சப்தஸ்வரங்கள் [discontinued]

[manigopal]

குளிக்கப் போகிறேன் என்று சொல்லி விட்டு சாந்தி போன பிறகு தனித்து விடப் பட்ட ராகவனும் வாணியும் கொஞ்ச நேரம் பேசாமல் அமைதியாக இருக்க....
வாணியை பார்த்துக் கொண்டே கீழே வைத்திருந்த டம்ளரை எடுத்து கொஞ்சம் குடித்து விட்டு ..
பிரித்து வைத்திருந்த சிக்கன் துண்டை எடுத்து வாயில் போட்டு விட்டு வாணியை நோக்கி....'ம்ம்...இந்தாங்க சிக்கன் சாப்பிடுங்களேன்...'என்று சொன்னான்.

அவன் சொன்னதை கேட்டு விட்டு நிமிர்ந்து பார்த்த வாணி சற்று தணிந்த குரலில் 'பாத்தீங்களா....எத்தனை தடவை சொன்னாலும் நீங்க திரும்ப திரும்ப என்னை வாங்க போங்கன்னே கூப்புடுறீங்க....'
என்று புகார் சொல்வதை போல சொல்ல...'சாரி...சாரி...வாணி...இனிமேல் ..அப்படி கூப்பிடலை....போதுமா...?' என்று ஒரு அசட்டு சிரிப்பு சிரித்தான்...

'ம்ம்..எதுக்கு சொல்றேன்னா நீங்க அந்த மாதிரி மரியாதையா கூப்புடறப்போ முன்னப் பின்ன பழகாத ஆள்கிட்ட பேசுற மாதிரி தெரியுது....'

'சரி..கண்டிப்பா இனிமேல் அப்படி கூப்பிட மாட்டேன் வாணி... அப்படின்னா நீ என்னை ரொம்ப பழகுன ஆள் மாதிரிதான் பாக்குறியா வாணி...?'

அவனது அந்த கேள்வி அசட்டுத்தனமான கேள்வி என்பது புரிந்தாலும் அவளும் அதே ரீதியில் பேசலானாள்.

'என்னண்ணா...திடீர்னு இப்படி ஒரு கேள்வியை கேட்டுட்டீங்க...? அப்படின்னா நீங்க என்னை பத்தி என்ன நினைக்குறீங்க...?'
'நான் உன்னை என் தங்கச்சி மாதிரிதான் நினைக்கிறேன்....'
'அதே மாதிரிதான் நானும் உங்களை என்னோட சொந்த அண்ணன் மாதிரிதான் பாக்குறேன்....அந்த மாதிரிதான் பழகுறேன்...'
'ம்ம்...அதை நானும் புரிஞ்சுகிட்டேன் வாணி ...'
தான் விரும்பிய திசையில் பேச்சு மாறுவதை வாணி புரிந்து கொண்டாள்.

இவர்கள் இப்படி சற்று மனசு விட்டு பேசவேண்டுமென்றுதான் சாந்தியும் அவர்களை தனியாக விட்டு விட்டு ஓரமாக இருந்த அந்த குளியல் தொட்டிக்கு குளிக்கப் போனாள். இவர்கள் பேசுவது சாந்திக்கு கேட்க வாய்ப்பில்லை... அதற்கு ஏற்றார்போல வாணியும் தணிந்த குரலிலேயே ராகவனிடம் பேசினாள்.

'எப்படி புரிஞ்சுகிட்டீங்க....எப்ப புரிஞ்சுகிட்டீங்க...?'
'ம்ம்...அது வந்து.....'என்று ராகவன் லேசாக இழுக்க....

'சொல்லுங்கண்ணா....எப்ப புரிஞ்சுகிட்டீங்க....எப்படி புரிஞ்சுகிட்டீங்க...?' என்று விடாமல் கேட்க...'அது வந்து....அன்னிக்கு நீ இந்த இடத்துல வச்சு ரேவதிக்கு பால் குடுத்துகிட்டுஇருக்கும் போதும்...இன்னிக்கு காலைலயும் ..'
என்று சொல்லவே.....அவன் எதை பற்றி சொல்ல வருகிறான் என்பது அவளுக்குப் புரிந்தாலும்....அதை அவன் வாயால் சொல்ல வைக்க வேண்டும் என்று 'அதெப்படி....எனக்கு நீங்க என்ன சொல்ல வர்றீங்கன்னு புரியலையே அண்ணா....?' என்று முகத்தை அப்பாவியாக வைத்துக் கொண்டு சொன்னாள்.

