నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

రెడ్డి కొంచం ఆవేశం గ వచ్చి పొలం దగ్గర జరిగిన గొడవ గురించి వాళ్ళ అన్న తో మాట్లాడటం మొదలెట్టాడు. విషయం కొంచం సీరియస్ గ ఉండడం తో నిర్మలమ్మ కూడా సర్దుకొని బయలుదేరింది. దానికి తోడు బస్సు టైం కూడా అవడం తో వేగం గ హ్యాండ్ బాగ్ తగిలించుకొని,కళ్లద్దాలు పెట్టుకొని బయటకి వచ్చేసి బస్సు స్టాండ్ వైపు వెళ్ళిపోయింది.



ఆ తరవాత ఒక 6 డేస్ నిర్మలమ్మ స్కూల్ కి రాలేదు. రెడ్డి బ్రదర్స్ ఇద్దరు రోజు ఎదురుచూసారు. ఫోన్ నెంబర్ తీసుకోవడం మర్చిపోయారు. ఇలా ఒక 7 రోజులు గడిచాక ఒక ఆదివారం రోజు టౌన్ కి బయలుదేరతారు ఇద్దరు. నోటిదాకా వచ్చిన లంక పొగాకు చుట్ట కాస్త ముట్టించుకునే లోపే జారిపోయినట్టు ఉంది వాళ్ళ బాధ. అసలు ఏమి జరిగిందో తెలుసుకోవాలని టౌన్ కి బయలుదేరారు. రామిరెడ్డి కి ఉన్న పరిచయాలవల్ల నిర్మలమ్మ ఇంటి అడ్రస్ ఈజీ గానే దొరికింది. కానీ తీరా అక్కడకి వెళ్లేసరికి ఇంటికి తాళం వేసి ఉంది. ఇద్దరికీ బుర్ర తిరిగిపోయింది. కానీ పాకాన బాల్కనీ లో బట్టలు ఉతికి ఆరేసి ఉన్నాయి. నిర్మలమ్మ జాకెట్ ని ఇద్దరు గుర్తు పట్టారు. ప్రేమ గ దాన్ని తడిమాడు. దీన్ని బట్టి నిర్మలమ్మ టౌన్ లోనే ఉంది అని అర్ధం అయింది. వెంటనే కిందకి వచ్చి "ఏమండి...తీర్చట గారు లేరా.."అని అడిగారు రామిరెడ్డి. "ఏ రోజు ఆదివారం కదండీ...ప్రేయర్ కి వెళ్లారు..ఇంకో 15 గంటలో వస్తారు" అని చెప్పారు వాళ్ళు. సరే అని చెప్పి..ఏ లోపు టీ తగి వాదము అనుకోని ఆ వీధి చివర ఉన్న టీ బంక్ దగ్గర టీ తాగసాగారు. సరిగ్గా పదినిమిషాల తరవాత ఒక కార్ ఆ వీధిలోకి వచ్చి నిర్మలమ్మ ఇంటి ముందు ఆగింది. వెంటనే వేళ్ళు ఇద్దరు బైక్ తీసుకొని కార్ దగ్గరకి వచ్చారు. కార్ లో నుండి నిర్మలమ్మ,ఆమె భర్త,కొడుకు,కోడలు దిగారు. నిర్మలమ్మ వాళ్ళని గమనించలేదు. కానీ ఆ రోజు రోజు చూసే నిర్మలమ్మ వాళ్ళకి కొత్తగా కనిపించింది, వైట్ కలర్ కాటన్ సారీ మీద నల్లటి చిన్న పూలు,బిస్క్యట్ కలర్ జాకెట్ వేసింది. ఆమె భర్త చాల నీట్ గ ప్రొఫెషనల్ గ ఉన్నాడు. ఆయనని చూడగానే బాగా మంచి పోసిషన్ లో ఉన్న ఫామిలీ అని వాళ్ళకి అర్ధం అయింది.


