Fantasy ஜோதிகாவும் மொட்டை ராஜேந்திரனும்.

[Arun_1990]

மழை வெரித்து லேசாக தூரல் போட ஒரு மரத்தை பார்த்தான், அது சில மாதங்களுக்கு முன் சாய்ந்து இன்னொரு மரத்தில் சாய்ந்திருந்தது, அதன் ஒரு பகுதி கருகி காய்ந்தும், இன்னொரு பகுதி லேசான பச்சை நிறத்திலும் இருக்க மொட்டை ராஜேந்திரன் அந்த மரத்தை பார்த்தான் அதன் அருகில் சென்றான்.
“இத பார்த்தியா மா, இத மட்டும் வெட்டிட்டா இன்னும் மூனு நாளைக்கு விறகுக்கு சரியாகிடும்”
“யோவ் மொட்டை மாமா, நீ என்ன லூசா, இந்த மரத்த பாருயா, எவ்வளவு பெருசா இருக்குனு, இத எப்படியா இந்த சின்ன கத்திய வச்சு வெட்டுவ, வெட்டுறேனு கத்திய காலி பன்னிறாதயா”
‘ஏம்மா இப்படி இருக்க, இந்த கத்திய வச்சு அந்தா தெரியுது பாரு அந்த பிரம்மான்டமான மரத்தையே வெட்டலாம் மா, கொஞ்சம் பொருமையும் மூளையும் இருந்தா போதும், எப்படி வெட்டுறேனு பாரு என சொல்லி மரத்தை சுற்றி சுற்றி எதையோ தேடினான், அவன் கல்லை தான் தேடுகிறான் என்பதை அறிந்த ஜோ அருகே இட்லி ஷேப்பில் கிடந்த ஒரு கல்லை எடுத்து கையில் கொடுத்தாள்,
“இந்தாயா, இத தான தேடுற”
அதை கையில் வாங்கிய அவன், “உன் முலைய விட சிறுசா இருக்கு, இந்தா பாருமா, இது சீனிக்கல்லு, இத வச்சு நாலு அடி அடிச்சா கல்லு உடஞ்சிடும், அதுனால நல்லா வலுவான கருங்கல்லா வேனும், உன் முலை சைசுல” என சொல்லி ஜோ அருகே வந்து அவள்: முலையை புடித்தான், ஜோ அவன் பூலை புடித்தாள்.
“ஹம்,. கல்லு என் முலை மாதிரியும், கத்தி உன் குஞ்சு மாதிரியும் இருக்கனுமா யா” என்றான்.
“ஆமாம் மா, சரியா சொன்ன, சாயங்காலம் ஆகிருச்சு இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல இருட்டிடும் இருட்டவும்
உனை நான்…உனை நான்…உனை நான்…
ஓத்தவுடன் ஓத்தவுடன் ஓத்தவுடன்….
குஞ்சுக்குள்ளே குஞ்சுக்குள்ளே குஞ்சுக்குள்ளே…
லட்சம் சிறகுகள் முளைக்குதே….”
என ராஜேந்திரன் பாட்டு பாட, ஜோதிகா தன் கையால் தன் முகத்தை மூடிக்கொன்டு வெக்கத்தில் கன்னம் சிவந்து சிரித்தாள்.
“சரி சரி, வேகமா மரத்த வெட்டுவோம், முதல ஒரு நல்ல கல்லு கிடைக்கனுமே….” என யோசித்த ராஜேந்திரன் அங்கும் இங்கும் நடந்தான், ஒரு மீடியம் சைஸ் கருங்கல்லை எடுத்தான், தன் கையில் இருந்த கத்தியை மரத்தின் அடியில் வைத்து கல்லால் அடித்தான், சாயலாக V ஷேப்பில் சிறிது சிறிதாக வெட்டினான், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெட்டு பெரிதாக சுமார் 25 நிமிடங்களில் மரம் சாயும் தருவாய்க்கு வர,
“விலகிக்கோமா” என சொன்ன ராஜேந்திரன் மரத்தை ஒரு பக்கமாக நின்று தன் காலால் மிதித்து தள்ள மரம் மெதுவாக சாய்ந்து சடாரென கீழே விழுந்தது. பின் ராஜேந்திரன் மரக்கிளைகளை ஒவ்வொன்றாக கத்தி மற்றும் கல்லை பயன்படுத்தி வெட்டினான், சுமார் 2 அடி நீல கம்புகளாக 30 முதல் 40 கம்புகளாக வெட்டினான், பெரிய சைஸ் கட்டைகளின் நடுவே கத்தியை வைத்து கல்லால் அடித்து இரண்டாகவும் மூன்றாகவும் பொழந்தான், சுமார் ஓரு மணி நேரத்தில் மூன்று கட்டுகளாக மரத்தை அருகே வளர்ந்திருந்த காட்டுக்கொடியை வைத்து கட்டினான்.