நிலா வெளிச்சத்தில் அவளுடைய முகபாவம் அவனுக்கு தெளிவாகவே தெரிந்ததால் அதை கவனித்த ராகவன்...
'சொன்னா தப்பா நினைச்சுக்காதே வாணி....அன்னிக்கும் இன்னிக்கு காலைலயும் என்னை வேற ஆள் மாதிரி நினைக்காம எனக்கு தெரியிற மாதிரி குழந்தைக்கு பால் குடுத்தியே...இப்ப கூட என் முன்னால இப்படிஉட்கார்ந்து இருக்கியே....இதை எல்லாம் வச்சுதான்....'என்று சொன்னவனின் பார்வை கடைசி வார்த்தையை சொல்லும்போது அவளது முலையை சுட்டிக் காட்டுவதை போல அசைந்ததையும் கவனித்த வாணி.....
ஒரு வழியாக அவன் வாயிலிருந்தே தான் எதிர்பார்த்தது வந்து விட்டது என்று சந்தோசப் பட்டுக் கொண்டு....'ம்ம்...இதைத்தான் சொல்றீங்களா....
இதுல என்னண்ணா இருக்கு....நீங்க என்ன முன்னப் பின்ன தெரியாத ஆளா....ஒரே குடும்பம் மாதிரிதானே நாம பழகிட்டு வர்றோம்...உங்க முன்னால வச்சு பால் குடுக்கறதுக்கு நான் எதுக்கு வெட்கப் படனும்....'
என்று கிறங்கிய குரலில் சொல்வதை போல நிறுத்தி நிதானமாக சொல்ல....
அந்த நேரத்திலும் அவள் சொல்வதில் ஏதோ சந்தேகம் கொண்டவனைப் போல ....'கேக்கிறேன்னு தப்பா நினைச்சுக்காதே வாணி....சந்தியா இருக்கும்போது எதுக்கு நீ இந்த மாதிரியெல்லாம் நடந்த்துக்கலை....?' என்று கேட்க....அந்த கேள்வியில் அவள் சற்று திணறித்தான் போனாள்.

ஆயினும் பெண்ணுக்கே உள்ள புத்தி சாதுரியத்தினால் சட்டென்று சமாளித்துக் கொண்டு....'ம்ம்...நானே சொல்லனும்னு நினைச்சேன்....அது வேற ஒண்ணுமில்லை அண்ணா....சந்தியா இருந்தவரை இந்த மாதிரி உங்க பக்கத்துல வச்சு பால் குடுக்குற மாதிரி சந்தர்ப்பம் அமையலை....அது மட்டுமில்லாம அப்படி சந்தர்ப்பம் அமைஞ்சு இருந்தாலும் இப்படி இருந்து இருப்பேனான்னு தெரியலை....?' என்று சொன்ன வாணியை பார்த்து....'எதுக்கு அப்படி சொல்ற" என்று கேட்டான்.

'வேற ஒண்ணுமில்லை அண்ணா....எனக்கு உங்க முன்னாடி இந்த மாதிரில்லாம் இருக்க கூச்சமெல்லாம் இல்லைன்னாலும் சந்தியா இதை எல்லாம் பார்த்தா ஈசியா எடுத்துப்பாளான்னு தெரியல....அதான்....' என்று சொல்லி நிறுத்தி விட்டு அவனை உற்றுப் பார்க்க....
அவனது முகத்தில் ஒரு பிரகாசம் தெரிந்தது....அதை கவனித்த வாணிக்கும் நிம்மதியாக இருந்தது. அவளுக்கு மேலும் நிம்மதியை கொடுப்பதை போல அவனே சொன்னான்.

'நீ சொல்றது சரிதான் வாணி....என்னதான் நீயும் சந்தியாவும் ரொம்ப க்ளோசா பழகினாலும் என் பக்கத்துல வச்சு எனக்கு தெரியுற மாதிரி இந்த மாதிரி வெளிப்படையா நீ பால் குடுக்கிறதை விரும்ப மாட்டா...நீ சொல்றது ரொம்ப சரி....'
'ம்ம்..அதனாலதான் அண்ணா....ஆனா இப்போ நிலைமை வேற....நீங்க இங்க அடிக்கடி வர்றீங்க....நல்லா பழகுறீங்க....எங்க வீட்டுல ஒருத்தர் மாதிரிதானே பழகுறீங்க....அதனால எனக்கு உங்ககிட்ட எந்த கூச்சமும் இல்ல...'

