S/o சைலஜா

[Black Mask VILLIAN]

அடுத்தநாள் காலை,

     முந்தைய இரவு தனது மகனிடம் மனதார சோரம் போன சைலஜா களைப்பில் அயர்ந்து தூங்கி கொண்டிருந்தாள்… அவள் என்ன தான் அயர்ந்து தூங்கி கொண்டிருந்தாலும் எப்போது அவள் எழும் நேரம் வந்ததும், ஆட்டோமெடிக்காக அவளது கண்களில் விழிப்பு தட்டியது, இருந்தும் அவளால் எழ முடியவில்லை… சிறிதுநேரம் கண்விழித்து கிடந்தவள், தன் பக்கத்தில் போர்வைக்குள் நிர்வாண்மாக கிடக்கும் தன் மகனை பார்த்தாள்… அவளது முகத்தில் ஏதோ ஒரு கலக்கம், இருந்தாலும் அவற்றையெல்லாம் ஏறெடுத்து வைத்துவிட்டு, தன் முகத்தில் புன்னகையை படர செய்து அவன் முடியை கோதினாள்… அவன் மெல்ல அசைய தலை கோதுவதை நிறுத்தினாள், பின் அவன் நெற்றியில் மிருதுவான முத்தம் ஒன்றை வைத்துவிட்டு போர்வையால் தன்னை சுற்றி கொண்டு எழுந்தாள்…, தன் மகனுக்கு இன்னொரு போர்வையை எடுத்து போர்த்தி அவனது ஆண்மையை மறைத்துவிட்டு குளியலறை சென்று ஹீட்டர் On செய்து குளிக்க தொடங்கினாள்…

     குளித்து முடித்து தனது ஆடைகளை எடுத்து அணிந்து கொண்டு அறையை நோக்கி வெளியேறினாள்… அவள் வெளியேறியதும் ஒவ்வொரு விருந்தினர்களாக விழித்து கொள்ள அனைவருக்கும் காஃபி போட்டு கொடுத்தாள்.. பின் பெண்வீட்டாராக ஒவ்வொரு வேலையையும் இழுத்து போட்டு செய்ய ஆரம்பிக்க, அவளுக்கு உதவியாய் வந்தாள் மதீனா…

