Fantasy నా భార్య

[VikrAnth!]

ఆలా మూత తెరచి చూడగానే అందులో కనిపించిన పేపర్ని చూసి వెంటనే తీసి చదవడం మొదలెట్టింది. 

స్నేహ గారికి. 

                    ప్రియమైన స్నేహ గారికి అని రాయాలి అనుకున్నాను కానీ మనం మాట్లాడుకుంది చాలా తక్కువ మీకు నా మీద ఎలాంటి అభిప్రాయం ఉందొ నాకు తెలియదు కాబట్టి రాయలేకపోయాను. మిమ్మల్ని మొదటిసారి చూసినప్పుడే ఒక మంచి గౌరవమైన సదుద్దేశం మరియు భావనా కలిగాయి. 

మీరు పంపించిన రెసిపీ అమ్మకి పంపించాను. మీతో ఇంకా మాట్లాడాలి మీ గురించి ఇంకా తెలుసుకోవాలి నా విషయాలు మీతో పంచుకోవాలి. ఈ రోజు మధ్యాహ్నం మీరే లంచ్ తీసుకుని వస్తారు అనుకున్నాను. కానీ ఎవడో బక్క చిక్కిన బంతి పువ్వు వెదవ తీసుకొచ్చాడు. వాడిని చూడగానే తినాలి అన్న కోరిక కూడా చచ్చిపోయింది. ఈ రోజు రాత్రి డిన్నర్ మాత్రం మీరే తీసుకురాగలరని నా మనవి. 

                                                                                                                                                                                    ఇట్లు
                                                                                                                                                                              మీ అభిమాని. 

బక్క చిక్కిన బంతి పువ్వు అని చదవగానే అప్పటివరకు బుంగ మూతి పెట్టి బాధపడుతున్న ఎర్రటి పేదలు విచ్చుకుని చక్క చిరునవ్వు వచ్చింది. బహుశా తొందర్లో స్నేహ అసలైన పేదలు కూడా విచ్చుకుని సుఖాన్ని పొందుకితాయేమో. ఆలా నవ్వుకుంటూనే మొత్తంగా పని పూర్తి చేసుకుని. బాక్స్ సద్దుకుని సరికి టైం. 8 గం అయింది. ఇపుడు ఈ రాజు గాడికి తెలియకుండా వెళ్ళాలి అనుకుంది. అప్పటికే తలుపు శబ్దం వినిపించింది. 

" వదినా.. వదినా.. "

రాజు వచ్చాడు అనుకుని తలుపు తెరిచింది. 

" వ... " అని పిలవబోయి.. అలానే చూస్తూ ఉండిపోయాడు రాజు. 

తెల్లటి చీర.. తన సళ్లకు సరిపడా జాకెట్ .. పిరుదుల మీద నాట్యం చేసే వాలు జడ. గుప్పుమని వాసనా గొలిపేట్టుగా జడలో మల్లెపూలు. 
మొత్తానికి అప్సరసలా కనిపించింది స్నేహ... 

"వదిన ఎక్కడికి వెళ్తున్నారు ఇంతలా రెడీ అయ్యారు" అన్నాడు రాజు. 

"ఎక్కడికి లేదు రాజు కాస్త వొంట్లో నలతగా ఉంది ఈ రోజు వండాలంటే ఓపిక లేదు ఏదైనా హోటల్ నుంచి తీసుకెళ్ళు" అని ఎక్కువ మాట్లాడకుండా తలుపు మూసేసింది. 

" ఇంతలా రెడీ అయింది ఏంటి చెప్మా.." అని అలాగే నడుచుకుంటూ హోటల్ వైపుగా వెళ్ళిపోయాడు రాజు. 

రాజు అటు వెళ్ళాడో లేదో స్నేహ ఫార్మ్ హౌస్ వైపు దారి తీసింది. 

సరిగ్గా పది నిముషాల్లో ఫార్మ్ హౌసుకి చేరుకొని డోర్ బెల్ కొట్టింది. 

తనకి బాగా ఇష్టమైన wwf మ్యాచ్ చూస్తున్నాడు కార్తీక్. అంతలో డోర్ బెల్ వినిపించగానే టైం చూసుకుని చెంగున ఎగిరాడు డోర్ దగ్గెరికి.తలుపు తెరచి చూడగానే కళ్ళు మిరుమిట్లు గొలిపాయి. గంధర్వయ కన్య వచ్చిందా తన ముందరకు అన్నట్లుగా అలాగే కాసేపు నుంచుని బీరిపోయాడు. 

