వాసు గాడి వీర గాధ

[Takulsajal]

టైం లేక చిన్న అప్డేట్ మాత్రమే ఇవ్వగలుగుతున్నాను సహకరించగలరు ❤️

12

వాసు : ఆ.... అందరూ వచ్చేసినట్టేగా...అని డోర్ పెట్టేసాను.

బాలు వాళ్లు తేరుకొని నా పక్కకి వచ్చేసారు, నా ఫ్రెండ్స్ కి ఎక్కడలేని ధైర్యం వచ్చేసింది వెళ్లి తలా ఒక గన్ అందుకుని ఫోసులు పెడుతూ చుట్టు పక్కన ఉన్న రౌడీలని భయపెడుతున్నారు.




వాసు : ఏంటి రవళి గారు బాగున్నారా?

రవళి ముందుకు వచ్చింది...

రవళి : ఎవరు నువ్వు?

వాసు : చెప్తా చెప్తా అని షాట్ గన్ లో బుల్లెట్స్ లోడ్ చేస్తూ... అక్కడ ఉన్న రౌడీలని చూసి వెళ్లిపొమ్మన్నాను కొంత మంది భయంగా ఇంకొంత మంది మనకెందుకులే అనుకుని వెళ్లిపోయారు కానీ పాపం నమ్మిన బంటులే ఒక ఐదుగురు ఉండిపోయారు.... ఐదుగురిని షూట్ చేసేసాను...

అది చూసిన సునీల్ గాడికి ప్యాంటు తడిచిపోయింది మిగతా వాళ్లలో కూడా ఆ భయం కనిపించింది. వరదరాజులు అయితే కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని అలానే నిలబడి జరిగేది చూస్తున్నాడు.

వాసు : "బాలు మీరంతా ఇంటికి వెళ్లిపోండి నేను తరువాత కలుస్తాను"... అనగానే అందరూ వెనక్కి తిరిగారు వెళ్ళిపోడానికి... సునిల్ గాడిని చూసాను ఇంకా షాక్ లోనే ఉన్నాడు ...."రేయ్ సునీల్ పో.... పొయ్యి స్నానం చేసిరా ఉచ్చ కంపు కొడుతుంది..." అనగానే కింద ప్యాంటు చూసుకున్నాడు.... అందరూ వెళ్లిపోతుంటే.... "రేయ్ రాంబాబు ఈ రవళిని దెంగుతావా?" అన్నాను.

వెళ్తున్న అందరూ ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగారు, ఇప్పుడు అందరి కళ్ళలో భయం లేదు ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్నారు.... "ఏమైందిరా?" అన్నాను... అందరూ వెనక్కి తిరిగారు వెళ్ళిపోడానికి... వాళ్ళను చూస్తూ "పోనీ మీరు దేంగుతారా?"....

అంతే అందరూ సిగ్గుగా వెనక్కి తిరిగారు.... సునీల్ గాడికి ఏదో గుప్త నిధి దొరికినట్టు పరిగెత్తుకుంటూ నా ముందుకి వచ్చాడు... వాడిని చూడగానే నాకు నవ్వొచ్చింది..

వాసు : అంత ఆత్రం దేనికి రా?

సునీల్ : నీకు తెలీదు రా... ఆకలి రా ఆకలి.. ఇన్ని రోజులు జైల్లో ఉన్నట్టు ఉన్నాంరా ఊర్లో.... నువ్వొచ్చాకే మాకు ఊపిరి ఆడింది... ఇదిగో ఈ లంజ వల్ల.... అని ఆగిపోయాడు.. నన్ను చూస్తూ ఎంతైనా నాకు అత్త కదా....

వాసు : అది లంజే... నువ్వు చెప్పు.

సునీల్ : దీని వల్ల చాలా కష్టాలు పడ్డామురా దీన్ని మాములుగా చంపకూడదు... అని ఆవేశంగా వెళ్ళబోయాడు... వాడి వెనుకే బాలు మిగతా ఇద్దరు కోపంగా చూస్తున్నారు...

వాసు : సర్లే తీసుకుపోండి... కానీ దాని  ఒంటి మీద ఉన్న నగలు మాత్రం జాగ్రత్త అవి అమ్మవి... దొంగ లంజ మా అమ్మ నగలు పెట్టుకుంది... నాకు అరుపులు వినపడకపోతే మిమ్మల్ని కాల్చుతాను... అని రవళిని చూసాను... రవళికి కింద కాళ్ళు వణుకుతున్నాయి...అందరూ రవళిని పక్క రూమ్ లోకి ఈడ్చుకెళ్తున్నారు

రవళి : వాసు... వాసు.. నాకేం తెలీదు వీళ్ళు నన్ను ఇక్కడ బలవంతంగా ఇక్కడ ఉంచుకున్నారు నేను నీకోసమే ఎదురు చూస్తున్నాను ఆ రోజు జైల్లో కూడా నేను బతికుండడానికి చేసిన యాక్టింగే... నన్ను వదలమని చెప్పు...

