Adultery பூஜை (A Sneaky wife)

[Karthik_writes]

[b]-தொடர்ச்சி...[/b]

                         வீட்டிற்கு உள்ளே நுழைந்த வினோத் கையில்  வைத்திருந்த கவரை தூக்கி அங்கே இருக்கும் சோபாவில் போட்டான். பிறகு அப்படியே சென்று டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தான். பாஸ்கர் அப்படியே அவன் பின்னால் சென்று அவனுக்கு எதிர்ப்புறமாக டேபிளில் அமர்ந்தான். அவர்கள் உட்கார்ந்து கொண்டிருக்க பவானி கிச்சனிலிருந்து வந்தால்.



பவானி :  என்ன மாப்ள எங்க போயிட்டீங்க. இவ்வளவு நேரம் உங்களை தான் தேடினேன்?



பாஸ்கர் : அது வந்து அத்தை வீட்ல போரடிக்குதுன்னு வினோத் கூட கொஞ்சம் மில் வரைக்கும் போயிட்டு வந்தேன்.

பவானி : அப்படியா மாப்ள. நீங்க சொல்லாம போய்ட்டீங்களா அதனாலதான் எங்க போனீங்கன்னு தேடிட்டு இருந்தேன்

பாஸ்கர் : போயிட்டு உடனே வந்துடலாம்னு போனேன். ஆனா கொஞ்சம் போன் இடத்துல வினோத்துக்கு கொஞ்சம் வேலை அத முடிச்சுட்டு வரதுக்கு கொஞ்சம் லேட் ஆயிடுச்சு
 
பவானி : அப்படியா.. சரி மாப்ள இருங்க சாப்பாடு எடுத்துட்டு வரேன்

வினோத் : என்ன அத்தை உங்க மருமகன மட்டும் தான் கவனிப்பீங்க போல எங்களை எல்லாம் கவனிக்க மாட்டீங்களா

பவானி : உங்களை எல்லாம் ஏற்கனவே கவனிச்சிட்டு தானடா இருக்கேன்

வினோத் : பாத்தா அப்படி தெரியலையே

பவானி : டேய் நீ இங்க  இருக்கிற..ஆனா மாப்ள அப்படி இல்லல

வினோத் : ஓஹோ அப்போ இங்கே இருந்தா கவனிக்க மாட்டீங்க

பவானி : டேய் இத்தன வருஷம் உங்க  எல்லாரையும்  தானடா கவனிச்சுட்டு இருந்தேன் .ஒரு ஒரு வாரம் மாப்பிள்ளை கவனிச்சேன் உடனே உங்களுக்கு பொறுத்துக்க முடியலல்ல

பாஸ்கர் : இப்ப எதுக்கு வினோத் அத்த கூட சண்டை போடுற



வினோத் : இங்க பார்றா.. மாமியார் கிட்ட பேசும்போது மருமகனுக்கு கோவம் வருது ..மருமகன  பத்தி சொன்னா மாமியாருக்கு கோபம் வருது.. நடத்துங்க நடத்துங்க

பவானி : அட விடுங்க மாப்ள.. அவன் எப்போதுமே அப்படித்தான் நக்கல் பண்ணிக்கிட்டே இருப்பான். இருங்க நான் சாப்பாடு எடுத்துட்டு வரேன் என்று சொல்லி கிச்சனுக்குள் புகுந்து பின் கிச்சனில் இருந்து சாப்பாடு குழம்பு என்று அனைத்தையும் ஒரு பாத்திரத்தில் கொண்டு வந்து டைனிங் டேபிளில் வைத்தால். இருவருக்கும் பரிமாறினால். அதை சாப்பிடுங்கள் இதை சாப்பிடுங்கள் என்று இருவருக்கும் மாறி மாறி பரிமாறினாள்.. ஒருவழியாக இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்தனர் வினோத் கைகழுவிவிட்டு நேரே அவன் ரூமுக்கு சென்று விட்டான். பாஸ்கர் கை கழுவி விட்டு சோபாவில் அமர்ந்தான். அந்த நேரத்தில் பவானி டேபிளில் சாப்பாடு வைத்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். சிறிது நேரம் அவனுக்கு போர் அடிக்க தொடங்கியது.. பின்  "மாலுவிடம் பேசலாம்" என்று வீட்டிற்குள் நுழைந்தான். நேரே ரூமுக்கு சென்றான் அங்கே சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான் மாலுவை காணவில்லை.. பின் அப்படியே அந்த ரூமை விட்டு வெளியே வர வினோத் போனை எடுத்து காதில் வைத்துக் கொண்டு "இதோ வரண்டா, கிளம்பிட்டேன் டா" என்று பேசிக்கொண்டே நடந்து வந்துகொண்டிருந்தான். அவன் பாஸ்கரை பார்த்தவுடன் அப்படியே நின்றான். பாஸ்கரும் நின்றான் 

