Adultery ગુજરાતી ભાભીના જલવા

[Gujjubhai111]

કવિતા ના મગજ મા આઈસ્ક્રીમ ને જોતાં જ ટ્યુબલાઈટ થઇ ..ક્યાંક આઈસ્ક્રીમ મા કંઇક નાખી ને તો નહિ લાવ્યા હોય..? હે ભગવાન..? હવે..? મને બેહોશ કરી ને તો..કઈ ગંદુ કરવાનો પ્લાન નહિ બનાવ્યો હોય બંને જણાએ ભેગા મળી ને ? કવિતા ભણેલીગણેલી હોશિયાર હતી..એ કપ લઇ ને રસોડા મા ગઈ..કામ કરતાં કરતા એ આઈસ્ક્રીમ કપ મા થી ચમચી ભરી ભરી ને રસોડા મા આવેલી સિંક મા નાખતી ગઈ..થોડી થોડી વારે અનુંમાસી ડોકિયું કરી ને આઈસ્ક્રીમ કપ મા નજર નાખી લેતા હતા જેમાંથી આઈક્રીમ જેમ જેમ ઓછી થતી જતી હતી એમ એમ એમને એમનો વિજય હાથવેંત મા દેખાઈ રહ્યો હતો.. કવિતા એ એક ચમચી પણ આઈસ્ક્રીમ ખાધો નહિ અને સાસુ મા ને એમ જ ઠસાવ્યું કે જાણે એ બધી જ આઈસ્ક્રીમ એ ખાઈ ગઈ છે..

અનુંમાસી એ ગજબ નો હાશકારો અનુભવ્યો.. બધું એમના અને રસિક ના પ્લાન પ્રમાણે બની રહ્યું હતું.. એ એક બે વાર તો પૂછી ય આવ્યા કવિતા બેટા તને નીંદર આવતી હોય તો સુઈ જા હવે થાકી હોઈશ..
થોડીવાર પછી કવિતા ને વિચાર આવ્યો..મમ્મી વારંવાર ઉંઘી જવાનું કહે છે તે થોડી વાર ઉંઘી ને જોઉં તો ખરી શું કરે છે એ..?
જય શ્રી કૃષ્ણ કહી ને કવિતા એના બેડ રૂમ મા સુવા માટે જતી રહી..અનુ માસી એ એકલા ને બીક લાગે છે એમ કહી ને કવિતા ના બેડરૂમ મા સુવા આવી ગયા..
સાસુ – વહુ એક જ બેડ પર પડ્યા પડ્યા વાતો કરવા લાગ્યા..
અનુંમાસી > કવિતા બેટા,પિયુષ તને કેવું રખે છે હવે..? વચમાં તમારી વચ્ચે થોડું મનદુઃખ થયું તું એ સોલ્વ થઇ ગયું..?
કવિતા> હા મમ્મી જી હવે કોઈ પ્રોબ્લમ નથી.. પિયુષ મને સમજે છે.. અમારી વચ્ચે જે ગેરસમજો હતી એ બધી દુર થઇ ગઈ છે..
અનુંમાસી > સારા, બેટા લગ્ન ને ચાર વર્ષ થવા આવ્યા હવે અમને મૂડી નું વ્યાજ ક્યારે આપો છો..? ઘર હવે ખાવા દોડે છે વહુ બેટા..એક બાળક ની કિલકારીઓ સાંભળવા માટે આ ઘર ની દીવાલો બેતાબ થઇ ગઈ છે.. એક દીકરો આપી દયો હવે એટલે અમારું ય ઘડપણ સુધરે..
કવિતા શરમાઈ ગઈ સાસુ મા ની વાત સાંભળી ને સાસુ મા ની ઉઘરાણી સાચી હતી પણ એને માટે એ એકલી કશું કરી શકે એમ નહતી...
જી મમ્મી જી... થોડી વધૂ વાર આડા અવળી વાતો થઇ અને કવિતા એના સાસુ ને ચેક કરી જોવા માટે પોતે ઊંઘતી હોવાનું નાટક કરવા માટે એમની ચાર વાતો નો એક જવાબ આપતી હતી... એ પણ માત્ર..હા..ના ..અને હ્મ્મ્મ્મ્મ સ્વરૂપે.. ટૂંકા .
