Incest காலம் தந்த சொந்தம்

[loverboywrites]

அர்ஜுன் அன்று முழுவதும் அப்பாவின் முன் செல்லாமல் இருந்தான், காரணம் அவர் அம்மாவை கொஞ்சுவதை சுத்தமாக வெறுத்தான் அர்ஜுன்.

பொழுது சாய சாய அர்ஜுனுக்கு பதட்டம் கூடியது, ஏனென்றால் அம்மாவும் அப்பாவும் ஒரே அறையில் தூங்கபோகிறார்கள், மட்டுமல்லாது ஒரே மெத்தையில் படுக்க போகிறார்கள். 

அர்ஜுனின் சிந்தனையை சித்ரா கலைத்தாள்.

“அர்ஜுன்!! இங்க கொஞ்சம் வாடா”, சித்ரா செல்லமாக அழைத்தாள்.

அர்ஜுன் அம்மாவின் ஆசை குரல் அழைத்ததும் வேகமாக சென்றான்.

“என்னம்மா”, என்றான் அர்ஜுன்.

“அப்பாகிட்ட போய் என்ன சாப்பாடு வேணும் ராத்திரிக்கு கேட்டுட்டு வாடா”, என்றாள் சித்ரா.

அர்ஜுன் சித்ராவை முறைத்தான்.

“கோச்சுக்காதடா செல்லம், அப்பா இத்தனை நாளா வீட்டு சாப்பாடு இல்லாம நாக்கு செத்துபோய் இருப்பார்”, அர்ஜுனின் தாடையை தடவி கொடுத்து சொன்னாள் சித்ரா.

உச்!! கொட்டிவிட்டு அர்ஜுன் அங்கிருந்து சென்றான்.

ஹாலில் ஆயாசமாக தாத்தாவின் நாற்காலியில் அமர்ந்து கால் நீட்டி ஓய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்தார் ஜெகன்.

“அப்பா, அம்மா நைட்டு என்ன சாப்பாடு வேணும்னு கேட்டுட்டு வரசொன்னாங்கப்பா”, என்றான் அர்ஜுன்.

ஜெகன் யோசித்துக் கொண்டே அவனை பக்கத்தில் இருக்கும் ஸ்டூலில் அமரும்படி சொன்னார்.

குழப்பத்துடன் அமர்ந்தான் அர்ஜுன்.

ஜெகன் சுத்தி முத்தி பார்த்துவிட்டு அர்ஜுனை ரகசியமாக பக்கத்தில் வரும்படி அழைத்தார்.

ஸ்டூலில் உட்கார்ந்தபடியே சாய்ந்து அப்பாவின் முகத்துக்கு பக்கத்தில் காதை குடுத்தான்.

“ஏன்டா, நானும் வந்ததுல இருந்து பாக்குறேன், உங்க தாத்தா ஆளையே காணோம், எங்கடா தாத்தா?”, என்றார் ரகசியமாக.

“தாத்தா பண்ணை வீட்ல வேலை நடக்குதுன்னு அங்க இருக்காருப்பா”, என்றான் அர்ஜுன்.

அப்பா கேட்டது போலவே அர்ஜுனும் ரகசியமாகவே சொன்னான்.

“அப்போ ராத்திரி வரமாட்டாரா?”, ரகசியமாகவே கேட்டார் ஜெகன்.

அர்ஜுன் வரமாட்டார் என்பது போல தலையை ஆட்டினான்.

மீண்டும் சுத்தி முத்தி பார்த்துவிட்டு அர்ஜுனை இன்னும் பக்கத்தில் இழுத்தார்.

“தாத்தா ரூமுக்குள்ள போய் அவரோட கட்டிலுக்கு கீழ ஒரு பெட்டி இருக்கும், அதுல சரக்கு பாட்டில் இருக்குதான்னு பாத்துட்டு வா. சத்தமில்லாம போ”, என்றார் அர்ஜுனின் காதுக்குள்.

அப்பாவை ஒரு பார்வை பார்த்தபடியே மெதுவாக எழுந்து சென்றான் அர்ஜுன்.

சத்தமில்லாமல் மெதுவா போ என்பது போல ஜெகன் சைகை செய்தார்.

அர்ஜுன் பூனை போல கால் விரல் நுனிகளால் நடந்து சென்றான்.