'நீ சொல்றதை கேக்குறதுக்கு எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு வாணி....நீ மட்டுமில்லை வாணி....சாந்தி அக்காவும் என்னை அதே மாதிரிதான் பாக்குறாங்க....உனக்கும் அவங்களுக்கும் நான் ரொம்ப கடமை பட்டு இருக்கேன் வாணி....'

(அத்தை உங்களை பத்தி என்ன மாதிரி நினைக்குறாங்கன்னு எனக்குதானே தெரியும் என்று அவள் மனசுக்குள் நினைத்துக் கொண்டாள்)
'இதுல என்னண்ணா இருக்கு....இதுக்கு போயி கடமை பட்டுகிட்டு இருக்கேன்லாம் சொல்றீங்க...'

'சரி...சொல்லல... ஆனா அக்கா காலையில அவசரப் பட்டு உணர்ச்சி வேகத்துல கொஞ்சம் அதிகமா ஏதோ சொல்லிட்டாங்க...அதை நீயும் கவனிச்சு இருப்பேன்னு நினைக்கிறேன்...'
'அப்படியா....அப்படி என்ன சொன்னாங்க....?'
'அப்படின்னா நீ அதை கவனிக்கலியா....?'
அவன் மீண்டும் அதை பற்றிக் கேட்டவுடன் ஏதோ திடீரென்று ஞாபகம் வந்ததை போல....

'ஒ..அதை சொல்றீங்களா....இது கூட போடாம இருந்தாலும் பரவாயில்லைன்னு சொன்னாங்களே ..அதுவா.,,.? ம்ம்...நானும் கவனிச்சேன்....' என்று சொல்லும்போது வெட்கப் படுவதை போல தலையை கவிழ்ந்து கொண்டாள்.

'ஆமா வாணி....ஏதோ உணர்ச்சி வேகத்துல அப்படி சொல்லிட்டாங்க....என் மேல உள்ள ஒரு பாசத்துல அப்படி சொல்லிட்டாங்க....என்னதான் உன்னோட அத்தையா இருந்தாலும் இந்த விசயத்துல அவங்களுக்காக நான் உன்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுக்கிறேன்...'

'ஐயோ...என்ன நீங்க இப்டில்லாம் பேசுறீங்க....அவங்களுக்காக நீங்க எதுக்கு என்கிட்டே மன்னிப்பு கேட்கணும்....?'
'அவங்க அந்த மாதிரி சொல்லியிருக்கக் கூடாது.....என்ன இருந்தாலும் அது தப்புதானே......?'

அவன் அதை சொல்லி முடித்து ஒரு நிமிடத்துக்கு மேல் வாணி எதுவும் சொல்லாமல் தலை கவிழ்ந்த நிலையில் இருப்பதை கவனித்த ராகவன்...
'என்ன வாணி....ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேன்ற....அவங்க சொன்னது தப்புதான்....'என்று சொல்ல....வாணி மேலும் தணிந்த குரலில் மிக மிக மெதுவாக அவனுக்கு கேட்கும்படியான குரலில் சொன்னாள்.

'அது தப்புன்னு நீங்க நினைக்கிறீங்களா...?'
இப்படி ஒரு கேள்வியை ராகவன் வாணியிடமிருந்து எதிர்பார்க்கவே இல்லை....அவள் அப்படி சொன்னதும் சற்று நேரத்துக்கு முன்பு வீட்டுக்குள் வைத்து வலது இரண்டு முலைகளையும் தொப்புள் பகுதியையும் தலைக்கு மேலே இருந்து பார்த்த போது உண்டானதை போல ஒரு சிலிர்ப்பு இப்போதும் அவனுக்கு உண்டானது.

