కన్ఫెషన్స్ కథలు షార్ట్ కథలు, రండి కొట్టుకొండి, కార్చుకొండి

[mr.commenter]

ఒకరోజు మా అమ్మ ఎదురింటి సుగుణ తో మాట్లాడుతూ ఉండడం మా నాన్న చూసాడు. అది చూడగానే మా నాన్న కోపంగా ఎంటే బయతోల్లతో మాటలు లోపలికి రా అని కసిరాడు. ,మా అమ్మ మౌనంగా లోపలికి వచ్చింది. 
మా నాన్న ఇలా కొప్పుడ డానికి కారణం వేరే కూడా ఉంది. ఆ ఎదురింటి సుగుణ కొక ఎత్తే టైపు అందుకే దాంతో స్నేహం వొద్దు అని మా నాన్న అంటుంటాడు. కానీ మా అమ్మ పిచ్చి మాలోకం అమాయకురాలు
ఎవరు ఎం చెప్పినా అవునా అంటూ ఉంటుంది. అలాంటి మా అమ్మ ను ఈసీ గా ట్రాప్ చేయగలరు అని మా నాన్న కు తెలుసు అందుకే అలా కొప్పడుతు ఉంటాడు. 
ఒకరోజు ఇలాగే మాట్లాడుతూ ఉంటే మా అమ్మ ముందే నాతో రేయ్ ఇంకో సారి ఇది నేను లేనప్పుడు ఆ ఎదురు ఇంటి దాంతో మాట్లాడితే నాకు చెప్పు అని కోపంగా అన్నాడు. నేను సరే అన్నా. 
మా అమ్మ కు ఇంట్లో పొద్దు పోదు, అందుకే మా నాన్న ఎంత అరిచినా కూడా ఎదురింటి సుగుణ తో మాట్లాడుతూ ఉంటుంది. మా నాన్న రోజూ పొద్దున్నే మా వూరి దగ్గర ఉన్న సిటీ కు వెళ్లి పని చేసి రాత్రి వస్తాడు. పొద్దున నుండి రాత్రి వరకు మా అమ్మకు కాలినే.
నేను స్కూల్ చదువుతున్నా మా వూర్లో స్కూల్ కు పెద్దగా ఎవ్వడూ వెళ్ళాడు. అలా వెళ్ళి ఇలా తిరుగుతూ ఉంటారు ఎవ్వాడూ పట్టించు కోడు.
మా అమ్మ పేరు రాధ తను ఒక మాదిరిగానే అందంగా ఉంటుంది. పూర్తి తెలుపు కాదు కానీ బాగా మదం ఎక్కిన గుర్రం లా ఉంటుంది. పెద్ద గుద్దలతో ఒక మోస్తరు లో ఉండే సళ్ళతో కసేక్కి పోయే బోడ్డు తో ఉంటుంది. 
మా నాన్న మా అమ్మను పెద్దగా వాడలేదు కానీ మా అమ్మను చూసిన వాడు ఎవ్వడైనా సరే వాడాలి అనుకుంటాడు అని మా నాన్న కు తెలుసు అందుకే బయటకు ఎక్కడికీ పంపించాడు. చీర ఫుల్ గా కట్టుకోమంటాడు. నడుము కూడా కనిపించకుండా కవర్ చేమంటాడు. బయట ఎవడైనా చూస్తే కచ్చితంగా దెంగాలి అని అనుకుంటారు అని మా నాన్న కు తెలుసు. దైర్యం చేసి ఎవ్వడూ ముందుకు రాలేక పోయినా కూడా మా అమ్మను తలుచుకుని వాడి పెళ్ళాన్ని దెంగుతూ ఉండడం కూడా మా నాన్న కు నచ్చదు. అందుకే బయటకు వెళ్లనివ్వాడు. 
కానీ ఎదో అప్పుడప్పుడూ ఫంక్షన్స్ అంటే సరే అంటాడు తప్పించి మిగితా వాటికి బయటకు వెళ్ళే ఛాన్స్ ఇవ్వాడు.
కానీ ఎవరూ ఎంత ఆపినా కూడా అలాంటి అందం ను అడివి కాచిన వెన్నెల చేయాలని ఆ దేవుడు కూడా ఎందుకు అనుకుంటాడు చెప్పండి 
మా నాన్న చెప్పినట్లే నేను మా అమ్మ ఆ సుగుణ తో మాట్లాడకుండా ఉండేలా కాపలా కాస్తూ ఉన్నా. అప్పుడే సుగుణ మా ఇంటికి వచ్చింది. 
నన్ను చూసి ఎరా నేను మీ అమ్మతో మాట్లాడ కూడదని నీ నాన్న నిన్ను పెట్టాడా అని అంది. నేను అవును అన్నా. ఆమె నవ్వి ఈ రూపాయి తీసుకుపోయి కొనుక్కొచ్చుకో అని అంది. నేను ఎగిరి గంతేసి సరే అంటూ పరిగెత్తా.

