Incest மீண்டும் ஒரு தவறு

[Blue Shirt]

பாலை காய்ச்சிய வீணா காபி போட்டுட்டு வெளியே வந்தாள்
கௌதம் முன் இருந்த டேபிளில் வைத்து விட்டு அவன் முகத்தை பார்க்காமல் வெளியே செல்ல

கௌதம் : மம்மி…எங்க போறிங்க னு கேக்க 
வீணா பதில் எதுவும் சொல்லாமல் வெளியே சென்று வாசல் படியில் அமர்ந்து காபி குடிக்க ஆரம்பித்தாள்

அம்மா தன் மீது கோபமாக உள்ளதாக கௌதம் நினைத்தான்
காஃபி டம்ப்ளரை எடுத்து கொண்டு வெளியே வந்தான்
வீணா வின் இடது பக்கம் அமர்ந்தான்

கௌதம் வந்து அமர்ந்ததும் வீணாக்கு சங்கடமாக இருந்தது
தன் மகனின் எண்ண ஓட்டங்களை அவளால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை
கௌதம் மீது கோபமோ வெறுப்போ அவளுக்கு ஏற்படவில்லை…மாறாக வெட்கமும் தயக்கமும் ஒரு வித பயமும் ஏற்பட்டிருந்தது

கௌதம் : மம்மி…
வீணா : என்ன என்பது போல பார்த்தாள்

கௌதம் : ஏன் மம்மி ஒரு மாதிரி இருக்கீங்க…கூப்பிட கூப்பிட வெளியே வந்திட்டீங்க
வீணா : ஏன்னு உனக்கு தெரியாது இல்லை

கௌதம் தெரியாது னு தலை ஆட்ட
வீணா அவனை கேள்விக்குறியுடன் பார்த்தாள்
" சரி விடு…நான் கொஞ்ச நேரம் தனியா இருக்கணும் " னு விரக்தியாக சொன்னாள்

கௌதம் : மம்மி…நான் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன்
வீணா அமைதியாக இருந்தாள்

கௌதம் : ஏன்னு கேளுங்க மம்மி
வீணா : முடியாது…நீ என்ன சொல்ல போறேன் னு எனக்கு தெரியும்

கௌதம் : அப்படியா…என்ன னு சொல்லுங்க பாப்போம்
வீணா : கௌதம்…பேசாம எழுந்து உள்ளே போ…இனிமேல் இந்த சந்தோஷம் உனக்கு கிடைக்காது…இதுதான் லாஸ்ட்

கௌதம் : எனக்கு அப்படி தோணலை மம்மி…இனிமேல் அடிக்கடி கிடைக்கும் னு தோணுது…இதுதான் ஆரம்பம் னு தோனுது
வீணா கௌதமின் பதிலில் ஆடி போனாள்
எவ்வளவு தைரியமா பேசுறான் னு அவனை ஆச்சரியமாக பார்த்தாள்

வீணா : அப்படியா மகனே…அதையும் பாக்கலாம் னு நக்கலாக சொல்ல
கௌதம் தன் இரு கைகளை உயர்த்தி வீணா விடம் காட்டி " மம்மி…எங்க ஸ்கூல்லயே நான் தான் பெஸ்ட் பீல்டர்…கேட்ச் மிஸ் பண்ணவே மாட்டேன் " 

வீணா : சரி…அதுக்கு என்ன
கௌதம் : உங்களுக்கு புரியலை மம்மி…என் கைல மாட்டுன எந்த பந்தும் என் கையை விட்டு போகாது…ஒரே அமுக்கு தான்… னு சொல்லி வீணா வை கெத்தாக பார்க்க

வீணாக்கு அப்போது தான் கௌதம் சொல்ல வருவது புரிய கண்கள் விரிய மகனை பார்த்தாள்
அவளையும் அறியாமல் காம்புகள் புடைக்க மகனை பார்த்தாள்

உதட்டில் லேசாக புன்னகையுடன் முகத்தில் கோவத்தை கஷ்டப்பட்டு வரவழைத்து மகனை அடிக்க கை ஓங்கினாள் " டேய்…பொருக்கி…உனக்கு திமிரு ஜாஸ்தி ஆகிடுச்சு டா " னு கத்திட்டே அடிக்க வர கௌதம் டம்ப்ளரை அங்கேயே போட்டு விட்டு மொட்டை மாடிக்கு எழுந்து ஓடினான்

வீணாவும் எழுந்து அவனை துரத்த நினைக்கையில் கேட் வாசலில் கார் சத்தம் கேட்க அங்கேயே நின்றாள்

