నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

అపుడు సరోజ " ఏంటి వదిన ఉండేది కాసేపు...మీ మామ కడ్డీ చూడు ...పంచె ని చించేలా ఉంది...ఇక్కడ కొత్త పంచె కూడా దొరకదు ....ఆటో వెనక ఐరన్ రాడ్లు తీసుకెళ్లినట్టు...లేచిన బారు ని అలాగే పెట్టుకొని తీసుకెళ్లాలి..మీ ఊరికి " అనేది పెద్దగా పగలబడి నవ్వుతు. ఆ మాట కి లావణ్య కి కూడా నవ్వు ఆగలేదు...ఆ దృశ్యాన్ని మనసులో ఊహించుకొని . లావణ్య నవ్వడం తో కొంచం బిడియం తగిందని సంతోషపడింది రత్నం.

లావణ్య పక్కన కూర్చున్న విషయాన్నీ కూడా గమనించలేదు రెడ్డి,నిర్మలమ్మ . రామిరెడ్డి కి నిర్మలమ్మ చంక లోని మెత్తటి కండ నోటి నిండా కుక్కుకొని చిన్న పిల్లలు ఐస్ మొత్తం నోటినిండా పెట్టుకొని చుబుకుతున్నట్టు చుబుకుతుంటే...ఆ దెబ్బ కి నిర్మలమ్మ కి మైకం వచ్చిన దానిలా రామిరెడ్డి భుజం మీదకి వాలిపోయి..బలహీనమైన స్థితి లో ఉంది. మాట్లాడటానికి గొంతు కూడా పెగలడం లేదు...రత్నం ని పిలిచి రెడ్డి ని పక్కకి తియ్యమని చెప్పాలని ఉన్న, గొంతు కీచుపోయినట్టు ఉంది. తన జీవితం మొత్తం మీద ఇంత బలహీనం గ ఉండటం ఇదే మొదటి సారి. సరిఅయిన మగవాడి చేతిలో పడితే , ఆడదాని పరిస్థితి ఎంత బలహీనం గ ఉంటుందో అపుడు అర్ధం అయింది నిర్మలమ్మకి . అసలు కార్యం మొదలవ్వకుండానే ..ఇంత బాగా తృప్తి పరచవచ్చా..అని ఆశ్చర్యపోయింది ఆమె.


అపుడు రత్నం, రెడ్డి చెవిదగ్గరకి వంగి మెల్లగా " మావ...ఒకసారి పక్కకి చూడు.." అంది . అప్పటిదాకా వేరే ప్రపంచం లో ఉన్న రామిరెడ్డి హఠాత్తుగా ఈ లోకం లోకి వచ్చాడు. స్పృహ లోకి అయితే వచ్చాడు కానీ చంకలో కండ ని మాత్రం నోటి నుండి తియ్యలేదు. చుబాకడం ఆగిపోవడం తో నిర్మలమ్మ కూడా రెడ్డి భుజం మీద నుండి తలని ముందుకి లేపి..ఏంటి అన్నట్టు చూసింది . పక్కన చీర లేకుండా ఎర్ర జాకెట్టు , పింక్ కలర్ లంగా లో లావణ్య కూర్చుకీ ఉంది . గబుక్కున రెడ్డి నోట్లో నుండి చంక ని విడిపించుకొని ,చెయ్యి దించి జాకెట్టు సరిచేసుకోబోయింది.