‘குட் மார்னிங்க் சைலு….’ என பின்பக்க தோளை தொற்றி கொண்டாள்
‘குட் மார்னிங்க் மதீனா…’
‘ஹ்ம்… இன்னைக்கும் சீக்கிரம் எந்திரிச்சிட்ட போல…’ என கேலியுடன் கேக்க
‘ஹ்ம், ஆமா… நீ ஏன் இவ்ளோ லேட்டு??’
‘ம்ம்… என்னாலல்லாம் உன்ன போல நைட் ஃபுல்லா எஞ்சாய் பண்ணிட்டு சீக்கிரம்லாம் எழுந்துக்க முடியாதுடீமா…’ என்றாள் அவள் காதோரம் சன்னமாய்
‘ச்சீய் போடீ வெவஸ்த்த கெட்டவளே…’ என முழங்கையால் இடித்தாள்
‘ஹ்ம்… அப்றம் நைட் என்னாச்சி…’
‘ஏண்டி கல்யாண்வேலையே தைக்கு மேல கெடக்கு அதயெல்லாம் விட்டுட்டு கேக்குர கேள்வியாடீ இது…’ என கடுப்படித்தாள்
‘ஹ்ம்… என் க்ளோஸ் ஃப்ரண்ட் நைட் சந்தோசமா இருந்தாலானு தெரிஞ்சிக்குரத விட வேர எதுவும் முக்கியமான ஒன்னா தோனல…’ என அவள் கண்ணை உற்று பார்த்தாள், அவள் பார்வையில் வெக்கமுற்றாள் சைலஜா
‘ஹ்ம்…’
‘ஹ்ம்-னா???’
‘நல்லா தான் இருந்திச்சி, ஆனா காலையில….’
‘வாவ்… காலையிலயே வேக்-அப் செக்ஸ்ஸா…. யூ நாட்டி…!!!’ என அவள் இடுப்பை கிள்ளினாள்
‘ச்சீ அதில்லடி….. காலையில கில்ட்டியா போச்சி, மகன் கூட இப்டி பண்ணிட்டனேனு…’ என சோகமாக
‘அதெல்லாம் விடு பேபி, அப்டி தோணும் போது அவனால நீ எவ்ளோ சந்தோஷமா இருந்தனு திங்க் பண்ணிக்கோ… அப்போ அந்த கில்ட்டி போயிடும்….’
‘ஹ்ம், ஆமா…. அந்த கில்ட்டி வந்தும் போதே அந்த எண்ணமும் சேர்ந்தே வந்திச்சி…’
‘ஓகே… ஹேவ் ஃபன் சைலு, அதுக்கு முன்னாடி இந்த கல்யாணத்த முடிச்சிடனும்…’
‘ஹ்ம்…’
‘சரி, நீ சமயலை பாரு… நான் போய் வர்ரவங்கலெல்லாம் கவனிக்குரேன்…’ என நகர
‘ஹேய்…’
‘என்ன சைலஜா..’
‘நேத்து நீ எங்கடி தூங்குன?, காலைல ஹால்ல நீ இல்ல…’ என கேட்க்க, அவள் காதோரம் வந்து
‘ஏன் நான் என் மகன் கூட Bed-ட Share பண்ணிருக்க கூடாதா??’ என கேட்க்க
‘ஹ்ம்… நீ செஞ்சிருப்படி…’ என்றாள் சன்னமாய் சிரித்தப்படி
‘அப்டி தான் வச்சிக்கோயேன்…’ என சிரித்தபடி நகர்ந்தாள் மதீனா…

     அடுத்தநாள் கல்யாண்ம் ஆதலால் அனைவரும் ஓடியோடி வேலை செய்து கொண்டிருக்க, மாப்பிள்ளை வீட்டாரும் அங்கு வந்தனர்… அவர்களை வரவேற்க அனைவரும் செல்ல, வாத்தியங்கள் வாசிக்க மாப்பிள்ளையும், அவற் வீட்டரும் வந்தனர்… அந்த சத்தத்தில் தான் கண் விழித்தா ஜோசப்… மாப்பிள்ளையும் அவர் வீட்டாரும் தங்கி கோள்ல கெஸ்ட் ஹவுஸை ரெடி செய்து கொடுக்க, ஜோசப் மொய்தீன் அறையிலும், சைலஜா மதீனாவோடு தங்கவும் அவர்களது லக்கேட்ஜ்கள் அனைத்தும் மொய்தீனின் அறையில் வைத்தனர்…. மாப்பிள்ளை அழைப்பு முடியும் வரையிலும் கண் விழித்தபடியே முந்தைய இரவின் நினைவிலேயே மூழ்கி கிடந்தான் ஜோசப்… அவனது நினைவை நனவுக்கு கொண்டு வந்தது அந்த ஃபோன் கால் தான்…. அது வேறு யாரும் இல்லை அவனது தோழன் “பார்த்தா…” தான், அதனை அட்டண்ட் செய்து காதினில் வைத்தான் ஜோசப்..

