నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

జాకెట్టు లాగేసుకున్నాక ఎందుకన్నా మంచిది అని గబా గబా తొడుక్కోసాగింది . ఆ సమయం లో ఆచారి కసి చూపులు కనిపెట్టి , పవిట ని పళ్ళ తో పట్టుకొని , కొంచం కూడా ఏమి బయటకి కనపడకుండా లాఘవం గ జాకెట్టు తొడుక్కుంది . చివరి హుక్ పెట్టుకున్నాక తనకి మనసు కొంచం కుదుట పడింది. ఎందుకంటే ఆచారి ఆవేశం చుస్తే కొంచం కూడా మొహమాటం, భయం అనేవి లేకుండా తయారయ్యాడు. పొరపాటున అత్తయ్య బయటకి వస్తే, తనని జాకెట్టు లేకుండా చుస్తే, మరీ తెగించినట్టు ఉంటుందని అనిపించి త్వర త్వగ సర్దుకుంది .

జాకెట్టు వేసుకున్నాక అసలు అతని ఆవేశం ఏంటో తేల్చుకోవాలని వెళ్లి సోఫా కి ఎదురుగ ఉన్న చైర్ లో కూర్చుంది . " అసలు ఏంటి పంతులు గారు..మీరు ఇలా ఉన్నారు...కొంచం కూడా మొహమాటం లేదా..అయ్యూ రామా.." అంది కొంటెగా. అపుడు ఆచారి " ఇలా మొహమాట పడే ..జీవితం లో ఎన్నో అవకాశాలు కోల్పోయాను...రాక రాక దొరికే ఇలాంటి అవకాశాలు వదులుకుంటే ఇంకా న అంత మూర్కుడు ఇంకొకకు ఉండదు ...రంభ ని ఎదురుగ పెట్టుకొని కుదురుగా ఎలా ఉండాలి..నేనేమన్నా నపుంసకుడినా..." అనడు. అపుడు లావణ్య కి అర్ధం అయింది అయన ప్రవర్తన కి కారణం ఏమిటో. నిజమే కదా అనిపించింది . ఎందుకంటే ఆచారి కి దాదాపు 70 ఏళ్ళ దాక ఉంది ఉంటాయి. ఏ వయసులో ఆయనని ఎవరు దగ్గరకి రానివ్వరు . కోరికలు అందరికి ఉంటాయి కదా..పాపం అనిపించింది లావణ్య కి . కానీ అది బయట పడనీయకుండా " అయితే మాత్రం..ఇలా ఆడవాళ్ళ జాకెట్టు ,లంగాలు లాగేస్తారా.." అంది రెట్టిస్తూ.

అపుడు ఆచారి " నేను జాకెట్టు కదా..లాగాను..లంగా ఎక్కడ లాగనిచ్చారూ...నువ్వు మీ అత్తయ్య గారూ ..." అనడు సరసం గ దీర్ఘం తీస్తూ. వామ్మో అనిపించింది లావణ్య కి .
ఏమి మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు తనకి .ఆచారి తన లంగా వైపు అదే పనిగా చూస్తూ ఉండటం తో కొంచం ఇబ్బందిగా అనిపించి లంగా సర్దుకుంది అప్రయత్నం గా. అపుడు ఆచారి నవ్వుతు "చూసావా..మెగా వాడి కంటి చూపు పడితేనే,మీ ఆడవాళ్లు పైన కింద సర్దుకుంటారు..మరి మెగా వాళ్ళు ఆలా కదా..దానిలో తప్పు ఏముంది.." అనడు పెద్ద మనిషి లాగా. లావణ్య కి ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాకా తత్వం బాధపడిన దానిలా రెండు చేతులు ఎత్తి నమస్కారం చేసి " మహానుభావా...ఇక నా వల్ల కాదు...మా అత్త రావాల్సిందే " అనగానే , ఆమె చంకల్లో ఉన్న చిన్న చెమట మరకని చూసి " మహానుభావా కాదు..బావ అనొచ్చు కదా..ఆ కమ్మని సుగంధాన్ని అనుభవించడం కొద్దిలో తప్పి పోయింది " అనడు నాలుకతో పెదాలు తడుపుకుంటూ . ఆచారి మాట్లాడుతుంది దేని గురించో అర్ధం అయి ,చటుక్కున చేతులు కిందకి దించేసుకొని ఇక నా వల్ల కాదు బాబూ ...అంటూ " అత్తయ్యా...." అంటూ పిలిచింది చైర్ లో నుండి లేస్తూ .

