Incest குலுங்கித் தளும்பும் கொங்கை கொண்ட மங்கை என் தங்கை.

[monor]

பக்கம் - 90



“பாம்பேல பிஸினஸ் விஷயமா மீட்டிங்க் அட்டன்ட் பண்ணிட்டு, சென்னைக்கு ஏதோ வேலையா வந்திருக்கார். மௌண்ட் ரோட்ல கார்ல போய்க்கிட்டு இருந்தப்போ, திடீர்னு சைட்ல தண்ணி லாரிக்காரன் வந்து மோதினதுல ஆக்ஸிடன்ட் ஆகி, அங்கேயே கார் கவுந்துருச்சு. காருக்குள்ள உங்க அப்பாவும் ட்ரைவரும் அடி பட்டு கிடந்தாங்க. அப்புறமா,. எப்படியோ எனக்கு விஷயம் தெரிஞ்சு  நான் உடனே ஸ்பாட்டுக்கு வந்தேன். பலமா அடிபட்டு மயக்கத்தில் இருந்த இவனை ஹாஸ்பிடல்ல சேத்துட்டு உங்க அம்மாவுக்கு போன் பண்ணினேன். ட்ரைவருக்கு அவ்வளவா அடி இல்ல. ட்ரைவரை அவங்க சொந்தக்க்காரங்க வேற ஒரு ஹாஸ்பிடல்ல சேத்திருக்காங்க.”

“ரொம்ப தேங்க்ஸ் அங்கிள்.”

“பரவாயில்லேப்பா,… உங்க அப்பா எனக்கு எவ்வளவோ உதவிகள் செஞ்சிருக்கார். அவர் செஞ்ச புண்ணியமும், தர்மமும்தான் அவரை காப்பாத்தி இருக்கு. சரி நான் கிளம்பறேன். சாயந்திரமா வந்து பாக்கிறேன். இந்தாங்க ரூம் சாவி” என்று சொல்லி கையில் ரூம் சாவியைக் கொடுத்து விட்டு கிளம்பினார்.

மணி காலை 7 ஆனது. எங்களை உள்ளே அழைத்தார்கள். அப்பா பக்கத்தில் உட்கார்ந்து கொண்டோம். அப்பாக்கு பேச  முடியாமல் ஆக்ஸிஜன் மாஸ்க் வைத்திருந்த்தால், அவரால் பேச முடியவில்லை. ஒன்னும் கவலைப் பட வேண்டாம் என்று மட்டும் சைகையால் சொன்னார்.

8 மணிக்கு டூட்டி டாக்டர் வந்து பார்த்து விட்டு, எங்களிடம், “ஒன்னும் பயப்படறமாதிரி இல்ல. இடுப்புல கொஞ்சம் அடி பட்டிருக்கு. ஒரு வாரம் பெட் ரெஸ்ட் எடுத்தா சரி ஆய்டும். இவரோட ஹெல்புக்கு இங்க யாராவது இருந்துக்கோங்க. இந்த மருந்து மாத்திரையை மூணு வேளையும் அவருக்கு கொடுங்க. மதியமா ஆக்ஸிஜன் மாஸ்க்கை எடுத்துடுவோம். ஆனா பெட் ரெஸ்டாதான் இருக்கணும்.” எப்ன்று சொல்லி ப்ரிஸ்கிரிப்ஸனை என் கையில் திணித்து விட்டு சென்று விட,…அப்பாக்கு துனையாய் அம்மா இருப்பதாகச் சொல்ல, நாங்கள் சாயந்திரம் வருவதாகச் சொல்லி எங்கள் ரூமுக்குப் போனோம்.

ஒரு வாரம் அப்பாவை நாங்கள் மூவரும் மாற்றி மாற்றி பார்த்துக்கொண்டதில், கவனித்துக்கொண்ட்தில் அப்பா உடல் நலம் தேறினார். ஆனால், இடுப்புக்கு கீழே செயல் இழந்துதான் இருந்த்து.

“இங்க பாருங்க. உங்க அப்பா இனிமே கன்டினீயூஸா பிஸியோ தெரபி பண்ணனும். அதுவும் ஆயுர்வேதிக் வைத்தியத்தோட பிஸியோ தெரபி பண்ணா இன்னும் பெட்டர். ஒரு மூணு மாசத்துக்கு வீல் சேர்லதான் மூவ்மெண்ட் வச்சுக்கணும். அப்பப்ப மத்தவங்க உதவியோட எழுந்து நிக்க ட்ரை பண்ணலாம். பெட் ரெஸ்ட் இனி தேவை இல்லை. இதை எல்லாம் ஃபாலோ பண்ணீங்கன்னா உங்க அப்பா பழைய மாதிரி எழுந்து நடக்க வாய்ப்புண்டு” என்று  என்று டாக்டர் எங்களுக்கு அட்வைஸ் செய்து டிஸ்சார்ஜ் செய்ய, நாங்கள் திருச்சி வீட்டுக்கு வந்தோம்.

அப்பா வீட்டில் இருந்த்தால் ராகவியை முன்னைப் போல என் ரூமுக்கு கூட்டிக் கொண்டு போய் கொஞ்ச முடியவில்லை. கட்டிப் பிடித்து கச முசா செய்ய முடியவில்லை.