అంగడికి వెళ్తుంటే డౌట్ వచ్చింది. నిన్న సుగుణ ను తన కొడుకు రూపాయి అడుగుతున్నా కూడా తను అస్సలు ఇవ్వనిది నాకు ఎందుకు అంత తేలికగా ఇచ్చేసింది అని సందేహం వచ్చింది. అసలు సుగుణ కు మా అమ్మ తో ఎన్టీ అంత పని అని సందేహం వచ్చింది. వెంటనే ఇంటికి బయలు దేరా. ఇంటికెల్లాక ఇంట్లో అమ్మ లేదు సుగుణ కూడా లేదు. తలుపు వేసి ఉంది. నేను సుగుణ ఇంటి వంక చూసా. అక్కడ కూడా తలుపు వేసి ఉంది. వీళ్ళు ఎక్కడకు పోయి ఉంటారు అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా అప్పుడే ఆకు కూరలు అమ్మే ఒకామె నన్ను చూసి ఎరా చిన్నా స్కూల్ కు ఏళ్ళలేదా అంది. నేను లేదు ఇవ్వాళ పోలేదు అన్నా. తను మా ఇంటికి తాళం వేసి ఉండడం చూసింది. చూసి ఎన్టీ రా మీ అమ్మ లేదూ అంది. నేను లేదు ఎక్కడికో సుగుణ ఆంటీ తో వెళ్ళింది అన్నా.
అది చూసి అవునా ఇంకెక్కడికి వెళ్లి ఉంటుంది ఆ సుజాతమ్మ ఇంటికే వెళ్లి ఉంటుంది, అంటూ ఈ సుగుణ లాంజ వీడి అమ్మ ను కూడా వదలడం లేదు, ఊర్లో అందరినీ దాని లాగే ఆ మునసబు కొడుకు కు లాంజా లను చేయాలి అని అనుకుంటుంది ఏమో అని గొణుక్కుంటూ అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.
నేను సుజాతమ్మ పేరు వినగానే వాళ్ళింటికి వెళ్ళింది ఏమో అని అటు వైపుకు వెళ్ళా. సుజాతమ్మ మునసబు పెళ్ళాం. వాళ్ళ ఇల్లు ఊరిలో నే పెద్ద ఇల్లు.
వాళ్ళ ఇల్లు అంటే నే నాకు భయం ఎందుకు అంటే అది చాలా పెద్దగా చూడగానే భయం పుట్టే లా ఉంటుంది.
చాలా పెద్దగా ఉన్న ఆ ఇల్లు ప్రశాంత మైన వాతావరణం లో చెట్ల మద్యన కట్టించారు.
నేను వాళ్ళ ఇంటి కి వెళ్ళాను. బయట తలుపు వేశారు. నేను తలుపుకు ఆనుకుని లోపలికి చూస్తున్నా.