ஜெகன் மாமனாரின் அறையையும் கிச்சனையும் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தார்.

அர்ஜுன் சிறிது நேரம் கழித்து வந்தான்.

என்னாச்சு என்பது போல சைகையில் கேட்டார் ஜெகன்.

இருக்கு என்பது போல சைகையிலேயே பதில் சொன்னான் அர்ஜுன்.

சைகையிலேயே அர்ஜுனை அழைத்தார்.

“அர்ஜுன் இங்க வந்து உக்காரு”, என்றபடி ஸ்டூலை காட்டினார்.

தன் பாக்கட்டில் இருந்து ஃபோனை எடுத்து ஒரு நம்பரை போட்டார்.

ஜெகன்: ஹலோ!! நான் ஜெகன் பேசுரேன், நம்ம மிலிட்டரி அர்ஜுனனோட….

ஃபோனில்: சொல்லுங்க தம்பி உங்க நம்பர் எங்கிட்ட இருக்கு. நல்லாயிருக்கீங்களா?

ஜெகன்: ஹாஹா பரவால்லயே ஞாபகம் வச்சுருக்கீங்களே.. நல்லா இருக்கேன், நீங்க?

ஃபோனில்: எல்லாம் சௌக்கியம். உங்களை மறக்க முடியுமா? தம்பி என்ன ஊருக்கு வந்திருக்காப்லயா?

ஜெகன்: ஆமாமா.. இங்க ஊர்லதான்.. வீட்லதான் இருக்கேன். கொஞ்சம் மீன் வேணும்.

ஃபோனில்: தம்பிக்கு இல்லாததா? என்ன மீனு வேணும்? எவ்வளவு வேணும்? வறுத்தது வேணுமா? அவிச்சது வேணுமா? கொழம்பு வேணுமா?

ஜெகன்: அதெல்லாம் வேணாம், இங்க சமைச்சுகலாம். ஒரு ரெண்டு கிலோ வராப்ல நல்ல மீனா குடுத்துவிடுங்க.

ஃபோனில்: அப்ப உசுரோட புடிச்சு, வெட்டி கழுவி குடுத்துவிடுறேன்.

ஜெகன்: ரொம்ப நல்லது, ரொம்ப நல்லது.

ஃபோனை வைத்துவிட்டு சிரித்த முகத்துடனேயே அமர்ந்திருந்தார் அர்ஜுன்.

கல்யாணம் ஆன புதிதில் ஃபோனில் பேசிய நபருடன் பழகிய நாட்கள் மற்றும் மாமனாருக்கும் மனைவிக்கும் தெரியாமல் அடித்த கூத்துகள் அனைத்து அவர் கண் முன் சினிமா காட்சிகள் போல வந்து மறைந்துகொண்டிருந்தன.

ஸ்டூலில் அமர்ந்திருந்த அர்ஜுன் அப்பாவை கவனித்துக் கொண்டிருந்தான்.

ஒரு 20 நிமிடங்களில் வீட்டு வாசலில் ஒரு டூவீலர் வந்து ஹாரன் அடித்தது.

ஹாரன் சத்தம் ஜெகனின் மனவோட்டங்களை கலைத்தது. எழுந்து வேகமாக வாசல் நோக்கி நடந்தார்.

அர்ஜுன் அவர் பின்னாலேயே சென்றான்.

அப்பா பின்னாலேயே சென்ற அர்ஜுன் வாசலில் நின்ற மனிதனை பார்த்ததும் டக்குனு கதவுக்கு பின்னால் மறந்தான். அவர் வேற யாருமில்லை, அந்த கள்ளு கடை கிழவந்தான்.

ஜெகன் வெளியில் சென்று இரெண்டு நிமிடம் சிரித்து பேசிக் கொண்டிருந்துவிட்டு உள்ளே வந்தார்.

அர்ஜுன் அந்த ஸ்டூலிலேயே அமர்ந்திருப்பது போல அமர்ந்திருந்தான்.

கையில் மீன் பையோடு வந்து பெருமூச்சுடன் நாற்காலியில் அமர்ந்த ஜெகன், மீன் பையை அர்ஜுனிடம் நீட்டினார்.

“அப்பா மீன் குழம்பும், வறுவலும் சமைக்க சொன்னாருன்னு சொல்லு அர்ஜுன்”, என்றார் ஜெகன்.