ராகவிக்கும் ஆசை இருந்தாலும், அப்பா, அம்மாக்கு தெரியாமல் நாங்கள்,  சில்மிஷம் செய்தும் சீண்டிக்கொண்டும், காதலர்களாக இரகசியமாக காதலித்ததில் ராகவி மப்பும் மந்தாரமுமாக வளர,… அவள் வளர்ச்சியைப் பார்த்து, அம்மா அவளுக்கு கல்யாணம் செய்து வைக்க முடிவெடுத்தாள்.
கல்யாணம் செய்ய முடிவெடுத்ததைக் கேட்ட ராகவி, அம்மாவிடம், “இப்ப எதுக்கும்மா எனக்கு கல்யாணம். காலேஜ் படிப்பை முடிக்க இன்னும் ஒரு வருஷம் இருக்கு. அதை முடிச்சுட்டு கல்யாணம் பண்ணிக்கிறேனே?,…”

“ஒன்னும் முடியாது. ஆம்பிளைங்க கண் படற மாதிரி வளந்து நிக்கிறே,…காலேஜ் முடிக்கறதுக்குள்ள காதல் கீதல்ன்னு எவனாவது உன் மனசைக் கெடுத்து உன்னையும் கெடுத்துட்டானா, அந்த அவமானத்தை எங்களால தாங்கிக்க முடியாது. அப்பாவும் உடம்புக்கு முடியாம வீட்டில் இருக்கார். இப்ப கல்யாணத்தை முடிச்சாகணும்னு ஜோஸியரும் சொல்லிட்டார். இப்பவே நிறைய பேர் உன்னை பெண் கேட்டு வர்றாங்க. பருவத்தே பயிர் செய்ங்கிற மாதிரி,…காலா காலத்துல பொட்டப் புள்ளைங்களுக்கு கல்யாணத்தை செஞ்சிடணும். அதனால உனக்கு ஒன்னும் தெரியாது. அப்பா, அம்மா சொல்றதைக் கேளு.”
அம்மா சொன்னதைக் கேட்டு ராகவியும் அமைதியானாள்.

கொஞ்ச நாள் கழித்து, ஒரு நல்ல வரன் அமைய,…

ராகவிக்கு, திருச்சிலே பிளாட் ஒன்னு அவ பேர்ல எழுதிக் கொடுத்து, 100 பவுன் நகை போட்டு, பேங்க் மேனேஜர் ஒருத்தருக்கு கல்யாணம் செஞ்சு கொடுத்தோம்.

தங்கச்சி கல்யாணம் முடிஞ்சதும், அப்பாவை, கேரளாவில் இருக்கிற அம்மாவுக்கு சொந்தக்காரங்க நடத்துற ஒரு ஹை கிளாஸ் ஆயுர்வேதிக் கேர் ஹோம்ல சேத்து விட்டோம்.

தங்கச்சி வீட்டை விட்டு போனதும் எனக்கு அவ ஞாபகமாவே இருந்தது. குடிப் பழக்கம் அதிகமாயிருச்சு. குடிச்சிட்டு, கண்ட நேரத்துல வீட்டுக்கு வர ஆரம்பிச்சேன். அம்மா எவ்வளவோ சொல்லிப் பாத்தாங்க, நான் கேக்கலை. ‘நல்லாதானே இருந்தான். ஏன் இவனுக்கு இப்படி ஆய்டுச்சு’ன்னு  அம்மா குழம்பி ஜோசியம் எல்லாம் கேக்க ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.

அப்பாவை கேரளாவில் இருக்கிற ஆயுர்வேதிக் ஹோம்ல விட்டு ரெண்டு மாசம் ஆகி இருக்கும். அப்போது ஒரு நாள்,….
‘தஞ்சாவூர்ல நல்ல ஜோஸியர் ஒருத்தர் இருக்கார். அவரைப் போய் பாத்தா எனக்கு என்ன பிரச்சினைன்னு சொல்லிடுவார்’ ன்னு யாரோ, என்  அம்மாகிட்ட சொல்ல,… ஒரு நாள் அம்மாவும் நானும் ஜோஸியரைப பாக்கப் போனோம்.

பங்களா மாதிரி இருந்த ஒரு வீட்டில் அந்த ஜோஸியர் இருக்க, உள்ளே நுழைந்து ஒரு பெஞ்சில் உட்கார்ந்தோம். ஜோஸியரைப் பார்க்க வந்தவர்களில், எங்களுக்கு முன்னால ஒரு நாலு பேர் தள்ளி ஒருவர் டிப் டாப்பாக உட்கார்ந்திருக்க, அவருக்கு அருகே அழகாக ஒரு பெண்ணும், ஒரு நடுத்தர வயதுப் பெண்ணும் உட்கார்ந்திருந்தாள்.

அந்த டிப் டாப் ஆசாமியை நான் எங்கோ பார்த்தது  போல ஞாபகம் வர, நினைவலைகளை கடந்த காலத்துக்கு ஓட விட்டேன்.

அட!!!,… நம்ம ஹைஸ்கூல் ஃப்ரண்ட். ராஜா!!!.

எழுந்து சென்று அவன் முன் நின்று,

“எக்ஸ்கியூஸ் மி,…. நீங்க,….. ராஜா தானே?!!!”