తరవాత వాళ్ళ అబ్బాయి,కోడలు దిగారు కార్ లో నుండి. కోడలు వంటి నిండా చాల బంగారం ఉంది. నిర్మలమ్మ కూడా చాల రిచ్ గ గంభీరం గ ఉంది. ఇన్ని రోజులు స్కూల్ లో చుసిన నిర్మలమ్మ ఈమేనా అనిపించింది వాళ్ళకి. కోడలు కార్ లో నుండి దిగుతూ నిర్మలమ్మ చేతికి చిన్న బాబు ని అందించింది. అంటే నిర్మలమ్మ కోడలికి కాన్పు అయింది అని వాళ్ళకి అర్ధం అయింది. చాల జాగ్రత్తగా నిర్మలమ్మ బాబు ని అందుకుంది. ఇంట్లోకి వెళ్ళబోతూ..వేళ్ళని గమనించింది. ఒక్కసారి గుండె వేగం పెరిగింది ఆమెకి. ఎందుకంటే వీలు ఇంటి దాక వస్తారు అని ఊహించలేదు. ఎం చేయాలో అర్ధం కాలేదు. కానీ ఇంటిదాకా వచ్చిన వాళ్ళని పలకరించకపోతే బాగుండదు అనుకోని.."సార్...మీరా...ఎపుడు వచ్చారు..." అంది లేని నవ్వు మొహం మీదకి తెచ్చుకుంటూ. " ఎవరు నిర్మల వీళ్ళు"అనడు ఆమె భర్త . " వీళ్ళు మా స్కూల్ దగ్గర ఉంటారండీ..గ్రామా కమిటీ మెంబెర్స్ .." అని చెప్పగానే"సరే...లోపలి రమ్మను" అని అయన లోపలికివెళ్ళాడు. "రండి సార్...లోపలి.."అని నిర్మలమ్మ కూడా బాబు ని తీసుకొని లోపలి వెళ్ళింది. వాళ్ళ అబ్బాయి కార్ పార్క్ చేయడానికి పాకాన ప్లె లోకి కార్ ని తీసుకెళ్లాడు. లోపలి రాగానే వాళ్ళకి ఇంద్ర భవనం లాగా ఉంది ఆ ఇల్లు. మంచి ఖరీదు అయినా వస్తువులు. ఇల్లు అంట మంచి సువాసన. అద్భుతం గ ఉంది. వాళ్ళని సోఫా లో కూర్చోమని చెప్పి ,పక్కనే ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుంది నిర్మల."ఏంటి సార్..ఇలా వచ్చారు"అంది కొద్దిగా ఆత్రుత నిండిన గొంతుతో. " ఎం లేదు టీచర్..మీరు ఏ మధ్య రాలేదు కదా...ఏదన్న సమస్య ఏమో అని...ఎలాగూ టౌన్ లోకి పని మీద వచ్చాము..ఒకేసారి చూసివెల్దామని వచ్చాము"అనడు రామిరెడ్డి. నిర్మలమ్మ ఒకసారి లోపలి తొంగి చూసి అక్కడ కోడలు లేదు అని నిర్ణయించుకున్నాక.." మా కోడలికి 5 రోజుల క్రితం కాన్పు అయింది...కాబట్టి రాలేదు..ఇంకా ఒక 15 రోజులు రాలేను..అయినా ఇలా ఇన్ని వస్తే ..బాగోదు కాదయా" అంది లాలనగా. "లేదు నిర్మల..నిన్ను చూడకున్నా ఉండలేకపోయాము..అందుకే వచ్చాము..ఏమి అనుకోవద్దు..మల్లి రాములు..నువ్వు బాగున్నావని తెలిస్తే అది చాలు మాకు.."అని రామిరెడ్డి లేవబోయాడు. ఆ మాటలను విన్న నిర్మల్లమ్మ కి
చాల బాధ అనిపించింది. తన కోసం ఇంట దూరం వచ్చిన వాళ్లతో తాను ఆలా మాట్లాడటం తనకే నచ్చలేదు. కొంచం నోచుకోని..." అంటే న ఉద్దేశం...మా ఇంట్లో అందరు ఉంటారు..కదా.."అని అనబోగా రెడ్డి కలగా చేసుకొని.."మాకు అర్ధం అయింది..."అని లేవబోగా...వాళ్ళ భర్త వచ్చి అన్నం తిని వెళ్ళండి అని చెప్పి "నిర్మల..వాళ్ళకి భోజనం ఏర్పాట్లు చూడు"అని చెప్పి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు