నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

"అవునా..అయితే వెళ్లి రెడ్డి దగ్గర పర్మిషన్ తీసుకోండి..ఇపుడు ఆమె వల్ల ఉంపుడుగత్తె " అంది లావణ్య పెద్దగా నవ్వుతు. "చ..ఆ లంజ కొడుకు పర్మిషన్ నాకెందుకు..నువ్వు ఇచ్చావుగా..అది చాలు...నే సహాయం ఈ జన్మ కి మర్చిపోలేను..అంటూ లావణ్య చేతులు పట్టుకునాడు. "భలేవారే..పెద్దవారు..మీరు న చేతులు పట్టుకోవడం ఏంటి..."అని చేతులు వదిలించుకుంది లావణ్య. ."ఏకు ఎలాంటి సహాయం కావాలన్నా నాకు చెప్పు "అన్నాడు ఆచారి గారు కృతజ్ఞతగా. అపుడు లావణ్య " రేపు బాషా ని ఒకసారి రమ్మనండి..మాట్లాడాలి.. కొత్త జాకెట్ కూడా ఇవ్వాలి కొట్టడానికి"అంది లావణ్య. "తప్పకుండ..ఈ రోజు ఊరు వెళ్ళగానే వాడికి చెప్పి పంపిస్తా...కానీ నువ్వు మారె ఇంట పల్చటి జాకెట్ వేసుకోకు..మీ అత్త కి వెయ్...నాటు కోడి పెట్టలాగ పిటా పిటా లాడిపోద్ది " అన్నాడు ఆచేరి గారు.అందుకు లావణ్య.."అంటే..నాకు బాగాలేదు"అంది బుంగ మూతి పెట్టుకొని. "ఆలా అని కాదు లావణ్య...మన ఆడోల్లు ఇలాంటివి వేసుకోకూడదు..వాళ్ళకి వెయ్యాలి...మనం ఏది చేసిన నాలుగు గోడల మధ్య చేయాలి..."అన్నాడు చిన్నగా. అపుడు లావణ్య.."ఆలా అయితే సరే...ఇంకా నను ఇలా చూడ్డానికి ఇబంది పడుతున్నారేమో అని భయపడ్డ "అంది గట్టిగ గాలి పేల్చి వదులుతూ. దానికి ఆచారి.."ఇబంది కాకపోతే ఏంటి మరి......నోటి దగ్గర పులిహోర దప్పళం పెట్టి నోరు కొట్టేసినట్టు..ఈ పవిట అడ్డం వేసుకుంటే ఎలా" అని దగ్గరకి వాసి ఒక వేలితో కుడి వైపు పవిట లేపి చూసాడు చొరవగా. ఆమె ఏమి అన్నాడు అన్న ధైర్యం తో. పల్చటి జాకెట్ లో నుండి రూపాయి బిళ్ళ అంట ఉన్న బుడిపె చమన ఛాయా రంగులో దర్శనం ఇచ్చింది. లావణ్య సిగ్గు పడి చెయ్యి నెట్టేసింది. మల్లి చెయ్యి వేయబోగా "ఇప్పటి దాక అతని అడిగారు...ఇపుడు నేను కావాలా..వరసలు పోతాయి పంతులు గారు"అంది నవ్వుతు. వెంటనే ఆచారి గారు సర్దుకొని.."నిజమే..తప్పు చేసిన ..ఒక పద్దతి ఉండాలి...సరేలే..రేపు బాషాని పంపుట..జాగ్రత్త" అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.