Fantasy ஜோதிகாவும் மொட்டை ராஜேந்திரனும்.

[Arun_1990]

காற்றின் வேகம் படுவேகமாக அடிக்க சேலை காற்றி. ஆட பட பட வென சத்தம் கேட்க, அருகே தரையில் கிடந்த அவன் கோமனத்தை பார்த்தான் ராஜேந்திரன், அது சங்கின் கீழ் பறக்க துடித்துக்கொண்டிருந்தது..
“என்ன மொட்டை பாஸ் கோமனத்த அப்படி பார்க்குறீங்க… அதுவும் பறந்து போயிருச்சுனா அப்புறம் நான் கொடுக்க மாட்டேன்”
“ஹம்… அத தான் மா நானும் பார்த்துகிட்டு இருக்கேன்…. ஆனா இனிமேல் பறக்க சான்ஸ் இல்ல மா…. ஆனா இப்படி சில்லுனு அடிக்கும் கடற்காற்றுல இப்படி அம்மனமா இருக்குறதும் நல்லா தான் இருக்கு.
“இதுனாலும் பரவாயில்ல அண்ணே, பார்சிலோனானு ஒரு பீச் இருக்கு, அங்க டே டைம்லயே ஆண்களும் பெண்களும் நிர்வானமா தான் சூரியக்குளியல் குளிப்பாங்க…”
“என்னாமா சொல்லுற…. அத பார்த்தா ஆம்பலைங்களுக்கு டங்க்ஸ்டன் ஆகாதா…”
“ஹா….ஹா….ஹா…. அதுலாம் அவங்களுக்கு ஆகாது, பழகியிருக்கும், ஆனா வெளிநாட்டுல இருந்து சில பேரு வந்து நிர்வான குளியல் போடுவாங்க, அவங்க குஞ்சுமணி உங்களுக்கு மாதிரி தான் தூக்கிகிட்டு நிக்கும். நானும் என் புருசனும் அங்க போயிருந்தோம்… ஆனா நாங்க நிர்வானமா நிற்கல…. பிரா ஜட்டி மட்டும் நான் போட்டிருந்தேன், என் புருசன் ஜட்டி பனியன் போட்டிருந்தார். ஆனா மற்ற பொம்பளைங்கள பார்த்ததுல என் புருசனுக்கு தூக்கிருச்சு, உடனே என்ன ரூமுக்கு கூட்டிட்டு போயிட்டாரு…”
“அதான பார்த்தேன்… சூரியா கொடுத்து வச்சவன் மா…”
“எங்க…. ரூமுக்கு போய் ஒன்னும் பன்னல…. என்ன ரூமுல விட்டுட்டு அவரு ஷூட்டிங்குக்கு போயிட்டாரு…”
“அடப்பாவமே….. ஏம்மா உன் புருசனும் என்ன மாதிரி சன்னியாசம் ஆகிட்டானான்…?”
“அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல, அதான் ஒவ்வொரு படத்துக்கும் புதுப்புது நடிகையா புக் பன்னுறாருல… அவளுக கூட மட்டும் தான்… என்ன கண்டுக்குரதே இல்ல….”
“ஓஹோ… நீயும் ரொம்ப தான் பாவம் மா….. சரி…. சேலை காஞ்சிருச்சு, எடுத்து கட்டிக்கோ மா….” என ராஜேந்திரன் சொல்ல தன் கையில் இருந்த சேலை நுனியை பிடித்து மடித்தபடி ராஜேந்திரன் அருகே வந்தாள் ஜோதிகா, அவள் முழு நிர்வானமாக தன் முன்னால் நிற்பதை கவனித்த ராஜேந்திரன் கழுத்தில் சங்கு மேலிருந்து கீழிறங்கி மீண்டும் மேலேறியது…”
“அவன் வாயின் ஓரத்தில் ஜொல்லு லீக் ஆக, அதை கவனித்த ஜோதிகா,
“அறுபது வயசாகி, ரிடையர்டு ஆன பின்பும் பார்க்குறத பாரு, ஜொல்ல தொடைங்க அண்னா….” என சொல்லி அவன் கையில் இருந்த சேலை நுனியை தன் கையில் வாங்கினாள், சேலையை இரண்டாக, மூன்றாக, நாண்காக மடித்து இறுதியில் மடித்து கையில் வைத்தாள்…
“மணீ எத்தனை இருக்கும் அண்ணே….”
