21-07-2021, 05:43 PM
(20-07-2021, 09:46 PM)jaydeep Wrote: 1976-77 ప్రాంతం లో అనుకుంటా నేను బూతు కథలు చదవడం మొదలయింది. కిళ్ళీ షాపు అనబడే పాన్ డబ్బాల వాళ్ళు అదనపు ఆదాయం గా వీటిని అద్దెకు ఇచ్చేవాళ్లు. రోజుకు 10 పైసలు అద్దె. ఈ బుక్స్ తెచ్చుకోవటం, రహస్యం గా చదవటం ఒక పెద్ద ప్రహసనం గా ఉండేది. చిన్న టౌన్ కాబట్టి తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరో ఒకరు అటూ ఇటూ తిరుగుతుండే వాళ్ళు. వాళ్ళ కంట బడకుండా ఆ బుక్ తీసుకోవడం ఒక పెద్ద అడ్వెంచర్. మధ్యాహ్నం కొంచెం జనాలు తక్కువగా ఉన్న టైమ్ చూసుకుని వెళ్ళాలి. చాలా సేపు అక్కడే తారట్లాడుతూ, దగ్గర్లో ఎవరూ లేరని నిశ్చయించుకున్నాక, ఆ షాపు వాడు ఒక పాతిక పుస్తాకాలున్న కట్ట కింద ఎక్కణ్నుంచో తీసి మన ముందు పడేస్తే, అందులోంచి నచ్చిన బుక్ ని ఎంచుకోవాలి. మొదట్లో ఏది మంచి బుక్కో తెలిసేది కాదు. ఏది ఎక్కువ పేజీలుంటే అదే తీసుకునే వాణ్ణి. మెల్లగా రచయితలూ, ప్రిఫరెన్సులూ ఏర్పడ్డాయి. ఒక్కో పుస్తకం తిరగేస్తూ మంచి వర్ణనలున్న బుక్ తీసుకునే వాణ్ని. మొగుడూ పెళ్ళాలు, లవర్సు కథల కన్నా, పక్కింటి ఆంటీలు, వదినలు టైపు కథలు భలే కిక్కు ఇచ్చేవి. ఈ బుక్స్ చదవడం మొదలయ్యాక సినిమాలు చూసే విధానం కూడా మారిపోయింది. కథల్లో వర్ణనల్ని సినిమా తారలకు అన్వయించుకుని చూస్తుంటే భలే మజా గా ఉండేది. సరిగ్గా అదే టైమ్ లో హీరోయిన్ లు తొడలు చూపించడం కూడా ఎక్కువయింది. జయ మాలిని, శ్రీదేవి ఇంకా మలయాళ సినిమా తారలు – అబ్బో అదో తడి కలల స్వర్ణ యుగం.
ఇప్పుడీ పుస్తకాల ద్వారా ఒక టైమ్ మెషీన్ లోకి మమ్మల్ని ఎక్కించి ఆ కాలానికి తీసుకెళుతున్న ప్రసాద్ గారు, సరిత్ జీ, లింగం సారు, సిరిపురపు గారు ఇతర మిత్రులకు వెయ్యిన్నోక్క వందనాలు...
జైదీప్ గారూ ఆ రోజుల్ని మళ్ళీ గుర్తు చేశారు
ఒక్క విషయం మర్చిపోయారనుకుంటా
పుస్తకం సెలెక్ట్ చేసుకున్న తరవాత ఇంటికి /రూమ్ కి తెచ్చుకోవటం
చొక్కా కింద పాంట్ లో దోపుకుని తెచ్చుకోవటం
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)