வினோத் : என்ன பாஸ் மாலுவ தேடுறீங்களா?

பாஸ்கர் : ஆமா வினோத் கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு இருக்கலாம்னு

வினோத் : பேசுறதுக்கு மட்டும்தானா..

பாஸ்கர் : உனக்கு எப்பவுமே இதே பேச்சு தானா வினோத்

வினோத் : பாஸ் பாஸ் கோபப்படாதீங்க சரி நா மில் வரைக்கும் போயிட்டு வந்திடறேன்

பாஸ்கர் : அப்பவே எல்லா வேலையும் முடிஞ்சதுன்னு சொன்ன..

வினோத் : ஆமா பாஸ் ஆனா இப்போ மறுபடியும் ஒரு டிராக்டரில் நெல்லு மூட வந்திருக்கு. அத போயி அரைச்சு கொடுத்துட்டு வர்றேன்

பாஸ்கர் : சரி பார்த்து போ

வினோத் : சரி பாஸ் நீங்க மாலு கூட இருங்க என்று சொல்லிவிட்டு நடையைக் கட்டினான்.மாலுவை காணாததால் பாஸ்கர் நேரே மாடிக்கு சென்றான்.. அங்கேயும் மாலுவை காணவில்லை.. பிறகு மாடியில் இருக்கும் இரண்டாவது ரூமிற்கு சென்று அங்கிருக்கும் பால்கனி வழியாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்..அப்போது சைடில் பார்க்க அந்த பால்கனிக்கு சைடு வழியாக மேலே இருக்கும் மொட்டை மாடிக்கு செல்வதற்கு ஒரு படிக்கட்டு இருந்தது. "இத்தனை நாளா நம்ம இத பாக்கலையே" என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு அந்த படியில் அப்படியே ஏறி மொட்டை மாடிக்கு சென்றான். அங்கே இருந்து பார்க்க அந்த ஊர் மொத்தமும் தெரிந்தது. அந்த ஊரிலேயே அதுதான் உயரமான வீடு என்பதால் சுத்தி இருக்கும் அனைத்தும் மிக அழகாக அவன் கண்ணீருக்கு தெரிந்தது. 



