నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

కానీ నిర్మలమ్మ ఇవేమి గమనించే స్థితి లో లేదు . బాషా సరిగ్గా కొలతలు తీసుకుంటున్నాడా ,లేదా అనేదానిమీదనే ఉంది ఆమె ద్యాస అంతా. బాషా వాటిలో వేడి పెరగడం నిర్మలమ్మ గమనించలేదు . మరో వైపు ఆచారి పరిస్థితి మరీ దారుణం గ తయారయింది . దానికి తోడు, అత్త వెనక నిలబడ్డ లావణ్య , ఆచారి వైపు చూస్తూ, అత్త బాయల వైపు పైనుండి వేలు చూపిస్తూ...కొంటెగా నవ్వుతు రెచ్చగొట్టసాగింది.

బాషా గొంతు లో తడి ఆరిపోసాగింది . కొలతలు తీసుకోగానే నిర్మలమ్మ పవిట సరిచేసుకుంది. అప్పుడు గమనించింది ఆచారి నోరు వెళ్ళబెట్టుకొని చూడటం. ఆచారి స్పృహ లో లేదు . నిర్మలమ్మ చూస్తుంది అన్న స్పృహ కూడా లేదు. అలాగే కళ్ళు అప్పగించి ఆమె రొమ్ముల వైపు గుటకలు వేస్తూ చూస్తున్నాడు. నిర్మలమ్మ కి చాలా సిగ్గు అనిపించింది. తన తండ్రి వయసు ఉన్న పెద్ద మనిషి తన గుండెల వైపు, అది కూడా తన కోడలు ముందు చూడటం చాల ఇబ్బందిగా, సిగ్గు గ కూడా అనిపించి మరల పవిట సరి చేసుకొని గొంతు సవరించుకుంది . ఉలిక్కిపడ్డాడు ఆచారి ఆ శబ్దం తో. ఒక్కసారి ఉపిరి తీసుకోవడం ఆగిపోయి ,మల్లి మొదలయింది ఆచారి కి. ఏ లోకం లోకి వచ్చిన ఆచారి కూడా తాను చేసిన పనికి కొంచం చిన్నపుచుకున్నాడు .

లావణ్య కి నవ్వు ఆగలేదు అది చూసి . ఆపుకోలేకపోయింది. పగలబడి నవ్వసాగింది. అది గమనించిన నిర్మలమ్మ, " ఏంటి..అంతలా నవ్వుతున్నావు.." అంది కొంచం సిగ్గు పడ్డ మొహం తో. ఎందుకంటే లావణ్య ఎందుకు నవ్వుతుందో తనకి తెలుసు . అపుడు లావణ్య "పంతులు గారి బాధ మీరు చూడలేదు అత్తయ్య...పాల పీక నోటి డాగరనుంది లాగేసి పసి పిల్లాడిలా ..." అంటూ మల్లి పెద్దగా నవ్వసాగింది .


అపుడు ఆచారి ఇంకా అక్కడ ఉండలేకపోయాడు. లేచి " అమ్మ,,..న వల్లకాదు తల్లి ..నేను బయటే కూర్చుంటా...నన్ను పిలవమాక..." అని లావణ్య వైపు ఒక్క చూపు చూసి..మళ్ళా తనకి కూడా వస్తున్న నవ్వు ఆపుకోలేక సిగ్గు తో అక్కడ నుండి బయటకి రావడానికి ప్రయతించాడు. అపుడు లావణ్య " అత్తయ్య ...పంతులు గారు వేద పండితులు ...శాస్త్రం తెలిసిన అంతటి మహానుభావుడిని మనం ఇబ్బంది పెట్టకూడదు..అది మన ఇంటికి మంచిది కాదు " అంది నవ్వు ఆపుకుంటూ.

