மச்சக்காரன் by asal

[johnypowas]

“ஹா..ஹா...ஹா....”ஆன்ட்டி அனத்த ஆரம்பித்தார்கள்... நான் நாக்கை சுழற்றி சுழற்றி... ஆன்ட்டியின் புண்டையை புசித்தேன்... அவர்களிடம் இருந்து எந்த எதிர்ப்பும் இல்லை... ஆதரவு மட்டுமே இருந்தது...

“அய்யோ என்னை கொல்லுறானே.... படுபாவி... ஒரே நாள்லே என்னை இப்படி மயக்கிட்டானே.... நான் என்ன செய்வேன்..... “ என்னென்னவோ சொல்லியபடி... அரற்றிக்கொண்டு இருந்தார்கள்..

ஒரு ஐந்து நிமிடம் கழிந்திருக்கும்.... ஆன்ட்டியிடம் இருந்து “குபு..குபு..குபு... “என மதன நீர் வழிந்தது...

நான் தாகம் கொண்ட ஒட்டகமாய் மாறி.... ஒரு துளிகூட வீணாக்காமல்... பருகினேன்.... ஆனாலும் தாகம் தீரவில்லை..... ஆனால் ஆன்ட்டிதான் துவண்டு விட்டார்கள்....
“போதுண்டா ரவி... இனிமேல் எங்கிட்டே தெம்பு இல்லை......நான் என்ன சின்னப்பொண்ணா? “ அப்படியே தளர்ந்து விட்டார்கள்... என் தோள்மீதே... கால்கள் துவள... டைனிங் டேபிள்மேலேயே.. மல்லாந்த நிலையிலேயே... கண்களை மூடிக்கொண்டு... முனகிக்கொண்டு இருந்தார்கள்..

வெளியே கேட் திறக்கும் சத்தம்... இருவருமே பதறி விட்டோம்... ஆன்ட்டி தள்ளாடியபடியே பாத்ரூமுக்கு ஓடினார்கள்... நான் விரைத்த சுன்னியை உள்ளே தள்ளிக்கொண்டு மாடிப்படி ஏறி... மாடிக்குப் போனேன்...

எனக்கு ரூமுக்கு போகவே மனசு இல்லை...என்ன பண்ணலாம்?... பத்மினியை மேலே வரச்சொல்லி ஓல் போடலாமா?... இல்லை மாடிப்படி மறைவில் வச்சு ஊம்பச் சொல்லலாமா?... பத்மினி ஆன்ட்டி மாதிரி ஊம்புவாளா?... எக்கச்சக்கமான யோசனைகள்... வேகமாக என் ரூமுக்குப் போனேன்...

என் செல்லை எடுத்து பத்மினிக்கு மிஸ்டு கால் கொடுத்தேன்... காத்திருந்தேன்... செல் அழைத்தது... எடுத்தேன்... 

“என்ன ரவி...” குரல் குழைவாய் வந்தது...

“ஏண்டி... என்னை இப்படி தவிக்க விட்டுட்டு எங்கேடி போயிட்டே?...” நான் பொய்க்கோபமாய் கேட்டேன்..

“நேத்து நீங்க போட்ட போடுலே எனக்கு இடுப்பே கழண்டு போச்சு... காலையிலே காலேஜூக்கு போகலே..அதுதான் என் ப்ரண்டு கிட்டே நோட்ஸ் எடுத்துட்டு வந்தேன்...... ஏன் ரவி....”

“ஏண்டி உன் வேலையை மட்டும் பாத்துட்டு இருந்தியின்னா... உன் புண்டைக்காக இங்கே ஒருத்தன் அடம் பிடிச்சுட்டு இருக்கான்டி.. அவனை சமாதானப்படுத்தவே முடியலே.... எப்படியாவது அவனுக்கு ஏதாவது ஒரு வழி பண்ணுடி... உனக்கு என் நினைப்பே வரலையா?...” ஏக்கமாய் கேட்டேன்...

“இங்கே மட்டும் என்ன நடக்குதுன்னு தெரியுமா?.. என்னது உன்னை நினைச்சு ஒரு அழுகை... தண்ணீர் கசிஞ்சிட்டே இருக்கு... சொன்னா சிரிப்பே... நான் பேடு வச்சுத்தான் சமாளிச்சுட்டு இருக்கேன்... சின்னவருக்கு என்ன வேணுமாம்?...” ரகசியமாய் சிரித்தாள்..

