S/o சைலஜா

[Black Mask VILLIAN]

அடுத்தநாள்,
     காலையில் ஜோசப் எழுந்து பார்க்க கட்டில் மீது சைலஜா இல்லை…. அவள் அதற்கு முன்னமே எழுந்து மதீனாவுக்கு உதவியாக போய்விட்டாள்… ஜோசப்பும் போய் காலைகடங்களை முடித்து குளித்து வெளியில் வர பார்த்தா எனும் பார்த்தசாரதி call செய்தான்…
‘ஹலோ….’
‘மச்சான் டேய்…. எங்கடா போன, நேத்து காலேஜ் வரவே இல்ல….’ என்றான் பார்த்தா
‘ஒரு கல்யாண் ஃபங்ஷனுக்கு வந்தேண்டா திருச்சிக்கு…. அத சொல்ல தான் அன்னைக்கு உன் வீட்டுக்கு வந்தேன்….’
‘ம்ம்.. அப்றம் நடந்தது எனக்கு நல்லாவே தெரியும்….’ என்றான்
‘ம்ம்.. அதான் சொல்ல மறந்துட்டேன்…’
‘சரி டா….’
‘ம்ம்…’
‘மச்சா….’
‘சொல்லுடா…’ என்றான் ஜோசப்
‘என் மேல கோவமாடா….’ என்றான் அமைதியாய்
‘இல்லடா….’
‘…………..’
‘உண்மைய சொல்ல போனா கொஞ்சம் கோவம் தான், அப்றம் உன் இடத்துல இருந்து யோசிச்சேன், நீ செஞ்சது தான் சரினுப்பட்டிச்சி….’
‘தேங்க்ஸ் டா….’
‘டேய் ச்சீ….’
‘கண்டிப்பா இதே இன்னொருத்தரா இருந்திருந்தா இத புரிஞ்சிக்கமாட்டாங்கடா… ஆனா நீ புரிஞ்சிகிட்ட, உனக்கு என்ன கைமாறு செய்ய போறேனு தெரியல டா…’ என்றான்

(சாரு)

‘ம்ம்ம்….. எப்டி நீ நம்ம சாரு மேம கரெக்ட் பண்ணனு சொல்லு அது போதும்…’ என்றான் குறும்பாய்
‘டேய்… அது என் அம்மா டா….’
‘அதான் தெரியுமே…’
‘பாத்தியா மச்சான் என்ன நீ Blockmail பண்ணுர…’ என்றான் வருத்தமாய்
‘டேய் லூசு நானும் நம்ம சைலஜா மேம ட்ரை பண்ணுரேன், அதான் எதாச்சும் டிப் கொடுப்பனு நெனைச்சு கேட்டேன்… பிடிக்கலனா விட்ரு…’ என்றான் சோகமாய்
சிறிது அமைதிக்கு பின் ‘டேய் அது உன் அம்மா டா…. டேய் மச்சா…..’ என அவன் குரலில் அதிர்ச்சி கலந்த சந்தோசம் தெரிந்தது
‘ம்ம்….’
‘இது எப்போல இருந்துடா….’
‘எல்லாம் உன் லீலைய பாத்ததுல இருந்து தான்….’ என்றான்
‘உன்ன நான் தான் கெடுத்துட்டேன்ல…. உன் அம்மா மேல நீ எவ்ளோ பாசமா இருந்தனு எனக்கு தெரியும், இப்போ நான் தான் அத மாத்திட்டேன்ல…’ என்றான் உண்மையான வருத்தத்துடன்
‘டேய்… அப்டிலாம் இல்லடா… அதோட இதுவும் ஒருவகை பாசம் தான்….’
‘………………….’
‘என் அம்மா எனக்காக தான் எங்க அப்பா இறந்து இத்தனை வருஷமும் சன்யாசமா வாழ்றாங்க…. நீயும் சாரு மேமும் அப்டி இருக்கத பாத்ததும் நீ அதுக்கு ரீசன் சொன்ன பாத்தியா அத கேட்டு எனக்கும் இத செய்ரதுல தப்பா தெரியல…’
‘இருந்தாலும் எனக்கு வருத்தம் தான்…’
‘அப்போ போ….’
‘டேய் கோச்சிக்காதடா…. இப்போ என்ன உனக்கு நான் உதவி பண்ணனும் அவ்ளோ தான…’
‘ஆமா….’
‘ஓகே…. ஆனா அது நேர்ல தான்….. எப்போ வருவ சென்னைக்கு….’
‘இந்த வாரம் ஃபுல்லா இங்க தான்….’
‘ஓ…. அப்டி என்ன ஃபங்ஷன்??’
‘உனக்கு தெரியாதா???’
‘என்ன???’
‘நம்ம மதீனா மேமோட பொண்ணுக்கு தான்டா கல்யாணம்…. அதுக்கு தான் அம்மாவும் நானும் பந்திருக்கோம்… ஏன் உனக்கு கெடையாது??’
‘சாரி டா, அம்மா சொன்னாங்க….. அம்மா கூட ஃப்ன்ஷன் திருச்சில இருக்கதால அப்றம் சென்னைல போய் பாத்துக்கலாம்னு சொன்னாங்க, அதனால…’
‘அதனால??‘
‘அத சாக்கா வச்சி லீவ் போட்டு என்சாய் பண்ணலாம்னு சொன்னாங்க…’ என்றான் கிசுகிசுப்பாய்
‘உன் காட்டுல மழை தான் போ….’
‘சீ…’
‘மாப்ளைக்கு வெக்கத்த பாரு….’
‘போடா…. சரி சீக்கிரம் வந்து சேரு…’
‘சரி டா,… போய் உங்க ப்ளான கன்டினியூ பண்ணு…’ என சிரித்தவாறே இணைப்பை துண்டித்தான்..
அவன் இணைப்பை துண்டித்து எழவும் கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டது…. போய் கதவை திறக்க அங்கு மொய்தீன் நின்றிருந்தான்…
‘சொல்லுங்க ப்ரோ…’
‘கொஞ்சம் வெளில போனும் வரியா??’
‘ஓகே.. ப்ரோ…’
‘ம்ம்…’ என திரும்பி நடக்க ஆரம்பித்தவன் ‘ஆமா நீ Breakefast முடிச்சியா??’ என்றான்
‘….இல்ல ப்ரோ…’
‘சரி வா…. First சாப்டு, மதீனா ஆட்டுக்கால் பாயாவும் ஆப்பமும் சமைச்சிருக்கா… செமையா இருக்கும்..’ என்றான், அதை சொல்லும் போது அவன் முக பாவணையே அந்த சமையலை ருசி பார்க்க ஆசையை தூண்டியது
இருவரும் அங்கு போய் டைனிங்க் டேபிளில் அமர, அங்கு அப்போது தான் கல்யாணப்பொண்ணு அமீரா-வும் வந்து அமர்ந்தாள்
‘அம்மா….’ என அழைத்தாள் அமீரா
‘என்னடி…. இந்த வாரத்துல கல்யாணம் முடிச்சி இன்னொரு வீட்டுக்கு போக போறவ இவ்ளவு நேரமாவா தூங்குவ??’ என அலுத்து கொண்டாள் மதீனா,

