Adultery పరాయి మొగుడు ---పక్కోడి పెళ్ళాం

[LUKYYRUS]

హైదరాబాద్ లో రాజేష్ సరిత బస్ దిగేసరికి, ఉదయం ఐదు గంటలయింది. రాజేష్ సరితను అడిగాడు “పెళ్ళి ఎన్ని గంటలకి?” అని. “ఇవినింగ్.” అంది సరిత.

“మరి అప్పటివరకూ!?” అన్నాడు రాజేష్.

“ఏముందీ, డైరెక్ట్ గా ఫంక్షన్ హాల్ కి పోతాను. అక్కడే కాస్త రిఫ్రెష్ అయ్యి, తెలిసిన వాళ్ళు ఉంటారుకదా, కబుర్లు చెబుతూ గడిపేస్తాను.” అంది సరిత. రాజేష్ కాసేపు ఆలోచించి, “అక్కడ చాలా మంది ఉంటారు కదా, కష్టమేమో !” అన్నాడు.

“మరి ఏం చేస్తాం?” అంది సరిత.“నువ్వు ఏం అనుకోనంటే, ఒక సజెషన్ చెబుతా.” అన్నాడు రాజేష్.“అనుకోవడానికి ఏముందీ, చెప్పు.” అంది సరిత.

“మా కంపెనీ గెస్ట్ హౌస్ ఇక్కడకి దగ్గరలోనే ఉంది. నేను ఇప్పుడు అక్కడికే వెళుతున్నాను. నీకు అబ్జెక్షన్ లేకపోతే, వచ్చి అక్కడే రిఫ్రెష్ అవ్వొచ్చు.” అన్నాడు. సరిత అతని వైపు సాలోచనగా చూసింది. అతను కాస్త తటపటాయిస్తూ, “జస్ట్ ఫ్రెండ్లీ ఇన్విటేషన్.” అన్నాడు. ఆమె చిన్నగా నవ్వి “అక్కడ జనాల్లో ఇబ్బంది పడే బదులు, ఇదే బెటర్ అనుకుంటా.” అంది. వెంటనే అతను హుషారుగా ఒక ఆటోని పిలిచాడు. పది నిమిషాల్లో వాళ్ళు గెస్ట్ హౌస్ చేరుకున్నారు. రిసెప్షన్ లో ఏదో చెప్పి, రూమ్ కీస్ తెచ్చాడు. ఇద్దరూ ఫస్ట్ ఫ్లోర్ లో ఉన్న రూమ్ లోకి చేరుకున్నారు. సరిత ఒకసారి రూమ్ ని పరికించి చూసింది. చాలా లగ్జూరియస్ గా ఉంది ఆ రూమ్. “మ్…చాలా బావుంది.” అంది మెచ్చుకుంటూ. అతను హేపీగా నవ్వుతూ, “ప్రతీ సిటీలోనూ మా కంపెనీకి ఇలాంటి గెస్ట్ హౌస్ లు ఉంటాయి. సో ఎక్కడికి వెళ్ళినా ట్రబుల్ ఉండదు.” అన్నాడు. “నైస్.” అని, తన బేగ్ ని పక్కనే ఉన్న టేబుల్ మీద పడేసింది. బేగ్ ని ఓపెన్ చేసి, టవల్ బయటకి తీసి, అతని వైపు చూసింది. అతను వెంటనే “ఓకే, నేను బాల్కనీలో ఉంటా. నువ్వు ఫ్రెష్ అవగానే పిలు.” అని అతను బాల్కనీలోకి వెళ్ళిపోయాడు. సరిత కావలసినవి తీసుకొని బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్ళి తలుపు వేసుకుంది.

