29-07-2020, 11:22 PM
ஆனந்த் என்மேல எவ்வளவு நம்பிக்கை வச்சிருக்கார்! ஐயோ இப்போ நான் என்ன பண்ணுவேன். உனக்கு என் பொண்டாட்டி கேட்குதாடா? ன்னு காறி துப்புவான். குடும்பத்தையே வாழவிடாம செஞ்சிடுவான்!
வேலுவுக்கு பயம் வந்தது. வாழ்க்கையே இருட்டானதுபோல் இருந்தது. மலரை உள்ளே போகவிடாமல் அவளை இடுப்போடு வளைத்துப் பிடித்துக்கொண்டு கெஞ்சினான். மேடம் தயவுபண்ணுங்க மேடம் இனிமே இப்படி பண்ணவே மாட்டேன் ப்ளீஸ் மேடம் ப்ளீஸ்....
அவன் கெஞ்சினான். மலருக்கோ அவன் தன் வாயை பொத்தியதால் கோபம் அதிகமாகியிருந்தது. அவனைக் கொலைசெய்வதுவிடுபவள்போல் பார்த்தாள். அவனது கல் போன்ற புஜங்களில் படார் படார் என்று அடித்தாள்.
சத்தம் கேட்டு வீணா வந்துவிட்டால் போச்சு என்று, வேலு அவள் வாயிலிருந்து கையை எடுக்காமல் அவளை வலுக்கட்டாயமாக நகர்த்தி நகர்த்தி பக்கத்திலிருந்த ஸ்டோர் ரூமுக்குள் நுழைந்துவிட்டான். அப்படி அவன் அவளை தள்ளிக்கொண்டு போகும்போது அவள் திமிறியதால் ஷோல்டரை சுற்றிப் போட்டிருந்த புடவை சரிந்து கீழே விழ, சந்தனத்தில் குழைத்து வைத்திருந்தது போன்ற அவளது முழு கைகளும் தோள்பட்டையும் அவனுக்கு காட்சி கொடுக்க... அதை ரசிக்கும் மனநிலையில் அவனும் இல்லை. மூடும் அளவுக்கு நேரம் அவளுக்கும் இல்லை. வேலு வாசலை மறித்துக்கொண்டு கெஞ்சினான்.
இந்த ஒருதடவை மன்னிச்சிடுங்க மேடம். இனிமே வீணாம்மாவை அப்படிப் பார்க்கமாட்டேன் சொல்லிடாதீங்க ப்ளீஸ் சொல்லிடாதீங்க உங்க கால்ல வேணும்னா விழுறேன்
வேலு.... ஒழுங்கா வழி விட்டுடு
அவள் விரலைக் காட்டிக் கோபத்தோடு சொல்ல.... இப்போதுதான் வேலு அவளைக் கவனித்துப் பார்த்தான். தலையை உதறினான். அவளது semi transparent அரக்கு புடவைக்குள்.... அவன் காண்பது நிஜம்தான்.... புடவைக்குள்.... அவளது இளம் முலைகள் இரண்டும் பளிச்சென்று தெளிவாகத் தெரிந்தன. அப்போதுதான் அவன் அவளை நன்றாகக் கவனித்துப் பார்த்தான். தலையில் ஈரத்துண்டைக் கட்டியிருந்தாள். காம ராணியாக நின்றுகொண்டிருந்தாள். (உள்ளே மாற்றுவதற்காக கொண்டுபோயிருந்த ப்ரா தரையில் விழுந்து ஈரமாகிவிட்டதால், ப்ராவையையும் ப்ளவுசையும் கையில் வைத்திருந்தாள். ராஜ் கூட குடும்பம் நடத்த ஆரம்பித்ததிலிருந்தே... புடவைக்குள் ஜட்டி போடுவது கிடையாது. அதனால் இப்போது வெறும் புடவையில் நின்றாள்).
வேலு மேலண்ணத்தை நாக்கால் ஈரப்பப்டுத்திக்கொண்டான். கண்களை எடுக்காமல் அவளது முலைகளையும், நடுவில் தொப்புளையும், கீழே அவளது பெண்மை பள்ளத்தாக்கையும் பார்த்தான்.