என்ன இவள் இப்படி சொல்கிறாள்...அப்படி என்றால். ...? என்று அவனது சிந்தனை வளரும் நிலையில் வாணி அதே போல தணிந்த குரலில் ரகசியம் சொல்வதைப் போல மீண்டும் சொன்னாள்.,

'அத்தை சரியாத்தான் சொல்லி இருக்காங்க அண்ணா....நான்தான் ஏற்கனவே உங்ககிட்ட சொல்லிட்டேனே....நான் உங்களை என்னோட சொந்த அண்ணன் மாதிரிதான் நினைக்கிறேன்.....அண்ணன் தங்கைக்குள்ள என்னண்ணா ஒளிவு மறைவு....அந்த மாதிரி ஒரு சூழ்நிலை வந்துச்சுன்னா அத்தை சொன்ன மாதிரி உங்க முன்னாடி அந்த மாதிரி நிக்கிறதுல எனக்கு ஒன்னும் ஆட்சேபனையே இல்லை....'

இதை அவள் நிறுத்தி நிதானமாக சொல்ல சொல்ல....அவனுக்கு இருப்பு கொள்ள வில்லை....என்ன பேசுவதென்றும் தெரியவில்லை...வீட்டின் பின்புறத்தில் இருந்த அந்த சிறிய தோட்டத்தில் நல்ல சுகமான தென்றல் காற்று வீசிக் கொண்டிருந்த அந்த நேரத்திலும் அவனுக்கு 105 டிகிரியில் காய்ச்சல் வந்ததைப் போல உடம்பில் சூடு பரவியதை அவன் உணர்ந்தான்.
அவனுக்கு மட்டுமல்லாமல்......

இதை எல்லாம் அவளறியாமல் ஏதோ ஒரு உணர்ச்சி வேகத்தில் பிரவாகம் எடுத்ததை போல அவனிடம் சொல்லி விட்டாளே தவிர ....சொல்லி முடித்த பின்புதான் அவளுக்கு அந்த வாக்கியங்களில் உள்ள காமம் பொதிந்த யதார்த்தம் புரிய....அவளுக்கும் ஒரு வித கிளர்ச்சி தலை தூக்கியது.

என்ன பதில் சொல்வது என்று அவன் தடுமாற .... இத்தனை வெளிப்படையாக பேசியபிறகு அவனை எப்படி எதிர்கொள்வதென்று அவளும் தவிக்க..... ஓரிரு நிமிடங்களுக்கு பிறகு ஒரே சமயத்தில் இருவரும் சொல்லி வைத்தாற்போல ஒருவரை ஒருவர் நேரடியாகப் பார்க்க....ஏதோ ஒன்று புரிந்ததை போல இருவரும் புன்னகைத்துக் கொண்டார்கள்.

அதே போல இருவரும் சாந்தி குளித்துக் கொண்டிருந்த திசையில் பார்க்க....அங்கே சாந்தி அந்த தண்ணீர் தொட்டியில் நீச்சல் அடித்து குளித்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்து மீண்டும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டார்கள்.


பௌர்ணமிக்கு முதல்நாள் என்பதால் பிரகாசமாக ஒளிர்ந்து கொண்டிருந்த நிலா வெளிச்சத்தில் சற்று தூரத்தில் ஓரமாக இருந்த தண்ணீர் தொட்டியில் சாந்தி நீச்சல் அடித்துக் குளிப்பது இருவருக்கும் நன்றாக தெரிந்தது.

அதை பார்த்துக் கொண்டே ராகவன் வாணியிடம் பேச்சுக் கொடுத்தான்.
'அக்கா இந்த வயசுலயும் நல்ல சுறுசுறுப்பாக இருக்காங்க என்ன....?'
'ம்ம்...அத்தை எப்பவுமே அப்படித்தான்....கொஞ்ச நேரம் கூட சும்மா இருக்க மாட்டாங்க....'

'அதுதான் அவங்களை பார்த்தா வயசு தெரியல......'
'அப்டியா சொல்றீங்க.....எதை வச்சு அப்படி சொல்றீங்க....?'
'குறிப்பா அப்டி எதையும் வச்சும் சொல்ல முடியாது.....ஆனா பொதுவா அவங்களைப் பார்த்தா அம்பது வயசுக்கு மேல ஆனவங்க மாதிரி தெரியல...'
'ம்ம்...நல்லாத்தான் பொம்பளைகளை அளவெடுக்கீங்க...'