அதில் அவர்கள் வீட்டிற்கு வரும் அந்த இருபக்கமும் தென்னை மரம் கொண்ட அந்த மண் ரோடு மற்றும் வயக்காடு, கீழே பந்தல் போட்டுக் கொண்டிருக்கும் வேலைக்காரர்கள் மற்றும் திரும்பிப் பார்த்தால் அங்கே இருக்கும் மாட்டுத்தொழுவம், அதன் பக்கத்தில் இருக்கும் பெரிய வைக்கோல் கும்பல்கள் வேலைக்காரியின் வீடு என்று அனைத்தும் அவன் கண்ணுக்கு தெரிந்தது.சிறிது நேரம் அங்கேயே நின்று காத்து வாங்கிக் கொண்டிருந்தான். பிறகு "நாம எதுக்கு மேல வந்தோம், மாளவிகாவை தேடி தானே, எங்க போயிருப்பா? வீட்டுக்குள்ள இல்ல வெளியில போய் இருப்பாளோ?, யார் கூட போயிருப்பா? ஒருவேளை சுந்தர் கூட போய் இருப்பாளோ? என்று பல சிந்தனைகளை மனதில் ஓடியது,ஒரு வேள சுந்தர் ரூம்ல இருப்பாளோ?, சரி சுந்தர் ரூம்ல போய் பார்ப்போம்? என்று மனதில் ஒரு பதட்டத்தை வைத்துக் கொண்டு வேக வேகமாக கீழே இறங்கினான். பிறகு அப்படியே கீழே வந்து சுந்தர் ரூமை பார்த்தவுடன் அவன் மனதிற்குள் ஒரு சிறிய தடுமாற்றம் உள்ளே அவள் இருப்பாளோ? சுந்தரும் இருப்பானோ? ஆனா வெளிய புல்லட் இல்லையே, சுந்தர் வந்த அறிகுறி இல்லயே? என்று மனதில் ஒருவித குழப்பத்துடன் சென்று கதவை மெதுவாக திறந்தான். பிறகு உள்ளே எட்டிப்பார்க்க அங்கே யாருமே இல்லை.அவன் மனதில் ஒரு வித திருப்தி நிலவியது. பிறகு அதை அப்படியே கதவை சாத்தி விட்டு வெளியே வந்தான். இன்னும் அவன் மனதில் "அவள் எங்கே போய் இருப்பாள் சரி வேலைக்காரியை கேட்போம் என்று முடிவு செய்துவிட்டு அங்கிருந்து நகர முற்பட எதிரில் பவானி வந்தாள். 

பவானி : என்ன மாப்ள இங்க நிக்கிறீங்க?

பாஸ்கர் : சும்மா தான் அத்த மாடிக்கு போயிட்டு வந்தேன் அதான் இங்க நிக்கிறேன்..

பவானி : கொஞ்ச நேரம் தூங்குங்க மாப்பிள்ள.. காலைல சீக்கிரமே எழுந்துட்டீங்க இப்ப வேற போயி அழைஞ்சிட்டு வந்து இருக்கீங்க. கொஞ்ச நேரம் ஓய்வு எடுங்க..

பாஸ்கர் : சரி அத்தை

பவானி : சரிங்க மாப்ள

பாஸ்கர் : ஒரு நிமிஷம் அத்தை 

பவானி : சொல்லுங்க மாப்பிள்ளை

பாஸ்கர் : என்ன அத்த வீடே வெறிச்சோடி கிடக்கு.. யாரையும் காணோம்

பவானி : வினோத் மில்லுக்கு போய்ட்டான், சுந்தர் வயலுக்கு போய்ட்டான், என்னோட வீட்டுக்காரரும் அண்ணியும் பத்திரிக்கை வைக்க போயிட்டாங்க, மதன் ஒரு வேலையா போய் இருக்கான், மாளவிகா பின்னாடி மாட்டுக்கு வைக்கல் வச்சிட்டு இருக்கா

பாஸ்கர் : ஓ... அப்படியா சரி அத்த.. யாருமே இல்லையேனு கேட்டேன்

பவானி : சரிங்க மாப்பிள்ளை என்று சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தாள். அவள் சென்று அவளது ரூம் கதவை திறந்து உள்ளே செல்லும்வரை நின்று என்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

பிறகு அவள் சென்றவுடன் பின்புறமாக  மாட்டுத்தொழுவத்திற்கு சென்றான். அங்கே சென்று பார்க்க மாடு அனைத்தும் வைக்கோலை சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தது.மாட்டு தொழுவத்திற்கு பின்னே பெரிய இரண்டு வைக்கோல் கும்பல் இருந்தது.. 



ஆனால்  தொழுவத்தில் அவளைக் காணவில்லை.. ஒரே குழப்பமாக இருந்தது.. அத்தை தான சொன்னாங்க "மாட்டுக்கு தீனி வச்சுக்கிட்டு இருக்கானு, இப்போ இங்க வந்து பார்த்தா காணோம், எங்க தான் போனாலோ, எங்க போனாலும் வீட்டுக்கு தான் வரணும், வரட்டும் பேசிக்கறேன், எப்பவாவது தான் தனியா இருக்கறதுக்கு வாய்ப்பு கிடைக்குது, அப்போவும் இப்படி எங்கேயாவது போயிட்டா என்ன பண்றது, சரி நமக்கு இன்னைக்கு அதிஷ்டம் இல்லனு நெனச்சுக்க வேண்டியது தான்.. முன்னாடி போய் பந்தல் போடுறதயாவது பார்த்துக்கிட்டு இருப்போம்" என்று அப்படியே முன் வாசலுக்கு நடையைக் கட்டினான்.