કવિતા ને ઘેન ચડી રહ્યું છે એ જાણી ને અનુંમાસી ના ચહેરા પર ખુશી ની લકીર ફરી વળી.. હજી બે ચાર વખત અનુંમાસી એ કવિતા ને હોંકારો આપી ને ચકાસી જોઈ કવિતા એ જાણી જોઈ ને જવાબ ના આપતાં એ ઉભા થયા અને ખભે થી પકડી ને હલાવી જોઈ , પેલી કહેવત છે ને કે ખરેખર ઊંઘતા ને ઢંઢોળી ને જગાડી શકાય...પણ જાગતો હોવા છતાં જે ઊંઘવા નો ડોળ કરી ને પડ્યો હોય એ ને ઢંઢોળવાથી તો શું..ઢોલ નગારા વગાડાય તોય ના જાગે
કવિતા ને ખભે હાથ મૂકી ને અનુંમાસી ને હલાવી જોઈ પણ કવિતા એ ભર ઊંઘમાં હોવા નો ડોળ ચાલુ રાખ્યો.. એટલે અનુંમાસી ધીમે થી દરવાજો ખોલી ને બહાર નીકળ્યા અને વરંડા મા જઈ ને ફોન પર વાત કરવા લાગ્યા ..રાત ના દસ વાગ્યે સાસુ મા ફોન લઇ ને બહાર જાય એનો મતલબ ના સમજે એટલી ગમાર કવિતા નહોતી.. સાસુ મા અને રસિક વચ્ચે શું વાત થાય છે એ જાણવું કવિતા માટે જરૂરી નહિ અનિવાર્ય હતું. એ હળવે થી ઉભી થઇ અને દરવાજા ની બારસાખ જોડે લપાઈ ને ઉભી રહી ગઈ ,,
હા તું આવી જા મેં દરવાજો ખુલ્લો જ રાખ્યો છે ,
થથરી ગઈ કવિતા ..હવે શું થશે.? કવિતા ને એમ થયું કે ક્યાંક નાસી જાઉં..પણ આટલી રાત્રે એ ક્યાં જાય.? કવિતા ને ખબર પડી ગઈ કે હવે રસિક એને છોડશે નહિ.. પિયુષ અહીં હોત તોય સારું..કોણે કહું ક્યાં જાઉં..? વિચારતી કવિતા સાસુમા ના આટલા બધા પ્રપંચો થી ત્રાસી ગઈ..અને વધૂ નફરત કરવા લાગી .. વધૂ જે વાત ચિત્ થઇ એ પણ કવિતા એ સાંભળી ..
હા મેં આઈસ્ક્રીમ ખવડાવી દીધી છે અને એ અત્યારે ભર નીંદર મા છે તારું કામ પતાવી ને તું જલ્દી નીકળી જા... એટલે કોઈ ને ગંધ ના આવે..કવિતા ને ઘેન કેટલી વાર રહેશે..?
કાકી એક કલ્લાક સુધી તો વાંધો નહિ આવે..તમે ચિંતા ના કરો.. મેં ડોઝ થોડો વધારે જ આપ્યો છે , હું નીકળી ગયો છું ફોન મુકો તમે ..
કવિતા ચુપચાપ બેડ પર આવી ને સુઈ ગઈ , અનુંમાંસીના આવતાં પહેલાં તો એ રીતસર ના નસકોરા ય બોલાવતા શીખી ગઈ..સાચી ઊંઘ કરતાં અભિનય ની ઊંઘ કેટલી સાચી લાગતી હોય છે ? આ યુગ જ પિત્તળ નો છે સોના કરતાં પિત્તળ વધારે ચમકવા નો આ યુગ છે .. અનુંમાસી એ આવી ને કવિતા ને તાકાત થી જગાડી જોઈ..કવિતા એ હવે ક્યાં જાગવાનું જ હતું..? આ એક એવી પરિસ્થિતિ હતી કે જેમાં થી અધવચ્ચે થી ફરી શકાય એમ નહતું..ઊંઘ્યા તો ઊંઘવાને જ પકડી રાખવું પડે એમ હતું.. હવે કવિતા થી જગાય એમ નહતું.. એણે ઊંઘવાનો ડોળ ચાલુ જ રાખ્યો.. અનુંમાસી એ કવિતા ને બેહોશ જોઈ ને કામુક હાસ્ય કર્યું અને પોતાનો સાડલો ઉતારી ને એક તરફ ફેંકી દીધો.. કવિતા ને એમાં કઈ ખાસ નવાઈ જેવું ના લાગ્યું..એકદમ ઝીણી આંખો એ કવિતા એની સાસુ ના ઉપસેલા બેડોળ પેટ અને ઘાઘરા મા છુપાયેલા ઘરડા કુલાઓ જોઈ રહી... આ સ્વરૂપ મા તો કવિતા અનુંમાસી ને કેટલીયે વાર જોઈં ચુકી હતી.બજાર જવું હોય ત્યારે સાડલો બદલાતા ત્યારે એ માત્ર બ્લાઉસ અને ચણીયા મા જ દેખાતા , પણ જયારે અનુંમાસી એ બ્લાઉસ ના તમામ હુક ખોલી નાખી ને એમના બ્રા વિના ના નિરાધાર સ્તનો ઉઘાડા કર્યા ત્યારે તો એની થોડીક શરમ લાગે એ સ્વાભાવિક જ હતું.. કવિતા ને થયું સાસુ મા ઘાઘરો ના કાઢી નાખે તો સારું.. નહીતર મારી શરમ બેહોશી મા ય એમને દેખાઈ જશે..
