నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

బాషా కూడా ఆచారి చేసిన పనికి కోపం గ చూసాడు . ఆచారి చిన్న బుచ్చుకుంటూ , తల దించుకున్నాడు . ఇది అంతాచుసిన లావణ్య ఆచారి వీపు మీద పర్వాలేదు అన్నట్టుగా మెల్లగా తట్టి , అత్తయ్య ఉన్న బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది . అత్తయ్య మంచం మీద ఒక పక్కకి తిరిగి కూర్చుని కిటికీ లో నుండి బయటకి చూస్తూ కనిపించింది ఎదో ఆలోచిస్తున్నట్టు గ. ఆమె మొహం లో ఎలాంటి భావన లేదు . లావణ్య వెళ్లి మెల్లగా పక్కన కూర్చుంది . అప్పటికి అత్తయ్య తన వైపు చూడలేదు . తానే ధైర్యం చేసి మెల్లగా అత్తయ్య చెయ్యి పట్టుకుంది . అపుడు నిర్మలమ్మ లావణ్య వైపు తిరిగింది మెల్లగా . సారీ అత్తయ్య అన్నట్టు కళ్ళ తోనే చెపింది లావణ్య . దానికి అత్తయ్య కూడా సర్లే అన్నట్టు చూసి మరల తల దించుకుంది. అత్తయ్య ని ఆలా ఎపుడు ఇలా చూడలేదు తాను . రెడ్డి వాళ్ళ ఇంట్లో ఉన్నపుడు చాల హుషారుగా ఉండే ఆమె ఇపుడు ఇలా ఎందుకుందో అర్ధం కాలేదు తనకి.


మెల్లగా గొంతు సవరించుకొని , " అత్తయ్య ..నేనే అనవసరం గ ఏదో చేయబోయి..ఇంకేదో చేసినట్టు ఉన్నా...కానీ..మీరు రత్నం ఆంటీ వాళ్ళ దగ్గర ఉండటం చూసి...మీరు కూడా సరదాగా ఎంజాయ్ చేస్తారనుకొని ఇలా చేశా " అంది .
అపుడు నిర్మలమ్మ " లావణ్య...నాకు ఇలాంటి అనుభవాలు ఎపుడు లేదు...చిన్నప్పటి నుండి ..ఇంట్లో నుండి బయటకి కూడా పోనిచ్చేవాళ్ళు కాదు నన్ను ...కానీ..రత్నం నన్ను ఎదో మాయ చేసింది...నాకు కూడా తెలియకుండా నే ..నేను వాళ్ళకి లొంగి పోయా...కానీ...ఇక్కడ ...నా తండ్రి వయసులో ...పెద్ద మనిషి లాగా ఉండే ఆచారి గారు...ఇలా చేస్తారని అసలు వుహించలేకపోయా.." అంది చాల గుండె లోతుల నుండి మాట్లాడుతూ.

అపుడు లావణ్య "..నిజమే అత్తయ్య..నేను కూడా వుహించలేకపోయా...అయన కూడా చాలా ...కుమిలిపోతున్నారు..అయన చేసిన పని కి " అంది బయటకి చూసి. ఆ మాట విని నిర్మలమ్మ కూడా అర్ధం చేసుకుంది . ఎందుకంటె తాను కూడా రెడ్డి వాళ్ళ దగ్గర ఎంతగా కంట్రోల్ లేకుండా ప్రవర్థించిందో తనకి తెలుసు. ఎంత వారికైనా జీవితం లో కొన్ని బలహీనమైన సందర్భాలు ఉంటాయని ఆమెకి తెలుసు. వాటిని బట్టి ఒక మనిషి మంచివాడా..చెడ్డవాడా..అనేది నిర్ణయించడం తప్పు అని తానే చాలా మంది కి చెప్తూ ఉంటుంది.

కొంచం సేపు అలాగే కూర్చున్న తరవాత ఎదో నిర్ణయించుకున్న దానిలాగా సడన్ గ లేచి బయటకి వెళ్ళింది. లావణ్య కి కూడా అర్ధం కాక, అత్తయ్య వెంట వెళ్ళింది. అప్పటికే బాషా బయటకి ఎదో పని మీద వెళ్లి ఉండడం తో ఆచారిగారు ఒక్కరే సోఫా లో తల దించుకొని కూర్చుని ఉన్నారు..బాగ్ సర్దుకొని..వెళ్ళడానికి సిద్ధం గ ఉన్నది. నిర్మలమ్మ నేరుగా వెళ్లి ఆచారి గారి ముందు నిలబడింది వేగం గ . ఆచారి కి తల ఎత్తి చూసే అర్హత కూడా లేని వాడిలాగా ,అలాగే ఆమె కాళ్ళ వైపు చూస్తూ అలాగే ఉంది పోయాడు . ఒక్క క్షణం అలాగే నిలబడ్డ నిర్మలమ్మ , వెంటనే ఆచారి పక్కన సోఫా లో కూర్చుంది. ఆచారి కి గుండె దడ పెరగసాగింది తనని ఏమి అంటుందో అని . ఇక ఒక్క క్షణం కూడా లేటు చేయకుండా నిర్మలమ్మ చేతులు పట్టుకొని " నన్ను క్షమించు నిర్మల ....మనిషి అన్న విషయం మర్చిపోయా...ఇది మన మద్యే ఉండనివ్వు...నన్ను క్షమించు " అన్నాడు అలాగే తల దించుకొని.