ப்ளீஸ் மேடம் குழந்தை குட்டிங்க பொண்டாட்டி முன்னாடிலாம் அசிங்கமாயிடும் மேடம்
ச்சீ.. பேசாத.... இப்போ வழிவிடப்போறியா இல்லையா
அவள் திமிறிக்கொண்டு அவன் கையை பலமாக விலக்கிக்கொண்டு நடக்க, வேலு பாய்ந்து தனது இரு கைகளையும் அவளது வயிற்றில் வைத்துப் பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்துக்கொண்டான். அப்போது அவள் துள்ளிய துள்ளலில் தலையிலிருந்த துண்டு அவிழ்ந்து கூந்தல் பொலபொலவென்று சரிய... அவளது ஈரக் கூந்தல் அவன் முகத்தில் விழுந்தது. அவளது கூந்தலின் வாசத்தில்... ஜிவ்வென்று ஒரு சுகம் அவன் மூளைக்குள் பரவ.... அவனையுமறியாமல் அவனது பிடி இறுகியது. அவளது அடிவயிற்றை புடவையோடு சேர்த்து அள்ளிப் பிடித்தான்.
மலர் தவித்துப்போனாள். தினமும் புருஷ சுகம் அனுபவித்துவிட்டு, திடீரென்று புருஷனின் கைபடாமல் கிட்டத்தட்ட ஒருவாரம் ஓடிவிட்டதால் ராஜ்ஜின் தொடுதலுக்கு ஏங்கிப்போயிருந்த மலர் வேலுவின் கைகள் தன் அடிவயிற்றைப் பிடித்ததும்... மென்மையான இடத்தில் அப்படி ஒரு பிடி, தணிந்து கிடந்த அவளது உணர்ச்சிகளைத் தூண்ட.... நடுங்கினாள். பத்தினித் தனத்தோடு அவன் கையை அடித்தாள். அவளது வாசமும் கதகதப்பும் வேலுவை மோசமாகத் தூண்ட..... அவனது பூல் வைரம் பாய்ந்த உருட்டுக்கட்டைபோல் தூக்கிக்கொண்டு நின்றது. அது மலரின் பின்னழகில் குத்தியது.
விடு... ஏய்.... என்ன இது... இப்போ விடப்போறியா இல்லையா? - அவள் பதறிக்கொண்டு துள்ளினாள். அவனை அடித்தாள்.
அடித்துக்கொண்டிருந்த அவள் கையை தடுத்துப் பிடித்த வேலு, அவள் கையை அவள் மார்போடு வைத்து அழுத்திக்கொள்ள..... அப்போது வழு வழு புடவைக்குள் ப்ரீயாக குலுங்கிக்கொண்டிருந்த அவளது இடது முலை அவன் உள்ளங்கையில் உரச.... அதை அப்படியே தனது முரட்டுக் கைக்குள் பிடித்துக்கொண்டான். பிடித்த வேகத்தில் ஒரு கசக்கு.... கசக்கினான்.
ஸாஆஆஆ.....
மலர் முனகிவிட்டாள். அப்போதுதான் தான் உள்ளே எதுவும் போடாமல் இருக்கிறோம் என்பதே மலருக்கு உறைக்க... அவள் பதறிக்கொண்டு அவன் கையை விடுவிப்பதற்குமுன்.... வேலு அவள் புடவைக்குள் கைவிட்டு லாவகமாக அவளது வலது முலையையும் பிடித்துவிட்டான். அவளது அந்தஸ்த்தைப் பற்றிக் கொஞ்சம்கூடக் கவலைப்படாமல்... அவளது முலைகள் இரண்டுமே அவன் கைவிரல்களுக்குள் பிதுங்குமளவுக்கு முரட்டுத்தனமாக அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டான்.
ஏய்... விடு.... ஹாஆஆஆ.....
அவனது பிடித்த முரட்டுப் பிடியில்.... உடம்பெல்லாம் சுக அலைகள் பரவ, மலர் கசங்கிய முகத்தோடு அவனைப் பார்த்தாள். தான் ராஜ்ஜின் மனைவி... மோகனின் மருமகள்... பெரிய பணக்காரி.... மதிப்புமிக்க அந்தஸ்தில் உள்ளவள் என்பதெல்லாம் அவள் மனதுக்குள் வந்துபோக....
விடு.. நான் சொல்லமாட்டேன் விடு... விடு.. என்ற்படியே அவன் கைவிரல்களை பிடித்து விலக்கப்பார்த்தாள். இதற்குள் அவனது தடித்த ஆண்மை அவள் பின்னழகு பிளவில் மோசமாய் அழுத்திக்கொண்டு... முடிந்தவரை புடவையோடு நுழைந்துகொண்டு நிற்க.... அவளது பெண்மையில் மதனநீர் சரசரவென்று கசிந்தது.