'என்ன வாணி...திடீர்னு இப்படி சொல்லிட்டே....நான் ஏதாவது தப்பா சொல்லிட்டேனா...'
'நானும் சும்மா ஜாலிக்குத்தான் அப்படி சொன்னேன்......'
'அது சரி வாணி......நான் இப்படி இங்க வச்சு ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிடுறதுல உனக்கு ஒன்னும் வருத்தம் இல்லையே....'
'ம்ம்...இல்லைன்னு சொல்ல முடியாது.....ஆனாலும் பரவாயில்லை....'
'நீ இப்படி சொன்னா ஒரே குழப்பமா இருக்கு.....'

'நீங்க ட்ரிங்க்ஸ் பண்றதும் சிகரெட் பிடிக்கிறதும் எனக்குப் பிடிக்கலைதான்.....ஆனா உங்க விசயத்துல நான் எப்படி தலையிடுறது...?'
'அப்படியா சொல்ற.....?'
'ஆமா.....ஆனா பரவாயில்லை....நீங்க வாரத்துக்கு ஒரு தடவைதானே இப்படி பழக்கம் வச்சு இருக்கீங்க....அதனால ஒரு பிரச்சினையும் இல்லை...'
'உன் வீட்டுக்காரர் எப்படி....?'
'ம்ம்...அவருக்கென்ன....ரொம்ப நல்ல மனுஷன்....'

'நான் கேட்டது அதை பத்தி இல்லை....அவங்களுக்கு இந்த பழக்கம் உண்டா....?'
'ம்ம்...உங்களை மாதிரிதான்.....ஆனா சிகரெட் பழக்கம் கிடையாது.....ட்ரிங்க்ஸ் மட்டும் வாரத்துக்கு ஒரு தடவையோ ரெண்டு தடவையோ உண்டு....அங்க வச்சு எப்படின்னு தெரியாது...ஆனா இங்க இருக்கும்போது வெளியில போயெல்லாம் குடிக்கிற பழக்கம் கிடையாது....வீட்டுல வச்சு அதுவும் இந்த இடத்துல வச்சுதான் ட்ரிங்க்ஸ் பண்ணுவாங்க....'

'நீயும் இதே மாதிரி கூட உக்கார்ந்து இருப்பியா....?'
'ம்ம்.....'
'அப்போ.....?'
'என்ன அப்போ....?'
'ஒண்ணுமில்லை....'

'இதானே வேண்டாங்கிறது.....கேக்க வந்ததை மறைக்காம கேளுங்க....'
இல்ல....சந்தியா மாதிரி நீயும் இதை குடிச்சு இருக்கியா....?'
'ம்ம்....நீங்க இதை கேப்பீங்கன்னு எதிர்பார்த்தேன்....'
'இல்ல...இல்ல...சும்மா ஒரு பேச்சுக்குத்தான் கேட்டேன்.....நான் வீட்டுல வச்சு குடிக்கிற சமயத்துல சந்தியா சில சமயத்துல ட்ரிங்க்ஸ் பண்ணுவாளே அதே மாதிரி எப்பவாவது ட்ரிங்க்ஸ் பண்ணி இருக்கியான்னுதான் கேட்டேன். ../'
'ம்ம்....ரெண்டு மூணு தடவை குடிச்சு இருக்கேன்....அதுவும் அவங்க ரொம்ப கட்டாயப் படுத்ததுனால....'

'ரெண்டு மூணு தடவைதானா....?'
'ஏன் நம்பிக்கை இல்லியா....'
'ச்சீசீ....உனக்கு அப்படி ட்ரிங்க்ஸ் பண்ணினது பிடிச்சு இருந்துச்சா....?'
'முதல் தடவை ஒரு மாதிரி குமட்டுற மாதிரி இருந்துச்சு....அப்புறம் அந்த மாதிரில்லாம் ஆகாம பிடிச்சு போன மாதிரித்தான் இருந்துச்சு....'

'நான் ஒன்னு கேட்டா தப்பா நினைக்க மாட்டியே...'
'ம்ம்...அது நீங்க கேக்குறதை பொறுத்தது....'
'சரி....அப்படின்னா வேண்டாம்.....'
'சரி...தப்பா நினைக்கலை....கேளுங்க.....'