કવિતા જરાય કમ્ફર્ટેબલ ફીલ નહતી કરતી..એનું આખું શરીર રસિક ના પગરણ સાંભળી ને ધ્રુજવા માંડ્યું.. ધીમે રહી ને દરવાજો બંધ થવાનો અવાજ એના કાને પડતાં એની આંખ જોરદાર તાકાત થી બીડાઈ ગઈ.. પણ આંખો ને બંધ કરી દેવા થી કઈ વાસ્તવિકતા થોડી મટી જવાની હતી..? બંને જણા એકદમ ધીમા અવાજે વાત કરવા લાગ્યા
બધું બરોબર છે ને કાકી..?
હા , જોઈ લે ઘેન મા જ છે ને ? તું ચેક કરી લે.. જાગતી ના હોય..
રસિકે કવિતા તરફ જોયું એના ગાલ પર હાથ ફેરવી ને એ કોમળ રૂપકડા ગાલ ને સ્પર્શ કર્યો..કવિતા રસિક ના પહેલા અણછાજતા સ્પર્શ થી વલોવાઈ ગઈ.. બરછટ આંગળી ઓ ના ઘસરકા કવિતા ના ગોરા કુમળા ગલ પર ઉપસી આવ્યા..
એની ઈચ્છા થી ,એની સંપૂર્ણ મરજી થી સ્ત્રી જો અન્ય પુરુષ સાથે કે એક થી વધારે પુરુષો સાથે વિના સંકોચે સુઈ જનારી સ્ત્રી ને પણ એની ઈચ્છા વિરુધ જો કોઈ સહેજ પણ અડકે તો એને જરાય નથી ગમતું..
આહ કાકી , કેટલી નાજુક અને કોમળ છે જુઓ તો ખરા તમારી વહુ..? કેટલી ગોરી અને રૂપાળી છે. હવે તો જાગતી હશે તોય નહિ છોડું આને! કેટલા દિવસો થી તડપાવ્યો છે મને ?
રસિક ના લંડ ની હાલત જોઈ ને અનુંમાસી સમજી ગયા કે આ કવિતા ના ઘાટીલા જુવાન બદન નો કમાલ છે બાકી મને બાથ મા લઇ ને ગમે તેટલી રગદોળી નાખતો તોય એનો આવો કડક નહતો થતો .
રસિક., ઉતાવળ ના કર,,જરા જોઈ લે જબરદસ્તી કરીશ તો તને ય કઈ નહિ મળે અને મારી આબરુ જશે એ વધારા મા ..
અરે કાકી..આમ ધાયલા ખુલ્લા રાખી ને રાત્રે દસ વાગ્યે દીકરા ની વહુ ને મારા જેવા ગામડિયા માટે નાગી કરો છો અને પાછા આબરુ ની બીક રાખો છો..? કહી ને રસિકે સહજ હસતા હસત અનુંમાસી ને બરોબર ની ચોપડાવી.. આ જ લોડા માટે તમે આ બધું કર્યું છે ને ? લ્યો કાકી મન ભરી ને રમાડો તમે ત્યા સુધી હું તમારી વહુ ને મારી રીતે જોઈ લઉં.. રસિકે નીચે જુકી કવિતા ના ગોરા ગાલ પર હળવું ચુંબન કર્યું.. કંપી ઉઠી કવિતા... હે ભગવાન બચાવો મને .. આ મને મારી નાખશે.. કોણ બચાવશે મને ..? આજે તો મારું આવી જ બન્યું...