ఆ పిలుపు విని బెడ్ రూమ్ లో నుండి జడ ని ముడి పెట్టుకుంటూ బయటకి వచ్చింది నిర్మలమ్మ . అపుడు లావణ్య " అత్తయ్యా..నేను కాసేపు బాబు దగ్గర ఉంటాను..నిద్ర వాస్తు ఉంది " అని సైగ చేసి రూమ్ లోకి వెళ్ళింది .

నిర్మలమ్మ రాగానే ఆచారి సోఫా లో నుండి లేచి నిలబడ్డాడు మర్యాద పూర్వకం గా . నిర్మలమ్మ వచ్చి ఆచారి దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకునేందుకు ముందుకి వంగింది. ఆచారి కి కొత్తగా అనిపించింది . ఎందుకంటే ఆమె ఇంతకుముందు ఇలా ఎప్పుడు చేయలేదు . "దీర్ఘ సుమంగళి భవా " అని దీవించి ,ఆమె భుజాలు పట్టుకొని పైకి లేపాడు . ఆమె జబ్బలు గట్టిదనం ,వెచ్చదనం ఆచారి అరచేతులకి పూర్తిగా అర్ధం అయింది . తలా దించుకొని అలాగే నిలబడి ఉన్న నిర్మలమ్మ తో "ఇంట గట్టిదనం ఎలా..ఏ వయసులో " అని అడిగాడు ఆచారి. నిర్మలమ్మ బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి . తలా ఇంకా దించేసింది . అపుడు ఆచారి " భుజాలు ఒక్కటేనా..ఇంకా అని ఇలాగె ఉన్నాయా " అనగానే నిర్మలమ్మ పక్కకి కదలబోయింది వేగం గా . ఆచారి ఒక్క ఉదుటున పవిట లాగేసాడు . పల్చటి పింక్ రంగు జాకెట్టు లో నుండి నిర్మలమ్మ నల్లటి ముచ్చికల చుట్టూ ఉన్న పెద్ద మచ్చ కొంచం స్పష్టం గా కనిపించసాగింది . అపుడు ఆచారి కుడి వైపు ఉన్న ఆ మంచంమీద మెల్లగా చూపుడు వేలితో ఒక్క రౌండ్ తిప్పగానే , అప్పటి దాక జాకెట్ లో అణిగిపోయి ఉన్న బుడిపె , గాలి కొట్టినట్టు టంగున ఊపిరి పోసుకోవడం మొదలెట్టింది . అంత ఫాస్ట్ గా అవి ఆలా ఉబ్బుతు ఉండటం ఆచారికి ఆశ్చర్యం అనిపించి అలాగా వాటి చూడసాగాడు. ఒక్కక్క 5 సెకండ్స్ కాళ్ళ అని పూర్తిగా నిక్కీ , జాకెట్టు ని కూడా పైకి నెట్టి పట్టుకున్నాయి . అది చూడగానే ఆచారి కి బాహుబలి సినిమాలో డైలోగ్ గుర్తు వచ్చి , మెల్లగా ఆమె చెవి దగ్గర " నిర్మలమ్మా..ని కుచాగ్రమ్ నన్ను చూసి ఊపిరి పోసుకుంది ...తీసేయ్ ...దానిని అవుతున్న నీ రవిక విప్పేయ్ .." అంటూ గుసగుస లాడాడు . పిచ్చెక్కినట్టు అనిపించింది నిర్మలమ్మకి . శరీరం వెనక సాగింది ఆమెకి ఆచారి మాటలు వింటే కామం తో . "నువ్వు పద్మిని జాతి ప్రౌఢ వి ..అందుకే నీ పిరుదులు బలిసి ,బిగిసి ఉన్నాయి..."అనడు మెల్లగా పిరుదుల మీద చెయ్యి వేసి చుట్టుకొలత చూస్తూ . మెల్లగా ఆమె వీపు దగ్గరకి వంగి గట్టిగ వాసనా పీల్చి " ఏ మధురమైన సువాసన ...నీ జాతి ఆడదానికే సొంతం ..ఎంతటివాడినైనా పడగొడుతుంది .." అంటూ మెల్లగా కుచ్చిళ్ళు తాగేశాడు . కుప్పగా పడింది చీర ఆమె కాళ్ళ ముందు . కేవలం పింక్ రంగు జాకెట్టు, లేత ఆకుపచ్చ లంగా మాత్రమే ఉంది . ఆరోజు ఏమి అయిందో కానీ ,ఆచారి మాటలకి వాళ్ళు అంత పొంగిన భావన. అందుకే జాకెట్టు చాల బిగుతుగా అనిపించసాగింది. లంగా కూడా పిరుదుల దగ్గర వరిసిపోసాగింది . కానీ ఆచారి ఎక్కడ తొందర పాడడం లేదు. తాకి తాకనట్లు మెల్లగా తాకుతూ , వీణ వాయిస్తున్నట్టు మృదువుగా ఆమె సువాసమా అఙ్గరాణించసాగాడు . ఇలాంటి అనుభవం తనకి పూర్తి కొత్తగా ఉంది . అందువల్ల ఆమెలో ఉన్న ఆడతనం తనకే తెలేయకూడ మెల్లగా పురివిప్పుకోసాగింది.

