Incest ......இதுவும் குடும்பம்.....

[Pavistories]

......இதுவும் குடும்பம்.....



ரமேஷ்: ஆர்த்தி...! மகளே .. !!  உண்மையிலே உன் லெஹெங்காவின்  பின்னாடி பகுதி தரையில் விழுதா.

 ஆர்த்தி: ஆமா அப்பா ... அதனால் தான் நான் உங்களை அழைத்தேன்.  தயவுசெய்து பின்னால் இருந்து தூக்குங்கள் ...

 ரமேஷ் நடுங்கும் கைகளால் மகளின் லெஹெங்காவை பின்னால் இருந்து தூக்குகிறான்.  லெஹெங்காவை தூக்கியவுடன் , ரமேஷும் ஆர்த்திக்கு பின்னால் அமர்ந்தார்.  சிகப்பு பொன்னிறத்தில்  கண்களுக்கு முன்னால் அவளது குண்டி இருந்தது மற்றும் அவன் காதுகளில் சிறுநீர் கழிக்கும் சத்தம் அவனை மெல்ல நடுங்க வைத்தது.  அவர் ஒரு கையால்  மெல்ல லெஹங்காவை வெளியே எடுத்து, அதை நன்றாக தூக்கி பிடித்து, மெதுவாக கீழே குனிந்தார்.  அவர் கீழே குனிந்தவுடன், ரமேஷ் ஆர்த்தியின் இரு வட்ட ஆப்பத்திற்கு  இடையில் அடர்த்தியான முடியைப் பார்க்கிறார்.  ஆர்த்தியின் குண்டி துளை   முடி களுக்கு இடையில் மிகவும் இறுக்கமாக அவனுக்கு தெரிகிறது.  ஆர்த்தி சிறுநீர் கழிக்க முக்கும்போது, அவளது குண்டியில் உள்ள துளை உள்நோக்கி சுருங்கி பின் மீண்டும் அதன் வடிவத்திற்குத் திரும்பும்.  இந்த காட்சியைப் பார்த்த ரமேஷ், தன் உதட்டில் நாக்கை உருட்ட ஆரம்பிக்கிறான்.  ஆர்த்தியின் குண்டியில் இருந்த அந்த இறுக்கமான துளையில் சுருங்கி விரியும் அதே நேரத்தில் அவரது தடித்த நாக்கு அடிபட வேண்டும் என்று அவரது இதயம் விரும்பியது.  ரமேஷ் இன்னும் கொஞ்சம் குனிந்தபோது, ஆர்த்தியின் முடிகளால் மூடப்பட்ட புண்டையை பார்க்கிறார், அதில் இருந்து சிறுநீர் அடர்த்தியாக ஓடையில் இருந்து தரையில் விழுந்தது அது விழும் சத்தம் ஒரு அருவி போல  கேட்டது.  ஆர்த்தியின் புதைகுழியிலிருந்து சிறுநீர் வெளியே வந்து தரையில் விழுவதை ரமேஷ் பார்க்கிறார்.  ஆர்த்தியின் கால்களுக்கு இடையில் தனது வாயை வைத்து, அந்த நீரூற்றின் தண்ணீரை குடிக்க வேண்டும் என்று அவரது இதயம் விரும்பியது.  அப்போது ஆர்த்தியின் இனிமையான குரல் அவன் காதிற்கு வருகிறது.

 ஆர்த்தி: அப்பா ... என் லெஹெங்கா நனையல, இல்லையா?

 ரமேஷ்: (கனவு உலகத்திலிருந்து வெளியே வருகிறான்) இல்லை, என் ராணியே.  உன்  அப்பா உன்  லெஹெங்காவை  நன்றாகவே மேலே தூக்கி உள்ளேன் நனைய வாய்ப்பே இல்லை.

 ஆர்த்தி: ரொம்ப தாங்க்ஸ் அப்பா ... நீங்கள் இல்லையென்றால், என் உடை கெட்டுப்போயிருக்கும்.

 ரமேஷ்: பரவாயில்லை....மகளே ... (மீண்டும் அவன் சிறுநீர் பாய்வதை பார்த்து) ஆர்த்தி ... இன்று நீ நிறைய போயிருக்க போலவே...

 ஆர்த்தி: எப்பவுமே எனக்கு அதிக நேரம் எடுக்கும் ப்பா ... நான் நன்றாக முழுவதுமாக சிறுநீர் கழித்து முடிக்கும் வரை இப்படி தான் உட்கார்ந்திருப்பேன்.