'வேற ஒண்ணுமில்ல....இப்ப வேணும்னா கொஞ்சம் ட்ரிங்க்ஸ் பண்றியா....?'
'என்ன கேட்டீங்க....?'
'தெரியாம கேட்டுட்டேன். விட்டுரு வாணி....'
'என்ன கேட்டீங்கன்னுதானே கேட்டேன்....'
'ஏன்...சரியா கேக்கலியா....?'
'ம்ம்....'

'இல்ல....இப்ப இங்க வச்சு ஒரே ஒரு தடவை ட்ரிங்க்ஸ் பண்ணுறியான்னு கேட்டேன்...'
'ம்ம்...ஆசையாத்தான் இருக்கு.....ஆனா...அத்தைக்கு தெரிஞ்சா சத்தம் போடுவாங்க....அதனால வேண்டாம்....'
'நான் அக்காகிட்ட பெர்மிஷன் வாங்குனா சரியா....?'
'அதெல்லாம் அவங்க ஒத்துக்க மாட்டாங்க...'
'நிஜமாவா சொல்ற...?'

'ஆமான்னா.....அதெல்லாம் வேண்டாம்....' என்று சொல்லி விட்டு எழுந்தவள் அவனிடம் .... 'ரேவதி உறங்கிட்டா....அவளை தொட்டிலில் போட்டுட்டு வர்றேன்....' என்று சொல்ல....அவன் அவளை ஏறிட்டுப் பார்த்து ... இரண்டு தடவை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குடித்து இருந்ததால் ஏதோ ஒரு தைரியம் வந்தவனை போல...'ம்ம்...சரி.....வாணி....இன்னும் ஜிப் போடாம இருக்கே....' என்று சொன்னான்.

அவளோ அவனை பார்த்து....'அதனால் என்ன.....அதான் விளக்கமா சொல்லிட்டேனே.....அது பாட்டுக்கு இருக்கட்டும்....' அன்று சிரித்துக் கொண்டே சொன்னவளை மீண்டும் பார்த்து....'அது சரி....தொட்டிலில் போட்டுட்டு சீக்கிரம் வாயேன்... ' என்று லேசான கெஞ்சும் குரலில் சொல்ல...'ம்ம்...'என்று சொல்லி விட்டு குழந்தையோடு உள்ளே போனாள். சாந்தி இன்னும் குளித்து முடிக்கவில்லை....

அந்த தண்ணீர் தொட்டியில் இருந்து அவள் நீச்சல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தது.


சாந்தி அந்த தண்ணீர் தொட்டியில் நீச்சல் அடித்து கொண்டிருந்தாலும் அவளது கவனம் முழுவதும் இங்கேதான் இருந்தது.

சாதாரணமாக அவள் வாரத்தில் ஐந்து நாட்களாவது இந்த மாதிரி இரவு நேரத்தில் இந்த தண்ணீர் தொட்டியில் இப்படி அரை மணி நேரத்துக்கு மேல் நீச்சல் அடித்து குளிப்பது வழக்கம்தான்.

இது அவரது கணவருடைய பயிற்சி....இது நல்ல உடற்பயிற்சி என்றும் தினசரி இல்லை என்றாலும் வாரத்தில் நான்கு அல்லது ஐந்து நாட்களாவது இப்படி நீச்சல் அடித்துக் குளித்தால் உடல் மிகவும் ஆரோக்கியமாக இருக்கும் என்று சொல்லி இருந்ததால் சாந்தி இந்த உடற்பயிச்சியை செய்ய தவறுவதே இல்லை....வாணியிடமும் இந்த உடற்பயிர்ச்சியை செய்யச் சொல்லி எவ்வளவோ வற்புறுத்திப் பார்த்து விட்டாள்.

ஆனால் வாணிக்கு என்னவோ இதில் அத்தனை ஈடுபாடு இல்லை... சாந்தியின் வற்புறுத்தலுக்காக எப்போதாவது இந்த நீச்சல் பயிற்ச்சியை செய்வாள்.

சாந்தி வழக்கமாக இப்படி குளிப்பதை போல இன்றும் ரொம்ப நேரம் நீச்சல் அடித்து குளித்துக் கொண்டிருந்தாலும் கூட அவளது கவனமெல்லாம் அவர்கள் இருவரின் மேல்தான் இருந்தது. வேண்டுமென்றேதான் அவர்களை தனியே பேச விட்டு விட்டு வந்தாள்.