“இங்க வாமா” என அவன் ஜோ வை அழைக்க, ஜோ அவன் அருகே வந்தாள். அருகே கிடந்த காட்டுக்கொடியை எடுத்து தன் கையில் வட்டமாக சுற்றினான், சுற்றி கட்டி, அதன் நடுவே அந்த மரத்தின் இலைகளை வைத்து ஜோ தலையில் வைத்தான்.
‘யோவ் இது எதுக்குயா” என ஜோ கேட்க,
“இங்க பாரு மரம் மூனு கட்டு கிடக்கு, ஒரு சின்னத நீ தலைல வச்சிக்கோ, ரெண்ட நான் தூக்கிட்டு வாறேன் என்றான்.
“யோவ், வலிக்கும்யா” என ஜோ சொல்லும் போதே அந்த கொடியை அவள் தலையில் வைத்து மரத்தை தூக்கி வைத்தான்.
“ஆ…. யோவ் மொட்டை மாமா, ரொம்ப வெய்ட்டா இருக்குயா” என ஜோ சொல்ல ராஜேந்திரன் கீழே கிடந்த இரு மர கட்டுகளையும் தன் கைகளால் தூக்கினான், அதில் ஒரு பெரிய காட்டுக்கொடியை கட்டினான், இரண்டு மூன்று சுற்றுகள் சுற்றி கட்டி தூக்கி தன் முதுகு பக்கமாக தொங்கவிட்டு நடந்தான்.
“ஹம், மெதுவா நடந்து வா மா” என சொல்லி முன்னால் நடக்க ஜோ அவன் பின்னால் தொடர்ந்தாள். சுமார் 2 அல்லது 3 நிமிட நடை பயணம் இருவரும் அவர்கள் புதிதாக கட்டிய கூடாரத்துக்கு வந்தனர். உள்ளே மரத்தை வைத்த ராஜேந்திரன், அம்மாரியோவ்” என சொல்லி அவன் செய்திருந்த கட்டிலில் படுத்தான், அவன் அருகே வந்து உட்கார்ந்தாள் ஜோ.
“ஏன்யா, உன்னால தான் முடியலைல, அப்புறம் ஏன் இப்படி ஷோ காமிக்குற, சரி வா, கடற்கரைக்கு போய் குளிச்சுட்டு கொஞ்ச நேரம் விளையாடிட்டு வரலாம், இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல இருட்டிடும்” என்றாள்.
‘ஏம்மா எனக்கு இது என்ன விளையாடுற வயசாமா”
“ஹ…ஹாம்….. இது என்ன உனக்கு மேட்டர் பன்னும் வயசாயா, ஆனா மேட்டர் பன்ன மட்டும் கூப்பிடுற, பேசாம வாயா” என சொல்லி அவன் கையை பிடித்து வெடுக்கென இழுக்க, ராஜேந்திரன் சடாரென அந்த சிறிய கட்டிலில் இருந்து கீழே விழுந்தான்.
“ஹா…ஹா…ஹா….” ஜோதிகா சிரித்தாள்.
“என்ன கீழ தள்ளிவிட்டுட்டு சிரிக்குறியா, இரு டீ, இன்னைக்கு உன்ன கடலுக்குள்ள வச்சு அமுக்குறேன் டீ” என மனதில் சொல்லிக்கொன்டே தன் தலையை தடவியபடி எழுந்தான்.
“சாரி மொட்டை மாமா, நான் லைட்டா தான் இழுத்தேன், நீ தான் தொபுக்கொடினு விழுந்துட்டயா” என சொல்லி சிரிக்க, ராஜேந்திரன் நடந்த ஓரமாக காஅய வைக்கப்பட்டிருந்த மண் சட்டிகளை பார்த்தான்.
