30-03-2019, 01:56 PM
(This post was last modified: 30-03-2019, 02:11 PM by earthman. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
తెలవారుతోంది. మన రాజుగారు లేచాడు. లేవగానే కింద సంచి సర్దుకున్నాడు, రాత్రి తడి ఇంకా ఆరలేదు, కొంచెం బంకబంకగా చేతికి తగిలింది. హి హి అని నవ్వుకుంటూ అదే చేత్తో మీసం మెలేసుకున్నాడు. రాజుగారు లేచిన అలికిడి కన్నా, ఆయన గుర్రం సకిలింత నవ్వుకి బయట ఉన్న బంటు పరుగున వచ్చి రాజుగారి బండ పాదాలకి రాజస్ధాన్ చెప్పులు తొడిగాడు.
మహల్ కిటికీ దగ్గరికెళ్ళి సూర్యోదయాన్ని చూడసాగాడు. సూర్యుడు కొండల చాటుగా వస్తున్న దృశ్యం ఆయనలో ఒక చిలిపి ఆలోచన కలిగేలా చేసింది. వెంటనే పొలికేక పెట్టాడు 'సుమతీ' అంటూ. బయట పూలు కడుతున్న సుమతి పరుగున వచ్చింది ఎమైందో అన్నట్టు. అటు చూడన్నట్టు కిటికీ వైపు తల పైకీ కిందకీ ఊపాడూ. అటు చూసింది సుమతి, ప్రత్యేకమయినదేదీ కనిపించక అయోమయంలో పడింది. ఇక లాభం లేదు, సమయం మించిపోతోందని సుమతి రవికని సర్రున చించి పాలిండ్ల కిందనుంచి తన తలని మెడ మీదకి తెస్తూ, 'సూర్యుడు చూడు కొండలచాటు నుంచి ఎలా పైకొస్తున్నాడో' అంటూ పాలిండ్ల చాటుగా కింద నుంచి పైకి పలుమార్లు తలని లేపాడు.
రాజుగారి వెర్రి గురించి బాగా తెలిసినదైనప్పటికీ, తెలవారుతూనే ఇలా చేస్తాడని ఊహించని సుమతి రవిక పాలిండ్ల మీద కప్పుకుని విసవిసా వెళ్ళిపోయింది. రాజుగారికి గర్వంగా అనిపించింది, తనేం చేసినా చెల్లుబాటు ఔతుంది అనుకుంటూ కాలకృత్యాలు తీర్చుకోవటానికి ఉపక్రమించాడు.
రాజుగారు సుబ్బరంగా తయారయ్యి అల్పాహారానికి సిద్ధమయ్యాడు. రాజుగారికి తినేటప్పుడు కూడా దెంగుడు ఆలోచనలు వస్తూ ఉంటాయి, దెంగుడు సంభాషణ చేస్తూ ఉంటాడు. అందుకే రాజుగారితో కలిసి తినడమంటే మహరాణికి తగని చిరాకు.
సంతానం ఇంకా పిల్లలే కాబట్టి వారి పాటికి వారు తింటూ ఉంటారు. రాజుగారు ఆ రోజు గారెలు తినాలనుకున్నాడు, ఒక గారెని చేతిలోకి తీసుకున్నాడు. ఎదురుగా రాణి కూర్చోనుంది, పక్కల సంతానం ఉన్నారు. రాజుగారు గారెని రాణికి చూపిస్తూ 'ఈ రోజు రంధ్రాన్వేషణ చేయనా' అన్నాడు.
"సిగ్గులేకపోతే సరి పొద్దున్నే తయారు, ఆ అంగానికి విశ్రాంతి ఉండదు, మాకు మనశ్శాంతి ఉండదు" అని మనసులో అనుకుంటూ, లేదు, ఈ రోజు మీరు వేరే కంతల్లో దూరాల్సిందే అంది.
యువరాజుకి ఎదో అర్ధమౌతున్నట్టుగా అనిపిస్తున్నట్టుగా ఉండి, తండ్రిని అడిగాడు. "తండ్రీగారూ మీ అన్వేషణలో నేనూ భాగం పంచుకోవచ్చునా" అని. రాజుగారు వెంటనే, నాయనా ఆ రంధ్రాన్ని నా కన్నా ఎక్కువ అన్వేషించినది నీవే అన్నాడు.