பாஸ்கர் உள்ளே வர அதற்கு பின் வீணாவும் கௌதமும் இயல்பாக நடந்து கொண்டனர்

அடுத்த நாள் வெள்ளிக்கிழமை காலை பாஸ்கர் வெளியே சென்று விட வீணா சமையல் வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள்

கௌதம் காலேஜ் ரெடி ஆகிட்டு கீழே வந்தான்
சோஃபாவில் அமர்ந்து வீணா வை கண்களால் ரசித்து கொண்டிருந்தான்

நீல நிற நைட்டியில் அழகு தேவதையாக இட்லி வைத்து கொண்டிருந்தாள்
நைட்டி லூசாக இருந்ததால் அவளின் வளைவுகள் தெளிவாக தெரியவில்லை
ஆனால் அவளின் முகமும் முகத்தில் இருந்த முத்து முத்தான வேர்வையும் கௌதமை கவர்ந்தது
" ச்சா…எவ்வளவு லட்சனமான முகம்…இதே மாதிரி முகஜாடை இருக்க பொண்ண தான் கல்யாணம் பண்ணனும்…இல்லன்னா கட்ட பிரம்மச்சாரி யாவே செத்திடனும் " னு யோசித்து கொண்டிருந்தான்

அந்த நேரத்தில் வீணா எதேச்சையாக இவனை பார்க்க " டேய்…லேட் ஆகுதுல…வந்து இட்லி எடுத்துட்டு போய் சாப்பிடு…துரைக்கு எடுத்துட்டு வந்து வைக்கணுமா " னு சொல்ல
கௌதம் எழுந்து சமையலறை க்கு சென்றான்

தட்டில் நான்கு இட்லி வைத்து தட்டை நீட்ட வீணா சட்னி ஊத்தி " போய் சீக்கிரம் சாப்பிட்டு கிளம்பு " னு சொல்ல
கௌதம் வீணா வின் முகத்தையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்

வீட்டில் பாஸ்கர் இல்லை என்பதை அறிந்த வீணா அவர் எந்த நேரத்திலும் வரக்கூடும் என கவனமாகவே இருந்தாள்
கௌதம் தன்னையே பார்த்து கொண்டிருப்பதை அறிந்தும் அவன் முகத்தை பார்க்காமல் அடுப்பை பார்த்தவாறு " டேய்…ஒழுங்கா போய் சாப்பிடு…காலேஜ் க்கு லேட் ஆகுதுல்ல " னு சொல்ல

கௌதம் : மம்மி…எனக்கு ஒரு ப்ராமிஸ் பண்ணுங்க
வீணா : என்ன…

" எனக்கு கல்யாணத்துக்கு பொண்ணு பார்க்கும் போது உங்கள மாதிரியே ஒரு பொண்ணு தான் பாக்கணும்…ப்ராமிஸ் பண்ணுங்க "

" டேய்…முதல்ல காலேஜ ஒழுங்கா முடிக்கிற வழிய பாரு…அதுக்குல்லாம் இன்னும் டைம் இருக்கு…"

" அது ஓகே…பட் பாக்கும் போது உங்கள மாதிரியே ஒரு பொண்ணு தான் பாக்கணும்…ஓகே வா"

" வர வர சார்க்கு நினைப்பெல்லாம் பொண்ணுங்க மேல தான் இருக்கு போல…எப்போ பார்த்தாலும் அதே பத்தியே நினைக்காத…கொஞ்சம் படிப்பையும் பாரு "

" மம்மி…என் நினைப்பெல்லாம் பொண்ணுங்க மேல இல்லை…ஒரே ஒரு பொம்பளை மேல தான்…இந்த உலகத்திலேயே அழகான பொம்பளை "னு கௌதம் சொல்ல

கௌதமின் வார்த்தைகளால் வெட்கமும் கோபமும் ஒருசேர " டேய்…வர வர பொறுக்கி யா மாறிட்டு வர " னு கரண்டியால் அவனை அடிக்க வர கௌதம் சமையல் அறையில் இருந்து வெளியே ஓடி வர அந்த நேரத்தில் பாஸ்கர் உள்ளே வந்தார்

பாஸ்கர் : என்ன கௌதம்…அம்மாவும் புள்ளையும் ஓடி புடிச்சு விளையாடிட்டு இருக்கீங்க…காலேஜ் க்கு டைம் ஆகலையா

கௌதம் : சாப்பிட்டு கிளம்பிடுவேன் டாடி…அம்மா தான் எக்ஸ்ட்ரா இட்லி கேட்டதுக்கு அடிக்க வராங்க