பதிலேதும் சொல்லாமல் வாங்கிக் கொண்டு அர்ஜுன் கிச்சனுக்கு சென்றான்.

கிச்சனுக்கு சென்ற அர்ஜுன் கிச்சன் டேபிளில் மீன் பையை வைத்தான்.

“அம்மா..”

“அப்பா மீன் சமைக்க சொன்னாரா?”, என்றாள் சித்ரா அர்ஜுன் பேசுவதற்க்குள்.

“அம்மா, ஆமாம்மா, அதுவு…”

“ஃபோன் பண்ணி சொன்னதும் இந்த பொழுதுசாய்ஞ்ச நேரத்திலும் ஒரு கிழவன் வந்து குடுத்துட்டு போனானா?”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா, ஆமாம்மா.. அந்த கிழ..”

“அந்த கிழவன் நம்ம ஊர்ல கள்ளு கடை வச்சிருக்கிற கிழவந்தானே?”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா.. ஆமாம்மா.. அந்த கிழவன் ஒன்னும் அவ்வ”

“அந்த கிழவன் ஒன்னும் அவ்வளவு நல்லவன் கிடையாது. அதான?”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா, இவ்வளவு தெரிஞ்சும்.. அந்த கிழவன் கடையில..”

“அந்த கிழவனோட பொண்ணு அரையும் குறையுமா உக்காந்திக்கிட்டு ஊத்திகுடுப்பா. அதான?”, என்றாள் சித்ரா.

“இதெல்லாம் எப்படிம்மா உங்களுக்கு தெரியும்?”, அர்ஜுன் வியப்பாக கேட்டாள்.

“நான் மட்டும் கொஞ்சம் கண்ணுல வெளக்கெண்ணைய ஊத்திகிட்டு இல்லாம இருந்திருந்தா இந்நேரம் உனக்கு அவ சித்தியாகிருப்பா”, என்றவாறே மீன் பையை எடுத்து பாத்திரத்தில மீனை கொட்டினாள்.

பதிலேதும் சொல்லாமல் வெளியே வந்தான் அர்ஜுன்.

வெளியே வந்த ஒரு நிமிடம் திகைத்தான்.

ஜெகன் அங்கே தாத்தா ரூமில் இருந்து சரக்கை எடுத்து டேபிளில் வைத்து, ஃப்ரிட்ஜில் இருந்து தண்ணி பாட்டில் க்ளாஸ் சகிதம் எடுத்து வைத்து தயாராகிக் கொண்டிருந்தார்.

“தம்பி, பக்கத்துல போய் ஒரு ரெண்டு லிட்டர் பெப்ஸி வாங்கிட்டு வா”, என்று அர்ஜுனை அனுப்பினார்.

அர்ஜுன் பதில் ஏதும் சொல்லாமல் கடைக்கு போய்விட்டு வாங்கி வந்தான்.

அர்ஜுனிடம் பெப்ஸியை வாங்கிக் கொண்டு ஜெகன் வறுத்த கடலையை நீட்டினார்.

“இந்தா அர்ஜுன், சாப்பிடு. நல்லா இருக்கும், உங்கம்மா பண்ணது”, என்றார்.

“இல்லப்பா எனக்கு வேணாம்”, என்றான் அர்ஜுன்.

ஏற்கனவே ஊத்தி வைத்திருந்த சரக்கு டம்ளரில் பெப்சியை கலந்து கையில் எடுத்து தானே சியர்ஸ் சொல்லிக் கொண்டு கடகடவென குடித்தார்.

“அப்ப்ப்ப்ப்பா!!! எத்தனை நாளாச்சு இப்படி உங்க தாத்தா சரக்கை திருடி குடிச்சு, அதுவும் அவர் வீட்ல, அவர் பொண்ணை சமைக்க சொல்லிட்டு. இன்னைக்கு வேட்டைதான்”, என்றார் ஜெகன்.

அர்ஜுனுக்கு லேசாக வியர்த்தது. அவன் இதுக்கு முன் அப்பாவை அப்படி பார்த்தது இல்லை.

ஜெகன் கடகடவென ரெண்டு மூன்று கிளாஸ்கள் குடித்து முடித்திருந்தார்.

கிச்சனில் இருந்து சித்ரா மீன் வறுவலை கொண்டு வந்து டேபிளில் வைத்துவிட்டு பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்.