అందరూ ఆగి నన్ను చూసారు...

వాసు : ఏంట్రా ఇన్నేళ్లు ఈ ఊళ్ళోనేగా ఉంది అప్పుడే దాని యాక్టింగ్ కి పడిపోయారా?... చూడు దానికి ఏడుపు కంటే మీరు దెంగుతారన్న కుతూహలమే ఎక్కువుంది దానికి....చూడు దాని సళ్ళ మీద ముచ్చికలు ఎలా పొడుచుకుంటూ బైటికి వచ్చాయో...

వాళ్లు రవళిని లాక్కుని వెళ్ళిపోయాక... వరదరాజులని చూసి.. "అయ్యో సర్పంచ్ గారు కూర్చోండి.... అలా నిలబడ్డారే?"

వాసు : కూర్చో.... సరే అవేం మిరపకాయలు పేరు చెప్పు మర్చిపోయా...

వరదరాజులు : తేజా మిరప...

వాసు : ఆ...?

వరదరాజులు : తెజా మిరపకాయలు ...

వాసు : ఓ గుప్పిడ ఇటు పట్టుకురా... అంటూ పక్కనే ఉన్న ఐనప రాడ్ తీసుకుని సుబ్బరాజు వీపు మీద ఒక్కటి పీకాను...

గట్టిగా.... అమ్మా...అంటూ అరిచాడు.

వాసు : సుబ్బు... నువ్వు అలా అరుస్తుంటే శ్రేయఘోషల్ నా చెవిలో దూరి పడుతున్నట్టు ఉంది... అని ఇంకోటి పీకాను... ఆఁహాఁ ఎంత బాగుందో ఆ బర్రె గొంతు..

వరదరాజు నా దెగ్గరికి వచ్చి ఒక్కసారిగా వాడి చేతిలో ఉన్న మిరపకాయలని నా మొహం మీద విసిరి కింద ఉన్న షాట్ గన్ తీసి నాకు గురి పెట్టాడు....

వరదరాజు : (గట్టిగా నవ్వుతూ....)   ఏరా... పిల్ల బచ్చా... మీ నాన్నే నన్ను తట్టుకోలేకపోయాడు... నువ్వెంతరా పిల్ల పూకువి... అని మళ్ళీ నవ్వాడు..


వెంటనే చేతులు జోడించి..."అయ్యో సర్ తప్పయింది సర్ మీ కాళ్ళు పట్టుకుంటాను నన్ను వదిలేయండి...అంటూనే కాలు మీద రాడ్ తొ ఒక్కటి పీకాను... వెంటనే గన్ ట్రిగ్గర్ నొక్కుతుంటే...

వాసు : అందులో బుల్లెట్లు లెవ్వురా బోసిడికే  అని గుండె మీద ఒక్క తన్ను తన్నాను వెళ్లి సోఫాలో పడ్డాడు... వెళ్లి వాడి గుండె మీద కాలు పెట్టి తొక్కి "మూసుకుని కూర్చోకపోతే వాడి ప్లేస్ లో నువ్వుంటావ్ " అని కొన్ని మిరపకాయలని తీసుకొని సుబ్బరాజు దెగ్గరికి వెళ్లి వాడి ప్యాంటు లాగేసాను... రక్తం కారుతున్న దెగ్గర మిరపకాయలని నలిపి వాడి తొడ మీద వేసి కాలితో నొక్కి పట్టాను...

గిలగిల కొట్టుకుంటుంటే వరదరాజు తెరుకొని నా దెగ్గరికి వచ్చి కాళ్ళు పట్టుకొని "మమ్మల్ని వదిలేయ్ నీకు ఏం జరిగిందో మొత్తం చెప్తా" అన్నాడు.

సుబ్బరాజు చెయ్యి విరిచాను... "నువ్వు ఎంత త్వరగా స్టార్ట్ చేసి కధ ముగిస్తే వీడు బతికే అవకాశాలు అన్ని" అన్నాను..

వరదరాజు మా నాన్నని ఎందుకు చంపాల్సొచ్చిందో మొత్తం కధ వివరించే వరకి సుబ్బరాజు రెండు కాళ్ళు చేతులు విరిచేసాను...

వరదరాజు : నేను చెప్పాల్సింది మొత్తం చెప్పాను కదా ఇక మమ్మల్ని వదిలేయి నీ కంటికి కనిపించను.

వాసు : మ్మ్మ్మ్మ్మ్మ్.... సరే పో.. వాడ్ని కూడా తీసుకుపో...