અનુંમાસી રસિક ના લંડ ને મુઠ્ઠી મા પકડી ને આગળ પાછળ કરતાં જુગુપ્સા ભરી નજરે એની કડકાઈ ને અને સાઈઝ ને અહોભાવ થી જોતાં વાસના મા અંધ થઇ ભાન ભૂલી ને પોતાની ચંચળ હરણી જેવી નાજુક વહુ ને કસાઈ વાડે મુકવા તૈયાર થઇ ગયા હતા...
કવિતા ને આજ ની રાત ક્યારે પૂરી થાય એનો ઇન્તેજાર હતો.. પણ મુશ્કેલી ની રાતો આસાની થી પતતી નથી હોતી.. છાતી પર થી પાલવ હટાવવા માટે કવિતા ને તાકાત થી રસિકે ચત્તી કરી.. પડખા ભેર સુતેલી કવિતા લાશ ની જેમ સીધી થઇ ગઈ.. રસિકે એના બોલ ને સૌથી પહેલાં તો સાડી સમેત બ્લાઉસ પર થી જ મસળ્યા , મોગરા ના ફૂલો ની માળા હાથી ના પગ તળે કચડાઈ ગઈ.. ક્યાં રસિક ના બરછટ અને દેહાતી હાથ અને ક્યાં કવિતા નું કોમળ ફૂલ જેવું શરીર? એમાં ય સ્તન એ તો કેટલી નાજુક વસ્તુ છે ? ગમે તેવી કદરૂપી સ્ત્રી ના સ્તનો તો નાજુક જ હોય..બાળક માટે સરજાયેલા એ અંગ ને કુદરતે વધારાની કોમળતા બક્ષી છે .એટલે જ પુરુષ એને જોતાં વેંત બાળક જેવો બની જતો હશે?
કવિતા ના તંદુરસ્ત સ્તનો ને સ્પર્શતા જ રસિક ના લંડ મજબુત હલેસા જેવો થઇ ગયો જેનાથી આખો દરિયો પાર કરી શકાય.... જેનો લાભ અનુંમાસી એ લીધો ..રસિક તારો તો જોરદાર કડક થઇ ગયો જો તો ખરો..લે નાખી દેવો છે ? એક વાર જલ્દી નાખી દે એટલે થોડો નરમ થાય નહીતર ફાટી જશે..
રસિક ને હવે અનુંમાસી મા રસ ક્યાં થી હોય..? કવિતા નામ નામ નું મોગરા નું ફૂલ મેલી ને રસિક કઈ ગાંડો થયો હતો કે એ અનુંમાસી સમા ધતુરા ના ફૂલ ને સુંઘવા જાય.? એકીટસે એ કવિતા ની ઉંચી નીચી થતી છાતી ના અદભુત સૌન્દર્ય ને જોઈ રહ્યો..ક્યારે ક હલકા હાથે એ એના સ્તનો ની સાઈઝ અને ગોળાઈ ને માપતો તો ક્યારેક દબાવી ને એમની કડકાઈ ચેક કરતો.. એ કવિતા મય થઇ ગયો હતો.. આંખો બંધ કરી ને પડેલી કવિતા મનોમન ભગવાન ને પ્રાર્થી રહી હતી કે હે ભગવાન મને બચાવો.. પણ અત્યારે આટલા વાગ્યે એના ખુદ ના ઘર મા એના ખદ ના બેડરૂમ મા અને એના જ બેડરૂમ મા કોઈ એની મરજી વિરુદ્ધ એના શરીર ને છેડતું હોય એ વાત કોણ માને? અનુંમાસી ને પણ એમનું મનગમતું અંગ મળી જતાં એ કવિતા સાથે રસિક શું કરે છે એની પરવાહ કર્યા વિના પોતાની રીતે એના સુંદર લંડ ને મસ્તી થી રમાડતા પોતાના બોલ સાથે ઘસતાં એના અંડકોષ ને રમાડતા લાડ કરવા લાગ્યા.. અનુંમાસી ના શ્વાસોશ્વાસ ભારે થઇ ને આંખ રૂમ મા ગુંજી રહ્યા હતા ,રાત ના સન્નાટા મા એમના ભારે શ્વાસ વિશેષ પ્રભાવી લાગતા હતા જે એમની ઉત્તેજના ની અને એમણે કરેલા સાહસ ની ગવાહી પુરતા હતા.. કવિતા ની છાતી પર થી રસિકે પાલવ હટાવ્યો ત્યારે રસિક મનોમન મલકાઈ રહ્યો હતો.. આહ્હ.. રોજ જેમને પાતળા નાઈટ ડ્રેસ મા રમતા જોઉં છું એ આજે આટલા નજીક થી જોઈ રહ્યો છું ..