అపుడు నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వైపు చూస్తూ " మరి ఇపుడు ఏమి చేయమంటావ్ " అనేది అర్ధం కానట్టు. అపుడు లావణ్య " అది నేను చెప్పడం కన్నా, పంతులు గారు చెప్తేనే బాగుంటుంది " అని " ఏమండోయ్ ...పంతులు గారు...మీ కోరిక ఏంటో చెప్పండి...నాకు వీలు అయితే...ప్రయత్నిస్తా " అంది పెద్ద ఆరిందాలా పెద్దరికం తీసుకుంటు .

అపుడు ఆచారి ఏమి చెప్పలేక గొనగ సాగాడు లోలోపల . అపుడు నిర్మలమ్మ చొరవ చేసి " చుడండి పంతులు గారు..మీరు అంటే నాకు కూడా గౌరవమే..ఇంతకుముందు మీ మీద నాకు మంచి అభిప్రాయం లేదు కానీ...మీ గురించి తెలుసుకున్నాక..నాకు మీ మీద గౌరవం పెరిగింది..మీరు అన్యధా భావించకపోతే..మీ బాధ చెప్పుకోవచ్చు.." అంది మృదువు గ.

ఆలా అడగడం తో ఏమి చెప్పాలో, ఎలా చెప్పాలో ఆచారి కి తెలియడం లేదు. మరల ఏదన్న మాటాడితే తన పెద్దరికం పోతుందన్న భయం ఆచారి మొహం లో స్పష్టం గ కనిపించసాగింది. అది గమనించైనా లావణ్య " సరే పంతులు గారు ...ఒక పని చేద్దాము..మీరు ఎలా చెప్పలేక పోతున్నారు...ఆలా అని నార్మల్ గ కూడా అనిపించడం లేదు..ఎదో మనసులో దాచుకున్నారు..అది మాకు అర్ధం కావడం లేదు..కానీ..మీరు ఇందాక అత్త పవిట తెసినపుడు అలాగే కళ్లప్పగించడం మేము చూసాము..మీకు ఆలా కావాలా " అంది సూటిగా. లావణ్య ఆలా సూటిగా అడగడం అత్త కి కూడా నచ్చింది .

అపుడు నిర్మలమ్మ కలగచేసుకొని " ముందు భోజనం టైం అయింది..తినండి ..తరవాత మాట్లాడుకుందాము..." అని భోజనాలు సిద్ధం చేయడానికి వంటగదిలోకి వెళ్ళగానే, ఆచారి ,లావణ్య దగ్గరకు వేగం గ వచ్చి...వంట గది వైపు ఓరగా చూస్తూ...లావణ్య చెవి దగ్గర మెల్లగా " నాకు మీ అత్త పవిట లేకుండా భోజనం వడ్డిస్తే తినాలని ఉంది...వీలు అవుతుందా." అని అడిగాడు ఆశగా. ఆచారి చిన్న పిల్లవాడిలా ఆలా అడగడం తో , ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు లావణ్య కి. ఒక్క నిమిషం అని చెప్పి వంట గది లోకి వీలుంది లావణ్య .

అపుడు నిర్మలమ్మ , లావణ్య తో " ఏమంటున్నాడు ఆచారి గారు..ఎమన్నా చెప్పాడా...నేను రాగానే..నీ దగ్గరకు వచ్చాడే " అంది. అపుడు లావణ్య ఇంకా దాచడం వద్దు అనుకోని " ఏమి లేదు అత్తయ్య..ఆచారిగారు పెద్ద మనిషే కదా..బాషా ఎలాగూ మనకి కొలతలు తీసుకున్నాడు...ఇపుడు కొత్తగా చూసేది ఏమి లేదు..భోజనం వడ్డించే సమయం లో మీరు పవిట లేకుండా వడ్డిస్తే తినాలని ఆశ పడుతుంది ముసలి ప్రాణం " అంది మెల్లగా నవ్వుతు.