 ஆர்த்தி நடுவில் பின்னால் இருந்து அவளது பெடெக்ஸை தூக்கினால், ரமேஷ் அவளது பெடக்ஸ், குண்டியில் உள்ள துளை மற்றும் முடியுடன்  சூழ்ந்திருந்த புண்டையை பார்த்திருப்பான். என்று எண்ணினாள் ஆர்த்தி இப்போது ரமேஷ் அந்த உலகத்திலேயே இல்லை.  அவன் மனம் ஆர்த்தியை அங்கேயே வைத்து அவளது புதைக்குழிக்குள் மெல்ல இடிக்க விரும்பியது, ஆனால் அவன் அதை செய்ய விரும்பவில்லை.  "அப்பா ... எனக்கு  முத்தம் கொடுங்க அப்பா" என்று ஆர்த்தியே அவளது வாயால் சொல்ல வேண்டும். என்று எதிர்பார்த்து இருந்தான்.

 ஆர்த்தி: அப்பா ... எனக்கு முன்னால் இருக்கும்  நிலத்தை பார்த்தீங்களா? நீங்க? 

 ரமேஷ்: நான்  எதையும் பார்க்கவில்லையே என் மகளே ... உனக்கு முன்னால் இருக்கும் எந்த நிலமும் எனக்கு தெரியவில்லை ...

 ஆர்த்தி, தன் லெஹெங்காவைப் பிடித்து, பின்னால் இருந்து அவளது பெடெக்ஸை தூக்கினாள்.  முழங்கால்களை வளைத்து தரையில் உட்கார்ந்தா இப்போது  அவளது புண்டை அவருக்கு தெளிவாகவே தெரியும்.  ஆர்த்தியின் புண்டை இப்போது முடிகளுக்கு நடுவில் தெரியும்.  இரண்டு  ரொட்டியை ஒன்னா வைத்தது போல வீங்கி இருந்தது அதன் அழகை பார்த்த பிறகு ரமேஷின் உணர்வுகள் வானம் வரை பறந்து சென்றன.

 ஆர்த்தி: கவனமாகப் பாருங்க அப்பா ... இப்போ இந்த பண்ணை உங்களுக்கு முன்னாலே உள்ளது. அது உங்களுக்கு தெரிகிறதா? 

 இரமேஷின் கண் ஆர்த்தியின் தொடைகளுக்கு இடையில் தவிர வேறெங்கும் இல்லை என்பதை புரிந்துகொள்கிறாள்.

 ரமேஷ்: ஹ் ... ஆமாம் ... ஆமாம் ஆர்த்தி ... இப்போது நிலம் எனக்கு நன்றாகவே தெரிகிறது ..

 ஆர்த்தி: அப்பா இந்த பண்ணையை நீங்கள் எப்படி யெல்லாம் விரும்பி பாக்குறீங்க?

 ரமேஷ்: அதுவா மகளே! இது ஒரு சிறிய பண்ணை மகளே... புல் கூட பண்ணையில் நிறைய வளர்ந்துள்ளது ...

 ஆர்த்தி: உங்களுக்கு பண்ணையில்  புல் வளர்ந்து இருந்தா பிடிக்குமா, ப்பா?

 ரமேஷ்: பிடிக்குமா  ... எனக்கு அப்படி இருந்தால் தான் ரொம்ப பிடிக்கும் ... புல் இருப்பதால், தான் வயல் பசுமையாக தெரிகிறது ....

 ஆர்த்தி: அப்பா இந்த பண்ணையில் வேறு என்ன உங்களுக்கு தெரியுது?

 ரமேஷ்: ஆர்த்தி, இந்த நிலம் முக்கோண வடிவில் உள்ளது.  வயலின் மேல் பகுதியில் அடர்ந்த புல் வளர்ந்து இருபுறமும் வெளிச்சமா இருக்கு.  மற்றும் , வயலின் நடுவில் ஒரு நீண்ட கால்வாய் தெரியுது, அதில் இருந்து தண்ணீர் நன்றாகவே பாய்கிறது.  வயலுக்கு சற்று கீழே ஒரு சிறிய கிணறும் உள்ளது, ஆனால் அது மூடப்பட்டிருக்கு.  அந்த கிணற்றைத் திறக்க நிறைய கடினமான உழைப்பு தேவை.