சித்ராவும், அர்ஜுனும் டேபிளில் நேரெதிரே அமர்ந்திருக்க, ஜெகன் இருவருக்கும் பக்கவாட்டில் அமர்ந்திருந்தார்.

“சித்ரா டார்லிங், மீன் சூப்பரா இருக்கு, ரொம்ப தேங்க்ஸ்”, என்றார் ஜெகன்.

“பார்த்து சாப்பிடுங்க முள்ளு இருக்கபோகுது”, என்றாள் சித்ரா.

மீண்டும் ஒரு டம்ளர் ஊத்தி குடித்துவிட்டு அரைக் கண்களில் சித்ராவை பார்த்தார் ஜெகன்.

“சித்ரா டார்லிங், நீ அப்படியே நம்ம ஃபர்ஸ்ட் நைட் அன்னைக்கு இருந்த மாதிரியே இருக்க டார்லிங்”, என்றார் ஜெகன்.

“சீய்!! சும்மா இருங்க, பக்கத்துல பையனை உக்கார வச்சிகிட்டு.. உங்களுக்கு விவஸ்தையே கிடையாது”, கடிந்தாள் சித்ரா.

“பையன், பெரிய பையன் ஆகிட்டான். உனக்குதான் தெரியுமே டார்லிங். அவனுக்கு எல்லாம் தெரியும்”, உளறலோடு சொன்னார் ஜெகன்.

“நீங்க பேசாம குடிங்க”, என்று மீண்டும் ஒரு டம்ளரில் ஊத்தி ஜெகனிடம் நீட்டிவிட்டு சித்ரா எழுந்து சென்றாள்.

அம்மா செல்லும் போது அவள் குண்டி ஆடுவதை தன்னையும் அறியாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அர்ஜுன். அம்மாவின் சூத்தாட்டத்தை பார்ப்பதை அப்பா கவனித்துவிடுவாரோ என்று பயந்து அவரை பார்த்தான், அவரும் சித்ராவின் குண்டியை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

அர்ஜுனுக்கு உள்ளுக்குள் கோபம் வந்தது, ஆனாலும் ஒன்னும் செய்ய முடியாமல் அமர்ந்திருந்தான்.

“அர்ஜுன், உங்க அம்மாவோட அழகுக்கு, ஒரு இருவது வயசு எனக்கு கம்மியா இருக்க கூடாதான்னு தோனுதுடா”, என்றார் ஜெகன்.

அர்ஜுன் பதில் ஏதும் சொல்லவில்லை. சித்ரா கிச்சனில் இருந்தவாறே இதை கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

“ரொம்ப சுத்தம், பையன் கிட்ட பேசுற பேச்சா இது? பேசாம அவனுக்கும் ரெண்டு க்ளாஸ் ஊத்தி குடுங்க”, என்றாள் சித்ரா கோவமாக.

“அதனால என்னடி சித்ரா டார்லிங். தோளுக்கு மேல வளர்ந்துட்டா தோழன்னு பழமொழியே இருக்கு”, என்றார் ஜெகன்.

“நாசமா போச்சி”, என்று முனங்கியவாறே மீண்டும் வந்து அமர்ந்தாள் சித்ரா.

“என்ன அர்ஜுன்? உங்கம்மா அழகாதான இருக்கா?”, என்றார் ஜெகன்.

சித்ரா ஃபோனை நோண்டுவது போல உடகார்ந்திருந்தாள்.

“கண்டிப்பாப்பா!! அம்மா கண்டிப்பா அழகுதான்”, என்றான் அர்ஜுன்.

“அதான்.. அதாலதான் நான் அவளை கல்யாணம் பண்ணேன்”, என்றார் ஜெகன்.

“அப்பா, நீங்க கல்யாணாம் பண்ணும்போதும் அம்மா இப்படித்தான் இருந்தாங்களா”, என்றான் அர்ஜுன்.

“இல்ல, அர்ஜுன், அப்ப கொஞ்சம் ஒல்லியா இருப்பா, கல்யாணத்துக்கு அப்பறம் தான் எது எது எங்கெங்க எப்படி எப்படி இருக்கனுமோ அது அது அங்கங்க அப்படி அப்படி ஆயிட்டா”, என்றார் ஜெகன்.