કેટલા સુંદર કેટલા સુંદર..? આહા.. ઉતાવળ નથી કરવી ..શહેર ની ફટાકડીઓ છાતી ઉછાળતી રોડ પર જતી યાદ આવી ગઈ ..રસિક ને .. કવિતા ને થયું જો હું હોશ મા હોત તો રસિક ની મજાલ છે કે એ મારી છાતી સામુ જુએ? આજે મારા ઘરના જ વડીલો એ મારી આબરુ લીલામ કરી દીધી.. ઘરકો લગા દી આગ ઘર કે ચિરાગો ને !! ભગવાન એની આબરુ નું ય આમ જ લીલામ કરાવજે..કવિતા ના દુઃખી દિલ મા થી એની સાસુ માટે હાય નીકળી..બ્લાઉસ ના પ્રથમ હુક ના ખુલવા સાથે તો કવિતા રડવા જેવી થઇ ગઈ.. પાછી અનુંમાસી એ ટ્યુબલાઈટ પણ ચાલુ રાખી હતી..એ રસિક નો પ્લાન હતો..અનુંમાસી તો લાઈટ બંધ રાખવાના પક્ષ મા હતા પણ કવિતા જાગી જાય તો અથવા જાગવાની તૈયારી મા હોય તો સાવધ થઇ શકાય એ કારણ બતાવી ને રસિકે લાઈટ ચાલુ રખાવી હતી..એ કારણ તો હતું જ પણ બીજું જે કદાચ વધારે મહત્વ નું કારણ હતું એ તો એ હતું કે રસિક કવિતા ના જોબન ને પૂર્ણ ઉજાસ મા સંપૂર્ણ રીતે માણવા , જોવા અને મસળવા માંગતો હતો..ફરી આવી તક ક્યારેય નહતી મળવાની એ પાકી ખાત્રી હતી રસિક ને , . ગામડા ના દેહાતી રસિક ને શહેર ની ફેશનેબલ છોકરી હાથ કદી ના જ મુકવા દે એ બાબત થી રસિક બહુજ સારી રીતે અવગત હતો..એટલે એ આજની રાત ને જીવન ની છેલી રાત સમજી ને જીવવા માંગતો હતો..એમાં અંધારું નડે એ ક્યાં થી પોસાય એને..? કવિતા બિલકુલ ઝીણી આંખો કરી ને પોતે જાગે છે એ આ બંને જણ ને ખબર ના પડી જાય એ રીતે બંને ની હરકતો ને જોવા ની માનવ સહજ ઈચ્છા ને રોકી ના શકી.. પણ માત્ર બે પડછાયા સિવાય એ કઈ જોઈ ના શકી.. પોતાની જ પાંપણો નડતી હતી જાણે એને , અનુંમાસી ઘૂંટણ ભેર બેસી ગયા અને રસિક એમના મોંઢા મા પોતાનો લંડ ઠેલવા એ તરફ ફર્યો કે કવિતા એ સહેજ આંખો ખોલી ને બધું જોઈ લીધું.. પણ જે જોવા જેવું હતું એ દેખાયું નહિ એને. કેમ કે એ અણમોલ રત્ન તો અનુંમાંસી ગળી ગયા હતા..એમના મોંઢા મા સંપૂર્ણ સમાવી લઇ એ અનુંમાસી એનો ભરપુર આનંદ ઉઠાવી રહ્યા હતા..જરા પણ જોખમ વિના ના વાતાવરણ મા અનુંમાસી ની હવસ વધૂ ખીલી ઉઠી હતી એ રસિકે અનુભવ્યું.. કવિતા ની નજરે પડ્યો માત્ર રસિક નો બાવળિયા ના થડિયા જેવો કાળો ડીબાંગ બરછટ બરડો , જે પરસેવે રેબઝેબ હતો.. કવિતા એ આંખો બંધ કરી લઇ ને વિચાર્યું ઉપર પાંખો ચાલુ છે તોય આને આટલો બધો પરસેવો કેમ થતો હશે..? પરસેવાને જોઈ ને હવે કવિતા ને એની ગંધ મારવા લાગી અત્યાર સુધી નહતી મારતી..જોયા નું જ ઝેર છે ને બધું?