ఆడదాన్ని వడిసి పట్టుకోవడం లో పంతులు గారికి ఉన్న అనుభవం ఆమెకి తెలియసాగింది. ఆమె తన మీద తనకి నిగ్రహం కోల్పోసాగింది . ఆచారి ఆమె కుడి జబ్బ మీద మెల్లగా సుతి మెత్తగా కొరికి , "జబ్బ చూడవే...కోమలాంగి ...దబ్బపండుకు అక్క లావుంది " అనడు మల్లి మెత్తగా పెదాలతో వత్తుతు . ఆ వర్ణనలు వింటూ ఉంటె ఆమెకి ఇంకా ఇంకా వినాలి అనిపించసాగింది . ఆలా జబ్బ పైనుండి ముందు జరిగి నిక్క పొడుచుకొని ఉన్న బుడిపెల దగ్గరకి వచ్చి, వాటిని తాకకుండా " చూసావా నిర్మల...ఇంతమచ్చ ఉన్న ఆడదానికి ఒక మగవాడు చాలదు అని శాస్త్రాలు చెబుతున్నాయి...ఇక ఈ మిగల పండిన ఈత పళ్ళని చూస్తుంటే...చచ్చిని కడుపునా పుట్టి ,...వాటిలో పాలు తాగాలని అనిపిస్తుంది " అంటూ మెల్లగా ఒక బుడిపె ని పళ్ళ తో వత్తి పెట్టి వదిలాడు . ఒక్కసారిగా వంట్లో రక్తం అంత ఆ బుడిపె లోకి ఎగ జిమ్మినట్టు అనిపించింది తనకి. అపుడే వదలడం ఆమెకి నచ్చలేదు. మల్లి పెదాలతో వత్తితే బాగుండు అని బలం గా ఉంది తన మనసులో. కానీ అడిగితె చులకన అయిపోతానేమో అని భయం.

ఆలా అనిపించిందో లేదో, ఆచారి ఆమె బుడిపె మొత్తం ,దాని చుట్టూ ఉన్న మెత్తని కండ తో సహా ఎంత నోటిలో పడితే అంత తీసుకొని దూడ పాలు గడిచినట్టు బలంగా కుడవసాగాడు . వంట్లో శక్తీ అంతాకోల్పోతున్నట్టు ఉంది ఆమెకి .ఇంకా నిలబడి ఉంటడం ఆమె వల్ల కావడం లేదు. నీరసం ఆవహిస్తోంది. మెల్లగా సోఫా లో కూర్చోసాగింది.

కానీ ఇంతలో భాష ఉన్న రూమ్ తలుపు కొంచం పెద్ద శబ్దం తో తెరుచుకుంది . అంటే బలం గా నెట్టడం తో గడి తో సహా ఊడిపోయింది .