“என்னாயா காஞ்சிருச்சா” ஜோ கேட்க..
“ஹம்…. காஞ்சிருச்சி, இனி இத தீல சுடனும், இரு மா வாறேன், என சொல்லி வெளியே சென்றான் ராஜேந்திரன் ஜோதிகா அந்த கட்டிலில் மல்லாக்க படுத்து தன் கூதியில் கையை வைத்தாள், அவள் கூதியில் முடிகள் இல்லாமல் வழு வழுப்பாக அழகாக இருந்தது, அன்று இரவு ராஜேந்திரனுடன் ஓல் போடுவதை பற்றி கனவு கான ஆரம்பித்தாள் ஜோ, அப்போது ஒரு மீடியம் சைஸ் கல்லை எடுத்து வந்தான் ராஜேந்திரன், அவனை பார்க்கவும் ஜோ எழுந்து உட்கார்ந்தாள்.
“யோவ் எதுக்குடா இந்த கல்லு”
“நல்லா கேளு இவ்வளவு நேரமா புண்டைய நோன்டிகிட்டு இருந்துட்டு இப்போ கேளு”
“ச்சீ, நான் ஒன்னும் நோன்டல யா, நீ ஷேவ் பன்னுனது ஒரு மாதிரியா நம நமனு இருக்கு, அதான்…” என ஜோ சமாளிக்க,
“ஹம், ஷேவ் பன்னலேனாலும் அப்படி தான் நம நமனு இருக்கும், நல்லா நறுக்குனு நாலு குத்து குத்துனா சரியாகிடும் மா”
“ச்சீ, போயா, வெக்கம் கெட்ட மாமா”
“யாரு நானா வெக்கம் கெட்ட மாமா, ஏம்மா, மனச தொட்டு சொல்லு”
“ச்சீ… போயா…. சரி எதுக்குயா இந்த கல்லு”
“அந்த மண்சட்டிகள சுட மா, சரி இதே மாதிரி இன்னும் சில கல்லுகள் வேனும் வா” என சொல்லி அவள் கையை பிடித்து இழுத்து வந்தான் ராஜேந்திரன், குடிசைக்கு வெளியே அவன் எடுத்து வைத்த இரு கற்களை ஜோ எடுத்துக்கொள்ள மேலும் சில கற்களை ராஜேந்திரன் எடுத்தான். இருவரும் உள்ளே வந்தனர். கற்களை அடுப்பு போல வைத்து அதன் நடுவே ஏற்கனவே எரிந்துகொன்டிருந்த நெருப்பில் இருந்து சில நெருப்பு கனல்களை இரு கட்டையை இடுக்கி போல பயன் படுத்தி எடுத்து போட்ட ராஜேந்திரன் அதன் மீது, தீ அனையாத படி சுற்றிலும் மரக்கட்டைகளை அடுக்கினான், பின் அதன் மீது அந்த மண் சட்டிகளை வைத்தான், பின் மேலும் சில கட்டைகளை அந்த மண் சட்டிகளை சுற்றி வைத்து அடியில் எறிந்த தீயை தன் வாயால் ஊதிவிட்டான்.
தீ கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பற்றி எறிய, மேலும் சில கட்டைகளை வைத்து சட்டிகளை மூடினான், தீ கொளுந்துவிட்டு எரிய ஆரம்பிக்க இருவரும் அந்த குடிசையை விட்டு வெளியே வந்தனர். ராஜேந்திரன் தன் கையில் கத்தியை வைத்தான். காலையில் பிடித்திருந்த மிண்கள் நன்றாக வெந்திருக்க, அதை தீக்கு மேலே தொங்கவிட்டுவிட்டு இருவரும் கடலை நோக்கி நடந்தனர்.
“இங்க பாருமா, இளநீர் மரத்தில் இருந்து கீழே விழுந்து உடையாம காஞ்சிருக்கும், அப்படி இருக்கும் இளநீர எடு மா” என்றான்.