“கருமம் கருமம்.. அப்பாவும் புள்ளையும் பேசிக்கிற பேச்சா இது?”, சித்ரா பொய்யாக கோபப்பட்டாள்.

“அவனுக்கும் நாளைக்கு கல்யாணம் பண்ணனும்ல சித்ரா”, என்றார் ஜெகன்.

“சரி, சொல்லு அர்ஜுன், உனக்கு எந்த மாதிரி பொண்ணு வேணும்?”, என்றார் ஜெகன் டக்குனு.
அர்ஜுன் முழித்தான்.

“சும்மா சொல்லு அர்ஜுன், எப்படியும் ஒரு நாள் பொண்ணு பாத்துதானே ஆகனும்.”, என்றார் ஜெகன்.

ஜெகன் போதையில் இருக்கிறார் என்பதை சித்ராவும் அர்ஜுனும் அறிந்தே இருந்தார்கள்.

“எனக்கும் அம்மா மாதிரி ஒரு பொண்ணுனா ஓக்கேப்பா”, என்றான் அர்ஜுன் தொண்டையை செருமியவாறே.

“ஹாஹா.. உங்க அம்மா மாதிரி இன்னொருத்திய தேடி கண்டுபுடிக்க முடியாது அர்ஜுன், உங்கம்மா மட்டும்தான்”, என்றார் ஜெகன்.

‘எனக்கு அம்மாவே ஓகேப்பா’ – என்று வாயை மட்டும் அசைத்து சத்தம் வராமல் சொன்னான் அர்ஜுன்.

ஜெகன் கவனிக்கவில்லை, ஆனால் சித்ரா அதை கவனித்தாள். கொன்றுவேன் என்பது போல சைகை செய்தாள்.

“ஏன்டா உங்கம்மா மாதிரி பொண்ணு வேணும்னு சொல்ற?”, என்றார் ஜெகன்.

“ஏங்க, பேச்சை நிறுத்துங்க. நம்ம சாப்பிட்டு தூங்க வேணாமா?”, ஒரு விதமாக சொன்னாள் சித்ரா.

ஜெகன் சித்ராவை பார்த்து புரிந்த மாதிரி சிரித்தார்.

“அர்ஜுன், நீ சாப்பிட்டு போய் படு அர்ஜுன், அம்மாவும் நானும்.. கொஞ்சம்.. ஹிஹி”, சினுங்கினார் ஜெகன்.

“நீங்களா எதாவது பண்ணிங்க?? அவ்வளவுதான்..”, வாயசைவிலேயே ஜெகனுக்கு தெரியாமல் சொன்னான் அர்ஜுன், சித்ராவை பார்த்து.

அர்ஜுன், எழுந்து தன் அறைக்கு சென்றான்.

“என்ன சித்ரா டார்லிங், சாப்பிடாமையே போயிட்டான்?”, என்றார் ஜெகன்.

“அவன் பசிக்கிறப்ப வந்து சாப்பிட்டுக்குவாங்க, நீங்க குடிங்க”, என்று மீண்டும் ஊத்தினாள் சித்ரா.

“சித்ரா இன்னைக்கு உனக்கும் எனக்கும் ஃபர்ஸ்ட் நைட்.”, என்றார் ஜெகன்.

“அய்யே!! என்னங்க உளறிகிட்டு”, வெட்கப்பட்டாள் சித்ரா.

“ஆமா சித்ரா, உங்க அப்பா வீட்ல நாம ரெண்டு பேரும் செஞ்சு எவ்வளவு நாள் ஆச்சு.. இப்ப அர்ஜுன் மட்டும் இல்லனா, உன்னை அம்மணமாவே சுத்த விட்டுருப்பேன்”, என்றார் ஜெகன்.

ஏற்கனவே நான் அப்படிதாங்க சுத்திட்டு இருந்தேன்னு மனசுக்குள்ளே நினைத்துக் கொண்டாள் சித்ரா.

அப்பாவா இருந்தாலும் புள்ளயா இருந்தாலும் அம்மணமா சுத்துறது எண்ணமோ நாந்தான் என்று நினைக்கும் போதே சித்ராவின் புண்டை கூசியது.

“ஆமாங்க, அவன் இல்லனா நானும் அப்படிதான் இருந்திருப்பேன்”, என்றாள் மெல்லமாக.