“என்ன வேணுமான்னு கேட்டா.... மொத்தத்திலே நீ வேணும்...”

“நான் அதை கேட்கலே...கீழே வேணுமா? இல்லை மேலே வேணுமா?” க்ளுக் என் சிரித்தாள்...

“ரொம்பவும் என்னை கொல்லாதடி... எனக்கு எல்லாமுமே வேணும்...எனக்கு உன் நினைப்பாகவே இருக்குடி... சுன்னி வேற பயங்கரமாய் ஆடிட்டு இருக்கு... சீக்கிரம் வாடி.... “ நான் புலம்பினேன்..

“இரு ரவி..... அவசரப்படாதே.. அப்புறம் எல்லமே கெட்டுடும்... எப்படியாவது சமாளி... நான் எவ்வளவு சீக்கிரம் வர முடியுமோ... அவ்வளவு சீக்கிரம் வர்ரேன்.... எனக்கும் இங்கே பயங்கரமா கசியுது...ஸ்ஸஸ்..” பத்மினியும் முனகினாள்... செல் அணைந்தது...

எனக்கு சந்தோஷமாய் இருந்தது... எப்படியும் பத்மினி வந்து விடுவாள்.. அவள் அம்மாவை பற்றி மூச்சு விடக்கூடாது.... நான் தீர்மானித்துக்கொண்டேன்.. பத்மினியிடம் இருக்கும் போது மஞ்சுளா ஆன்ட்டியை பற்றி பேசக்கூடாது... ஆன்ட்டி வாயில் விட வேண்டிய விந்து வேறு அப்படியே ஸ்டாக் இருக்கிறது..அதை பத்மினியின் புண்டைக்குள் அடித்து நிரப்பிவிடவேண்டும்... துடித்த சுன்னியை அடக்கிக்கொண்டு காத்திருந்தேன்... அதற்குள் நானும் மெஸ்சுக்கு சென்று சாப்பிட்டுவிட்டு வந்தேன்..



பத்மினியிடம் இருந்து எந்த காலும் வரவில்லை.. நான் நைசாய் அவர்கள் வீட்டு மாடிக்குத் தாவினேன்... . செல் வைப்ரேட்டில் அதிர்ந்தது... எடுத்தால் பத்மினி...

“ஸாரி ரவி... லேட்டாயிடுச்சு... ஆனா.. இன்னிக்கு நம்ம புரேகிரமில் பயங்கர கொலாப்ஸ்....” சோகமான குரலில் பத்மினி...

“என்னடி சொல்லறே?” நான் படபடப்பாய் கேட்டேன்.

“மாடிப்படி கிரில் கேட்டை பூட்டி அப்பா சாவியை ரூமுக்குள் கொண்டு போயிட்டார்.... என்ன பண்ணறது?” கிட்டத்தட்ட அழும் நிலையில் இருந்தாள் பத்மினி...

“அவர்கள் கதவை சாத்திட்டாங்களா?....”

“இல்லை... நான் தான் ரூமுக்கு வந்து என்ன பண்ணுவது என்று தெரியாமல் தவிச்சுட்டு இருக்கேன்...இரு இரு அப்பா வெளியே வர்ரார்... “

“ஏய்ய்ய்ய செல்லை ஆஃப் பண்ணாதடி...”

“சரி....”

“பத்துக்குட்டி.....பத்தும்மா...” பத்மினியின் அப்பாவின் குரல் கேட்டது...

“என்னப்பா...” பத்மினி குரலில் ஒரு தூக்கம் வந்த மாதிரி ஒரு நடிப்பு..

“தூங்கறயாம்மா?... படிக்கலையா?...”

“இல்லப்பா... டேபிளட் சாப்பிட்டதுக்கு தூக்கம் வர்ர மாதிரி இருக்கப்பா... குட்நைட்ப்பா....”

“குட்நைட்ம்மா...” பத்மினியின் அப்பாவின் குரல் தேய்ந்து பின் மௌனமானது..

“ஏய் ரவி... “ பத்மினி கிசுகிசுப்பான குரலில் கூப்பிட்டாள்..