રસિક આખો નાગો જોવો છે મારે તને..એક વાર.. બધા કપડાં કાઢી નાખ ને ? અનુંમાસી એ લંડ મોંઢા મા થી કાઢી નાખતા રસિક ને કહ્યું એ ઉભા થઇ ગયા...
તમેય કાઢી નાખો ને કાકી ..આ ઘાઘરો શું કામ રહેવા દીધો છે? ચાલો બંને આખા નાગા થઇ જઈએ... આ વાત પૂરી થાય ત્યા સુધી મા તો અનુંમાસી એ રસીક ના ધોતિયા નો કછોટો છોડી નાખી ને તદ્દન અનાવૃત કરી નાખ્યો..બે જાંઘો વચ્ચે ઝૂલતા શાનદાર લંડ ને અને એના સોહામણા સોપારા ને જોતાં જ અનુંમાસી ના મુખે થી સીસકારા નીકળવાના ચાલુ થઇ ગયા.. બાપ રે..રસિક..કેટલો મોટો છે..? રૂખલી ખરેખર ગાંડી જ છે ને ? આવડો મોટો મેલી ને બીજા નો લેવા જાય છે ?
કાકી મારે ય કવિતા ને નાગી જોવી છે , કંઇક કરો ને? રસિકે અનુંમાસી ને બાથ મા લઇ ને ભીંસી નાખી ને લંડ એમના ભોસડા પર રગડતા કહ્યું ....
એના સ્પર્શ થી તો અનુંમાસી ની હવસ ચાર ઘણી વધી ગઈ.. રસિક ના બરડા પર બંને હાથ ફેરવતાં એના ખભા પર ના પરસેવા ને ચાટતા અનુંમાસી પોતાની ભોસ ના દ્વાર પર દસ્તક દઈ રહેલા એના ગરમ લંડ સાથે ભોસ ને ઘસતાં કઈ બોલ્યા નહિ..પણ મનોમન વિચારવા લાગ્યા કે કવિતા ને બેહોશી મા નાગી શી રીતે કરી શકાય..? એ દરમિયાન જો એ હોશ મા આવી જાય તો..? ચાલો દવાના ઘેન ને કારણે કદાચ એવું ના ય થાય ..પણ મારા દીકરા ની વહુ ને હું નજર સામે નાગી શી રીતે જોઈ શકું..? કદી કવિતા એ મારી સામે છાતી પર થી પાલવ પણ નથી હટવા દીધો.. એ તો ઘેન મા છે એને તો કઈ નહિ થાય પણ મને શરમ આવે છે એનું શું..? પછી તરત પાછો એમણે વિચાર કર્યો કવિતા તો બેહોશ છે ,એને ક્યાં ખબર જ છે કે હું એને જોઈ રહી છું..? આજ તો સમય છે રસિક ને કાયમ માટે મારો કરી લેવાનો..? આ જ સાચો સમય છે રસિક ને કવિતા ના બેહોશ શરીર સાથે એને જે કરવું હોય એ કરવા દેવામાં સહયોગ આપવાનો. હું ખામોશ બેસી રહીશ કે વિરોધ પણ કરીશ તો ય કવિતા ને ક્યાં દેખાવાનો છે..કે ખબર પડવાની છે? તો પછી મહામુસીબતે સાહસ કરીને ગોઠવેલા પ્રસંગ નો મહત્તમ ફાયદો હું કામ ના ઉઠાવવો?
અનુંમાસી ને ઉભા થઇ ને રસિક ને એવી રીતે ઉભો કર્યો કે રસિક નો લંડ બિલકુલ કવિતા ના મોંઢા બાજુ આવી ગયો અને માત્ર એકાદ ફૂટ ના અંતરે જ હતો..ઝીણી આંખે સામાન્ય અણસાર પામી ચૂકેલી કવિતા ની આંખ સહેજ વધારે ઉઘડી ગઈ.. અને એ રસિક ના ખૂનખાર લંડ ને એકદમ નિકટ થી નજરોનજર જોવા પામી શકી..આ એક નજારો એવો હતો જે કવિતા જરાય જોવા નહતી ઈચ્છતી તોય એ આંખો એટલી જલ્દી બંધ ના કરી શકી તે ના જ કરી શકી..