“சித்ரா, நான் அர்ஜுனை போய் ஒரு கூடை பூ வாங்கிட்டு வர சொல்லவா?”, என்றார் ஜெகன்.

“சீய்.. அதெல்லாம் வேணாங்க”, என்ற சித்ரா இதை மகனை சீண்டுவதற்க்கான வாய்ப்பாக நினைத்தாள்.

“ஏன் சித்ரா, அப்ப தான ஒரு பர்ஸ்ட் நைட் மூடு வரும்”, என்றார் ஜெகன் சினுங்களாக.

“சரிங்க உங்க இஷ்டம், ஆனா இப்ப சொல்லாதீங்க, நான் கிச்சனுக்குள்ள போறேன் அப்பறம் கூப்ட்டு சொல்லுங்க”, என்று எழுந்து சென்றாள்.

கையில் சரக்கை எடுத்துக் கொண்டு ஜெகன் சென்று அர்ஜுன் ரூம் கதவை தட்டினார்.

காதில் ஹெட்ஃபோனுடன் அர்ஜுன் கதவை திறந்தான்.

“என்னப்பா?”, என்றான் ஒரு காதில் இருந்து ஹெட்ஃபோனை எடுத்துக் கொண்டே.

“அர்ஜுன், கொஞ்சம் கடைக்கும் போய் ஒரு கூடை மல்லிப்பூ வாங்கிட்டு வா”, என்றார் ஜெகன் லேசாக தள்ளாடிக் கொண்டே.

“இதோ நான் திருப்பி கூப்பிடுறேன்மா”, என்றவாறே ஃபோனை கட் பண்ணினான்.

“அப்பா எதுக்குப்பா?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“டேய் அதெல்லாம் பெரியவங்க சமாச்சாரம், உனக்கு கல்யாணம் ஆனதுக்கப்பறம் புரியும்”, என்று ஹிஹிஹினு அரைக்கண்களில் சிரித்துக் கொண்டே மீண்டும் டேபிளில் போய் அமர்ந்தார் ஜெகன்.

“ஏங்க அர்ஜுன் போய்ட்டானா?”, என்றபடியே வெளியே வந்தாள் சித்ரா.

“ம்ம்”, என்றார் ஜெகன் தலையை தொங்கபோட்டபடியே.

“சரி உங்களுக்கு போதும் சாப்பிடுங்க”, என்று சாப்பாடு போட்டுக் கொடுத்தாள் சித்ரா.

அவளும் சாப்பாடு போட்டு ஜெகனோடு சேர்ந்து சாப்பிட்டு முடித்தாள்.

அர்ஜுன் வருவதற்க்கு முன் இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்திருந்தனர்.

ஜெகன் குடித்த சுவடே தெரியாமல் சித்ரா சுத்தம் செய்திருந்தள் டேபிளை.

அர்ஜுனுக்கு மட்டும் சாப்பாடு எடுத்து டேபிளில் ரெடியாக வைத்திருந்தாள்.

எல்லாம் முடித்துவிட்டு அமைதியாக ஒரு சேரில் போய் அமர்ந்தாள் சித்ரா.

தாத்தாவின் நாற்காலியில் சாய்ந்திருந்தார் ஜெகன்.

அர்ஜுன், ஒரு கூடை பூவுடன் வந்தான்.

அர்ஜுன் உள்ளே வரும்போதே அந்த வீடே மல்லிப்பூ வாசம் பரவி நறுமணம் அளித்தது.

சித்ரா நிமிர்ந்து கூட பார்க்கவில்லை அர்ஜுனை.

ஆர்வமாக ஜெகன் எழுந்து போய் அர்ஜுனை சித்ராவின் அறைக்குள் அழைத்து சென்றார்.

“அர்ஜுன், வெரிகுட் கரெக்ட்டா வாங்கிட்டு வந்திருக்க. கமான், லெட்ஸ் டெகரேட்”, என்றவாறே மெத்தையை தட்டி க்ளீன் பண்ணினார்.

வேறு வழியில்லாமல் உள்ளுக்குள் புகைந்துகொண்டே அர்ஜுன் தன் அப்பாவோடு சேர்ந்து அம்மாவும் அப்பாவும் ஓப்பதற்க்கு ஏற்றவாறு பூக்களை தூவி அந்த அறையை அலங்கரிந்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

“எக்ஸலன்ட் அர்ஜுன், உங்கம்மா இப்ப வந்து இதை பார்த்தான்னா, அப்படியே சொக்கிடுவா”, என்றார் ஜெகன்.