     மதீனா-வை நேற்று பார்த்ததற்கும் இப்போதும் பார்ப்பதற்கும் ஏகப்பட்ட வித்தியாசத்தை உணர்ந்தான் ஜோசப்… “இப்போது இழுத்து போர்த்தியபடி தலையில் முக்காடு போட்டு கொண்டு பரிமாறும் இவள் தானா நேற்று தன் சொந்த மகனுடன் சல்லாப இடம் தேடி கொண்டிருந்தாள்” என எண்ணி கொண்டான்… அப்படியே பார்வையை திருப்ப அப்போது தான் அமீரா-வை கண்டான், “ஆகா ரதி எனும் சொல்லுக்கு அகராதி இவள் தான் போல…”.. அவள் மீதிருந்து பார்வையை அகற்ற மிகவும் கஷ்ட்டபட்டான்… அவன் படும் பாட்டை ஒரு ஓரமாய் இருந்து மொய்தீன் பார்த்து கொண்டிருந்தான், அப்போது ஜோசப்-பை கை காட்டி

(அமீரா)

‘அம்மா…. இவனும் இன்னும் சாப்டல….’ என்றான் மொய்தீன்
‘என்னப்பா நீ, இவ்ளோ லேட்டாவா எந்திருப்ப….. நீ சீக்கிரம் எழுந்துப்பனு சைலஜா பெருமையா சொல்லுவா…’ என்றாள்
‘புதி இடம்ல அதான் கொஞ்சம் லேட்டா தான் தூங்குனே மேம்…’ என்றான் கல்லூரி ஞாபகத்தில்
‘டேய்… இந்த மேம்-நு கூப்டுரத காலேஜோட நிறுத்திக்கோ, இங்க ஒழுங்க ஆண்ட்டினே கூப்டு… என்ன சரியா??’ என விழிகளை உருட்டி மிரட்டினாள்
‘ஓகே மேம்… சாரி ஆண்ட்டி…’ என்றான் பயந்தவனாய்
‘அம்மா ஏன் அவன மெரட்டுர… பாரு அவன் முகம் எப்டி ஆயிருச்சினு… போ போய் அவனுக்கும் எனக்கும் ஆப்பம் கொண்டு வா போ…’ என மதீனாவை பார்த்து கூறினாள் அமீரா
‘நீ சீரியஸாகாத… கூல்… அவங்க அப்டி தான்…’ என புன்னகைத்தவாறே கூறினாள்
‘ம்ம்…’ என தலையாட்டினான்
‘நீ சாப்டியாடா??’ என்றாள் மொய்தீனை பார்த்து
‘ம்ம்ம்…’
‘என்ன காலையிலே எங்கையோ போக ரெடியா நிக்றாப்ல இருக்கு…’
‘உனக்கென்னமா நீ கல்யாண பொண்ணு, சும்மா இருந்து ரெஸ்ட் எடுத்தாலே போதும்… ஆனா நான் அப்டியா கல்யாண்ப்பொண்ணோட ஒரே தம்பி, கல்யாண் வேலை ஆயிரம் என் தலை மேல இருக்குல்ல…’என்றான்
‘ஏண்டா, எங்க போறனு கேட்டதுக்காடா இப்டி??’
‘ம்ம்…’
‘உன் கிட்ட கேட்டேன் பாரு….’ என அலுத்து கொண்டவள் ஜோசப்பை பார்த்து சிரித்து வைத்தாள்

     மதீனாவுடன் சைலஜாவும் ஆப்பமும், பாயாவும் கொண்டு வர இருவரும் இருவருக்கும் பரிமாரினர்… அப்படியே சைலஜா-வை ஜோசப்பின் அருகே அமர வைத்து அவளுக்கும் பரிமாறினாள்…. ஜோசம் தலை நிமிராமல் குனிந்து சாப்பிட்டு விட்டு எழுந்தான், சைலஜா-வை திரும்பி கூட பார்க்கவில்லை அதன் காரணம் மொய்தீனும் மதீனா-வும் அரிவர்…. சாப்பிட்டு முடித்ததும் மொய்தீனுடன் கிளம்பி சென்றான் ஜோசப், அதற்கு முன் சில பெரியவர்களிடம் பேசினான் மொய்தீன்…

தொடரும்….