Misc. Erotica મારી ડાયરી - " જિંદગી ના એ યાદગાર દિવસો"

[james5078]

મેં મામાને ફોન કરીને કહી દીધું, મારે મોડું થશે એટલે હું સીધો મારા રૂમ પર જઈશ. રાત્રે ઘરે આવીને પહેલું કામ નાહવાનું કર્યું. પછી પલંગ પર

સુતા સુતા ફરીવાર મારી સામે પેલા બંને બ્રા અને પેન્ટીના સેટ આવી ગયા. આખો દિવસના થાકના લીધે મારી આંખો ક્યારે બંધ થઈ એ ખબર ના
પડી.
મારી સામે કાજલનો શરમાળ ચેહરો એવી ગયો, અને આ શું કાજલ મારી સામે લાલ બ્રા અને પેન્ટી પેહરીને ઉભ હતી. એ જોઈને તો મારો લોડો
એકદમ ટટ્ટાર ઉભો થઇ ગયો અને ઝટકા મારવા લાગ્યો. અને મને લાગ્યું કે મારા હાથપર કોઈએ ગરમ પાણી નાખ્યું પણ એતો મારો વહેમ હતો.
આંખો ખોલીને જોયું તો મારા લોડા માંથી ગરમ ગરમ લાવા બાહર નીકળતો હતો અને ફોનની રીંગ વાગતી હતી. હું ફટાફટ બાથરૂમ જઈ બધું
સાફ કરી આવ્યો. મોબાઇલમા જોયુતો કાજલનો મિસ કોલ હતો.
મેં સામે થી ફોન કર્યો, એકજ રીંગમા ફોન ઉપાડ્યો. કાજલ - હેલો જીગુ ક્યાં હતા? શું કરતા હતા? ફોન કેમના ઉપાડ્યો?
હું - એક મિનિટ, આટલા બધા સવાલ સુપ્રીમ કોર્ટના જજ પણ એકસાથે નથી કરતા. હું આજે બધા સાથે આપણી સગાઇની ખરીદી કરવા ગયો
હતો. લગભગ અડધો કલાક પેહલા આવ્યા. થાકના લીધે મને ઊંઘ આવી ગઈ હતી એટલે ફોન ના ઉપાડ્યો.
કાજલ - અરે હા યાદ આવ્યું કોઈ મીરા ભાભીનો ફોન આવ્યો હતો