"నేనా, రంధ్రాన్వేషణా, లేదు నాన్నగారు, నేను ఎన్నడూ ఏ రంధ్రంలోకి వెళ్ళలేదు".
"నీకు ఊహ తెలియకముందు సంగతి కుమారా ఇది, అప్పటి జ్ఞాపకములు నీకు ఉండవు".
"అటులయిన చిన్ననాడే చేసిన అన్వేషణ మరల చేయాలనుంది, మీకు సహాయంగా ఉంటాను, మీ వెంట వచ్చెదను".
"పుత్రకా మన ఇరువురమూ తండ్రీబిడ్డలమే, కాదనను, కానీ కొన్ని పనులు ఎవరికి వారే చేసుకొనవలెను. నీ ఆటలు నీవి, నావి నావి".
"ఒక చిన్న ప్రశ్న తండ్రీ, అసలు గారెకి రంధ్రం ఎందుకు పెడతారు".
"గారెకే కాదు పుత్రా, ఈ చరాచర సృష్టిలో మిక్కిలి ఆనందాన్నిచ్చు అన్నిటికీ రంధ్రం ఉండును. ఇంకనూ చెప్పవలెనన్న రంధ్రశోధన, రంధ్రసాధన ప్రకృతి మనకిచ్చిన వరాలు. కొన్ని రంధ్రములలో నిధులుండును, కొని రంధ్రములు దప్పిక తీర్చును, కొన్ని నీ శక్తికి పరిక్ష పెట్టును, కొన్నిటి లోతు కనిపెట్టుట నీ వల్ల కాదు, కొన్ని మరీ ఇరుకుగా ఉండును. ఇట్లు రంధ్రములు శతాబ్దాలుగా పురుషుల జీవితాలలో విడదీయలేని భాగమైనవి".
బాలకునువి కదా, ఇవన్నియూ నీకు ఆశ్చర్యముగనూ, అయోమయంగనూ ఉండును, కొన్ని దినముల పిదప అన్నీ నీకర్ధమగును, అప్పుడు నీవే అన్నీ తెలుసుకొనెదవు, శోధించెదవూ, సాధించెదవూ, మా అంత పొడుగూ, మా అంత శక్తీ నీకూ కూడా ఉంటుంది, మా కన్నా ఎక్కువ రంధ్రాన్వేషణ చేసేదవు, మా కన్నా గొప్ప ప్రయోజకుడివి అయ్యెదవు" అని రాణిని చూసి కన్ను గీటాడు రాజుగారు.
అల్పాహారం ముగించి వారి వారి దినచర్యలు ప్రారంభించటానికి అందరు బయలుదేరారు.
మహల్ కిటికీ దగ్గరికెళ్ళి సూర్యోదయాన్ని చూడసాగాడు. సూర్యుడు కొండల చాటుగా వస్తున్న దృశ్యం ఆయనలో ఒక చిలిపి ఆలోచన కలిగేలా చేసింది. వెంటనే పొలికేక పెట్టాడు 'సుమతీ' అంటూ. బయట పూలు కడుతున్న సుమతి పరుగున వచ్చింది ఎమైందో అన్నట్టు. అటు చూడన్నట్టు కిటికీ వైపు తల పైకీ కిందకీ ఊపాడూ. అటు చూసింది సుమతి, ప్రత్యేకమయినదేదీ కనిపించక అయోమయంలో పడింది. ఇక లాభం లేదు, సమయం మించిపోతోందని సుమతి రవికని సర్రున చించి పాలిండ్ల కిందనుంచి తన తలని మెడ మీదకి తెస్తూ, 'సూర్యుడు చూడు కొండలచాటు నుంచి ఎలా పైకొస్తున్నాడో' అంటూ పాలిండ్ల చాటుగా కింద నుంచి పైకి పలుమార్లు తలని లేపాడు.
రాజుగారి వెర్రి గురించి బాగా తెలిసినదైనప్పటికీ, తెలవారుతూనే ఇలా చేస్తాడని ఊహించని సుమతి రవిక పాలిండ్ల మీద కప్పుకుని విసవిసా వెళ్ళిపోయింది. రాజుగారికి గర్వంగా అనిపించింది, తనేం చేసినా చెల్లుబాటు ఔతుంది అనుకుంటూ కాలకృత్యాలు తీర్చుకోవటానికి ఉపక్రమించాడు.
