాధురి : నేను ని ఫ్రెండ్ అనుకో
విహన్ : ఓకే మధు ఇంకేంటి విశేషాలు

మాధురి ఫక్కున నవ్వుతుంది
మాధురి : మధు ఏంటి, అయినా నువ్వు మంచి  స్పీడు కదా
విహన్ : మరీ ఫ్రెండ్స్ అన్నావ్ కదా ( నవ్వుతు )
మాధురి : సరే  గాని ని కాలేజీ విశేషాలు ఏమైనా చూపొచ్చుగా
విహన్ : ఏముంటాయి కాలేజీ విషయాలు, వెళ్తాము వస్తాం, ఏదో చదువుతాం, తింటాం, పడుకుంటాం ( నవ్వుతు )
మాధురి : అది కాదు నువ్వు ఇప్పుడు ఏ ఇయర్, ఎ బ్రాంచ్ అది నేను అడుగుతున్నది
విహన్ : నేను ఇప్పుడు 3రెడ్ ఇయర్, మెకానికల్ బ్రాంచ్
మాధురి : బాబోయ్ మెకానికల్  ఆ
విహన్ : బాబోయ్ ఏముంది, ఏం మెకానికల్ మంచి బ్రాంచ్ కదా
మాధురి : అలా కాదు మెకానికల్ బాగా మాస్ గా ఉంటారు కదా, గొడవలు, కొట్లాటలు అవి అందుకే అన్న
విహన్ : మరీ అబ్బాయిలు అలాగే ఉండాలి, నేను ఇంట్లోనుండి రాను, సీరియల్స్ చూస్తాను అంటే బాగోదు కదా ( నవ్వుతు )
మాధురి కూడా నవ్వుతుంది
మాధురి : అయితే నువ్వు ఇప్పుడు మాస్ అనమాట, సినిమాలో చూపించినట్టు ఫైట్స్ అవి చేస్తావు అనమాట, అంతేనా ( నవ్వుతు )
విహన్ : సినిమాల్లో చిపించినట్టు ఒక్కలే వెళ్లి ఒక ఇరవై మందిని కొట్టె సీన్ ఏముండదు, బట్ గ్రూప్ గా వెళ్లి, గ్రూప్ గా కొట్టుకుంటాం అనమాట
మాధురి : చి అసహ్యం గా ఉండదు అలా కొట్టుకుంటే, ఎవరైనా చుస్తే
విహన్ : అందరిముందు ఎందుకు కొట్టుకుంటాం ఎ గ్రౌండ్ కో వెళ్లి అప్పుడు
మాధురి : మరీ దెబ్బలు అవి తగిలితే నొప్పి రాధా
విహన్ : ఎందుకు తగలవు, తాగుళ్తాయి, నొప్పి వస్తుంది అంతా మరీ కాలేజీ లైఫ్ లొ అది మెకానికల్ గాడి లైఫ్ లొ కామన్
మాధురి : బావుంది, కానీ నీకు ఒకటి చెప్పనా
విహన్ : చెప్పు నేను ఏమి అనుకోను
మాధురి : నువ్వు బావుంటావ్ కదా, మరీ ని మొహం మీద ఏమైనా గాట్లు అవి పడ్డాయానుకో ఇలా కొట్లాటలు లొ బాగోదు  కదా
విహన్ : ఏంటి లైన్ వేస్తున్నావా
మాధురి : అంత సీన్ ఉందనుకుంటున్నావా నీకు
విహన్ : అయినా ని అంత అందగాడిని అయితే కాదులే

ఇలా మాట్లాడుతూ ఉండగా మాధురి తన చేతిలో స్కూటీ కీస్ తిప్పుతూ మాట్లాడుతోంది, అవి కింద పడతాయి, మాధురి వొంగుని ఆ కీస్ తీసుకుంటుంది, అలా వొంగున్నపుడు విహన్ చూస్తాడు, తెల్లటి రెండు చాణులు వాటి మధ్య గీత, ఆ రెండు సొళ్ళని గట్టిగా రక్షక బాటుల్లా పట్టుకున్న నల్లటి బ్రా, విహన్ కి మతి పోతుంది, ఒక్కసారి తన ప్యాంటు లో ఏదో అలికిడి అయినట్టు అనిపిస్తుంది, మాధురి లేచేటప్పటికి విహన్ చూపు తిపెసుకుంటాడు.