ఆలా చెప్పి ఆమె చేతులు వదలబోగా, నిర్మలమ్మ ఆచారి చేతులను గట్టిగ పట్టేసుకుంది వదలకుండా. ఆచారి కి ఏమి అర్ధం కాలేదు . మెల్లగా తల ఎత్తి ఆమె వైపు చూసాడు . అపుడు ఆమె కోపం గ ఆచారి వైపు చూస్తూ " చేసేది అంతా చేసి ...క్షమించు అంటే సరిపోతుందా...మీ దెబ్బకి..ఏ జాకెట్ కి దారాలు కూడా ఎలా బయటకి వచ్చాయో చుడండి...ఇంకా ఇది నేను బయటకి వేసుకోగలన..." అంది సీరియస్ గ చూస్తూ ఆచారి వైపు.
లావణ్య కి,ఆచారి కి ఫీజులు యెగిరి పోయాయి. ఇలా జరుగుతుందని వాళ్లకు కొంచం కూడా వుహించలేకపోయారు. అపుడు నిర్మలమ్మ ,ఇంకా అలాగే చూస్తూ " ఏమి మాట్లాడరేంటి.. మర్యాదగా జాకెట్ కూడా సారీ చెప్పండి ..."అంది ఆచారి కళ్ల లోకి సూటిగా తీక్షణం గ చూస్తూ .

ఆచారి కి ఏమి చేయాలో అర్ధం కాలేదు ..ఎదో గొణుగుతూ ఉండగా .నిర్మలమ్మ పవిట జార్చి ..."సారీ చెప్తారా..లేక ...." అని ఎదో అనబోగా , లావణ్య కలగా చేసుకొని "ఆచారి గారు..మీరు పెద్ద మనుషులు...చేసిన తప్పు కి పరిష్కారం ఉండాలి..లేకేపోతే శాస్త్రాలు వప్పుకోవు...త్వరగా మా అత్త జాకెట్ కి సారీ చెప్తారా లేదా..." అంటూ వాళ్ళ దగ్గరకి వచ్చి నిలబడింది .

ఆచారి లో భయం వాళ్ళ ఎలాంటి స్పందన లేకపోవడం తో , లావణ్య అత్తయ్య వెనక్కి వెళ్లి, అత్తయ్య రెండు చేతులు వెనక నుండి పట్టుకొని పైకి లేపి పట్టుకుంది. ఎందుకంటే ఆచారి కి వాళ్ళ అత్త జాకెట్ చెమట తడి చుస్తే రెచ్చిపోతాడని ఆమెకి తెలుసు . అప్పటికే జాకెట్ కి చెమట పట్టి ఆరిపోయి..మరల మెల్లగా పడుతూ ఉంది. ఆరెండు మరకలు చాలా అందం గ కనిపిస్తూ ఆ ఎర్ర జాకెట్ అందాన్ని ఇంకా రెండింతలు పెంచేసాయి. దానికి తోడు చేతులు పైకి ఎత్తి పట్టుకోవడం వల్ల బాయలు కొంచం పైకి లేచి ముందుకి పొడుచుకొచ్చాయి.

ఆచారి ఆమెని ఆలా చూసి ఇంకా ఆపుకోలేకపోయారు . వెంటనే ఆమె పొత్తి కడుపు మీద చెయ్యి వేసి పిసుకుతూ, మొహాన్ని నిర్మలమ్మ బాయల మీదకి తెచ్చి...లేగ దూడ ...పాలు తాగేటపుడు కుమ్మినట్టు ఆమె రొమ్ములను మొహం తో ఆవేశంగా రుద్దుతూ..మధ్య మధ్యలో కుమ్ముతూ...చంక లో చెమట సుగంధాన్ని గుండె నిండా పీల్చుకుంటూ....ఇందాక సరిగ్గా పట్టుకోలేకపోయిన ఎడమ బాబు కొన ని ఏ సరి జాకెట్ పైనుండే వాడుపుగా పట్టేసాడు . అప్పటికే నిర్మలమ్మ బుడిపెలు నిక్కపొడుచుకొని ఉండటం వల్ల కూడా ఆచారి కి పట్టు లో కలిసి వచ్చింది. సీడ్ లెస్ నల్ల ద్రాక్ష లాగా, పెద్ద సైజు లో కొంచం గట్టిగ, ఛుబాకడానికి అనువుగా నోటి కి బాగా దొరికింది నిపుల్ . ఎన్నో సంవత్సరా ల తరవాత, అది కూడా తాను బాగా ఇష్టపడే నిర్మలమ్మ లావు బుడిపె తన నోటిలో నానుతూ ఉండటం ఆచారి కలలో కూడా ఉహించని అరుదైన సందర్భం.