“அய்ய…. அந்த பழைய இலநீர் எதுக்குயா, ஃப்ரெஷா எடுத்து குடிப்போம் யா” என்றாள் ஜோ. ராஜேந்திரன் மெதுவாக வந்து அவள் அருகே நின்று அவள் குண்டியை அமுக்கினான்.
“ஆ…. யோவ் என்னமோ செய்யுதுயா…..ஆ……”
“ஜோ…. ஃப்ரெஷ் இளநீர்ல தேங்காய் பெருசா இருக்காதுமா, ஆனா இப்படி காஞ்ச இளநீர்ல தேங்காய் நிறையா இருக்கும், அத வெட்டி காய வச்சு ஆட்டுனா தேங்காய் எண்ணெய் வரும், மேல நான் காட்டு மிளகாய், காட்டு எழுமிச்சை மரங்கள் பார்த்தேன், அத மீன்ல தடவி வறுத்து திங்கலாம் மா”
“சரி சரி…”
“உன் குண்டி கும்முனு இருக்கு மா, நான் உன் குண்டிய தடவலாம்ல, உனக்கு புடிச்ச்சிருக்குல…””
“யோவ், சத்தியமா சொல்லுறேன் யா, இதுவரை என் புருசன தவிர, பல புரொடியூசர்ஸ், டைரெக்டர்ஸ், ஹீரோஸ், இவ்வளவு ஏன் நடிகை வடிவேலு கூடவே நான் படுத்திருக்கேன், ஆனா உன்ன மாதிரி எனக்கு எவனும் சுகம் கொடுத்ததில்லையா, என் புருசன் குதற்கொண்டு, நீ இன்னும் என்ன ஓக்கவே இல்ல ஆனா அதுக்குள்ள எனக்கு பல புதுவித சுகங்களை கொடுத்திருக்க யா…”
ராஜேந்திரன் மெதுவாக வந்து தன் இடது கையை அவள் தொடைகளுக்கு நடுவை வைத்தான், அவள் கூதியை மிருதுவாக வருடியபடி அவள் வலது கையால் அவள் இதழ்கலை குவித்து புடித்தான்,
“இதுக்கே இப்படினா, நைட் முழுக்க உன்ன நான் ரசிச்சு ரசிச்சு ருசிக்க போறேன் அப்போ பாரு”
“ச்சி, நைட் முழுக்க எல்லாம் வேணாம், ரொம்ப டையர்டாகிடுவோம், நாளைக்கு டே டைம் ஒர்க் பன்னனும்ல, கொஞ்ச நேரம் மட்டும்”
‘ஏம்மா, அப்படி என்ன ஒர்க் இருக்கு, நைட் விடிய விடிய வடிய வடிய ஓல் போட்டுட்டு நாளைக்கு முழுக்க ரெஸ்ட் எடுப்போம்”
“ச்சீ… போயா மொட்டையா…”
“சரி சரி….. வா, முதல தேங்காய தேடு என சொல்லி அவர்கள் தேடிக்கொன்டே நடந்தனர், சில நிமிடங்களில் பத்து தேங்காய்களை எடுத்து ஓரமாக வைத்துவிட்டு இருவரும் நடந்து கடற்கரைக்கு செல்ல, கடல் அருகே சென்றதும் ராஜேந்திரன் ஜோவை தூக்கினான்.
“யோவ்… விடுயா…. யோவ்…. என்னாயா செய்ய போற” என ஜோ கத்த ராஜேந்திரன் ஜோவை தூக்கிக்கொன்டு ஓடி கடலில் இறங்கினான், இடுப்பு அளவு நீரில் சென்று ஜோவை தூக்கி போட்டு அவள் மீது விழுந்தான். இருவரும் நீரில் உருண்டு புரள, அப்போது ஒரு பெரிய அலை இருவரையும் சுருட்டி கரைக்கு கொன்டு வந்து போட்டது. ஜோ மணலில் மல்லாக்க படுத்தாள். அவள் அருகே ராஜேந்திரன் படுத்தான்.