அதே போல அவர்கள் இருவரும் சிரித்து பேசுவதை இங்கே இருந்து கவனித்த சாந்திக்கு சந்தோசமாக இருந்தது., சிரித்துக் கொண்டது பேசியது மட்டுமல்லாமல் ராகவன் ஓரிரண்டு முறை ஏதோ கேட்க அதற்கு தனது மருமகள் வெட்கத்தில் தலையை குனிந்து கொண்டு ஏதோ பதில்சொல்வதை கவனித்தாள்.

தான் எதிர்பார்த்ததை போலவே எல்லாம் சரியாகத்தான் நடக்கிறது என்று சமாதானமான சாந்தி அங்கே வாணி ரேவதியை அணைத்தவாறு எழுந்து ராகவனிடம் என்னவோ சொல்லி விட்டு வீட்டுக்குள் போவதை பார்த்தாள்.

அவர்கள் பேசியது எதுவும் கேட்கவில்லை என்றாலும் ராகவனை பார்த்து அவள் ஏதோ சிரித்தபடி தலையை அசைத்தபடி சொல்லி விட்டு போவதை பார்த்தால் ... ரேவதியை தொட்டிலில் போட்டு விட்டு திரும்பவும் பின்பக்கம் வருவாள் என்று சாந்தி எதிர்பார்த்தாள். ஆகவே இன்னும் சற்று நேரம் குளித்துக் கொண்டே அவர்கள் கவனிக்கலாம் என்று தொடர்ந்து குளித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அவள் எதிபார்த்ததை போலவே சற்று நேரத்திலேயே வாணி திரும்பி வந்தாள். வீட்டின் நிலா வெளிச்சம் இருந்ததால் மின்விளக்கு போடவில்லை என்றாலும் படிக்கட்டினை ஒட்டினாற்போல இருந்த அடுக்களையில் மின்விளக்கு எரிந்து கொண்டிருந்ததால் அந்த வெளிச்சத்தில் வாணியின் நைட்டியின் ஜிப் முன்பு இருந்ததைப் போல கீழே இறங்கியே இருந்ததையும் வேண்டுமென்றேதான் அவள் தனது கனிகளை காற்றாட விட்டு இருக்கிறாள் என்று சாந்திக்கு புரிந்தது.

கூடவே தோளில் ஒரு டவலையும் போட்டு இருந்ததை கவனித்த சாந்திக்கு சிரிப்பு வந்தது. அவள் ஏதோ ஒரு திட்டத்தோடுதான் இருக்கிறாள் என்று நினைத்து அப்படி சிரித்துக் கொண்டாள்.

பாவம்....சந்திரன் ஊருக்குப் போனதில் இருந்து இரவு நேரங்களில் அவனை நினைத்து நினைத்து காம உணர்ச்சியில் எத்தனை அவதிப் படுகிறாள்....ம்ம்...அவள் இப்படியாவது சந்தோசமாக இருக்கட்டும்....அதற்கு ஏற்றமாதிரி ராகவன் மது அருந்திக் கொண்டிருப்பதால் இன்று இரவே அந்த மாதிரி நடந்தால் இன்னும் நல்லா இருக்குமே என்று எண்ணிக் கொண்டே அவர்களை கவனிக்கலானாள்.

இவளும் கொஞ்சம் மது குடித்தால் 'அது' மிக சுலபமாக நடக்க வாய்ப்பிருக்கிறதே .... எப்படி அவளை குடிக்கச் சொல்வது.....குழந்தைக்கு பாலூட்டிக் கொண்டிருக்கையில் மது குடிக்கலாமா.....என்றெல்லாம் சாந்தியின் சிந்தனை ஓடிக் கொண்டிருந்தது. கணவரோடு சேர்ந்து ஒரு சில நேரம் தானும் மது அருந்தியது அவளுக்கு ஞாபகம் வர....அவளுக்கு அந்த நினைப்பு சுகமாக இருந்தது.

அது மட்டுமில்லாமல் இன்று காலையில் இருந்தே நடந்தவை எல்லாம் வாணிக்கும் ராகவனுக்கு மட்டுமின்றி....சாந்திக்குமே ஒரு மாதிரியான போதையை தந்திருந்தது. அதற்கும் சேர்த்துதான் அப்படி வெகுநேரம் குளித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

என்னதான் ஐம்பது வயதுக்கு மேலே ஆகியிருந்தாலும் அந்த பாழாய்ப்போன காம உணர்ச்சி அவ்வப்போது தலைதூக்கி அவளையும் கஷ்டப் படுத்திக் கொண்டுதான் இருந்தது.