ஒரு சாதாரண வேலைக்காரன் தன் அந்தரங்கத்தை இப்படி மோசமாகப் பிடித்திருப்பது அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லையென்றாலும், பெண்மை சட்டென்று பூரித்து மலர்ந்து தேனை வடியவிடுவது ஏனென்று புரியாமல் தடுமாறினாள்
பெண்மையில் மதனநீர் அவளுக்கு என்றுமே இப்படி ஊற்றியது கிடையாது. அவளுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. காம்புகள் இரண்டும் தடித்துக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. ஆனால் எப்பொழுதும் விலையுயர்ந்த ப்ராக்களால் மூடப்படும் அந்தக் கூரான காம்புகள் இரண்டும் அவனது சொரசொரப்பான உள்ளங்கைக்குள் அடங்கி, மடங்கி, நசுங்கிக்கொண்டு கிடப்பது அவளை சுக்குநூறாக நொறுக்கியது.
ராஜ் கூட இன்னும் முரட்டுத்தனமாக பிசைந்திராத தன் முலைகளை... கோபத்தை அடக்க டாக்டர்கள் கொடுக்கும் பாலை பிடித்திருப்பதுபோல் பிடித்திருந்த அவன் கைகளை விலக்கி விலக்கி பார்த்துவிட்டு, அது முடியாதென்று தெரிந்ததும்... அதன் முரட்டுத்தனம், உறுதி, ஆளுமை புரிந்ததும், தன்னையுமறியாமல் அவன் கைகளுக்குமேல் தன் அல்லிப்பூ கைகளை வைத்திருந்தாள்.
வேலு இப்படி ஒரு மென்மையை... இப்படி ஒரு கதகதப்பை... இப்படி ஒரு வாசத்தை.... எப்பொழுதும் அனுபவித்ததில்லை. கோபத்தின் உச்சியில் இருந்த அவள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அடங்கிக்கொண்டிருக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்தான். வீணாவைவிட அழகான, இளமையான, பெரிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்த மலர், நிற்கக்கூடாத கோலத்தில் தன்னுடைய அணைப்புக்குள் நிற்பது அவனை தான் பெரிய சண்டியர் என்று நினைக்கவைத்தது.
மலர், புடவையால் ஒரே ஒரு சுற்று மட்டும் சுற்றப்பட்டிருந்த தன் பின்னழகுகளை அவன் பூலிலிருந்து எடுக்க நினைத்தாள். ஆனால் அங்கே கிடைத்துக்கொண்டிருந்த சுகத்தால் அதற்கும் மனம் வராமல் போகவே.... வீக்காக திமிறினாள்.
விடுங்க வேலு... நான் சொல்லமாட்டேன்
அப்போ இதையும் சொல்லாதே
சட்டென்று புடவையோடு சேர்த்து அவள் பெண்மையை பொத்திப் பிடித்து, தேன் கூட்டைப் பிசைவதுபோல் ஒரு கசக்கு கசக்கிவிட... அவள் ஆஆஆஸ்ஸ்...ம்ம்ம்.......என்று வாய்பிளந்து முனகிவிட்டாள். ஷாக்கடித்ததுபோல் துள்ளினாள். அவனோ உள்ள ஒண்ணுமே போடலையா என்று நக்கலாக சிரித்துக்கொண்டே இன்னொரு கசக்கு கசக்கினான்.
மலர் நொறுங்கிப்போய்விட்டாள். சரவணபவன் பூரி போல் உப்பிப்போயிருந்த அவள் பெண்மை புடவையோடு சேர்ந்து கசங்கிக்கொண்டிருந்தது.
தனது மதிப்பு என்ன என்று தெரியாதவனாய் இருக்கிறானே தனது அந்தரங்கத்தை ஒரு தேவிடியாளின் அந்தரங்கம்போல் ஹேண்டில் பன்றானே என்று மலர் அவனை பாவமாகப் பார்த்தாள்.
வேலுவோ வலதுகையால் அவளது இடது முலையை பற்றி பிடித்துக்கொண்டு இடது கையால் அவளது புடவையை அவிழ்த்தான். அவள் அதிர்ந்தாள்
என்ன பண்றீங்க? விடுங்க
அவனோ பதில் பேசாமல், அவள் புதையலை பார்க்கும் ஆசையில்... கண்டபடி அவள் புடவையைப் பிடித்து இழுத்தான்.