“8 மணிக்கு மேல இருக்கும் மா….”
“ஹம்…. தூக்கம் வரல இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இங்க உட்கார்ந்திருக்கலாம்” என சொன்ன ஜோதிகா அருகே கிடந்த அவனது கோமன துணியை எடுத்தாள், அங்கு தன் மடித்த சேலையை வைத்தாள், அதன் மீது அவன் கோமனத்தை வைத்து அதன் மீது பறக்காமல் இருக்க சில பெரிய சங்குகளை வைத்துவிட்டு அப்படியே தரையில் உட்கார்ந்தாள்…
கால்களை குத்துக்கால் வைத்து கால் நீட்டி உட்கார்ந்து கடல் அலையை பார்த்தாள்.
“என்னாமா….. இங்கயேவா இருக்க, குளிருது மா…. வாமா மேல போகலாம்…”
“அண்ணா…. சில்லுனு இருக்கு அண்ணா…. நல்லா இருக்கு…. இன்னும் ஒன் டைம் குளிக்கலாம் அண்ணா…. குளிச்சுட்டு எங்காச்சும் சேறு இல்ல செகதி இருந்தா பூசிகிட்டு போகலாம், அப்போ தான் நைட் கொசு கடிக்காது அண்ணா….”
“ஏம்மா கடலுல ஏதுமா கொசு….”
“சரி வேற ஏதும் சின்ன பூச்சிகள் கடிக்காதுல”
“கடற்கரைல எங்கமா சேறும் செகதியும் இருக்கும், சோத்துக்கற்றாலைய தடவிகிட்ட எதுவும் கடிக்காதுமா….”
“சரி வாங்க கொஞ்ச நேரம் குளிப்போம்…”
“வேணாமா, ரொம்ப குளிருதுமா….”
“அண்ணா….. ஒன்னும் ஆகாது வாங்க அண்ணா” என சொல்லி அவன் கையை புடித்து இழுத்தாள். ராஜேந்திரன் மணலில் விழுந்தான்,
“அட விடுமா…. நான் அறுபது வயது கிழவன் மா…. என்னால குளிர் தாங்க முடியாதுமா… சொன்னா கேளு மா….” என சொல்ல அவன் கையை விட்டுவிட்டு அவன் கால்லை பிடித்து இழுத்தாள்… கடற்கறை மணலில் ராஜேந்திரன் சருக்கிக்கொண்டு போக ஜோதிகா அவனை இழுத்துக்கொண்டு கடலை நோக்கி சென்றாள்… கடல் அலைகள் ஆஸ்வாசமாக மிதமாக இருக்க இருவரும் கடலில் இறங்க, மொட்டி அளவு நீர்ல் ராஜேந்திரனை போட்டுவிட்டு அவனருகே ஜோதிகாவும் மல்லாக்க படுத்தாள். ஜோதிகாவின் உடல் மொட்டை ராஜேந்திரன் மீது உரச ராஜேந்திரன் காம லோகத்திற்கு மிதக்க ஆரம்பித்தான்,
“ஆ…. அண்ணா…. இந்த மாதிரி தனித்தீவுல ஜாலியா இருக்கனும்னு என்னோட நீண்ட நாள் ஆசை அண்ணே, இன்னைக்கு தான் நிறைவேறியிருக்கு அண்ணே… எனக்கு ரொம்ப ஜாலியா இருக்கு,- ஐ ஆம் வெரி ஹாப்பி மை டியர் மொட்டை பாஸ்” என சொல்லி சட்டென ராஜேந்திரன் மீது படர்ந்து அவனது முகத்தில் முத்தமழை பொழிந்தாள்… இதை சற்றும் எதிர்பார்த்திராத ராஜேந்திரன் விருட்டென எழுந்தான்,
“ஏ…. ஏம்… ஏம்ம்மா…. என்னமா செய்யுற…. நான் பிரமச்சாரி விரதம் இருக்கேன் மா…. நீ வேற…. பேசாஅம் போய் படுமா” என சொல்லி ராஜேந்திரன் எழுந்தான், அவன் எழுந்தாலும் அவன் பூல் ஜோதிகாவின் கூதியை கிழிக்க ஆயுத்தமாகியது, ஆசைகளை தன் மனதில் அடக்கிக்கொண்டு மெதுவாக எழுந்தான் ராஜேந்திரன், அவன் கையை பிடித்து சட்டென இழுத்த ஜோதிகா அவனை மீண்டு கீழே தள்ள அவன் ஜோதிகா மீது விழுந்தான்… பேலன்ஸ் தவறி விழுந்த ராஜேந்திரன் வலது கை சரியாக ஜோதிகாவின் இரு தொடைகளுக்கு நடுவே பொசு பொசு முடிகள் சூழ்ந்த கூதியில் அழுத்த அவனது நடு விரல் அவளது கூதி ஓட்டையை தீண்டியது, அவளது கூதிப்பருப்பை அவன் உள்ளங்கை அழுத்த ஜோதிகா உச்சத்தை அடைந்தாள், அவள் கூதியில் இருந்து சொர்ரென தூமியம் பீய்ச்சி அடித்தது, ஆனால் கடல் அலையில் அதை ராஜேந்திரன் உணரவில்லை.