முன் வாசலுக்கு செல்லும் வழியில்  நடு வீட்டைத் தாண்டி வாசலுக்கு சென்று கொண்டிருக்கும் பொழுது டைனிங் டேபிளில் இருந்த பாத்திரத்தை கல்யாணி எடுத்து கிச்சனுக்கு கொண்டு சென்று கொண்டிருந்தை பாஸ்கர் கவனித்தான். அவள் குனிந்து எடுக்கும் போது அவளது ஒருபக்க மூளை ஜாக்கெட்டோடு பாஸ்கருக்கு விருந்தாகியது. 



அதை பார்த்தவுடன் அவனுக்கு ரஞ்சிதத்தின் ஞாபகம் வந்தது. அதே நேரத்தில் அவனது தடி விரைக்க தொடங்கியது. அவன் அப்படியே அதே இடத்தில் நின்று விட்டான்." கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி தான் ரஞ்சிதத்தோட முலைய கசக்கிட்டு அவ வாயில கஞ்சியை ஊத்திட்டு வந்தோம். இப்ப என்ன இவளை பார்த்த உடனே மறுபடியும் வெடைக்குது. இவ கிட்ட ஏதாவது முயற்சி பண்ணி பாக்கலாமா  கத்திக் கூப்பாடு போட்டுட்டா என்ன பன்றது.மாலு வேற எங்க போனான்னு தெரியல, அத்தை தூங்க போயிட்டாங்க, வீட்ல வேற யாரும் இல்ல, இவ கிட்ட ஏதாவது சில்மிஷம் பண்ணலாமா, நான் ஏன் இப்படி எல்லாம் யோசிக்க ஆரம்பிச்சேன். இவ்வளவு நாள் எனக்கு யாரைப் பார்த்தும் அப்படித் தோனுனது இல்லையே. இன்னைக்கு இந்த ரஞ்சிதத்தோட முலையைப் பார்த்த உடனே ஆசை வந்துருச்சு. கை வெச்சேன் வழிக்கு வந்திட்டா, இவ அப்படி வழிக்கு வருவாளா. சுந்தரும், வினோத்தும் இவளை இத்தனை நாள் விட்டு வைத்திருப்பாங்களா, எனக்கு நம்பிக்கை இல்லை, ஏன்னா வந்த அன்னைக்கு நைட்டு வினோத்தும் மாலுவும் மாடில வச்சு பேசும்போது சுந்தர் இந்நேரத்துக்கு கல்யாணிய போட்டு இருப்பாருனு சொன்னா.அப்ப  கண்டிப்பா சுந்தர் இவள அனுபவச்சிருக்கணும்., வினோத்தும் அனுபவிக்கணும். அதுவுமில்லாம இவ இந்த வீட்டு வேலைக்காரி தான, ஏதாவது சத்தம் போட்டா கூட சத்தம் போடாத காசு கொடுக்கிறேன்னு சொன்ன அமைதி ஆயிடுவா.  ஊர்க்காரங்களுக்கு பயந்துதான இந்த வீட்டுக்குள்ள வந்து இருக்கா. ஆனா இந்த வீட்டுக்காரங்க இவள  விட்டு வைத்திருக்க மாட்டாங்க. நம்ம ஏன் ஒரு சின்ன முயற்சி பண்ணி பார்க்க கூடாது, ட்ரை பண்ணுவோம் " என்ற மனதில் பல யோசனைக்கு பிறகு ஒரு முடிவு எடுத்து நேரே கிச்சனை நோக்கி நடந்தான்.