நான் என்வீட்டுக்கே போயிடுறேன் ப்ளீஸ்
போலாம் போலாம்
எந்தப்பக்கம் பிடிப்பது எந்தப்பக்கம் உருவுவது என்று தெரியாமல் கண்டபடி பிடித்து இழுத்தான்.
அவுக்காதீங்க....
வேலுவுக்கு பயம் வந்தது. வாழ்க்கையே இருட்டானதுபோல் இருந்தது. மலரை உள்ளே போகவிடாமல் அவளை இடுப்போடு வளைத்துப் பிடித்துக்கொண்டு கெஞ்சினான். மேடம் தயவுபண்ணுங்க மேடம் இனிமே இப்படி பண்ணவே மாட்டேன் ப்ளீஸ் மேடம் ப்ளீஸ்....
அவன் கெஞ்சினான். மலருக்கோ அவன் தன் வாயை பொத்தியதால் கோபம் அதிகமாகியிருந்தது. அவனைக் கொலைசெய்வதுவிடுபவள்போல் பார்த்தாள். அவனது கல் போன்ற புஜங்களில் படார் படார் என்று அடித்தாள்.
சத்தம் கேட்டு வீணா வந்துவிட்டால் போச்சு என்று, வேலு அவள் வாயிலிருந்து கையை எடுக்காமல் அவளை வலுக்கட்டாயமாக நகர்த்தி நகர்த்தி பக்கத்திலிருந்த ஸ்டோர் ரூமுக்குள் நுழைந்துவிட்டான். அப்படி அவன் அவளை தள்ளிக்கொண்டு போகும்போது அவள் திமிறியதால் ஷோல்டரை சுற்றிப் போட்டிருந்த புடவை சரிந்து கீழே விழ, சந்தனத்தில் குழைத்து வைத்திருந்தது போன்ற அவளது முழு கைகளும் தோள்பட்டையும் அவனுக்கு காட்சி கொடுக்க... அதை ரசிக்கும் மனநிலையில் அவனும் இல்லை. மூடும் அளவுக்கு நேரம் அவளுக்கும் இல்லை. வேலு வாசலை மறித்துக்கொண்டு கெஞ்சினான்.
இந்த ஒருதடவை மன்னிச்சிடுங்க மேடம். இனிமே வீணாம்மாவை அப்படிப் பார்க்கமாட்டேன் சொல்லிடாதீங்க ப்ளீஸ் சொல்லிடாதீங்க உங்க கால்ல வேணும்னா விழுறேன்
வேலு.... ஒழுங்கா வழி விட்டுடு
அவள் விரலைக் காட்டிக் கோபத்தோடு சொல்ல.... இப்போதுதான் வேலு அவளைக் கவனித்துப் பார்த்தான். தலையை உதறினான். அவளது semi transparent அரக்கு புடவைக்குள்.... அவன் காண்பது நிஜம்தான்.... புடவைக்குள்.... அவளது இளம் முலைகள் இரண்டும் பளிச்சென்று தெளிவாகத் தெரிந்தன. அப்போதுதான் அவன் அவளை நன்றாகக் கவனித்துப் பார்த்தான். தலையில் ஈரத்துண்டைக் கட்டியிருந்தாள். காம ராணியாக நின்றுகொண்டிருந்தாள். (உள்ளே மாற்றுவதற்காக கொண்டுபோயிருந்த ப்ரா தரையில் விழுந்து ஈரமாகிவிட்டதால், ப்ராவையையும் ப்ளவுசையும் கையில் வைத்திருந்தாள். ராஜ் கூட குடும்பம் நடத்த ஆரம்பித்ததிலிருந்தே... புடவைக்குள் ஜட்டி போடுவது கிடையாது. அதனால் இப்போது வெறும் புடவையில் நின்றாள்).
வேலு மேலண்ணத்தை நாக்கால் ஈரப்பப்டுத்திக்கொண்டான். கண்களை எடுக்காமல் அவளது முலைகளையும், நடுவில் தொப்புளையும், கீழே அவளது பெண்மை பள்ளத்தாக்கையும் பார்த்தான்.