வீணா : டேய்…எப்படி பொய் சொல்றான் பாருங்க…உங்கள் பையனுக்கு கல்யாண ஆசை வந்துடுச்சு…எப்படி பட்ட பொண்ணு வேணும் னு எங்கிட்டயே சொல்றான்…பாத்து பண்ணுங்க

" அடிப்பாவி அம்மா…இப்படி போட்டு கொடுத்திட்டியே " னு கௌதம் யோசிக்க

பாஸ்கர் " அப்படியா…எந்த மாதிரி பொண்ணு வேணும் கௌதம்…சொல்லு…பாத்து பண்ணிடலாம் " னு சொல்ல

கௌதம் : டாடி…அது வந்து…சும்மா ஜாலிக்கு சொன்னது டாடி..னு வழிய

பாஸ்கர் : பரவால்ல டா…இந்த வயசுல இதுலாம் சகஜம் தான்… படிச்சு முடிச்சிட்டு நல்ல வேலைக்கு போ…நீ கேட்ட மாதிரியே ஒரு பொண்ண பாத்து பண்ணிடலாம்

கௌதம் : ஓகே டாடி…னு சொல்லிட்டு சாப்பிட்டு முடிக்க
பாஸ்கர் உள்ளே ரூமுக்குள் சென்றார்

கௌதம் தட்டை சிங்கில் போட்டுட்டு வீணா விடம் சென்று " டாடி சொன்னதை கேட்டிங்கள்ள…அதே மாதிரி ஒரு பொண்ணு…நியாபகம் வச்சுக்கோங்க "னு சொல்லிட்டு பேக் எடுத்து மாட்ட

வீணா அவன் பின்னாலேயே சென்றாள்
கதவருகில் நின்று " அதே மாதிரி பொண்ணு கிடைக்கலனா கல்யாணமே பண்ணிக்க மாட்டியா " னு நக்கலாக கேட்க

" ச்ச ச்சா…அதே மாதிரி பொண்ணு கிடைக்கலனா…அந்த பொண்ணையே கல்யாணம் பண்ணிப்பேன் "னு சொல்லிட்டு பைக் ஸ்டார்ட் பண்ணி கிளம்ப
வீணா காம்புகள் புடைக்க கதவருகில் நின்று கொண்டிருந்தாள்
" பெத்த அம்மாவையே கல்யாணம் பண்ணிப்பானாம்…ச்சீய்…" னு உடல் கூச்சத்துடன் உள்ளே சென்றாள்.

கொஞ்ச நேரத்தில் பாஸ்கரும் கிளம்பி சென்று விட 2 மணிக்கு டியூஷன் முடிந்து வீணா சோஃபாவில் அமர்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தாள்

அந்த நேரம் கேட் தட்டும் சத்தம் கேட்க வீணா க்கு திக்கென்றது
"ஐயையோ…அந்த வாட்ச்மென் வந்திருப்பானோ" னு பயந்தாள்
மீண்டும் கேட் தட்டும் சத்தம் கேட்க மெல்ல எழுந்து சென்று கதவை திறந்தாள்

அவள் பயந்தபடியே செல்வம் கேட் வெளியே நின்று கொண்டிருந்தார்
யூனிபார்மில் நிற்கும் செல்வத்தை பார்த்ததும் வீணாவின் தொண்டை அடைத்து கொண்டது

அந்த பயத்தில் தான் நைட்டியில் இருப்பதையும் மேலே டவல் எதுவும் போடவில்லை என்பதையும் மறந்து வெளியே வந்தாள்

செல்வத்தை பார்த்த அந்த ஒரு நொடி அவரின் முரட்டு தனமான உடலும் புதர் போல மயிர் மண்டிய அவரது ஆண்குறியும் வீணா வின் நினைவில் தோன்றி மறைந்தது

அவளின் உடல் வியர்க்க கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவழைத்து கேட் அருகே சென்றாள்
முகத்தில் பயத்தை காட்டாமல் " சொல்லுங்க…என்ன வேணும் " னு சாதாரணமாக கேட்டாள்

தன்னை நோக்கி வந்த வீணாவை கண்கொட்டாமல் பார்த்து கொண்டிருந்தார் செல்வம்…இல்லை இல்லை…வீணாவின் முலாம்பழத்தை நைட்டி மேலாக பார்த்து ரசித்து கொண்டிருந்தார்

வீணாவின் குரலை கேட்டதும் சுய நினைவுக்கு வந்து " சாரி வீணாம்மா…நேத்து நீங்க வரும் போது நான் கதவை சரியா சாத்தாம விட்டுட்டேன் "