ராஜேந்திரன் உடல் ஜோதிகா உடலில் குப்புர வில, அவனது இடது கை அவளது பெருத்த முலைகலை நசுக்கியது, அப்போது வந்த அலை இருவரையும் புரட்டிப்போட ஜோதிகா மேலே வர ராஜேந்திரன் கீழே சென்றான்…
“வாவ்…. ஐ ஆம்…. வெரி வெரி ஹாப்பி…. ஐ லவ் திஸ் லைஃப்” என ஜோதிகா கத்த, சுதாரித்த ராஜேந்திரன் மெதுவாக எழுந்தான், ஜோதிகாவும் எழுந்தாள்.
“ஏம்மா இப்படி பன்னுற, இதெல்லாம் தப்புமா…”
“அய்ய…. நான் என்ன வீம்புக்குனே உங்க மேல ஆச பட்டா இப்படி பன்னுனேன்னு நினைச்சீங்க…. அப்படி நினைச்சிருந்தா யூ ஆர் ஸ்டூபிட் அண்னா, நான் எதார்த்தமா தான் இப்படி செஞ்சேன், என் பக்கத்துல ஒரு பெண் இருந்தாலும் சரி இல்ல ஒரு பொம்மை இருந்தாலும் சரி இப்படி தான் முத்தம் கொடுத்திருப்பேன்… நீங்க சுத்த வேஸ்ட் அண்னா…”
“ஆமாம் மா….. நான் வேஸ்ட் தான்….. அட ராமா….. என்னால கட்டுப்படுத்த முடியலையே….. அய்யோ….” என ராஜேந்திரன் கத்த….”
“ஐ லவ் யூ மை டியர் மொட்டை பாஸ்” என சொல்லி ராஜேந்திரனை கடலில் தள்ளினாள், இதை சற்றும் எதிர்பாராத ராஜேந்திரன் தொபுக்கட்டினு கடலில் விழுந்தான், சுமார் தொடை அலவு நீரில் அவன் விழ அவன் மீது பாய்ந்தாள் ஜோதிகா, அவன் மீது விழுந்து புரண்டாள், இருவரும் கடல் அலையில் சில நொடிகள் புரள, ராஜேந்திரனின் பூலிலிம் கஞ்சி லீக் ஆனது… சில வினாடிகள் கழித்து ஜோதிகா எழுந்தாள்.
“அண்ணா…. நாம ரெண்டு பேரு இருக்கோம் புரிஞ்சிக்கோங்க…. நான் ஒன்னும் உங்க கூட ஃபக் பன்ன ஆசை பட்டு இப்படி எல்லாம் பன்னல அண்னா, நாலாயிரம் வருஷத்துக்கு முன்னம் வாழ்ந்த மக்கள் இப்படி தான் நியூடா வாழ்ந்திருப்பாங்க, இப்படி தான் கள்ளம் கபடம் இல்லாம ஜாலியா விளையாடிருப்பாங்க அண்னா, நாமும் கற்கால மனுஷனா ஆகிடுவோம், டிஸ்கவரி சேனல் ல ஹ்யூமன் ரேஸ்னு ஒரு ப்ரோக்ராம் போடுவாங்க, பார்த்திருக்கீங்களா…”
“ஹம்… பார்த்திருக்கேன் மா…. ஒரு ஆம்பளையும் பொம்பளையும் காட்டுக்குள்ள திரிவாங்களே, கத்திக்கு பதிலா கல்ல வச்சி வேட்டையாடுறது அந்த மாதிரி…”
“ஹம்… அதே மாதிரி நாமும் வாழ்வோம் அண்ணே….”