స్నేహకి అలంటి attention కొత్తేమి కాదు. తాను ఎక్కడికి వెళ్లిన మగాళ్లు అలాగే చూస్తారు కానీ అప్పటికే ప్రసాద్ ఇంస్ట్రుక్షన్స్ ఇస్తూ ఉంటాడు జుట్టు సరిచేసుకో..  పైట చూసుకో.. పూర్తిగా పైట చుట్టుకో.. ఒకవేళ స్నేహకి కోపం వస్తుందని అనిపిస్తే.. వెంటనే మాట మర్చి డీసెంటుగా ఉండాలిరా స్నేహా.. అని కవర్ చేస్తాడు. 

కానీ ఇపుడు స్నేహకి  కార్తీక్ చూసే విధానం కొత్తగా ఉంది.  అందులో కామం కన్నా అభిమానం ఎక్కువ ఉంది. అభిమానం ప్రేమగా మారడానికి యిట్టె సమయం పట్టదు..  అది తెలిసిన విషయమే. 

ఒక్క చిన్న ఉరుము శబ్దము కార్తీక్ బీరిపోయిన చూపులనుండి తేరుకోటానికి కారణం అయ్యింది. 

" హ స్నేహ రండి రండి మీకోసమే చూస్తున్నాను" అని కార్తీక్ అన్న మాటలకి అవునా నాకోసమేనా అంతలుగా చూస్తున్న స్నేహ చూపులు కలగలిపేలా బయట చిన్నగా వర్షం మొదలయింది. 

ఇద్దరికి లోపలికి వెళ్ళగానే. స్నేహ టేబుల్ దగ్గెరికి వెళ్లి తాను తెచ్చిన క్యారేజీ తెరిచి. టేబుల్ పై అని సద్దుతూ అపుడపుడు కిచెన్లోకి వెల్తుహు వాస్తు ఉంది. 

స్నేహ చాలా సిగ్గరి పైగా ఇంట్రోవెర్టు కూడా. తన లోపల మెదిలే ఆలోచనలు గురించి ఆలోచించుకుంటూ ఉంటుంది ఎప్పుడు. ముఖ్యంగా స్నేహకి గుంపులో ఉండడం కంటే కూడా తనకి నచ్చిన ఒకరు ఇద్దరు స్నేహితుల మధ్యలో ఉండడం చాలా ఇష్టం. అంత తేలికగా లొంగిపోయే రకము కాదు. 

స్నేహ పని చేస్తున్న తీరు.. ఆమె నడక అన్ని గమనిస్తున్నాడు కార్తీక్. ఇంత అందం ఎలా మిస్ అయ్యాను నేను అనుకుని చిన్నగా తనలో తానే నవ్వుకుంటున్నాడు. భోజనం రెడీ అయింది అన్నట్లుగా కళ్ళతో చూసింది స్నేహ. కార్తీకుకి అర్ధం అయి వచ్చి టేబుల్ మీద కూర్చోగానే వడ్డన ప్రారంభించింది. మాట్లాడాలి అనుకున్నాడు కానీ వాదించేప్పుడు ఇబ్బంది పెడితే బాగోదు అని స్నేహ కళ్ళని గమనిస్తూ ఒక పావు గంటలో భోజనం కానిచ్చేశాడు. 

భోజనం అయ్యాక స్నేహ అంత సద్దుకుని. బయలుదేరడానికి రెడీ అయింది. 

"వెళతానండి"    అన్న పదం ఆ చిన్ని పెదాల మీదుగా వచ్చేసరికి కార్తీకి కి ప్రాణం లేచొచ్చింది. మొత్తానికి మాట్లాడిందిరా నాయన అనుకున్నాడు. 

" అయ్యో అప్పుడేనా కాసేపు ఉండండి" అని చెప్పి " కూర్చోండి "

స్నేహ ఇబ్బందిగా తల కిందకేసి చూస్తూ కూర్చుంది.

" మీరు ఏమి అనుకోను అంటే మిమ్మల్ని ఒక విషయం అడగాలి మీకు ఇబ్బందిగా ఉంటె మీరు జవాబు చెప్పనక్కరలేదు" అని స్నేహ పర్మిషన్ కోసం వేచి చూసాడు. 

" పరవాలేదు అడగండి " అని అలాగే మొహం కిందకు పెట్టుకుని పర్మిషన్ ఇస్తున్న అన్నట్లుగా చెప్పింది. 

" ఇలా అంటున్నాను అనుకోకండి.." అని స్నేహ వైపు చూస్తూ.. 

 మీరు పెళ్ళైనవారు అయినా కూడా మిమ్మల్ని చూడగానే నాకు నచ్చారు. తప్పుగా అనుకోవద్దు. బహుశా ఇలా మీకు చాలా మంది చెప్పే ఉంటారు లేకపోతే చెప్పకుండా దాచి ఉంటారు. "

 "కానీ నా వల్ల కావడం లేదు అందుకే చెప్పేస్తున్నా.. నేను మీ గురించి అసభ్యకరంగా ఆలోచించడం లేదు..  ఒక మంచి స్నేహితుడిలా ఉండాలి అనుకుంటున్నాను అంతే " అని స్నేహ వైపు చూస్తున్నాడు. 