ப்ளீஸ் மேடம் குழந்தை குட்டிங்க பொண்டாட்டி முன்னாடிலாம் அசிங்கமாயிடும் மேடம்
ச்சீ.. பேசாத.... இப்போ வழிவிடப்போறியா இல்லையா
அவள் திமிறிக்கொண்டு அவன் கையை பலமாக விலக்கிக்கொண்டு நடக்க, வேலு பாய்ந்து தனது இரு கைகளையும் அவளது வயிற்றில் வைத்துப் பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்துக்கொண்டான். அப்போது அவள் துள்ளிய துள்ளலில் தலையிலிருந்த துண்டு அவிழ்ந்து கூந்தல் பொலபொலவென்று சரிய... அவளது ஈரக் கூந்தல் அவன் முகத்தில் விழுந்தது. அவளது கூந்தலின் வாசத்தில்... ஜிவ்வென்று ஒரு சுகம் அவன் மூளைக்குள் பரவ.... அவனையுமறியாமல் அவனது பிடி இறுகியது. அவளது அடிவயிற்றை புடவையோடு சேர்த்து அள்ளிப் பிடித்தான்.
மலர் தவித்துப்போனாள். தினமும் புருஷ சுகம் அனுபவித்துவிட்டு, திடீரென்று புருஷனின் கைபடாமல் கிட்டத்தட்ட ஒருவாரம் ஓடிவிட்டதால் ராஜ்ஜின் தொடுதலுக்கு ஏங்கிப்போயிருந்த மலர் வேலுவின் கைகள் தன் அடிவயிற்றைப் பிடித்ததும்... மென்மையான இடத்தில் அப்படி ஒரு பிடி, தணிந்து கிடந்த அவளது உணர்ச்சிகளைத் தூண்ட.... நடுங்கினாள். பத்தினித் தனத்தோடு அவன் கையை அடித்தாள். அவளது வாசமும் கதகதப்பும் வேலுவை மோசமாகத் தூண்ட..... அவனது பூல் வைரம் பாய்ந்த உருட்டுக்கட்டைபோல் தூக்கிக்கொண்டு நின்றது. அது மலரின் பின்னழகில் குத்தியது.
விடு... ஏய்.... என்ன இது... இப்போ விடப்போறியா இல்லையா? - அவள் பதறிக்கொண்டு துள்ளினாள். அவனை அடித்தாள்.
அடித்துக்கொண்டிருந்த அவள் கையை தடுத்துப் பிடித்த வேலு, அவள் கையை அவள் மார்போடு வைத்து அழுத்திக்கொள்ள..... அப்போது வழு வழு புடவைக்குள் ப்ரீயாக குலுங்கிக்கொண்டிருந்த அவளது இடது முலை அவன் உள்ளங்கையில் உரச.... அதை அப்படியே தனது முரட்டுக் கைக்குள் பிடித்துக்கொண்டான். பிடித்த வேகத்தில் ஒரு கசக்கு.... கசக்கினான்.
ஸாஆஆஆ.....
மலர் முனகிவிட்டாள். அப்போதுதான் தான் உள்ளே எதுவும் போடாமல் இருக்கிறோம் என்பதே மலருக்கு உறைக்க... அவள் பதறிக்கொண்டு அவன் கையை விடுவிப்பதற்குமுன்.... வேலு அவள் புடவைக்குள் கைவிட்டு லாவகமாக அவளது வலது முலையையும் பிடித்துவிட்டான். அவளது அந்தஸ்த்தைப் பற்றிக் கொஞ்சம்கூடக் கவலைப்படாமல்... அவளது முலைகள் இரண்டுமே அவன் கைவிரல்களுக்குள் பிதுங்குமளவுக்கு முரட்டுத்தனமாக அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டான்.
ஏய்... விடு.... ஹாஆஆஆ.....
அவனது பிடித்த முரட்டுப் பிடியில்.... உடம்பெல்லாம் சுக அலைகள் பரவ, மலர் கசங்கிய முகத்தோடு அவனைப் பார்த்தாள். தான் ராஜ்ஜின் மனைவி... மோகனின் மருமகள்... பெரிய பணக்காரி.... மதிப்புமிக்க அந்தஸ்தில் உள்ளவள் என்பதெல்லாம் அவள் மனதுக்குள் வந்துபோக....
விடு.. நான் சொல்லமாட்டேன் விடு... விடு.. என்ற்படியே அவன் கைவிரல்களை பிடித்து விலக்கப்பார்த்தாள். இதற்குள் அவனது தடித்த ஆண்மை அவள் பின்னழகு பிளவில் மோசமாய் அழுத்திக்கொண்டு... முடிந்தவரை புடவையோடு நுழைந்துகொண்டு நிற்க.... அவளது பெண்மையில் மதனநீர் சரசரவென்று கசிந்தது.