હું - એ તો મારા ફ્રેન્ડ અર્પણની વાઈફ છે. શું વાત કરી ભાભી સાથે.
કાજલ - હમ્મમ, એતો અમારી બંને વચ્ચેની વાત છે એમાં તમારે વચ્ચે નો પડાય, અને બીજું મારા માટે શું લીધું?
હું - કોઈ વાંધો નઈ, હું પણ કઈ નહીં કહું તને.
કાજલ - કઈ નઈ નો કહેવું હોઈતો, હું પણ નહીં કહું.
થોડીવાર વાતચીત કરી ને હું ઊંઘી ગયો. આખો દિવસનો થાક હતો એટલે એકજ મિનિટમા ઊંઘ આવી ગઈ.
આમ ને આમ દિવસો પસાર થતા ગયા, આખરે સગાઇનો દિવસ પણ આવી ગયો ૧૪ ફેબ્રુઆરી. હું બે દિવસ પહેલાજ વડોદરા થી મોરબી આવી
ગયો હતો. અમે ત્યાંથી અમદાવાદ જવાના હતા. અમે લગભગ સવારે ૮:૦૦ વાગ્યે સીધા મેરેજ હોલમા પહોંચી ગયા.
સગાઇ નું મહુર્ત ૧૦:૦૦ વાગ્યાનું હતું. મેં પહોંચતાજ પહેલો કોલ અર્પણને કર્યો કારણકે મારો બધો સામાન વડોદરાથી લઇને આવવા નો હતો.
ફોન મીરા ભાભીએ ઉપાડ્યો, જીગરભાઈ અમને લગભગ ૧૦ મિનિટ લાગશે ત્યાં પહોંચવામા.
હું ફ્રેશ થયો, આટલી વારમા અર્પણ અને મીરા પણ પહોંચી ગયા. અમે નાશ્તો કરીને તૈયાર થઇ ગયા. આખો હોલ મેહમાનોથી ભરેલો હત્તો. હું,
અર્પણ અને મારા પિતરાઈ ભાઈઓ સાથે રૂમમા બેઠા હતા. થોડીવાર પછી રીન્કુ દીદી અને મીરા ભાભી રૂમમા આવ્યા અને કાજલ માટે લીધેલી
વસ્તુ લઇને ગયા અને એમણે તૈયાર રહેવા કીધું.
લગભગ પંદર મિનિટ પછી હું અને અર્પણ બંને સ્ટેજ પર પહોંચી ગયા. બધાની નઝર મારા પરજ હતી, હું થોડો નરવશ થઇ ગયો પણ બાઝી
અર્પણે સાંભળી લીધી. સ્ટેજ પર ગયા પછી વાતાવરણને થોડું હળવું કરવા અર્પણે મારી સાથે થોડી વાતચીત કરી.
બરાબર ટાઈમપર અમારી સગાઇની વિધિ શરુ થઇ. હું તો કાજલને જોવામા એવો મગ્ન હત્તો કે મને મારી આજુબાજુ શું ચાલે એપણ ખબર
નોહતી. અર્પણે મને એક હળવો ચીંટીયો ભર્યો ત્યારે મારુ ધ્યાનભંગ થયું.
કાજલે આજે મોરપીંછ કલરની ચણીયાચોળી પેહરી હતી. એમાં તો એ સ્વર્ગલોકની અપ્સરા લગતી હતી. હું ત્રાસી નઝર જોતો હત્તો, મારી બધી
ભાભીઓ અને બહેનો કાજલને તૈયાર કરી રહી હતી. લગભગ એક કલાક સગાઇનો કાર્યકમ ચાલ્યો.
આખરે એ ટાઈમ પણ એવી ગયો...પહેલા મેં કાજલનો હાથ મારા હાથમા લઇને વીંટી પહેરાવી અને ત્યારબાદ કાજલે મને વીંટી પહેરાવી.
લગભગ ૧૧:૩૦ વાગ્યે સગાઇ પતાવી અમે રૂમ માં ફોટા પડાવવા ગયા.
ફોટોગ્રાફર - કાજલબેન તમે જીગરભાઈના ખંભે હાથ રાખો, બરાબર એકદમ પરફેક્ટ. બે-ત્રણ ફોટા લીધા. ફરી અલગ અલગ એન્ગલથી પાંચેક
ફોટા લીધા. હવે પેલા ભાઈએ મને કાજલની કમરમા હાથ રાખવાનું કહયું.
મેં જેવો કાજલની કમર પર હાથ રાખ્યો અમારા બંનેના શરીરમા ૧૦૦૦ વોલ્ટનો કરંટ લાગ્યો હોઈ એવો અનુભવ થયો. કાજલ પણ શરમાઈને
ચેહરો ફેરવી લીધો.
અર્પણ - જીગર જરા ટાઈટ પકડ, નહીંતર આખી જિંદગી કાજલભાભી હાથમા નહીં રહે. એ સાંભળી મીરાએ અર્પણને પેટમા એક ઘુસ્સો માર્યો
અને બધા ખડખડાટ હસવા મંડયા.
ફોટોગ્રાફરે ત્રીશ-ચાલીશ ફોટા પાળ્યા, થોડીવાર પછી રીન્કુ દીદીએ આવીને કીધુંકે અમે બધાની પરમિશન લઇ લીધી છે. તમે બહાર ફરવા જાવો.
થોડીવાર પછી અમે બહાર ફરવા નીકળી ગયા.
અમે કાંકરિયા તળાવ ગયા, ત્યાં થોડા ફોટા લીધા અને પછી અમને બંનેને બોટિંગ કરવા મોકલીયા. હવે હું અને કાજલ બોટમા એકલા બેઠા હતા.
થોડે દૂર ગયા પછી મેં કાજલનો હાથ મારા લઇ લીધો.
હું - શું વિચારે છે કંઈક તો બોલ, ફોનમા તો બહુ બોલતી હતી. આટલું બોલી કાજલનો હાથ લઇને હાથપર બે-ત્રણ ચુંબન કર્યા. મારા હોઠ
કાજલની કોમળ આંગળી પર અડતાંજ કાજલની આંખો બંધ થઇ ગઈ અને હાથ છોડી દીધો. શું થયું કાજલ, મારુ ચુંબનના ગમ્યું??