‘ஹலோ.. மச்சான்…’ என்றான் பார்த்தா
‘ம்…’
‘நேத்து ஒரு ஐடியா கேட்டியே…’
‘ம்…’
‘அது ரெடியாயிடுச்கிடா…’
‘தாமதம்…’
‘என்ன???’
‘உன் ஐடியாக்கு ரொம்ப தாமதம்…’
‘அப்டினா??’
‘அப்டினா உன் ஐடியா தேவையில்ல…’ என்றான் ஜோசப்
‘,……….. அப்போ மனச மாத்திக்கிட்டியா….’
‘இல்ல…’
‘காலையிலயே என்ன கொளப்புரடா…’
‘இதுல கொளம்புரதுக்கு ஒன்னும் இல்ல…. எல்லாத்தையும் நேர்ல வந்து சொல்றேன்…’ என ஜோசப் சொல்ல “ஹா…ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….” என பார்த்தா-வின் மொபைலில் இருந்து சத்தம் கேட்டது
‘டேய் என்னடா சத்தம் அது….’ என கேட்க்க
“ஸ்ஸ்ஸ்”….‘ஒன்னும் இல்லயே….ம்ப்…ப்ம்…’ என மீண்டும் கேட்டது, அதன் அர்த்தம் புரிந்து கோண்ட ஜோசப்
‘டேய் காலையிலயே என்ன வேலைடா பாக்குர??’ என்க

‘இதுக்கு என்னடா நேரம் காலம்லாம்…’ “ப்ம்..ப்ம்ம்..ப்ம்ம்…” என மீண்டும் அவன் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தான்… அவன் குரலை தொடர்ந்து “ஜோசப்….. என்ன காலையிலயே இவன் கொல்ரான்….ஆ…ஆ….ஆ…. ஸ்ஸ்…..” என ஒரு குரல் மிகவும் சத்தத்துடன் கேட்டது, அது “சாரு” Mam-ன் குரல் தான் என்பதை கணிக்க ரொம்ப நேறம் பிடிக்கவில்லை தான்
‘ஐயோ டேய் விடுடா அவங்கள…’ என அவன் கூற
‘இருக்கட்டும் ஜோசப் இது கூட நல்லா தான் இருக்கு, உன் ஒருத்தனுக்காவது என் மேல அக்கறை இருக்கே….. ஹாஹாஹா….’ என மூச்சிறைச்சலுடன் பதில் கூறினாள் சாரு
‘உங்களுக்கும் தான் இதுல விருப்பமிருக்குள்ள அப்றம் எதுக்கு கத்துரீங்க, நான் போறேன் Bye…’ என சிரித்தபடி கூறினான்
‘டேய்….ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…. All the best Joseph….’ என சாரு கூற, அது எதுக்கென புரிந்து கொண்ட ஜோசப்
‘டேய் ஓட்டவாயி பார்த்தா, இத கூடயுமா உன் அம்மாகிட்ட சொல்லுவ…’ என கேட்க்க
‘ஒன்னும் பயப்படாத ஜோசப் நான் இத யார்க்கிட்டயும் கேக்க மாட்டேன், உன் அம்மா கிட்ட கூட…. ஹாஹாஹாஹா  ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…. அப்றம் நேர்ல வாடா செல்லம் உனக்கு நெறைய ட்ரிக்ஸ் சொல்லி தரேன், அதவச்சி சைலு-வ நீ மடக்கிடலாம்…. ஹாஹா….ஸ்ஸ்….’
‘ஓகே மேம் நேர்ல வந்து பாக்குரேன்…’
‘அப்றம் இன்னும் என்னடா மேம், என்ன நீ சாரு-னே கூப்டலாம்…. ஸ்ஸ்…. சரியா??’
‘தோணும் போது கூப்டுரேன், ’
‘ம்ம்…’
‘சரி ஆண்டி உங்கள் டிஸ்டர்ப் பண்ண் விரும்பல, நான் வச்சிடுரேன்…. Bye..’
‘ஹான்…..ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்…’ என கட் செய்தாள் சாரு

ஜோசப் ஃபோனை கட் செய்துவிட்டு குளிக்க செல்ல, அங்கோ சாரு தனது மகன் சுவைக்க தனது ஆப்பத்தை விரித்து காட்டி கொண்டு டேபிளின் மேலிருந்தாள் அதுவும் உடலில் ஒட்டுத்துணியில்லாமல்….

தொடரும்…