ஒரு சாதாரண வேலைக்காரன் தன் அந்தரங்கத்தை இப்படி மோசமாகப் பிடித்திருப்பது அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லையென்றாலும், பெண்மை சட்டென்று பூரித்து மலர்ந்து தேனை வடியவிடுவது ஏனென்று புரியாமல் தடுமாறினாள்
பெண்மையில் மதனநீர் அவளுக்கு என்றுமே இப்படி ஊற்றியது கிடையாது. அவளுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. காம்புகள் இரண்டும் தடித்துக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. ஆனால் எப்பொழுதும் விலையுயர்ந்த ப்ராக்களால் மூடப்படும் அந்தக் கூரான காம்புகள் இரண்டும் அவனது சொரசொரப்பான உள்ளங்கைக்குள் அடங்கி, மடங்கி, நசுங்கிக்கொண்டு கிடப்பது அவளை சுக்குநூறாக நொறுக்கியது.
ராஜ் கூட இன்னும் முரட்டுத்தனமாக பிசைந்திராத தன் முலைகளை... கோபத்தை அடக்க டாக்டர்கள் கொடுக்கும் பாலை பிடித்திருப்பதுபோல் பிடித்திருந்த அவன் கைகளை விலக்கி விலக்கி பார்த்துவிட்டு, அது முடியாதென்று தெரிந்ததும்... அதன் முரட்டுத்தனம், உறுதி, ஆளுமை புரிந்ததும், தன்னையுமறியாமல் அவன் கைகளுக்குமேல் தன் அல்லிப்பூ கைகளை வைத்திருந்தாள்.
வேலு இப்படி ஒரு மென்மையை... இப்படி ஒரு கதகதப்பை... இப்படி ஒரு வாசத்தை.... எப்பொழுதும் அனுபவித்ததில்லை. கோபத்தின் உச்சியில் இருந்த அவள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அடங்கிக்கொண்டிருக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்தான். வீணாவைவிட அழகான, இளமையான, பெரிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்த மலர், நிற்கக்கூடாத கோலத்தில் தன்னுடைய அணைப்புக்குள் நிற்பது அவனை தான் பெரிய சண்டியர் என்று நினைக்கவைத்தது.
மலர், புடவையால் ஒரே ஒரு சுற்று மட்டும் சுற்றப்பட்டிருந்த தன் பின்னழகுகளை அவன் பூலிலிருந்து எடுக்க நினைத்தாள். ஆனால் அங்கே கிடைத்துக்கொண்டிருந்த சுகத்தால் அதற்கும் மனம் வராமல் போகவே.... வீக்காக திமிறினாள்.
விடுங்க வேலு... நான் சொல்லமாட்டேன்
அப்போ இதையும் சொல்லாதே
சட்டென்று புடவையோடு சேர்த்து அவள் பெண்மையை பொத்திப் பிடித்து, தேன் கூட்டைப் பிசைவதுபோல் ஒரு கசக்கு கசக்கிவிட... அவள் ஆஆஆஸ்ஸ்...ம்ம்ம்.......என்று வாய்பிளந்து முனகிவிட்டாள். ஷாக்கடித்ததுபோல் துள்ளினாள். அவனோ உள்ள ஒண்ணுமே போடலையா என்று நக்கலாக சிரித்துக்கொண்டே இன்னொரு கசக்கு கசக்கினான்.
மலர் நொறுங்கிப்போய்விட்டாள். சரவணபவன் பூரி போல் உப்பிப்போயிருந்த அவள் பெண்மை புடவையோடு சேர்ந்து கசங்கிக்கொண்டிருந்தது.
தனது மதிப்பு என்ன என்று தெரியாதவனாய் இருக்கிறானே தனது அந்தரங்கத்தை ஒரு தேவிடியாளின் அந்தரங்கம்போல் ஹேண்டில் பன்றானே என்று மலர் அவனை பாவமாகப் பார்த்தாள்.
வேலுவோ வலதுகையால் அவளது இடது முலையை பற்றி பிடித்துக்கொண்டு இடது கையால் அவளது புடவையை அவிழ்த்தான். அவள் அதிர்ந்தாள்
என்ன பண்றீங்க? விடுங்க
அவனோ பதில் பேசாமல், அவள் புதையலை பார்க்கும் ஆசையில்... கண்டபடி அவள் புடவையைப் பிடித்து இழுத்தான்.
நான் என்வீட்டுக்கே போயிடுறேன் ப்ளீஸ்
போலாம் போலாம்
எந்தப்பக்கம் பிடிப்பது எந்தப்பக்கம் உருவுவது என்று தெரியாமல் கண்டபடி பிடித்து இழுத்தான்.
அவுக்காதீங்க....