એના લઠ જેવા જાડા લંડ આગળ પિયુષ નો લંડ કઈ વિસાત મા નહતો.. પિયુષ ના લંડ કરતાં લંબાઈ અને જાડાઈ મા લગભગ બમણો હતો કવિતા ને એક પળ મા એની ચૂત મા આટલો જાડો લંડ જાય તો શું થાય એનો વિચાર પણ આવી ગયો અને એનું પરિણામ પણ ખબર પડી ગઈ.. અનુંમાસી એને પકડી ને નીચે નમાવતા તોય એ એટલો કડક થઇ ગયો હતો કે નીચે થી સ્પ્રિંગ ની માફક છટકી ને પાછો ઉપર આવી જતો હતો એ જોઈ ને કવિતા ને શરીર મા એક મીઠી ધ્રુજારી છૂટી ગઈ.. અનુંમાસી એ ફરી રસિક ના લોડા ને મસ્તી થી ચુંબન કર્યું..ઓહ રસિક જાલિમ છે તારો ..આહ ..કહી ને હળવે હળવે એની દીવાલો ને ચાટતાં આખો લંડ થુંક વાળો કરી દીધો. પોતાના ભક્તાણી જેવા આખો દિવસ માળા જ ફેરવ્યા કરતાં સાસુ મા ને આ રીતે એક દેશી ગામડિયા ના ગુપ્તાંગ ને ચાટતા જોઈ ને કવિતા ને કંઈ નું કંઈ થઇ ગયું..નવું જ રૂપ જોઈ રહી હતી કવિતા આજે સાસુ મા નું.. બેશરમ..અને વિકૃત...
એનું શરીર આખું પારેવા ની પંખ ની જેમ ફફડવા લાગ્યું આખા શરીર મા પરસેવો છુટવા લાગ્યો. સાસુ મા ના થુંક થી લથબથ રસિક નો લંડ ટ્યુબલાઈટ ના અજવાળા મા ચમકવા લાગ્યો હતો અને અપડાઉન થઇ રહેલો લંડ જયારે અનુંમાસી ના મોંઢા મા સમાઈ ગયો ત્યારે તો કવિતા ની ચૂત પલળી જ ગઈ.. ઉત્તેજના કોઈ ની ગુલામ નથી હોતી.. સુંદર સ્ત્રી અને એના યુવાન ઉપસેલા કામુક અવયવો જો તમારી ડ્રીમ ફિગર મા આવતાં હશે તો એ ગમે તેટલી નજદીક ની સગી હશે તોય પુરુષ સહજ ઉત્તેજના તો વ્યાપી જ જવાની.. વારંવાર એ પસંદગી ની જગ્યાએ નજર જવાની જ ..એ વાત ઓર છે કે કે કેટલાક ધૃષ્ટ વિચારો જો મગજ મા થી તાત્કાલિક ખંખેરી નાંખવા મા ના આવે તો એ માણસ ને પશુ બનાવી દેવા સક્ષમ હોય છે અને એમાં સામાજીકતા અને આદર્શો ની ક્યાંય હત્યા થઇ જાય.
એક એક કરી ને રસિક કવિતા ના બ્લાઉસ ના હુક ખોલતો ગયો એમ એમ અનુંમાસી ને રસિક ના લંડ ની કડકાઈ મોંઢા મા વધતી અનુભવાઈ . ગુલાબી કલર ની ઝીણી ઝાળી વાળી બ્રા અને એની અંદર થી સહેજ દેખાતી ગુલાબી રંગ ની નિપ્પલ..જોઈ ને જ રસિક ના લંડ એ અનુંમાસી ના મોંઢા ને વીર્ય ની પિચકારી થી ભરી દીધું.. અનુંમાસી ને નવાઈ લાગી ઉબકા ખાતા એમણે લંડ મોઢા મા થી બહાર કાઢી નાખ્યો.. કવિતા ને સાસુ મા ના ઉબકા સાંભળી ને ખબર પડી ગઈ કે પિયુષ જેવા જ વાનર વેડા રસિકે સાસુ મા સાથે કર્યા હશે..