" ఎం లేదండి వచ్చిన దగ్గెరినుండి చూస్తున్నాను అంత బాగానే ఉంది కానీ మీ కళ్ళు మాత్రం బాధగా కనిపిస్తున్నాయి. ఏదైనా ఇబ్బందుల్లో ఉన్నారా లేక ఎవరైనా బాధపెట్టారా మిమ్మల్ని" అని అన్నాడు కార్తీక్. 

స్నేహ తల కిందకు పెట్టె ఉంది కాకపోతే ఆ మాటలు విన్నాక మంచి భావన కాలిగో లేక తన లోపల బాధ ఎక్కువ అయ్యో తెలీదు కానీ తన కళ్ళ నుండి కన్నీటి చుక్కలు పడ్డాయి.

కార్తీక్ ఆలా స్నేహని చూస్తాను అనుకోలేదు వెంటనే హత్తుకుని ఓదార్చాలి అన్నంత ప్రేమ పుట్టుకొచ్చింది. వెంటనే తాను కూర్చున్న సోఫా లోంచి లేచి స్నేహ పక్కన కూర్చున్నాడు. క

" స్నేహ స్నేహ ఏమైంది " అంటూ కంగారుగా అడిగాడు. 

బయట వర్షపు జల్లు పడుతుంది. ఇంట్లో చాలా నిశ్శబ్దం ఏర్పడింది. 

తనను మోసం చేసిన మనిషి గురించి పట్టించుకోడు కార్తీక్. ఎందుకంటే డబ్బు శాశ్వతం కాదు.  మోసం జరిగింది అంటే అక్కడ డబ్బు యొక్క ప్రమేయం కచ్చితంగా ఉంటుంది. కార్తీక్ కి డబ్బు విషయంలో దేవుడు ఎలాంటి లోటు చేయలేదు. 

కానీ తన మనసుకి నచ్చిన వాళ్ళకి మాత్రం ఏదైనా జరిగితే తట్టుకోలేడు. అయితే కోపం లేదంటే బాధ. అప్పుడున్న పరిస్థితిని బట్టి స్పందిస్తాడు. అలాంటి వాళ్లలో మొట్ట మొదట కార్తీక్ తల్లి వర్ణ గారు ఉంటారు. బహుశా స్నేహ ఆ జాబితాలోకి చేరిందేమో. 

 తల్లి తండ్రి లేరు ఉంది భర్త కానీ అతను కూడా ఒక అనుమానపు పురుగు. ఇంకెవరికి చెప్పుకుంటుంది ఎలా చెప్పుకుంటుంది ఏమని చెప్పుకుంటుంది. ధారగా కళ్ళలోంచి నీళ్లు రావడం మొదలయ్యాయి. కార్తీక్ కి ఎం చేయాలో అర్ధం కాలేదు. 

" స్నేహగారు.. స్నేహ.. స్నేహ.. ఏమైంది " అని ఇంకా ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కాకా. 

వెంటనే స్నేహ వెనక వైపు నుండి తన కుడి చెయ్యి వేసి తన రెండు చేతులతో స్నేహ బుజాలని మృదువుగా పట్టుకుని. కదుపుతూ చిన్నగా అడిగాడు. 

" ఆలా ఏడవకండి నేను ఏమైనా ఇబ్బంది పెట్టనా.. పోనీ ఏమైనా తప్పుగా ప్రవర్తించనా.. " అంటూ కార్తీక్ కంగారుగా అడగడం మొదలెట్టాడు. 

 ఒక్కసారిగా కిటికీ దగ్గెర అంతకుముందు పెయింట్ వేసిన పాయింటర్స్ పెయింట్ డబ్బాలు అక్కడే పెట్టేసి మర్చిపోవడం వాళ్ళ అక్కడ  చిన్నగా శబ్దం వినిపించింది. అవి గాలికి పడిపోయినట్లుగా కాకుండా ఎవరో అనుకోకుండా పడినట్లుగా శబ్దం వినిపించడం వాళ్ళ. కార్తీక్ వెంటనే లేచి. 

" ఏయ్ ఎవరది? ఎవరక్కడా?" అని గట్టిగా అరిచాడు. 

స్నేహ కూడా తల ఏడుపు మొహంతో. చిన్నగా కిటికీ వైపు చూసింది. 

వెంటనే కార్తీక్ తన టీ పాయ్ మీద ఉన్న బాక్స్ లో నుండి ఇంపోర్టెడ్ 4.5 కాలిబర్ పిస్టల్ ని తీసి. 

"అక్కడ ఎవరో నిలబడి ఉన్నారు అని నాకు తెలుసు. నా ముందుకు వస్తే మంచిది లేదా తల పేల్చేస్తాను" అని గట్టిగ హెచ్చరించాడు.