வீணா லேசான வெட்கத்துடன் " இல்லைங்க…என் மேல தான் தப்பு…நான் கதவை தட்டிருக்கனும் "

" எல்லாம் நேரம்…நான் அப்போ தான் டிரஸ் மாத்த போனேன் "

" பரவால்ல விடுங்க…இது ஒரு சாதாரண விஷயம் "

செல்வம் : இல்ல மேடம்…என்ன அம்மணமா வேற பாத்துட்டீங்க…எனக்கு சங்கடமா இருக்கு…

வீணாக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை…" சாரிங்க…நான் பார்க்கலை…உடனே திரும்பிட்டேன் " னு தயங்கி தயங்கி சொல்ல

" வீணாம்மா…நீ தெளிவா என்ன பாத்த…நீ பாத்தத நான் பாத்தேன் "

செல்வத்தின் வார்த்தைகள் வீணா வின் கால்களை நடுங்க வைத்தது…" இந்த கிழவன் இப்போ என்ன சொல்ல வர்றான் " னு மனதிற்குள் புலம்பினாள்

" இல்லை…நான் பதட்டத்தில ஒரு நிமிஷம் நின்னேன்…ஆனால் எதையும் பாக்கல…எதுவும் என் நியாபகத்தில இல்லை…தயவு செஞ்சு கிளம்புங்க "

" என்ன மேடம் இவ்வளோ ஈசியா சொல்றிங்க…இதுவே நான் உங்களை அம்மணமா பாத்திருந்தா இங்க என்ன நடந்திருக்கும்…பொம்பிளைக்கு மட்டும் தான் மானமா …ஆம்பளைக்கு இல்லையா " னு கேட்க

வீணாக்கு தலையே சுற்றியது
" ஏய் என்ன ஓவரா பேசுற…நீ கேட்ல பூ வச்சிட்டு போனதால தான் உன்னை திட்ட வந்தேன்…நீ அப்படி நிப்பேன்னு எனக்கு எப்படி தெரியும்…வார்த்தை லாம் ஒரு மாதிரியா போகுது " னு வீணா கத்த

" வீணாம்மா…ஏன் டென்ஷன் ஆகுற…நியாயப்படி நான் தான் கோவ படணும்…நான் சொல்ல வர்றத முதல்ல புரிஞ்சுகோ…காது குடுத்து கேளு "

" என்ன சொல்லு "

" என் ரூம்ல வந்து என்னை டிரஸ் இல்லாம பார்த்தது நீ…இப்போ என்மேலயே கோவபட்டு என்ன திட்ற…என் வயசுக்கு கூட மரியாதை தராம பேசுற…தப்பு யார்மேல னு நீயே யோசி…தப்பு பண்றது எல்லார்க்கும் சகஜம்…அதை மன்னிச்சு மறந்திடனும்…நான் பண்ண ஒரு தப்புக்கு இப்போ வரைக்கும் நீ என்ன தள்ளி வச்சு பாக்குற…ஆனால் எனக்கு உன் மேல எந்த கோவமும் இல்லை…இந்தா " னு அவள் கையில் 200 ரூபாயை வைத்து விட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தார்.

வீணா கொஞ்ச நேரம் அங்கேயே நின்று யோசித்தாள்…செல்வத்தின் வார்த்தைகளில் உள்ள உண்மை அவளுக்கு புரிந்தது
செல்வத்தின் நிலையில் தான் இருந்தால் என்ன ஆகிருக்கும்,இன்னேரம் போலிஸ் வரைக்கும் போயிருக்கும்
வேறு ஒருவனாக இருந்தால் ப்ளாக் மெயில் கூட செய்திருப்பான் என யோசித்தாள்…

பின் வீட்டிற்குள் வந்து சோஃபாவில் அமர்ந்தாள்
வீணா வின் மனம் குழப்பத்தில் இருந்தது
செல்வத்தின் மேல் அவளுக்கு அவ்வளவாக நம்பிக்கையில்லை
ஆனால் தவறு தன்னுடையது என எண்ணினாள்…ஆயிரம் தான் ஆனாலும் அவருக்கும் தன்மானம் இருக்கும்ல என யோசித்தாள்
அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்டால் தான் சரி என எண்ணி வெளியே வந்தாள்

கேட் அருகில் வந்து வாட்ச்மென் அறையை பார்க்க செல்வம் அங்கே சேரில் அமர்ந்து இருந்தார்
எதேச்சையாக அவர் வீணா வை பார்க்க வீணா செல்வத்தை கை அசைத்து கூப்பிட்டாள்