“நெஞ்சுக்குள் பேய்திடும் மாமழை, நீருக்குள் மூழ்கிடும் தாமரை…” என பாட்டு பாட, ஜோ எழுந்து கடல் அலைகள் வந்து தன் உடலை நனைப்பது போல கரையில் சற்று இறங்கி மல்லாக்க படுத்து கால்களை விரித்து நீட்ட கடல் அலைகள் வந்து அவள் கூதியில் மோதிச்சென்றது. ஒவ்வொரு முறை கடல் அலை வேகமாக வந்து கூதியில் மோத அது ஜோவின் காம நரம்புகளை முறுக்கேற செய்தது. ராஜேந்திரன் ஜோ அருகே வந்து அவள் முலையை மிருதுவாக வருடினான்.
“யோவ், நாம இங்க வந்து எவ்வளவு நாளா ஆகுது தெரியுமா?”
“ஹம்… வெள்ளிக்கிழமை காலைல ஷூட்டிங்க், அனனிக்கு புயல்ல கானாம போனொம், வெள்லிக்கிழமை நைட் படகுலையே தூங்கிட்டோம், சனிக்கிழமை காலைல முழுக்க படகுல மிதந்தோம், சனிக்கிழமை சாயங்காலமா இங்க வந்தோம், சனி நைட் இங்க தூங்கிட்டோம், இன்னைக்கு ஞாயிற்றுகிழமை டா செல்ல குட்டி ஜோதிகா…. வெள்ளி ஒன்னு, சனி ரெண்டு, இன்னைக்கு ஞாயிறு மூணு நாள் ஆகுது மா, மூனு பகல் ரெண்டு இரவு…” என்றவன் மெதுவாக ஜோ மீது கால் போட்டு அவள் உடலில் லேசாக எறி படுத்தான்.
“ஹம்…. மூனு பகல், ரெண்டு இரவு, இன்னைக்கு நைட் போச்சுனா மூனு பகல் மூனு இரவுல” என ஜோதிகா சொன்னாள்.
“ஆமாம் மா, ஆனா இன்னும் நான் உன்ன ஓக்கல” என்றான் ஜோ அமைதியாக இருந்தாள். மெதுவாக ஜோவின் முலைகளை கசக்கினான் ராஜேந்திரன்.
“ரொம்ப சந்தோசமா இருக்குயா…”
“ஏம்மா, நாம கானாம போய் இப்படி ஆள் இல்லாத தீவுல இருக்குறது உனக்கு சந்தோசமா இருக்கா?” என ராஜேந்திரன் கேட்டான். அவன் உடலை தன் உடலில் இருந்து கீழே சரித்த ஜோ எழுந்து கால் நீட்டி உட்கார்ந்தாள்.
“அது இல்லயா, நல்ல உணவு, நல்ல சுத்தமான குடிநீர், இளநீர், சுத்தமான சுவாசக்காற்று, யாருமே இல்லாத தீவு, உடம்புல ஒட்டு துணி இல்லாம, ச்சே…. நினைச்சாலே ஷாக் அடிக்குது யா, நான் சின்னவளாஅ இருக்கும் போது படுத்துகிட்டே, தலையனைய கட்டி புடிச்சுகிட்டே, இப்படி தான் யொசிப்பேன், ஒரு பணக்காரன கல்யானம் பன்னிகிட்டு, ஆள் இல்லாத தீவ விலைக்கு வாங்கிகிட்டு, அங்க நானும் என் புருசனும் இப்படி நாள் ஃபுல்லா அம்மனமா திறியனும்னு….. ஆனா அப்படி நடக்க வாய்ப்பே இல்லைனு நினைச்சேன்…. ஆனா நடந்திருச்சு யா”
“ஆமாம் மா…… நீ அம்மனமா திறியனும்னு மட்டும் நினைச்சியா இல்ல உன் புருசன் கூட சேர்ந்து ஓல் போடனும்னு நினைச்சியா மா…”
“ஏய் மொட்டையா, நீ பயங்கரமான ஆளு யா…… அங்க சுற்றி இங்க சுற்றி கடைசி மேட்டருக்கே வாறியே….”
“வேற என்ன மா செய்ய, நல்லா மல்கோவா மாம்பழம் மாதிரி இருக்க, அணில் கடிக்காம இருக்குமா, இல்ல கடிக்காம இருக்க தான் நினைக்குமா?”