అపుడు నిర్మలమ్మ సంశయిస్తూ." కానీ..అది ఎలా..బాగుండదు కదా..." అని నీళ్లు నమల సాగింది ఏమి చేయాలో అర్ధం కాక. అపుడు లావణ్య " ఒక పని చేద్దాము..మీకు ఏమి తెలియనట్టు ...భోజనం వడ్డిస్తూ ఉండండి ...నేను ..కొంచం సాంబారు మీ పవిట మీద వేష్ట..అపుడు ..నేనే తీస్తా..మీరు నార్మల్ గ ఉండేది ..ఏమి తెలియనట్టు " అని చెప్పింది. నిర్మలమ్మ కి ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాకుండా లావణ్య వైపే ఆలాజె చూస్తూండసాగింది . వెంటనే లావణ్య, అత్త చేతి లో నుండి భోజన పాత్రలు అందుకొని డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర తెచ్చేసి " పంతులు గారు..బాషా..భోజనానికి రండి " అని పిలిచింది.

ఏంటో ఆశగా పంతులు భోజనానికి వచ్చాడు. బాషా అప్పటికే చాల సార్లు కొలతలు తీసి ఉన్నాడు కాబట్టి పెద్ద ఎక్ససిట్మెంట్ తో లేదు . లావణ్య భోజనం వడ్డిస్తూ ఉంది...కానీ ఆచారి చూపు వంట గది వైపే ఉంది . ఒక రెండు నిమిషాలకి నిర్మలమ్మ ఏమి తెలియనట్టు చీర చెంగు తో మోహము ,చేతులు తుడుచుకుంటూ బయటకు వచ్చింది . వచ్చి నేరుగా సాంబారు తీసుకొని బాషా కి వేయబోతుండగా , ముందుగా అనుకున్న ప్లాన్ ప్రకారం లావణ్య లెమ్మగా అత్త చెయ్యి కదిపింది . సాంబారు కొంచం వణికి పవిట మీద పడింది . నిర్మలమ్మ గుండె వేగం పెరగసాగింది . లావణ్య ఒక్క క్షణం ఆలస్యం చేయకుండా " అయ్యో అత్తయ్య...సారీ ...చూసుకోలేదు..మీ మంచి చీర పాడయినట్టుందే " అని అత్త భుజం మీద నుండి మెల్లగా పవిట తప్పించింది. నిర్మలమ్మ లో ఒక్కసారిగా ఆడతనం నిగారించింది. తన మనసు పవిట తీయడాన్ని అంగీకరించలేకపోయింది. వెంటనే పవిట ని మళ్ళా పైకి వేసుకుంది నేల చూపులు చూస్తూ సిగ్గు తో .

అపుడు లావణ్య , అత్త చెవి దగ్గరకు వచ్చి..."ముందే అనుకున్నాము కదా..ఇపుడు ఇలా చేస్తారేంటి ...ప్లీజ్ ..." అని మెల్లగా అత్తయ్య కి మాత్రమే వినపడేలా చెప్పి..మళ్ళా బలవంతం గ పవిట తీసేసి కుచ్చిళ్ళ దగ్గర దోపేసింది లోపలి. నిండి కుండల్లా ఉన్న తన రొమ్ములు, ఆచారి ముందు ఆలా జాకెట్ తో ఉండటం నిర్మలమ్మ కి ప్రాణం పోతున్నంత పని అయింది . కానీ లావణ్య ఆగేలా లేదు . అప్పటికే నిర్మలమ్మ చంకల్లో నుండి చెమట బయటకి వచ్చి...ఒక పావు వంతు రొమ్ము మీదకి కూడా పాకింది . అసలే ఎర్రగా,బిర్రుగా ఉన్న రవిక అది . దానికి తోడు చెమట . రవిక పిగిలేలా ఉంది తనకి. తన గొంతు దగ్గర కూడా చెమటలు పట్టడం మొదలయ్యాయి. చాల టెన్షన్ లో ఉంది తాను . తన చెమట వాసన తనకే అర్ధం అవుతూ ఉంది . ఇంతలో ఆచారి కి పొలమారింది . దగ్గడం తో ,లావణ్య అక్కడ ఉన్న గ్లాస్ అత్త కి ఇచ్చింది ఆచారికి ఇవ్వమన్నారు. నిర్మలమ్మ అప్రయత్నం గ ఆచారి తలమీద మెల్లగా తట్టి నీటికి గ్లాస్ అందించింది. ఎవరన్నా పొలమారితే ఆలా చేయడం తనకి అలవాటు. నిర్మలమ్మ తన దగ్గరగా వచ్చి తలా మీద మెల్లగా తట్టడం తో, ఆమె ఎర్రటి జాకెట్ లో ఉన్న బాయలు , తన మొహానికి కొంచం దగ్గరగా వచ్చారు. ఆడదాని దేహ సుగంధం తన ముక్కు పుటాలకి సోక సాగింది .