ராகவனையும் வாணியை பிணைத்து வைக்க அவள் ஆசை படுவதற்கு காரணம் தனது மருமகள் மேல் உள்ள பாசமும் பரிவும் மட்டுமே அல்ல...நேரடியாக இனிமேல் சேர்ந்து தன்னால் அந்த உணர்ச்சிக்கு வடிகால் தேட முடியாது என்ற நிலையில் இந்த இருவரையும் சேர்த்து விட்டால் அதை பார்க்கும்போது உண்டாகும் சுகமே போதுமானது என்று நினைத்ததுதான் முக்கியமான காரணம்.

ராகவன் சொன்னதைப் போல 45 வயதே ஆன பெண்ணின் வாளிப்பான உடம்புக்கு ஈடாகவே சாந்தி தன்னுடலை பேணி பாதுகாத்து வந்தாலும் அவளுக்கென்னவோ தனக்கு வயதாகி விட்டது இந்த வயதில் தானே சம்மதித்தாலும் தன்னை எந்த ஆணும் நாடி வரமாட்டான் என்ற முடிவுக்கு வந்து இருந்தாள்.

ஆனால் அவளுடைய உடல் அமைப்பு இன்னமும் மிகவும் வாளிப்பாகவும் வனப்புமாகத்தான் இருந்தது. இந்த நீச்சல் பயிற்சி போதாதென்று எப்போதுமே வீட்டில் உள்ள அனைத்து வேலைகளையும் இழுத்துப் போட்டுக் கொண்டு செய்து வருவதால் அவளுடைய உடல் மிகவும் ஆரோக்கியமாகவே இருந்தது.

சிலநேரங்களில் பெண்கள் மூணுபேரும் ஒன்றாக குளிக்கும்போது சந்தியாவும் வாணியுமே சாந்தியிடம் அதை சொல்லி இருக்கிறார்கள். அந்த நேரங்களில் 'போங்கடி...உங்களுக்கு வேற வேலை இல்லை....'என்று சும்மா பேருக்கு சொல்லி அவர்களிடம் இருந்து தப்பித்தாலும் அவர்கள் சொன்னதை நினைத்து தனக்குள் ரசித்துக் கொள்வாள்.

அங்கே திரும்பவும் பின்பக்கம் வந்து படியிறங்கிய வாணி....படிக்கட்டில் உட்காராமல் அந்த திண்ணையில் ராகவனைப் பார்த்தமாதிரி உட்கார்ந்தாள். அவர்கள் இருவருக்கும் இடையே இரண்டடி இடைவெளி கூட இல்லை.

இருவருக்கும் நடுவே மது பாட்டிலும் டம்ளரும் இத்யாதிகளும் இருந்தது. அவனுக்கு எதிரே உட்கார்ந்த வாணி....ஒரு காலை தொங்கப் போட்டுக் கொண்டும் மறுகாலை அந்த காலுக்கு மேலே போட்டுக் கொண்டு அவனை பார்ந்து சாய்ந்த உட்கார்ந்ததால்..... சிறுக சிறுக போதையேறிக் கொண்டிருந்த ராகவனுக்கு முன்பை விட ஒரு நல்ல தரிசனம் கிடைத்தது.

ஆகவே அவன் அவளை முன்னைப் போல இல்லாமல் சற்று தைரியத்தோடு உற்றுப் பார்ப்பதை போல பார்க்க....அந்த மெல்லிய ரோஸ் கலர் நைட்டியில் அவளது உருவம் அவனை மிகுந்த அவஸ்தைக்கு உள்ளாக்கியது.

காரணம் இன்னமும் அவள் அந்த நைட்டியின் ஜிப்பை மேலே இழுத்து விடாமல் அப்படியே விட்டு இருந்ததால் வெளியே தெரிந்த முலையும் அதற்கு கீழே அந்த டைட்டான நைட்டியிநூடே தெரிந்த அவளது வயிற்றுப்பகுதியும் தொடைகளும் அத்தனை அருகில் இருந்து பார்க்க மிகவும் செக்சியாக தெரிந்தது.