 ஆர்த்திக்கு அவள் தந்தையின் வாயிலிருந்து  புண்டை மற்றும் குண்டியின் ஓட்டையை பற்றி கேட்டபின் ஆட்டோமேட்டிக்காக அவளின் ஆர்கஸத்தை வெளியிடத் தொடங்கியது.

 ஆர்த்தி: அப்பா, இந்த வயல் உழவுக்கு தயாரா?

 ரமேஷ்: தயார் மகளே ... முழுமையாக தயார் .... உன் அப்பா பெரிய வயல்களை உழுதிருக்கிறேன் ஆனால் இவ்வளவு அழகான வயலை உழுததில்லை.  இதன் நிலமும் மிகவும் இறுக்கமானதாகத் தெரிகிறது.  அப்பாவின் தடிமனான கலப்பையால் இதை உழுது மகிழ்வேன்.

 இதைக் கேட்டதும், ஆர்த்தியின் மூச்சு தீவிரமடைந்து, புண்டை தண்ணீ வெடிக்கத் தொடங்கியது.

 ஆர்த்தி: அப்பா நீங்க இந்த வயலை மிகவும் ஆழமாக உழுதுடுவீங்களா?

 ரமேஷ்: (உற்சாகமாக) ஆமா...பின்ன இல்லையாமா .... இந்தத் நிலத்தில், அப்பா தனது கொழுத்த கலப்பையை எடுத்து உழ ஆரம்பித்தால்.  இந்த வயலை மணிக்கணக்கில் உழுவேன்.  வயல் முழுவதும் நன்கு உழுது, விதைகள் அதன் ஆழத்திலே விதைப்பேன். 

 ஆர்த்தி: அச்சச்சோ அப்பா ... நீங்களே விதைகளை விதைத்து விடுவீங்களா?

 ரமேஷ்: ஆமா ஆர்த்தி ... விதைகளை விதைக்காமல் வயலின் உழவு ஒருபோதும் முழுமையடையாது ....

 தந்தை மற்றும் மகள் இருவரின் நிலையும் ரொம்ப மோசமடைந்தது.  ஆர்த்தியின் புதைக்குழி நீர் மற்றும் ரமேஷின் சுன்னி நன்கு விடுத்து வெடிக்க தயாராகியது.  அப்போது, பாக்கெட்டில் வைத்திருந்த ரமேஷின் கைப்பேசி ஒலிக்கத் தொடங்கியது.  ரமேஷ் மெல்ல துணியை விட்டு, அவனது உடையில் போனை தேட ஆரம்பித்தான்.  ஆர்த்தியின் லெஹெங்கா அவன் கையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டு அது நேராகியது.  ரமேஷ் தனது செல்போனை எடுத்து காதில் வைத்து.

 ரமேஷ்: ஹே..ஹே..ஹலோ ... !!

 அங்கிருந்து உமாவின் குரல்.

 உமா: நீங்க எங்கே இருக்கீங்க?  நண்பர்களுடன் தண்ணீர் அடிக்க உட்கார்ந்திருக்கீங்களா?

 ரமேஷ்: (தயக்கத்துடன்) அ..ஆ .. ஐயோ இல்லை உமா நான் வெறும்....

 உமா: சும்மா கதை விடாதிங்க ... நீங்கள்  சீக்கிரம் இங்கே வாங்க... ஆர்த்தி எங்க இருக்கானு பாருங்க  ... எங்க நின்னு எந்த கோன சாப்பிடுகிறானு  தெரியல ...

 ரமேஷ்: சரி..சரி..இப்போதே பார்க்கிறேன் ... நீ போனை வை ...

 ரமேஷ் போனை வைத்து ஆர்த்தியை பார்க்கிறான்.  அவள் முகத்தில் சோகம் , முகம் கீழே உள்ளது.  ரமேஷும் அவளை விரக்தியுடன் பார்க்கிறான்.  இப்போது வேலை இங்கே செய்ய முடியாது என்பதை இருவரும் புரிந்துகொள்கிறார்கள்.  ஆர்த்தி முகத்தை கீழே வைத்து கல்யாண பந்தலை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.  அவள் பின்னே, ரமேஷும் தன் மனதில் உமாவை திட்டியபடி நடக்க தொடங்கினான்.

 [பாகம் 14 இங்கே முடிகிறது]

 (கதை தொடர்கிறது. இதுவரை நீங்கள் எப்படி உணர்ந்தீர்கள்,  என்று சொல்லுங்கள்)