செல்வம் எழுந்து வீணா விடம் செல்ல
" சாரிங்க…தப்பு என்மேல தான்…என்னை மன்னிசிடுங்க "

" ஐயோ வீணாம்மா…நீங்க சாரி சொல்லணும் னு நான் பேசலை…என்னையும் மன்னிச்சிடு னு தான் சொல்ல வந்தேன் "

" சரி…நானும் உங்களை மன்னிசிடுறேன்"

" தேங்க்ஸ் வீணாம்மா…இப்போ தான் எனக்கு நிம்மதியா இருக்கு"

" ம்ம்ம் "

" அப்புறம் வீணாம்மா…இப்படி ஒரு விஷயம் நடந்ததை நீ யார் கிட்டயும் சொல்லிடாத…அப்புறம் அவ்ளோதான்"

" ம்ம்ம்…சரி…நீங்களும் யார் கிட்டயும் சொல்லாதிங்க "

" சரிம்மா…ஆனால் எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கு"

" என்ன மாதிரியா"

" இல்லைமா…என் பொண்டாட்டி மட்டும் தான் என்னை அப்படி பாத்திருக்கா…என்னை அம்மணமா பாத்த ரெண்டாவது பொம்பளை நீ தான்"

செல்வத்தின் இந்த வார்த்தைகளை கேட்டதும் வீணா வின் காம்புகள் விரைக்க ஆரம்பித்தது
" ஐயோ…அதை விடுங்களேன்…திரும்ப திரும்ப அதையே ஏன் சொல்றிங்க "

" இல்லம்மா…உன்னை பாக்கும் போதெல்லாம் எனக்கு அந்த சம்பவம் நியாபகத்துக்கு வந்திடுது…உனக்கு அப்படி எதுவும் தோனாதா"

" இல்லை…நான் அதை சுத்தமா மறந்துட்டேன்…அந்த பதட்டத்தில எனக்கு எதுவும் நியாபகம் இல்லை "

" சரிம்மா…அப்போ உனக்கு பரவால்ல…எனக்கு தான் நிலைமை மோசம்…உன்னை பாக்கும் போதெல்லாம் "

" அப்படியா…அப்போ பாக்காதிங்க "

" உடனே இப்படி சொல்லாத…எனக்கு னு இங்க யார் இருக்கா…அட்லீஸ்ட் பேச்சுக்காது மகள் மாதிரி நீ இருக்க…அதான் உன்னையே சுத்தி சுத்தி வரேன்…ஆனால் இந்த முருகன் நமக்குள்ள இப்படி ஒரு முடிச்சு போட்டுட்டான்…எல்லாம் விதி "

" பொலம்பாதிங்க…போய் வேலையை பாருங்க…எல்லாத்தையும் மறந்துட்டு "

" சரிம்மா…"

" இனிமேலாவது கதவை சாத்திட்டு துணி மாத்துங்க "

" கண்டிப்பா மா…என்னை அம்மணமா பாத்த கடைசி பொம்பளை நீயா தான் இருப்ப "

"ஐயோ கருமம் கருமம் " னு தலையில் அடித்து கொண்டு வீட்டிற்குள் ஓடினாள் வீணா.
செல்வம் தன்னிடம் தவறான எண்ணத்தில் தான் பழகுகிறார் என வீணாக்கு தெளிவாக புரிந்தது
அந்த கிழவனின் வார்த்தைகளில் உள்ள வக்கிரத்தை வீணா வால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது
எனினும் இந்த விஷயத்தில் தன் மானமும் குடும்பத்தின் மானமும் உள்ளதை எண்ணி கவனமாக கையாள எண்ணினாள்
சந்தர்ப்பமும் சூழ்நிலையும் வீணாக்கு எதிராக இருப்பதாக நினைத்தாள்
செல்வத்திடம் சண்டை போட்டால் தேவை இல்லாத பிரச்சினை வரும் என எண்ணினாள்
சாதுரியமாக அவரின் வலையில் இருந்து வெளிவர வேண்டும் என நினைத்தாள்.
ஆனால் இவ்வளவு கலோபரங்களிலும் அவளின் காம நரம்பு தூண்ட பட்டதை அவள் மனம் நன்கு அறிந்திருந்தது.

வலையில் சிக்கிய வீணா வை எப்படியும் சுவைத்து விடலாம் என்ற நம்பிக்கையில் சென்றார் செல்வம்.

