தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம், 2 பொண்டாட்டி!

[Ishitha]

தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம் , 2 பொண்டாட்டி பாகம் 24

வீட்டின் உள்ளே மெய்மறந்து சப்பி கொண்டிருந்தாள் ஃபரி. அவள் வாயில் இருந்து வெடுக்கென்று பிடிங்கினான் முனியன். இப்போ என்ன என்பது போல வாயில் எச்சில் வழிய முனியனை ஏக்கமாக பார்த்தாள் ஃபரி.

முனியன் : இது உனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கா? (தன் கருத்த பாம்பை ஆட்டி கேட்டான்)

ஃபரி : ஆமா என்பது போல தலையை ஆட்டினாள்.

முனியன் : இதை உன் வாயில் வைக்கனுமா?

ஃபரி : ஆமா என்பது போல வேகமாக தலையை ஆட்டி கொண்டே வாயை திறந்து சப்ப வந்தாள்.

முனியன் : தடுத்தான். இது உன் வாயில் வைக்கனும்னா நான் சொல்றதெல்லாம் செய்யனும். செய்வியா?

ஃபரி : என்ன செய்யனும் என்பதை போல் பார்த்தாள்.

முனியன் : எழுந்து நில் (கட்டளையிட்டான்)

ஃபரி : முட்டி போட்டு இருந்த ஃபரி எழுந்து நின்றாள்.

முனியன் : இரண்டு கைகளையும் மேலே தூக்கு (ஆணையிட்டான்)

ஃபரி : இரு கைகளையும் மேல் உயர்த்தினாள்.

முனியன் : அப்படியே இரு கைகளையும் பின் தலையில் சேர்த்து கட்டு.

ஃபரி : இரு கைகளையும் பின் தலையில் சேர்த்து கட்டின நின்றாள்.


chaos emoticons

முனியன் ஃபரியை ரசித்தான்!
பாலில் செய்த உடம்பு. ஒட்டு துணி இல்லாமல் முலைகள் நீண்டு காம்புகள் முருக்கேறி அக்குளை காட்டி அம்மணமாக வேர்வை நீர் வடிய முனியனுக்கு தன் அழகை தாரை வார்த்தாள் ஃபரி.
(பொதுவாக பர்தா அணிந்து மானம் காக்கும் ஃபரி , தன் கணவன் முன் அவன் லிங்கத்தை வாயில் ருசிப்பதற்க்காக அம்மனமாக நிற்பதை அவளுக்கு தெரிந்தாலும் அதை பற்றி கவலை இல்லை. அவளுக்கு தேவை அவள் வாயிக்கு முனியனின் கருத்த வாழைப்பழம். அந்த பழம் அவள் வாயில் தரும் சுக்த்திற்க்காக அவன் முன் எவ்வளவு நேரம் வேண்டுமானாலும் நிர்வாணமாக நிற்க அவள் தயார்.

முனியன் : சரி படு

ஃபரி : கட்டிலில் படுத்தாள்.

முனியன் : மெத்தையில் இல்லை. தரையில் படு.

ஃபரி : ஏன் எதற்கு? எந்த கேள்வியும் இல்லை. தரையில் படுத்தாள்.

முனியன் : காலை விரி ..

ஃபரி : தயங்காமல் கூச்சப்படாமல் காலை விரித்துக் காட்டினாள்.

முனியன் மயங்கினான். என்ன அழகு... வெண்ணெயில் வடித்த சிலையா? ரோஜாப்பூ நிற புழை வெள்ளை நிற உடல். Kooதியில் மயிர் இல்லை ! மயிர் இருந்த தடமும் இல்லை.
மலருக்கு கூட அக்குள் மற்றும் அவள் புழை சுற்றி மயிரை மழித்த் தடையம் தெரியும். ஆனால் இவளுக்கு அக்குளும் , புழையும் வழவழ வென்று முடி இருந்தது போல் அடையாளம் இல்லாமல் இருக்குதே. ஒரு வேலை இவளுக்கு அங்கே முடி முளைத்தது இல்லையோ...
அதிசயித்து அவள் அசரடிக்கும் அழகில் கிறுகிறுத்து போனான் முனியன்.
இந்த ரோஜா நிற புழையை நாள் முழுக்க நக்கலாமே... முனியனின் நாக்கு துடித்தது. கட்டு படுத்தி கொண்டான்.

முனியன் : எழுந்திரு

ஃபரி : எழுந்தாள்

முனியன் : திரும்பி நில்!

ஃபரி : திரும்பினாள்

முனியன் : சொக்கி போனான்.. என்ன பொண்ணுடா இவள்.... முன்னழகு சூப்பர் னா... பின்னழகு சூப்பரோ சூப்பரு...
அவள் கூந்தல் அவள் புட்டம் வரை நீண்டு தொங்கி அலை அலையாக ஆடியது.அதை ரசித்தான்.

முனியன் : முடியை எடுத்து முன் பக்கம் போட்டு உன் முதுகை காட்டு.

ஃபரி : கூந்தலை ஒன்றாக அள்ளி மார்பில் சரியவிட்டு பின்னழகை முழுமையாக காட்டினாள்.

முனியன் : எம்மாடி..... ஃபரியின் முதுகை பார்த்து எச்சிலை வழிய ஜொல்லு விட்டான்....
அப்படியே அவள் குண்டியை பார்த்தான்... அடடா... முன்னால் முலைகளின் அளவு எப்படி பொருத்தமோ... அதே போல் சிலையில் செதுக்கியது போல குண்டியின் அளவு. பிரம்மித்தான்.

முனியன் : அப்படியே நாய் போல் நில்லு.

ஃபரி : நாய் போல் குனிந்து மண்டியிட்டு முனியனுக்கு குண்டியை காட்டியபடி நின்றாள்.

முனியன் : குண்டி ஓட்டையை பார்த்தான். பரவசமானான்... என்ன சூத்து... அவள் ரோஜாப்பூ கூthi மாதிரி அவள் சூத்து ஓட்டையும் ரோஜாப்பூ கலர். அவள் குண்டி முன் மண்டி போட்டு ஒருவாரம் நக்கலாம்...
ஃபரியின் குண்டி ருசி அறிய ஆவல் கொண்டு தன்னை கட்டுபடுத்தி கொண்டான்.

முனியன் : ஃபரி... எழுந்து என் கிட்ட வாடி...

ஃபரி எழுந்தாள் , முலைகள் ஆட அம்மனமாக அன்ன‌ நடை போட்டு முனியன் முன் மார்போடு மார்பு உரச நின்றாள். அவன் அடுத்த கட்டளையை எதிர்பார்த்து முனியனை நோக்கினாள்.

வேர்வை வடிய வடிய வாசனையை வீசும் வெண்ணெய் சிலையை வெறி கொண்டு நெருங்கினான் ஃபரியின் கணவன் முனியன்.


- தொடரும்.