రెండు నిమిషాల వరకూ అతనికి ఏమీ అనిపించలేదు గానీ, తనకి కొన్ని అడుగుల దూరంలో ఆమె బాత్ రూమ్ లో ఉందీ, పైగా ఇద్దరమే ఉన్నాం అన్న విషయం అతని మెదడుని తొలిచేయ సాగింది. పైగా రాత్రి, విందు భోజనం ముందు సూప్ లాంటి వ్యవహారం జరిగిందేమో, అతని మీటర్ కొట్టేసుకుంటుంది. ఇంతలోనే మళ్ళీ చిన్న భయం. వేళ్ళు విరుచుకుంటూ బాల్కనీ లోనే నిలబడి ఆలోచిస్తున్నాడు. టెన్షన్ తట్టుకోలేక అర్జెంట్ గా సిగరెట్ తాగాలని అనిపించింది. పేకెట్ లోపల గదిలో ఉంది. వెళ్ళాలా, వద్దా అని కొద్దిసేపు ఆలోచించాడు. ఇక వెళ్ళడమే బెటర్ అనిపించి, లోపలకి అడుగు పెట్టాడు. అతని ఫేంట్ జేబులోంచి పేకట్ తీస్తుండగా, బాత్ రూమ్ తలుపు తెరుచుకుంటున్న చప్పుడు. బిగుసుకు పోయాడతను. మామూలుగా బయటకి వచ్చేసింది ఆమె. రాజేష్ పేకెట్ తీసుకొని వెనక్కి తిరిగాడు. గదిలో అతన్ని చూడగానే, షాకయ్యి అలాగే నిలబడిపోయింది ఆమె. గదిలో అతను ఉండడని ధైర్యంతోనేమో, వంటి మీద టవల్ తోనే బయటకి వచ్చేసింది. అసలే చిన్న సైజు టవల్, ఆమె స్థనాలని సగంకూడా దాచలేక అవస్త పడుతుంది. కింద అయితే, మోకాళ్ళకు అర అడుగు పై వరకూ మాత్రమే కప్పగలిగింది. సగం తెరచిన బటర్ స్కాచ్ ఐస్ క్రీం పేకెట్ లా ఉంది ఆమె. నోరూరిపోతుంది అతనికి. ఆగడం అతని వల్ల కావడం లేదు. నెమ్మదిగా ఒక్కో అడుగు ఆమె వైపు వేయసాగాడు. ఆమె కదలడానికి కూడా శక్తి లేనట్టు అలాగే నిలబడి పోయింది. ఆమెకి తన ఊపిరి తగిలేంత దూరంలోకి వచ్చేసాడతను. ఆమె వంటిపై నుండి వస్తున్న తాజాదనపు పరిమళం అతన్ని మరింత పిచ్చెక్కిస్తుంది. నెమ్మదిగా ఆమె భుజాలపై చేతులు వేసాడు. ఆమె చిన్నగా వణుకుతుంది. ఆ వణుకు ఆమె పెదవులలో మరింత ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తుంది. అతను నెమ్మదిగా ఆమె పెదవులను తన పెదవులతో తాకాడు. ఆమె సందిగ్ధంగానే తన పెదవులను కొద్దిగా తెరిచింది. అతను సన్నగా వణుకుతూ, ఆమె కిందిపెదవిని అందుకోబోతుండగా….. పెద్ద శబ్ధంతో సెల్ మోగింది. ఇద్దరూ ఉలిక్కి పడి విడిపోయారు. మోగుతున్నది రాజేష్ సెల్, శివ కాల్ చేస్తున్నాడు. అతను గబుక్కున కాల్ లిఫ్ట్ చేసాడు. అటునుండి శివ “ఒరేయ్, దిగిపోయారా?” అని అడిగాడు. రాజేష్ తడబడుతూ “ఆ…ఇప్పుడే జస్ట్..” అన్నాడు. “సరిత ఉందా?” అన్నాడు. ఏం చెప్పాలో తెలియని కంగారులో “ఆఁ..ఉంది.” అన్నాడు. “ఒరేయ్, అది ఫంక్షన్ హాల్ కి వెళ్ళి ఫ్రెష్ అవుతానంటుందేమో, వద్దని చెప్పు. అక్కడ అంత కంఫర్టబుల్ గా ఉండదు. ఎలాగూ నీ కంపెనీ గెస్ట్ హౌస్ ఉంటుంది కదా, అక్కడకి తీసుకుపో. ఫ్రెష్ అయిన తరువాత ఫంక్షన్ హాల్ లో దింపొచ్చు.” అన్నాడు శివ. అతను అలా అంటూ ఉంటే, చాలా గిల్టీగా అనిపించింది రాజేష్ కి. ఇంతలో శివ “ఒకసారి సరితకి ఇవ్వు.” అన్నాడు. అతను మౌనంగా సెల్ ని ఆమెకి అందించాడు. ఆమె కొద్దిసేపు శివతో మాట్లాడి, సెల్ ని రాజేష్ కి ఇచ్చేసింది. అతను మౌనంగా పోయి బాల్కనీలో నిలబడ్డాడు. పది నిమిషాల తరువాత, ఆమె చీర కట్టుకొని, బయటకి వచ్చి, “నేను రెడీ, నువ్వు కూడా రెడీ అయితే, టిఫెన్ చేద్దాం.” అంది పొడిపొడిగా. అతను ఒకసారి ఊపిలి బలంగా పీల్చి, “సరితా, అయినదేదో అయ్యింది. కాస్త ఫ్రీగా ఉండు. ఏదో చిన్న చిన్న టెంప్టేషన్స్ ఉంటూ ఉంటాయి. ఈ సారి ఇలా జరగకుండా చూసుకుందాం, సరేనా?” అన్నాడు. ఆమె కాస్త రిలాక్స్ అయ్యి, నవ్వేసి “సరే, వెళ్ళి తయారవ్వు.” అంది. అరగంటలో ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చాడతను.