“அர்ஜுன் நான் இங்கேயே இருக்கேன், நீ போய் உங்கம்மாவை எனக்கு ஒரு செம்புல பால் மட்டும் எடுத்துட்டு வர சொல்லு.. இந்தா.. இந்த பூவை தலையில் வச்சுக்க சொல்லு. ஓகே”, என்றவாறே மெத்தையை சுத்தி சுத்தி வந்தார் ஜெகன்.

கடும் கோபத்தை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு அர்ஜுன் வெளியே வந்து சித்ராவிடம் சென்றான்.
அவளிடம் பூவை நீட்டினான்.

“சொல்லுடா கண்ணா, அப்பா வர சொன்னாரா?”, என்றால் சித்ரா அர்ஜுன் பேசுவதற்க்கு முன்பாகவே.

“ம்ம்!!”, என்றான் அர்ஜுன் கோபத்துடன்.

சித்ரா எழுந்து செல்ல எத்தணித்தாள்.

“உங்களை ஒரு செம்புல் பால் எடுத்துட்டு வர சொன்னாரும்மா”, என்றான் கோபம் குறையாமல்.

சித்ரா அர்ஜுனின் தோளை தொட்டு அவன் மேல் சாய்ந்தபடியே சொன்னாள்.

“ஏன்டா கோபப்படுறே? நான் தான் சொன்னேன்ல, அவர் சொல்றத என்னால செய்யாம இருக்க முடியாதுன்னு??!!! புரிஞ்சிக்கோடா”, என்றாள் சித்ரா.

“நான் என்ன சொல்றதுன்னே தெரிலமா”, என்றான் கலங்கிய கண்களுடன்.

மகனின் இந்த தவிப்பும் கோபமும் சித்ராவுக்கு எதோ ஒரு இனம் புரியாத ஆனந்தத்தை குடுத்தது. மகனின் காதலை/காமத்தை/அன்பை/ஆசையை முழுமையாக ரசித்தாள், விரும்பினாள்.

“சரி நான் உனக்காக ஒரு ப்ராமிஸ் பண்ணாட்டுமா?”, என்றாள் சித்ரா.

“என்னம்மா”, என்றான் அர்ஜுன் ஆர்வமாக.

“நாளைக்கு காலைல எப்படியும் உங்கப்பாவை ஊருக்கு அனுப்பிடுறேன், சரியா”, என்றாள் சித்ரா கிறக்கமாக.

இந்த நரக வேதனையான சூழ்நிலை ஒரு ராத்திரிக்கு மட்டும்தான் என்ற எண்ணமே அர்ஜுனுக்கு கொஞ்சம் அமைதியை தந்தது.

அர்ஜுன் சரி என்றவாரே பதில் ஏதும் சொல்லாமல் தலையாட்டினான்.

சித்ரா கிச்சனுக்குள் சென்று பாலை எடுத்துக் கொண்டு வந்தாள். வரும்போது தலை நிறைய பூ வைத்திருந்தாள்.

சித்ரா நேராக வந்து அர்ஜுன் முன்னாடி நின்றாள்.

“என்னடா?? நல்லாயிருக்கேனா?”, என்றாள் சித்ரா வெந்த புண்ணில் வேல் பாய்ச்சுவது போல.

அர்ஜுன் சித்ராவை முழுசாக பார்த்தான்.

“யூ ஆர் ஆல்வேஸ் ப்யூட்டிஃபுல்ம்மா!!”, என்றான் கண் கலங்க.

பால் செம்போடு மகனை கட்டியணைத்தாள் சித்ரா.

“தேங்க்ஸ் டா என் பூல் அழகா”, என்றாள் கட்டியணைத்தவாறே.

அவள் சொன்ன மாத்திரத்திலேயே மகனின் பூல் புடைத்து அவள் மேல் குத்தியது.

மகனின் பூல் சித்ராவின் காமத்தீயை பற்றவைத்தது.

கட்டியணைத்திருந்த மகனின் கழுத்தில் ஒரு முத்தம் வைத்துவிட்டு விலகி சென்றாள் சித்ரா.

தொடரும்.