அங்கே அந்த பாத்திரத்தை கழுவிக் கொண்டிருந்தாள் கல்யாணி. பாஸ்கர் அப்படியே கிச்சனுக்குள் நுழைந்து அவளைப் பார்த்தான். தன்னை யாரோ பார்ப்பது போல் இருக்கிறது என்று திரும்பிப் பார்த்த கல்யாணி சற்று திகைத்தாள் பிறகு இயல்பு நிலைக்கு வந்தாள்

கல்யாணி :  என்னங்கய்யா வேணும்?

பாஸ்கர் :  நீ தா வேணும்.

கல்யாணி : என்னங்கய்யா ???

பாஸ்கர் : தண்ணி வேணும்

உடனே அவள் பக்கத்தில் இருக்கும் குடத்தில் தண்ணீரை மோந்து அவன் கையில் கொடுத்தாள்.பாஸ்கர் அதை வாங்கும் பொழுது அப்படியே அவள் கைகளைத்தடவி அந்த டம்ளரை வாங்கி கொண்டான். பிறகு மீண்டும் கல்யாணி பாத்திரத்தை கழுவிக் கொண்டிருந்தாள். பாஸ்கர் தண்ணீரை குடித்து ஓரமாக வைத்துவிட்டு அப்படியே கல்யாணிக்கு பின்னே சென்று நின்றான். கல்யாணி மீண்டும் திரும்பி "என்னங்கய்யா வேணும்" என்று கேட்க

பாஸ்கர் : நீ உன் வேலைய பாரு நான். எனக்கு வேணும்குறத நா எடுத்துக்கிறேன்

கல்யாணி : சரிங்க ஐயா என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் பாத்திரத்தை கழுவ ஆரம்பித்தாள்

பாஸ்கர் சிறிது பயத்துடனும் சிறிது தைரியத்துடனும் அவள் தோளில் கை வைத்தான். கல்யாணி பாத்திரம் கழுவி கொண்டிருந்தவள் பாத்திரத்தை அப்படியே அந்த சிங்கிள் போட்டு விட்டு அப்படியே நின்றாள்

பாஸ்கர் : உன் புருஷன் கடைசியா எப்ப வந்தாரு கல்யாணி?

கல்யாணி : மூணு மாசத்துக்கு முன்னாடி

பாஸ்கர் : சரி பாத்திரம் கழுவரத ஏன் நிறுத்தீட்ட ?

கல்யாணி : அது வந்து இதோ கழுவுறேன் ஐயா என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் பாத்திரத்தை கழுவ ஆரம்பித்தாள்

பாஸ்கர் ; அப்படியே அவள் தோளை பிடித்து மசாஜ் செய்து விட்டான் .கல்யாணிக்கு உடம்பெல்லாம் வேர்க்க தொடங்கியது. அவளால் ஒன்றும் சொல்ல முடியவில்லை

பாஸ்கர் : சாப்டியா கல்யாணி ?