மாலை 6 மணி, வீணா ஹாலில் சோஃபாவில் இருக்க கௌதம் உள்ளே வந்தான்
" ஹாய் மம்மி "னு அவளருகில் அமர்ந்தான்

" டேய்…போய் ரெப்ரஸ் ஆகிட்டு வா…வேர்வையோட அப்படியே வந்து உக்கார"

" மம்மி…வேர்வையோட இருந்தா தான் மம்மி எனக்கு லக்"
"என்ன லக்"

" நேத்து வேர்வையோட இருக்கும் போது தான் நச்சுன்னு ஒரு முத்தம் கிடைச்சது "
"ஓ…இன்னைக்கு நங்குன்னு ஒரு கொட்டு கிடைக்க போகுது " னு கௌதம் தலையில் ஓங்கி கொட்டினாள்

" ஆஆஆ…ஏன் மம்மி கொட்னிங்க "
" ஒழுங்கா போய் ரெப்ரஸ் பண்ணிட்டு வா " 
" போறேன்…வந்து வச்சிக்கிறேன் " னு கௌதம் சொல்ல
" வ்வ்வா" னு வீணா சிரித்தவாறே ஒழுங்கு காட்ட கௌதம் மேலே சென்று ரெப்ரஸ் ஆகிட்டு டீசர்ட்டும் ஷார்ட்ஸ்ஸும் போட்டுட்டு வந்தான்…உள்ளே ஜட்டி அணிந்திருந்தான்

கீழே சென்று சோஃபாவில் அமர்ந்து சமையலறையில் இருக்கும் வீணா வை பார்த்தான்
நீல நிற நைட்டியில் ஹோம்லியாக டீ போடும் அம்மாவின் அழகை ரசித்துக் கொண்டிருந்தான்

டீ போட்டு கொண்டே திரும்பி கௌதமை பார்த்தாள் வீணா
கௌதம் தன்னையே வைச்ச கண் வாங்காமல் பார்ப்பது தெரிந்ததும் லேசான வெட்கத்துடன் டீ போட்டு வெளியே வந்தாள்
கௌதமிடம் ஒரு டம்ளர் கொடுத்து அவனின் வலது புறம் அமர்ந்தாள்.

கௌதம் டீ குடிக்கும் போது வீணா வையே பார்த்து கொண்டிருந்தான்
கொஞ்ச நேரம் வெக்கத்தில் அமைதியாக இருந்த வீணா 
" டேய்…என்ன…என்னையே பார்த்துட்டு இருக்க…"
" அழகு தேவதை மம்மி நீங்க "

லேசான புன்னகையுடன் " போதும் போதும்…"
" உங்கள பார்த்தாலே டையர்டு லாம் பஞ்சா பறந்துடும் மம்மி "

" டேய் என்ன ஒரே அடியா ஜஸ் வைக்கிற…"
" உண்மையாலுமே மம்மி " னு வீணா வின் கையை தன் கையால் பற்றினான்

வீணா ஏதோ நியாபகம் வந்தவளாக கௌதமின் கையில் இருந்து தன் கையை எடுத்து கௌதமின் காதை பிடித்து திருகி " டேய் எருமை…காலைல என்ன சொல்லிட்டு போன"

"ஆஆஆ…மம்மி என்ன சொன்னேன்…"

" நல்லா யோசிச்சு பாரு…தெரியும் "

" ஆஆஆ…மம்மி வலிக்குது…விடுங்க "

" முடியாது…என்ன சொன்னனு யோசி " னு இன்னும் பலமாக திருக கௌதம் க்கு உண்மையிலேயே வலித்தது

"ஆஆவ்…ஏய் மம்மி…விடுதி" னு கத்த

" எது…டி யா…எவ்ளோ கொழுப்பு…நாயே" னு எழுந்து அவன் எதிரில் வந்து வலது கையால் அவன் தோள் பட்டையில் அடிக்க ஆரம்பித்தாள்
காது வலியுடன் இப்போ அடியும் கிடைக்க வலியை தாங்க முடியாத கௌதம் டக்குன்னு இரண்டு கைகளாலும் வீணா வின் இடுப்பை சுற்றி பிடித்து தன் பக்கமாக இழுத்து அவளின் வயிற்றில் முகம் வைத்தான்

முகம் புதைத்த அடுத்த நொடி அவனின் வாயை திறந்து அவளின் வெண்ணெய் இடுப்பை கவ்வி கடித்தான்
அம்மாவின் இடுப்பின் மென்மையை உணர்ந்த நொடியே தன்னிச்சையாக வாயை திறந்து கவ்வினான்
கேக்கை தொட்ட குழந்தை ஆ என கவ்வி சாப்பிடுவதை போல செய்தான்