“ஏம்மா அவங்க டிரஸ் போட்டிருப்பாங்க மா…”
“அய்ய…. அந்த மாதிரி ஜாலியா சுற்றி திரியுவோம் அண்ணே….”
“சரி மா…. ஆனா இப்படி தண்ணீல தள்ளி விளையாடாத மா…. உன் உடம்பு என் மேல படப்பட எனக்கு என்னமோ மாதிரி தோனுது மா….”
“ஹம்… எனக்கும் தான் அண்ணே….. அதுக்கு என்ன, அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல, ஆரம்பத்துல அப்படி இப்படினு இருக்கும், போகப்போக பழகிடும் அண்னே…. அதுவும் ஜாலியா தான இருக்கு….” என சொல்ல ராஜேந்திரனும் ஜோதிகா அருகே வந்தான்… அவன் உடல் நடுங்கியது,
“ஆஆஹ்ஹ்ஹ்… குளிருது மா… பல்லு டைப் அடிக்குது மா….. உன் சேலைய கொடு துடைச்சுக்கிட்டு போர்த்திக்கிறேன்…”
“அடி பிச்சிப்புடுவேன் அண்ணே….. குளிராம இருக்க மணலில் உருளுங்க…. வாங்க” என சொல்லி அவன் கையை பிடித்து அழைட்துச்சென்றாள், சுமார் 20 அடி தூரம் செல்லவும் சில்லென காய்ந்த மணல் இருக்க, அதில் மல்லாக்க படுத்தாள் ஜோதிகா…
அவள் அம்மனமாக மல்லாக்க படுத்து தரையில் உருள அவள் மாங்கனிகள் அங்கும் இங்கும் ஆட அதைப்பார்க்க பார்க்க மொட்டை ராஜேந்திரனின் பூல் மேலும் மேலும் விரைத்து கடப்பாரை போல ஆனது…
“ஏம்மா…. இப்போ தான குளிச்ச, இப்படி மண்ணுல உருளுற…”
“அண்னா…. மண்ணுல எல்லா கனிமங்களும் இருக்கும், இது உடம்புக்கு நல்லது அண்ணா, எந்த தோல் நோயும் வராது அண்னா, வாங்க வந்து உருளுங்க என சொல்லி எழுந்து அவன் கையை பிடித்து கீழே தள்ள,
“அட… இருமா…. நானே செய்யுரேன், தள்ளி விட்டுறாத, என சொல்லி ராஜேந்திரன் படுத்து மெதுவாக உருண்டான்,
“அட நல்லா உருளுங்க அண்னா…. என சொன்ன ஜோதிகா அவனை தரையில் உருட்டினாள், கொஞ்ச மணலை எடுத்து அவன் மீது போட்டாள்…. பின் அவன் எழுந்து நின்றான்..
“அட ஆமாம் மா…. உடம்பு நடுங்குச்சு அது கப்புனு நின்னுருச்சு, சரி வாமா மேல போகலாம்…. தீ அனைஞ்சிருக்க போகுது” என ராஜேர்ந்திரன் சொல்ல, ஜொதிகா அருகே கிடந்த தன் துணியையும் அவன் கோமனத்துணியையும் எடுத்தாள், ராஜேந்திரன் கத்தியையும் டார்ச் லைட்டையும் எடுத்தான்.
“அண்ணா, மேல போய் இன்னும் கொஞ்சம் மீன தின்னுட்டு, ரெண்டு இளநீர குடிச்சுட்டு நல்லா தூங்கனும் அண்னா…”
“ஆமாம் மா…. நல்லா சாப்பிட்டோம், ஆனா இந்த கடலுல குளிச்சது திரும்ப பசிக்குது, இப்படியே சாப்பிட்டு சாப்பிட்டு விளையான்டா நல்லா குன்டா ஆகிடலாம்…”
“ஹம்…. என்ர ஜொதிகா அவன் குண்டியில் செல்லமாக தட்டினாள்,
“ஆ….. என்ன மா….”