கல்யாணி : இனிமேல் தான் சாப்பிடணும் ஐயா

பாஸ்கர் : இன்னும் சாப்பிடாம என்ன பண்ற..உடம்ப பாத்துக்கனும்ல

கல்யாணி : பாத்திரம் கழுவிட்டு. சாப்பிடனும்

பாஸ்கர் : அப்படியா...வேற எதாவது வேல இருக்கா

கல்யாணி : சுந்தர் ஐயாவுக்கு சாப்பாடு எடுத்துட்டு போகணும்

பாஸ்கர் அப்படியே தோளிலிருந்து கையை கீழே இடுப்புக்கு கொண்டு சென்று இடுப்பில் கை வைத்தான். கல்யாணி அப்படியே அசையாமல் நின்றாள். அவள் எதுவும் சொல்லாமல் இருப்பதை பார்த்து பாஸ்கருக்கு மேலும் தைரியம் வந்தது. "கிராமத்தில் இருக்கும் பெண்கள் எல்லோரும் உடம்பில் கை வைத்தால் அப்படியே அமைதியாக இருந்து விடுவார்கள் போல" என்று மனதில் நினைத்துக கொண்டு அப்படியே இடுப்பில் கையை தடவிக்கொண்டு பின் வழியாக விட்டு அவள் வயிற்றை தடவினான். கல்யாணி எதற்கும் மறுப்பு தெரிவிக்காமல் அப்படி அவனுக்கு ஒத்துழைத்தாள். அப்படியே அவளை நெருங்கி சென்று அவனது தடி அவளது குண்டியில் உரசும்படி ஒட்டி உரசி நின்றான். பாஸ்கரின் தடி அவள் குண்டியில் உரசுவதை மிக அப்பட்டமாக உணர்ந்தாள் கல்யாணி. இன்று தன்னை  இவர் விடமாட்டார் என்று அவள் முடிவு செய்துவிட்டாள். வேலைக்காரிகள் என்றாலே வீட்டு முதலாளிகளுக்கு ஒத்துழைத்து செல்ல வேண்டும். இல்லை என்றால் குடும்பம் தெருவிற்கு வந்து விடும், நிறைய ஊர்களில் இது போன்ற சம்பவங்கள் நடந்து கொண்டு தான் இருக்கிறது, இதில் கல்யாணி ஒன்றும் விதிவிலக்கல்ல, முதலாளிக்கு ஒத்துழைத்து சென்றால் மட்டுமே அவன் உழைத்த ஊதியம் அவளுக்கு கிடைக்கும். 

பாஸ்கர் : (வயிற்றை தடவிக்கொண்டே)  அப்புறம் கல்யாணி சுந்தருக்கும் உனக்கும் எப்படி பழக்கம் ?

கல்யாணி : ஆ...ஸ்... ஐயா பழக்கம்னா  எப்படி கேக்குறீங்க?

பாஸ்கர் : எனக்கு எல்லாம் தெரியும் சும்மா சொல்லு என்று அவள் கழுத்து பக்கத்தில் அப்படியே முகத்தை புதைத்தான்

கல்யாணி : ம்....ம்...ஐயா சுந்தர் ஐயா யார்கிட்டயும் சொல்லக் கூடாதுன்னு சொல்லி இருக்காரு

பாஸ்கர் : பரவால்ல சும்மா சொல்லு நான் யார்கிட்டயும் சொல்ல மாட்டேன் என்று அப்படியே வயிற்றில் தடவிக் கொண்டிருந்த கையை சிறிது மேலே உயர்த்தி சேலைக்கு உள்ளே விட்டான்.. அவளது ஜாக்கெட்டோடு சேத்து முலையை தடவினான்.



கல்யானி : ஸ்...ஐயா..

இப்போது ஊக்குகளை ஒவ்வொன்றாக கழட்டினான்.

கல்யாணி : எனக்கும் ஐயாவுக்கும் ஒரு ஏழு வருஷம் பழக்கம் ஐயா என்று சொல்லி முடிக்க அவனது மூன்று ஊக்களையும் பாஸ்கர் கழட்டிவிட்டான்‌. இப்போது கல்யாணியின் முலை அவளது பிராவின் முடங்கிக் கிடந்தது.

பாஸ்கர் : அவன் உன்ன எதுவுமே பண்ணலையா என்று சொல்லிக்கொண்டு அவரின் இரு முலையையும் பிராவோடு சேர்த்து பிசைந்தான்



கல்யாணி : ம்...ஸ்..ஐயா

பாஸ்கர் : சும்மா சொல்லு என்று அவள் காது பக்கத்தில் சொல்லிக் கொண்டு அவள் கழுத்தில் முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டு இரு முலையையும் பிசைய ஆரம்பித்தான்.

கல்யாணி : அவருக்கு தொனும்போதெல்லாம் என்னய ரூமுக்கு கூட்டிட்டு போய்ருவாருங்க ஐயா

அப்படியே பிராவுக்குள் கையை விட்டு அவளது இரு முலையையும் பிடித்தான் பாஸ்கர்

கல்யாணி : யாராவது வந்துரப் போறாங்க ,மாடிக்கு  போயிடலாம் ஐயா

பாஸ்கர் :  யாரும் வீட்ல இல்ல நீ சொல்லு ரூமுக்கு கூட்டிட்டு போய் என்ன பன்னுவான்

கல்யாணி : என்னைய அனுபவிப் பாருங்கய்யா

இப்போது அப்படியே கல்யாணியை அவனைப் பார்த்து திரும்பினான். அவள் மேல் இருந்த சேலையை கீழே இழுத்து விட்டான். இப்போது அவளது இருமுறையும் பிராவுக்குள் துடித்துக் கொண்டிருந்தது. அதை பார்த்தவுடன் பாஸ்கருக்கு சுன்னி முட்டிக்கொண்டும் நாக்கு ஊறிக் கொண்டும் வந்தது. கல்யாணி அப்படியே தலை குனிந்து நின்றாள்

