వాసు గాడి వీర గాధ

[Takulsajal]

మేడం వాళ్ల అమ్మని పలకరించాను మమ్మల్ని చూసి "మీరు మాట్లాడుతూ ఉండండి నేను వెళ్లి పచ్చి మిరపకాయల పచ్చడి నూరుకొస్తా అన్నం తిందురు " అంటూ బైటికి వెళ్ళింది.


శృతి వాళ్ల అమ్మ రోట్లో పచ్చడి నూరడానికి బైటికి వెళ్ళింది వెంటనే శృతి నడుం పెట్టుకుని బొడ్డు కొరికేసాను "బలే ఉంటుందె నీ బొడ్డు కొరికేసి నమిలి మింగేయ్యాలని ఉంది".

శృతి నా జుట్టు పట్టుకుని : కోరికేయి అంది కసిగా...

బొడ్డు మొత్తం నోట్లో పెట్టుకుని నాలుక తిప్పుతూ ఒక్క సారి శృతి సన్ను పట్టుకుని పిసికాను...

శృతి : ఆవ్... ఏయ్... రేయ్ వాసు చెయ్యి తీ...

ఇంకా గట్టిగా పిండాను ఆ పెద్ద మామిడిపండుని...

శృతి : ఇస్స్... వాసు.. ఒద్దు.

చెయ్యి కిందకి దించి తనని చూసి నవ్వాను... తను నన్ను చూసి నవ్వే లోపే రెండు పెద్ద పుచ్చకాయల మధ్యలో అందుకుని గట్టిగా పిసికాను..

శృతి నా రెండు చేతులు పట్టుకుంది, "వాసు వద్దని చెప్పానా?"

వాసు : ఏ ఎందుకు?

శృతి : చెప్పింది వినాలి... నువ్వు పెద్దవ్వాలి నీది కూడా పెద్దవ్వాలి అని కొంటెగా కిందకి చూసి... అప్పుడు నా శరీరం మొత్తం ఇస్తాను ఇక నీ ఇష్టం అప్పటి వరకు ఓపిక పట్టు.

వాసు : ఇంకెంత పెద్దవ్వాలి...

శృతి : నీ చింత పండు వంకాయ అయ్యేంత వరకు.

ఇంతలో మేడం వాళ్ల అమ్మ "శృతి పచ్చడి నూరడం అయిపోయింది అన్నం పెట్టేసేయ్" అంది.

శృతి నన్ను గోడకి ఆనించి... "పచ్చడి రుచి ఆస్వాదించాలే తప్ప ఆ రుచి మరిగి పిచ్చిలో పడకూడదు".... అని నా పెదాలు అందుకుంది.

శృతి : నాకొక మాటివ్వు..

వాసు : ఏంటో అది అని శృతి నడుము చుట్టు ఉడుము పట్టు వేసాను.

శృతి : నేను నీతొ పడుకునే వరకూ ఇంకెవ్వరి దెగ్గరికి పొనని.. ఒక్క పద్మ తప్పించి అది కూడా నీకు ఇరవై వచ్చే వరకు పద్మ జోలీ కూడా పొనని నాకు మాటివ్వు.

వాసు : అన్నం పెట్టు ముందు ఆకలేస్తుంది.

శృతి : అంటే నేనంటే లెక్క లేదా నీకు?

వాసు : సరే సరే... ఎవ్వరితోను చెయ్యనులే... ఒట్టు సరేనా అని చెయ్యి పట్టుకున్నాను.

శృతి నా చెయ్యి తన తల మీద పెట్టుకుని "ఏం చెయ్యవు?"

వాసు : అదే ఎవ్వరితొ పడుకొను... ఎవ్వరిని దెంగను లేవే అని సన్ను పట్టుకుని పిసికాను.

నా చెయ్యి మీద కొట్టి "మరి ఇదేంటి?"

వాసు : ఆమ్మో ఇవి కూడా లేకపోతే కష్టం.

ఇద్దరం నవ్వుకుని... ఆ తరువాత శృతి వాళ్ల అమ్మతొ కలిసి భోజనం చేసి ఇంటి దారి పట్టాను.....