ఏ సందర్భాన్ని ఎలా యినా వదులుకోకూడదు అని గట్టి పట్టుదలగా ఉన్న లావణ్య , వెంటనే అత్తయ్య వెనకనుండి వంటగది లోకి వెళ్తూ, అత్త ని తాగింది కొంచం గట్టిగ కావాలనే . ఆ ఊపుకి నిర్మలమ్మ కొంచం ముందుకి తూలింది . సరిగా అదే సమయం లో కారబూంది పొట్లం లాగా నిక్కపొడుచుకొని ఉన్న ఎడమ బాయి కొన, ఆచారి బుగ్గ కి మెత్తగా గుచ్చుకుంది . కరెంటు షాక్ కొట్టిన కాకి లాగా అయింది ఆచారి పరిస్థితి . అన్ని రోజులు సమాజం లో పెద్దరికం,పరువు కోసం తనలో అణిగి ఉన్న మగతనం ఒక్కసారిగా ఆ స్పర్శ తో మృగం ల లేచింది. ఒక్క క్షణం లో తాను ఎవరో కూడా మర్చిపోయి తల కొంచం పక్క కి తిప్పి అపుడే తన బుగ్గకి తగిలి వెనక్కి వెళ్లపోబుతున్న ఎడమ బాయ కొన ని పళ్లతో పట్టేసాడు వాడుపుగా. కానీ ఎంత అయినా వయసు అయిపోయిన వాడు కావడం తో అంతా లాఘవం గ పట్టలేకపోయాడు . కేవలం కొన దగ్గర ఉన్న జాకెట్ ఉబ్బు మాత్రమే తన పెదాలకి చిక్కింది . ఊహించని విధం గ ఆచారి పెదాలు తన బాయ మీద కి రావడం తో నిర్మలమ్మ కూడా అదే వేగం తో వెనక్కి వెళ్ళబొయింది. కానీ ఆచారి జాక్స్ట్ కొనని పళ్లతో గట్టిగ పట్టేసాడు. నిర్మలమ్మ వెనక్కి వెల్లబోవడం తో ఎడమ వైపు జాకెట్ ఆచారి పళ్ళ లో చిక్కుకొని ,జాకెట్ బాగా ముందుకి సాగింది . అదే సమయం లో లావణ్య వచ్చి చుస్తే, ఆచారి పళ్ళ మధ్యలో అత్త జాకెట్ కొన,,సాగదీస్తున్నటు...ఆచారి కూడా వదలడానికి సిద్ధం గ లేడు. ఇంకా ఒక్క ఇంచ్ వెనక్కి వెళ్లిన జాకెట్ చినిగేలా ఉంది .ఏమి చేయాలో తోచడం లేడు నిర్మలమ్మ కి . బాషా కూడా ఆచారి ధైర్యం చూసి షాక్ అయి నోరెళ్ళబెట్టుకొని చూస్తున్నాడు.

అపుడు లావణ్య వచ్చి , ఆచారి పళ్ళ లో నుండి జాకెట్ ని మెల్లగా విడిపించింది .ప్రాణం లేచి వాచినట్టు అనిపించింది నిర్మలమ్మ కి ఒక్క క్షణం ఆలస్యం చేయకుండా పవిట వేసుకొని బెడ్ రూమ్ లోకి వడి వడి గ వెళ్లిపోయింది.