கௌதமின் முகம் வயிற்றில் பதிந்த நொடியே வீணா வின் பிடி தளர்ந்தது
கௌதமின் காதில் இருந்த கையை லூஸ் விட்டாள்
அடுத்து அவன் தன் இடுப்பை கவ்வியதும் காதில் இருந்த கை அவன் வலது தோள் பட்டைக்கு வந்தது
அவனின் இடது தோள் பட்டையில் அடித்து கொண்டிருந்த கையையும் நிறுத்தி தோள் பட்டையில் வைத்து " ஆஆஆங் " னு வாய் விட்டே கத்தினாள்

டக்குன்னு மகனின் தோளில் இருந்த கையால் அவனை தள்ளி " ஆஆஆங் கௌதம்…என்ன பண்ற " னு மூச்சு வாங்க கத்தினாள்

அம்மா தன் தாக்குதலை நிறுத்தியதை உணர்ந்த கௌதம் அவளின் குரலை கேட்டு அவளை விட்டுவிட எண்ணினான்

ஆனால் தன் முகத்திலும் வாயிலும் இருக்கும் வீணா வின் பட்டர் ஸ்காட்ச் இடுப்பின் சாப்டனஸ் கௌதமை வெறியேற்ற தன் வாயில் இருந்த அவளின் இடுப்பை விட்டுட்டு தன் முகத்தால் அவளின் வயிறு முழுவதும் தேய்த்தான்

பூ மெத்தையில் தேய்ப்பது போல இருக்க அவளின் இடுப்பை நன்கு அணைத்து வயிறு முழுவதும் முகத்தால் தேய்த்தான்

வீணா வின் தொப்புள் குழியை கௌதமால் நன்கு உணர முடிந்தது
அம்மாவின் தொப்புள் குழி நிச்சயம் ஒரு பணியார குழியை விட பெரியதாக இருக்கும் என நினைத்தான்

அந்த பணியார குழியில் நாக்கை விட்டு நக்க அதன் ஆழத்தை நாக்கால் அளக்க அவனின் மனம் துடித்தது

மகனின் வாயில் இருந்து தன் இடுப்புக்கு விடுதலை கிடைத்ததும் நிம்மதியான வீணா மகனின் அடுத்த செயலால் நிலை குழைந்து போனாள்
"ஆஆஆங்... கௌதம்... விடு டா...ப்ளிஸ் " னு முனக ஆரம்பித்தாள்...

கௌதமின் முகம் தன் வயிற்றில் படர வீணாவின் காம்புகள் புடைக்க ஆரம்பித்தது
தன் கீழ் உதட்டை பல்லால் கடித்தவாறு அவனின் தோளில் இருந்த வலது கையை அவன் தலையில் வைத்து வருட ஆரம்பித்தாள்

செல்ல மகனின் முகம் தன் வயிற்றில் படர அவனின் மூக்கும் உதடும் அவ்வப்போது தன் தொப்புளில் பட்டு உரசவும் வீணா கால்கள் நடுங்க அடி இதழ் விரிய நின்று கொண்டிருந்தாள்

செல்ல நாய் போல தன் இடுப்பை மோப்பம் பிடித்து கொண்டிருந்த மகனின் தலையை தாய்மையுடன் வருடி கொடுத்தாள்

அதே நேரம் தன் உடலின் காம நரம்புகளை மீட்டி காம சுகத்தில் துடிக்க வைக்கும் இளம் வாலிபன் தலையை காதலுடன் வருடி கொடுத்தாள்

தாய்மையும் காதலும் ஒரு சேர வீணா துடித்து கொண்டிருக்க நைட்டியின் மேலாக அவளின் தொப்புள் குழியில் உதட்டை நிறுத்தினான் கௌதம்

"ம்ம்ம்ம்ம் " னு வீணா உடலை நெளித்தவாறு முனக
கௌதமின் உதடு வீணா வின் தொப்புள் குழியில் நைட்டியில் மேலாக பதிந்திருந்தது

தன் தாயின் பணியார குழியை தன் உதட்டால் நைட்டியின் மேலாகவே கவ்வி சுவைக்க எண்ணினான்
அம்மாவின் உடல் வாசனை அவனின் சுன்னிக்கு முழு பலத்தை தந்திருந்தது

ஜட்டிக்குள் முழு விரைப்பில் புடைத்திருக்கும் ஆண்மை தந்த தைரியத்தில் அம்மாவின் தொப்புள் குழியை நைட்டியின் மேலாகவே சப்ப ஆரம்பித்தான்

