Romance நித்தியமும் காதல் கீர்த்தனைகள்

[revathi47]

நெஜமா? என்ன தெரிஞ்சிது?
ஹ்ம்ம்.. உன் சார விட என்ன லவ் பன்றேன்னு தெரிஞ்சிது...


ஹ்ம்ம்...
அப்போது ரமேஷ் குளித்து முடித்து துன்டுடன் வெளியே வந்தார். அப்போது தான் அவரின் பிட்டான உடலை பார்த்தால் திவ்யா. தினமும் வொர்க் அவுட் செய்து துளி கூட தொப்பை இல்லாமல், அகலமான மார்பு முழுவதும் முடிகள், முறுக்கேறிய பைசப்ஸ், எல்லாம் பார்த்தவுடன் அவர் நெஞ்சில் புதைந்து கொள்ள வேண்டும் என்று ஆவலை தூண்டியது திவ்யா விற்கு.

என்ன உன் சார சைட் அடிக்கறியா... கண்களில் குறும்பு மின்ன கேட்டால் பவி.
செமயா இருக்காறுக்கா... பாத்தவுடனே அவர கட்டி புடிச்சி அவரு நெஞ்சோட இறுக்கமா அணைச்சுக்கனும்னு தோனுதுக்கா.

தோனுன்டி தோனும், என் புருஷன என் முன்னாடியே சைட் அடிக்கறதுமில்லாம... அவரு நெஞ்சுல உன் காய அழுத்தி வச்சு கட்டி புடிக்கனுமா உனக்கு... அவள் கன்னத்தில் செல்லமாக அறைந்தால் பவித்ரா.

பவி, வந்து தல தோட்டி விடு வா...
அத ஏன் என்கிட்ட கேக்கறீங்க... அதான் உங்க ஆச பிஏ இருக்காளே, அவளையே தோட்டி விட சொல்லுங்க..

வா திவ்யா...
திவ்யா எழுந்து கப்போர்டில் இருந்து ஒரு துண்டு எடுக்க, அவர் கட்டிலில் உட்கார்ந்து கொண்டார்.

அவரிடம் சென்ற திவ்யா துன்டை விரித்து அவர் ஈர தலையை துவட்ட நின்று கொண்டு இருந்த அவளின் இடையே சுற்றி கை போட்டு  அணைத்து அவள் டாப்ஸில் புடைத்து கொண்டிருந்த கனிகளில் முகம் புதைத்தார்.

ஆ... அவுச்... விடுங்க சார்... அக்கா பாருங்கக்கா இவர.. மூஞ்ச எங்க வச்சிருக்காருன்னு...
நீ மட்டும் அவர் நெஞ்சுல தலை வச்சிக்கலாம்... அவரு வச்சிக்க கூடாது...

அக்கா... அது வேற.. இது வேற...எல்லாத்துக்கும் அவர சப்போர்ட் பன்னாதீங்கக்கா..இவருக்கு எப்பவுமே கண்ணு என் கழுத்துக்கு கீழ தான் இருக்கும்... எப்படா அதுல கை வக்க சான்ஸ் கிடைக்கும்னு துடிச்சிட்டு இருந்தாரு.... இப்ப உங்க முன்னாடியே தொக்கா மாட்டிக்கிட்டேன்... ஆ... ஹா... போட்டு... அழுத்தி... ஸா... ஆ... கடிக்கறாருக்கா...

அவ்ளோ ஆசையாங்க உங்களுக்கு அது மேல...

அவர ஏன் கேக்கறீங்க... வேலைக்கு சேந்த அன்னிலேந்து நாலு வருஷமா... எப்பவும் கழுத்துக்கு கீழ பாத்து தான் பேசுவாறு... எப்படா முந்தானை விலகும், எப்படா துப்பட்டா காத்துல பறக்கும்னே பாத்துட்டு இருப்பாறு... ஆளு தான் டீஸன்ட்... ஆனா இவரோட கண்ணு ஒன்னா நம்பர் பொறுக்கியோடது...

ஆமாமா... நீ சொல்றதும் கரெக்டுதான்... எப்ப அவரோட வெளிய  போனாலும்... போற வர்ற பொன்னுங்கள அங்க தான் பாப்பாரு...

அதெல்லாம் வேற பவி... ஆனா திவ்யா வுது எனக்கு ரொம்ப ஸ்பெஷல்...
ஆமாமா... ரொம்ப தான் ஸ்பெஷல்... ஸ்ஸ்ஸ்... ஆ.... போதும்.. தலை காஞ்சிடுச்சி... விடுங்க.. செல்லமாய் சினுங்கி கொண்டே தலையில் கொட்டு வைத்தால்.

ப்ச்... கொஞ்ச நேரம் திவ்யா...
போதுங்க... ஆபீஸ்கு டைம் ஆச்சு... உங்க பிஏ எங்கயும் போய்ட மாட்டா... மிச்சத்த நாளைக்கு கொஞ்சிக்கலாம்..பவி சொல்லவும் மனமில்லாமல் அலுவலகம் கிளம்பினார் ரமேஷ்.  

******************************************************************************