મોંઢા મા માલ ખાલી કરવાનો પુરુષો ના જન્મજાત શોખ વિષે કવિતા ને સખત વાંધો હતો.. પિયુષ ને તો એ ધમકાવી નાખતી.. પિયુષ બી.પી. ની અંગ્રેજ સ્ત્રી ઓ ની હરકતો મોબાઈલ મા દેખાડી ને મોંઢામાં ડીસ્ચાર્જ ની તરફેણ કરતો અને કવિતા ને ધરાર એ કરાવવા માટે ફોર્સ કરતો પણ કવિતા ચોખ્ખું કહેતી.. તારો લંડ આ અંગ્રેજ જેવો ગોરો હોય તો જ મોંઢા મા લેવા ની ચીતરી ના ચઢે બાકી આવા કાળા મેશ લંડ ને જોઈ ને ચુસવાનું તો ઠીક કદાચ બહુ ગરમ થઇ ગઈ હોઉં અને તને ખુશ કરવા માટે તો કરી શકું પણ મોંઢા મા ડીસ્ચાર્જ તો નોટ પોસિબલ. . તારો આ કાળિયો લંડ જોઈ ને તો અંગ્રેજ સ્ત્રી ય મોંઢામાં પિચકારી મારવાનું ભૂલી જાય .. અને સ્ત્રી પાસે થી જબરદસ્તી થી આવું કામ કરાવવા મા બાકી ના પ્રોગ્રામ માટે ય સાંસા પડી જવાનું જોખમ ઉઠાવવાની તૈયારી રાખવી પડે...
અનુંમાસી ની ભોસ હજી ભુખી હતી અત્યારે રસિક ને વઢવું પાલવે એમ નહતું , મોંઢું ફેરવી લઇ ને ઉતાવળ મા બાજુ મા પડેલા કવિતા ના સાડલા થી રસિક ના વીર્ય ને લુછી કાઢ્યું અને પાછા જાતે જ ભોસ ને ખંજવાળતા રસિક ના લોડા લાડ કરવા લાગ્યા..હજી પરાકાષ્ટા ના કેફ મા થી લંડ બહાર નહતો આવ્યો ..રહી રહી ને એને ડીસ્ચાર્જ ના ઝટકા વાગી રહ્યા હતા અનુંમાસી એટલા બધા ગરમ થઇ ચુક્યા હતા કે કવિતા સામે જોવાની ય એમણે પડી નહતી અને રસિક કવિતા ના બદન મા એવો રમમાણ થઇ ગયો હતો કે એ આસપાસ ના વાતાવરણ સુદ્ધાં ને ભૂલી ને ગુલાબી રંગ ની બ્રા પર થી કવિતા ના કડક જામફળ જેવા સ્તનો ને પોતાના બરછટ હાથ વડે મસળી રહ્યો હતો . એના સ્તનો ની સાઈઝ અને કડકાઈ થી રસિક માતેલા સાંઢ જેવો થઇ ને હમણાં જ ડીસ્ચાર્જ થયો હોવા છતાં હજી ઉત્તેજિત હતો જાણે. કવિતા ઝીણી આંખે સાસુ મા અને રસિક ની કામુક હરકતો ને જોઈ રહી હતી એ આ બંને ને ખબર નહતી અનુંમાસી પોતાની ભુખી ભોસ ના સંતોષ માટે રસિક ના લંડ ને ફરી તૈયાર કરવાના કામ મા લાગી ગયા હતા જયારે રસિક એક પળ પણ ગુમાવવા માંગતો નહતો ,એ કવિતા ની લીસી કમ્મર , હંસલી ની લીસી નાજુક ગરદન જેવી ડોક અને એના ગોરા ચમકીલા કપાળ પર પાગલ ની જેમ ચુંબનો કરી રહ્યો હતો.. ચુંબનો અને પુરુષ નો સ્પર્શ ગમે તેવી સ્ત્રી ને ઉત્તેજિત કરી દે ,એમાંય રસી કનો સ્પર્શ જુવાન કવિતા ના બદન મા આગ ભરી શકે એવો કામુક તો હતો જ...કવિતા ની ચૂત પાણી પાણી થઇ ગઈ.. રસિક ના હલનચલન થી કવિતા ના શરીર સાથે એક બે વખત એનો લંડ અડ્યો પણ ખરો .એના એ ગરમ સ્પર્શ થી હલબલી ઉઠી કવિતા..