அவனின் எச்சிலால் வீணா வின் நைட்டியில் அந்த இடம் மட்டும் ஈரமாக ஆரம்பித்தது

கௌதம் தொப்புளை சப்ப அவனின் எச்சில் ஈரம் நைட்டியை தாண்டி தொப்புளில் பட வீணா கால் விரல்களை தரையில் ஊன்றி நெளிய ஆரம்பித்தாள்
" ம்ம்ம்ம்ம்…கௌதம்…வேண்டாம் " னு முனகினாள்
அவளின் இடது கை வெறுமனே அவனை தள்ளி கொண்டிருந்தது
அதே சமயம் அவளின் வலது கை அவனின் தலை முடியை கோதி விட்டு கொண்டிருந்தது

நைட்டி கொஞ்சம் டைட்டாக இருக்கவே கௌதமால் வீணா வின் தொப்புளை முழுவதும் ஆராய்ச்சி செய்ய முடியவில்லை
எவ்வளவு முயன்றும் அம்மாவின் தொப்புள் ஆழ அகலத்தை தொட முடியாத விரக்தியில் அவளின் இடுப்பில சுற்றி இருந்த வலது கையை கீழே இறக்கி வீணா வின் இடது பக்க குண்டியை கப்பென பிடித்தான்

வீணா வின் குண்டியின் மூன்றில் ஒரு பங்கை கூட கௌதமால் பிடிக்க முடியவில்லை…ஆனால் கையில் மாட்டிய இடம் கச்சிதமாக கையில் கசக்கியது
பஞ்சு குண்டி னு சொல்லுவாங்களே…அது இது தானோ என எண்ணினான்

மகனின் தொப்புள் துழாவலில் வீணா மயங்கி இருந்த நிலையில் அவனின் ஒரு கை தன் ஒரு பக்க குண்டியை கப்பென பிடிக்கவும் வீணா வின் சப்த நாளங்களும் ஒரு முறை துடித்து நின்றது

அவளின் காம நரம்புகள் அனைத்தும் அந்த நொடி விடைக்க அதே நேரத்தில் அவளின் மனதில் இருந்த பத்தினியும் முழித்து கொண்டாள்

டக்குன்னு மகனின் தோளில் பலம் கொண்டு தள்ளி அவனின் பிடியில் இருந்து விடுபட்டாள்
அவன் நிலைமை உணரும் முன் வேகமாக தன் அறைக்குள் சென்று கதவை தாளிட்டு கொண்டாள்

அம்மாவின் பஞ்சு குண்டியை கையால் தொட்ட முதலே கௌதம் க்கு உலகையே கையில் பிடித்த எண்ணம் ஏற்பட அந்த எண்ணம் அடங்குவதற்குள் வீணா வின் செயல் அவனை தடுமாற வைத்தது

அவன் நிதானத்திற்கு வந்து பார்க்கும் போது வீணா தன் அறைக்குள் நுழைந்து கதவை தாளிட்டு கொண்டாள்

கௌதமால் நடந்த நிகழ்வில் இருந்து வெளிவரவே முடியவில்லை
வீணா வின் உடலின் மென்மையும் உடல் வாசனையும் அவனை கிறங்கடித்தது

அம்மாவின் உடலில் ஒவ்வொரு இடமும் சொர்க்கம்…ஒவ்வொரு பாகமும் ஒரு தனித்துவம் வாய்ந்த சொர்க்கம்…
அந்த சொர்க்கத்தை அந்த மென்மையை விட்டு விலக அவன் மனம் மறுத்தது

அம்மாவின் உடலை அடைய வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவனுள் வெறியாக மாறியிருந்தது

ஆரம்பத்தில் ஏதோ ஒரு ஆசையில் தொட்ட அம்மாவின் உடல் அவளின் அழகு இப்போது அவனை அடிமை ஆக்கியிருந்தது…அவளுக்காக அவனை ஏங்க வைத்தது

அந்த ஏக்கத்தில் நேராக தன ரூம்க்கு சென்றான்
அனைத்து உடைகளையும் களைந்து நிர்வாணமாக பாத்ரூம் சென்றான்

வீணா வின் இடுப்பை இடுப்பின் மென்மையை அவளின் சூத்து சீக்சின் மென்மையை அவளின் முனகலை நினைத்து தன் சுன்னியை குலுக்கினான்…
" மம்மி…மம்மி…ஐ லவ் யூ மம்மி…ஐ வான்ட் யூ மம்மி…ஐ லவ் யூ சோ மச்…ஐ லவ் யூ சோ மச் டீ வீணா " னு கத்திட்டே தன் மனதில் இருந்த வெறியை கஞ்சியாக வெளியே தள்ளினான்….