நந்தினி(sasikala) by mukilan

[johnypowas]

‘நிரூ… ‘
‘ம்ம்…?’
‘எனக்கு உன் மேல எந்த கோபமும் இல்ல.. ஆனா ஒரு வருத்தம் இருக்கு…’ !என்றாள்.
‘என்ன..?’
‘நீ.. என்னை புரிஞ்சுக்கலேன்னு..’
‘ம்ம்..’ அவள் இடுப்பை வளைத்தேன்.
‘ட்ரை பண்ணு…’
‘ம்ம்..’ சட்டென அவள் வயிற்றில் என் முகத்தை வைத்து.. முத்தமிட்டேன்.
என் தலைமீது கொட்டினாள்.
‘மறுபடி ஆரம்பிச்சிட்டியா.. உன் லீலையை..?’
‘ம்ம்.. ‘
‘போதும் விடு..’என்று விலகினாள்.
தள்ளி நின்று.. என்னைப் பார்த்து பெருமூச்சு விட்டாள்.
‘சாபபிடு.. வா…’
‘எனக்கு பசிக்கல..’
‘ இந்த மூடுல இருந்தேன்னா எப்படி பசிக்கும்.. ?’ என்று கேட்டாள்.
அவளை ஏக்கத்தோடு பார்த்தேன்.
என் ஜட்டிக்குள் ஈரம் பிசுபிசுத்தது.
என் மூடை மாற்றிக்கொண்டு.. ஏதாவது பேசி… அவளை நெருக்கமாக்க வேண்டும்.
‘நந்து..?’
‘ம்ம்..? ‘
‘இந்த வீடு உனக்கு சவுரியமா இருக்கா…?’
‘ஏன்..?’
‘ இல்ல.. வீடு கொஞ்சம் அடைசலா தெரியுதே..?’
ம்ம்.. எங்க ரெண்டு பேருக்கு இது போதும்..’
இப்படித்தான் பேச முடிந்தது. அதைத் தவிற வேறு எதுவும் செய்ய முடியவில்லை.
ஒரு மணிக்கு சாப்பிட்டோம். சாப்பிட்ட பின் நான்.. கிளம்புவதாகச் சொன்னேன்.
ஒரு நொடி கூட தாமதிக்காமல்.. உடனே சரி என்றாள்.
நான் ஏமாற்றத்துடன் அவளைப் பார்த்து..
‘உங்கம்மாகிட்ட.. ஏதாவது சொல்லறதா.. ?’ என்று கேட்டேன்.
‘இல்ல.. வேண்டாம்.. நான் கால் பண்ணி பேசிக்கறேன்..’ என்றாள்.
நான் போகமனமின்றி.. அவளையே பார்த்தேன்.
‘ஏன்..?’என்று கேட்டாள்.
‘உன்ன விட்டு போக மனசே இல்ல. .’ என்று அவள் கையைப் பிடித்தேன்