ఇద్దరూ కిందకి వచ్చేసారు. బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసేసరికి పది అయ్యింది. “మ్…మరి ఫంక్షన్ హాల్ కి వెళతావా?” అన్నాడు రాజేష్. ఆమె ఆలోచిస్తుంది. “ఏమిటీ ఆలోచిస్తున్నావ్?” అన్నాడతను. “ఇప్పుడు అక్కడకి వెళ్తే సాయంత్రం వరకూ బోర్. ఏం చేయాలా అని ఆలోచిస్తున్నా.” అంది. అతను నవ్వుతూ “నాదీ అదే పరిస్థితి.” అన్నాడు. ఆమె రెండుక్షణాలు ఆలోచించి “ఎక్కడికైనా వెళదామా?” అంది. “మ్…ఎక్కడికెళదాం!?” అని ఆలోచించసాగాడు. కొన్ని నిమిషాలు తరవాత సరిత అంది “బిర్లా మందిర్ కి వెళదామా?” అని. “గుడ్ ఐడియా, అక్కడే సైన్స్ మ్యూజియమ్, ప్లానిటోరియమ్ కూడా ఉన్నాయి. అన్నీ చూసేసరికి సాయంత్రం అయిపోతుంది. తరువాత ఎవరి ఫంక్షన్స్ కి వాళ్ళు వెళ్ళిపోవచ్చు.” అన్నాడు. ఇద్దరూ ఆటో ఎక్కి బిర్లామందిర్ చేరుకున్నారు. బిర్లామందిర్, లంచ్, సైన్స్ మ్యూజియం చూసుకొనేసరికి సాయంత్రం నాలుగయింది. టికెట్స్ తీసుకొని ప్లానిటోరియం లోకి వెళ్ళి కూర్చున్నారు. కూర్చున్న ఐదు నిమిషాలకి లైట్లు ఆఫ్ అయ్యాయి. కళ్ళు పొడిచినా కనిపించనంత కారు చీకటి అలముకుంది. భయంగా రాజేష్ చెయ్యి గట్టిగా పట్టేసుకుంది సరిత. ఇంతలో స్పీకర్స్ నుండి కామెంటరీ వినబడసాగింది. స్రీన్ పైన నక్షత్ర మండలం విజువల్స్ కనిపించసాగాయి. సరితకు చాలా ఎగ్జైటింగ్ గా అనిపించసాగింది. ఆ ఎగ్జైట్ మెంట్ లో అతని చేతిని మరింత దగ్గరకి లాక్కుంది. అతని మోచేతికి ఆమె స్థనం మెత్తగా తగులుతుంది. అతని చేతి వేళ్లు ఆమె తొడను తాకుతున్నాయి. ఎంత కంట్రోల్ చేసుకుందామన్నా అతని వల్ల కావడం లేదు. మోచేత్తో ఆమె నిపుల్ మీద చిన్నగా అదిమాడు. అది క్రమేపీ గట్టిపడడం అతనికి అర్ధమవుతుంది. వేళ్ళతో ఆమె తొడలను సుతారంగా నిమరసాగడు. ఆమె శరీరంలో చిన్న కంపనం. లయబద్దంగా ఊపిరి పీల్చసాగింది ఆమె. ఆ చీకటీ, ఆ సాన్నిహిత్యం ఆమెలో కూడా వేడిని రగల్చసాగింది. అతని చేతిని మరింత గట్టిగా నొక్కుకుంది. మోచేత్తో ఆమె స్థనాన్ని గట్టిగా అదుముతూ, వేళ్ళతో ఆమె తొడలపై నొక్కసాగాడు. ఆమె తన చేతిని, తొడపై ఉన్న అతని చేతిపై వేసి, దగ్గరకి జరిగింది. అల్లరి చేస్తున్న అతని చేతి వేళ్ళను తన తొడల మధ్యకు జరిపింది. అతను నెమ్మదిగా నొక్కసాగాడు. ఆమె టెంప్టేషన్ ఆపుకోలేక చిన్నగా అతని భుజాలపై కొరికింది. ఆమెకి కింద తడిచేరుతున్నట్టే, అతనికి కూడా రెండు మూడు చుక్కలు కారిపోయాయి. నెమ్మదిగా ఆమె చెవిలో “వెళ్ళిపోదామా?” అన్నాడు. ఆమె “ఊఁ…” అంది. ఇద్దరూ బయటకి వచ్చేసారు. ఇద్దరకీ కాళ్ళు వణికి పోతున్నాయి. ఆటోలో గెస్ట్ హౌస్ దగ్గరకి వచ్చేసారు. దారిలో ఇద్దరూ ఒక్కమాట కూడా మాట్లాడుకోలేదు. కనీసం ఒకరిని ఒకరు చూసుకోలేదు.