“ஹம்…. நல்லா கடிச்சிக்கோ…. ஆனா இப்போ இல்ல இன்னும் கொஞ்ச நேரம் போகட்டும்”
“ஆற்றுல போற தண்ணி கடந்து போயிடும், ஆனா இப்போதைக்கு நீ என் சொந்த கிணற்று நீர் எங்க போகப்போகுது, நைட் முழுசா ருசிக்குறேன் தாயி”
“ஹம், நைட் உன் பவர் எப்படினு பார்க்கலாம்,” என சொன்ன ஜோ அவன் பக்கமாக திரும்பி அவன் பூலை தன் கையில் பிடித்தாள்,
“ஆமாம் யா, நீ நிஜமாவே உன் பொண்டாட்டிய தவிற வேற யாரையும் மேட்டர் பன்னுனதே இல்லையா…”
“இல்ல மா, நான் பார்க்க அப்படி இப்படினு தெரிஞ்சாலும் தீவிர ஆஞ்சனேய, ஸ்ரீ ராமர் பக்தன் மா, ஆனா உன்ன பார்க்கவும் என் பக்தி என்னை விட்டு பறந்து போயிருச்சு” என சொல்ல ஜோ மெதுவாக அவன் அடி வயிற்றில் சாய்ந்தாள்,
“ஹம்…. உன் குஞ்சு ரொம்ப நல்லா அழகா கறு கறுனு இருக்குயா, ஆமாம் இத எப்படி சொல்லுவீங்க, புழுவா…”
“அது பார்க்க புழு மாதிரியா இருக்கு, கறுத்த அனகோன்டா மாதிரி இல்ல….”
“ஹா….ஹாஹ்….ஹாஹா….. ஆமாம் ஆமாம், இது அனகோன்டா தான், ஆனா என்னமோ நேம் சொல்லுவியே…”
“ஓ… அதுவா…. அத சுண்ணீ, பூலுனு சொல்லுவோம்…”
“ஹம்…. உன் பூலு அழகா இருக்குயா, என சொல்லி மெதுவாக குனிந்த ஜோ அவன் பூலை முத்தமித்தாள்.
“யோவ், இந்த இடத்துல தீய பொருத்துயா, ஒரு கேம்ப் மாதிரி போடுயா, நைட் இங்கயே தங்கிடலாம்” என்றாள்.
“ஏம்மா, கடல் காற்று ஆள கொன்னுடும் மா….”
“ஏய், கொஞ்ச நேரம் யா, மேட்டர் பன்னும் வரை யா….. சீ ஷோர்ல கேம்ப் போட்டு இருட்டுல தீ வெளிச்சத்துல மீன் சாப்பிட்டுகிட்டே பன்னுனா எப்படி இருக்கும்…..”
“ஹம்… நல்லா தான் இருக்கும்…… இப்போவேவா போட…..”
‘ஆமாம் யா, சும்மா தான இருக்க…..”
“சரி, அதோ நம்ம போட் இருக்கு, அத குப்புற போட்டு, ஒரு சில கட்டைகள அண்டம் கொடுத்து சின்ன வீடு மாதிரி செய்யலாம், அந்த பாஅய் மர துணீய வச்சு கேம்ப் ஹவுஸ் ஆக்கிடலாம், தீ பொருத்துறது கொஞ்சம் கஷ்டம், காற்று பலமா அடிக்குது…”
“அதுலாம் பொருத்தலாம் மொட்டை மாமா” என்ற ஜோ மெதுவாக அவன் பூலை எடுத்து தன் வாயில் வைத்து அவன் மொட்டை மெதுவாக தன் இதழ்களால் வருடி சப்பினாள். ராஜேந்திரன் மெய் மரந்தான்.
“ஆ….. நீ என்ன சொன்னாலும் செய்றேன் மா, ஒரு 30 நிமிஷத்துல ரெடி பன்னிடலாம், என்ன ஒரு பீர் இருந்தா நல்லா இருக்கும், அதுக்கும் நாளைக்கு ரெடி பன்னிடலாம்”
“பீரா, இங்க எங்கயா இருக்கு”
“பீரு இல்ல மா, அதான் தெண்னை மரம் இருக்குல, மண்சட்டிய கட்டி கல் இறக்குவோம்…என ராஜேந்திரன் சொல்ல ஜோ அவன் பூல் மீதிருந்த ஆசையில் அதனை மொத்தமாக தன் வாய்க்குள் தினித்தாள்.