రాజుగారు సుబ్బరంగా తయారయ్యి అల్పాహారానికి సిద్ధమయ్యాడు. రాజుగారికి తినేటప్పుడు కూడా దెంగుడు ఆలోచనలు వస్తూ ఉంటాయి, దెంగుడు సంభాషణ చేస్తూ ఉంటాడు. అందుకే రాజుగారితో కలిసి తినడమంటే మహరాణికి తగని చిరాకు.
సంతానం ఇంకా పిల్లలే కాబట్టి వారి పాటికి వారు తింటూ ఉంటారు. రాజుగారు ఆ రోజు గారెలు తినాలనుకున్నాడు, ఒక గారెని చేతిలోకి తీసుకున్నాడు. ఎదురుగా రాణి కూర్చోనుంది, పక్కల సంతానం ఉన్నారు. రాజుగారు గారెని రాణికి చూపిస్తూ 'ఈ రోజు రంధ్రాన్వేషణ చేయనా' అన్నాడు.
"సిగ్గులేకపోతే సరి పొద్దున్నే తయారు, ఆ అంగానికి విశ్రాంతి ఉండదు, మాకు మనశ్శాంతి ఉండదు" అని మనసులో అనుకుంటూ, లేదు, ఈ రోజు మీరు వేరే కంతల్లో దూరాల్సిందే అంది.
యువరాజుకి ఎదో అర్ధమౌతున్నట్టుగా అనిపిస్తున్నట్టుగా ఉండి, తండ్రిని అడిగాడు. "తండ్రీగారూ మీ అన్వేషణలో నేనూ భాగం పంచుకోవచ్చునా" అని. రాజుగారు వెంటనే, నాయనా ఆ రంధ్రాన్ని నా కన్నా ఎక్కువ అన్వేషించినది నీవే అన్నాడు.
"నేనా, రంధ్రాన్వేషణా, లేదు నాన్నగారు, నేను ఎన్నడూ ఏ రంధ్రంలోకి వెళ్ళలేదు".
"నీకు ఊహ తెలియకముందు సంగతి కుమారా ఇది, అప్పటి జ్ఞాపకములు నీకు ఉండవు".
"అటులయిన చిన్ననాడే చేసిన అన్వేషణ మరల చేయాలనుంది, మీకు సహాయంగా ఉంటాను, మీ వెంట వచ్చెదను".
"పుత్రకా మన ఇరువురమూ తండ్రీబిడ్డలమే, కాదనను, కానీ కొన్ని పనులు ఎవరికి వారే చేసుకొనవలెను. నీ ఆటలు నీవి, నావి నావి".
"ఒక చిన్న ప్రశ్న తండ్రీ, అసలు గారెకి రంధ్రం ఎందుకు పెడతారు".
"గారెకే కాదు పుత్రా, ఈ చరాచర సృష్టిలో మిక్కిలి ఆనందాన్నిచ్చు అన్నిటికీ రంధ్రం ఉండును. ఇంకనూ చెప్పవలెనన్న రంధ్రశోధన, రంధ్రసాధన ప్రకృతి మనకిచ్చిన వరాలు. కొన్ని రంధ్రములలో నిధులుండును, కొని రంధ్రములు దప్పిక తీర్చును, కొన్ని నీ శక్తికి పరిక్ష పెట్టును, కొన్నిటి లోతు కనిపెట్టుట నీ వల్ల కాదు, కొన్ని మరీ ఇరుకుగా ఉండును. ఇట్లు రంధ్రములు శతాబ్దాలుగా పురుషుల జీవితాలలో విడదీయలేని భాగమైనవి".
బాలకునువి కదా, ఇవన్నియూ నీకు ఆశ్చర్యముగనూ, అయోమయంగనూ ఉండును, కొన్ని దినముల పిదప అన్నీ నీకర్ధమగును, అప్పుడు నీవే అన్నీ తెలుసుకొనెదవు, శోధించెదవూ, సాధించెదవూ, మా అంత పొడుగూ, మా అంత శక్తీ నీకూ కూడా ఉంటుంది, మా కన్నా ఎక్కువ రంధ్రాన్వేషణ చేసేదవు, మా కన్నా గొప్ప ప్రయోజకుడివి అయ్యెదవు" అని రాణిని చూసి కన్ను గీటాడు రాజుగారు.
అల్పాహారం ముగించి వారి వారి దినచర్యలు ప్రారంభించటానికి అందరు బయలుదేరారు.