பாஸ்கர் : சொல்லு எப்படி அனுபவிப்பான்

கல்யாணி : ஐயா அது என்று சொல்ல வருவதற்குள் அப்படியே  அவள் தலையை இரு கையாலும் பிடித்துக்கொண்டு உதட்டோடு உதடு பதித்தான் பாஸ்கர். 



இதை சற்றும் எதிர்பார்க்காத கல்யாணி அதிர்ச்சி அவன் கொடுத்த முத்தத்திற்கு ஈடு கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள். பாஸ்கரின் சட்டையில் அவளது முலைகள் நசுங்க பாஸ்கர் அவளது உதட்டை கவ்வி ஏதோ நாய் , கறியை தின்பது போல் அவளது உதட்டை சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தான்.அவள் வேர்வை நாற்றமும் அவள் மேல் காமத்தை ஏற்றி விட்டது.பாஸ்கர் அப்படியே அவள் வாய்க்குள் நாக்கை விட்டு நக்கி கொண்டு அப்படியே ஒரு கையால் அவளது பிராவோடு சேர்த்து அவள் முலையை பிசைந்து கொண்டும் அப்படியே முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தான். பிறகு முத்தத்தில் இருந்து விடுபட்டு அப்படியே அவளது பிராவை வைகமாக கீழே இழுத்தான் அது அப்படியே பிஞ்சு போய்விட்டது. கல்யாணி எதுவும் சொல்லாமல் அப்படியே நின்றாள். பிராவிலிருந்து விடுபட்ட இரு முறையும் கீழே தொங்கியது. அதாவது கல்யாணியின் முலை ரஞ்சித்தின் முலையை விட சிறிது பெரிதாக இருந்தது. பல பேர்  பார்த்த முலை என்பதால் அது நல்ல தடியாகவும் வழவழப்பாகவும் இருந்தது. பாஸ்கருக்கு அதை பார்த்தவுடன் மூட் தாங்க முடியாமல் அவளது தாலியை பின்பக்கமாக தூக்கிப் போட்டுவிட்டு முகத்தை அப்படியே முலைக்குள் புதைத்தான். 


கல்யாணி அப்படியே பாஸ்கரின் தலையைப்பிடித்து "ஸ்..ஸ்...ஐயா ..ம்.." என்று முனகிக்கொண்டே அவன் தலையோடு சேர்த்து அமுக்கி கொண்டால். பாஸ்கர் அப்படியே இரு முலையையும் மாறி மாறி சப்ப ஆரம்பித்தான். பால் குடித்தான் அவனால் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு காட்டுமிராண்டித்தனமாக அதை நக்கி குடித்தான். முதலாளியாக இருந்தாள் தொழிலாளியை என்ன வேணாலும் செய்யலாம், என்ற வினோத்தின் கொள்கை பாஸ்கருக்கு மிகவும் பிடித்து போய் விட்டது. அதை அப்படியே மனதில் நினைத்துக் கொண்டு இவளை நாம் என்ன வேணாலும் செய்யலாம் என்று தீர்மானம் செய்து கொண்டு அவளது இரு முலையையும் அடித்து அடித்து வாயில் வைத்து சப்பினான்.வலியில் கல்யாணி துடிப்பதை பற்றி அவன் சிறிதும் கவலை கொள்ளவில்லை.



  மேலும் கல்யாணி விட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டு அதை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தாள். அப்படியே தலையை மேலே தூக்கி கல்யாணி நன்றாக கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டான். கல்யாணியும் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டாள்.