“சும்மா ஜாலிக்கு தான் நே….
“அட நீ வேற, சரி இந்தா நீ பின்னாடி இருந்து லைட்ட அடிச்சுகிட்டு வாமா, நான் அந்த பெரிய மரத்த தூக்கிட்டு வாறேன், அது நல்லா காஞ்சிருக்கு, அத உடச்சி எரிச்சா நல்லா எறியும் மா….” சரி என்ர ஜோதிகா லைட்ட அவன் குன்டியில் அடித்தான்.. குண்டிக்கு இடையே அவனது பெருத்த கொட்டை பெரிய சைஸ் வால் பேரிக்கா போல தொங்கியது, தன் காலால் அதில் லேசாக எத்த முயல ஆனால் எத்து அவன் குண்டியில் விழுந்தது, ஆனால் அவன் கொட்டையை தொட்டு பார்த்து அதை சுண்ட வேணும் என நினைத்தாள், அது ஆசையாக மாறி வெறியாக மாறியது, ராஜேந்திரன் திரும்பி பார்த்து,
“விளையாடாம வாமா, எத்துறேனு கீழே விழுந்திறாத மா…” என சொல்ல ஜோதிகா சிரித்தாள், சிரித்துக்கொன்டே செல்ல, அந்த பெரிய உளுத்துப்போன மரம் கீழே கிடக்கும் இடத்தை அடைய, ராஜேந்திரன் மெதுவாக குனிந்து ஜோதிகா கையில் இருக்கும் லைட்டை வாங்கி, மரத்தின் இடுக்கில் பாம்பு அல்லது வேறு பூச்சிகள் இருக்கா என பார்த்தான், அவன் குனிந்து பார்த்துக்கொண்டிருக்க அவன் கொட்டை தனியாக குண்டிக்கு கீழே தொங்க, மெதுவாக குனிந்த ஜோதிகா சுளிரென கொட்டையில் சுண்ட,
“ஆ….ஆ….” என கத்திய ராஜேந்திரன் திரும்பினான், ஜோதிகா சிரித்துக்கொண்டே…
“அய்யோ…. சாரி அண்னா….. வலிக்குதா….”
“பின்ன இனிக்குமா….. உனக்கு சுண்டிப்பாருமா…”
“எனக்கு அது போல வால் பேரிக்கா இல்ல அண்ணே….”
“என்னது வால் பேரிக்காவா…. அய்யோ…. ஏம்மா இப்படி உசுற வாங்குற என சொன்னவன் அந்த கட்டையை தூக்கினான், அதை தூக்கி தோளில் வைத்துக்கொண்டு டார்ச் லைட்டை ஜோதிகாவிடம் கொடுத்துவிட்டு நடந்தான்… இருவரும் நடந்தனர், சில நிமிடங்களில் அவர்கள் போட்ட கூடாரம் அருகே வந்தனர்…
“அம்மா, அந்த பாக்ஸ்ல இருந்த துணிய மேல விரிக்கனும், பின்ன இந்த கட்டைய உடச்சி நம்ம குடிசைக்கு நாலா பக்கமும் நெருப்ப எரிய வைக்கனும்…. ஒரு ஆள் தூங்கனும், ஒரு ஆள் முளிச்சிருக்கனும்”
“அதுலாம் ஒன்னும் வேண்டாம் அண்ணே…… அந்த உளுத்த கட்டைல பாதிய தீல போட்டுட்டு தீய நாலா பக்கமும் பிரிச்சு வச்சா தீ மெதுவா எரியும், மேக்சிமம் எரியாம புகஞ்சிகிட்டே இருக்கும், மார்னிங்க் எரிய வச்சிக்கிடலாம், வாங்க மீன் சாப்பிடுவோம்…”
“ஏம்மா இன்னும் நிறையா வேலை பார்க்கனும் மா…. அப்போ தான் நிம்மதியா தூங்க முடியும் மா, இல்ல தூங்குறது கஷ்டம் மா…. சாப்பிட்டுட்டு வேலை செய்ய முடியாது… அரை மணி நேரம் தான், நான் சொல்லுரத மட்டும் கேளு என சொன்ன ராஜேந்திரன் அந்த கட்டையை முன்னால் போட்டான்..