Incest ஒரு தாய், மகனின் பாசப்போராட்டம்!!!! - [Completed]-Walter white

[passionateman45plus]

அத்தியாயம் 25:

அப்படியே ஒரு இனம் புரியாத சோகத்தில் இருந்தவள், கொஞ்ச நேரம் அப்படியே தூங்கினால், தூங்கி எழுந்த உடன், போய் குளித்தால், குளித்தவுடன் கொஞ்சம் புத்துனர்ச்சியாக இருப்பதை உணர்ந்தால்.

உடனே கோயில் போக வேண்டும் ஏன்கிற எண்ணம் வந்தது, ரெடி ஆகி வந்து பார்க்க, குமார் வெளி ரூமில் உள்ள sofa வில் உறங்கி கொண்டு இருந்தான்.
சரி நாம மட்டும் போய்ட்டு வந்திடலாம் என்று, வீட்டை வெளி தாப்பால் போட்டு விட்டு, சென்றாள்.


அங்கே கோயிலில் மனம் உருகி வேண்டினால், எனக்கு ஏன் அப்டி ஆச்சு, இந்த உலகத்துலயே எனக்கு என் மகன் தான் முக்கியம், அவன் தொட்டத்தில் எனக்கு எப்டி கிளர்ச்சி ஏற்பட்டது, அப்போ என் மனசில் தீய எண்ணங்கள் வந்து விட்டதா?

இத்தனை ஆண்டுகளாக நான், பத்தினியாக வாழ்ந்ததில் அர்த்தம் இல்லயா?

என்று மனதுக்குள்ளே ஆயிரம் கேள்விகள் கேட்டு கொண்டே, விடை தெரியாமல் ஆண்டவனிடம் மன்றாடினால்.

கோயிலுள் அவள் கூட நடித்த பெண்ணொருத்தி வந்தாள், புவனாவுக்கு நல்ல பரிச்சயமானவலும் கூட,
புவனா கலங்கி இருப்பதய் பார்த்து, அவளை நச்சரிக்க நடந்த விஷத்தை ஒன்னும் விடாமல் அத்தனையையும் சொன்னாள் புவனா.

அப்போ உன் பையன் உன்ன தொட்டத்துக்கு உனக்கு கிளர்ச்சி அடைஞ்சுட்ட, அப்படித்தானா?
என்று கேட்க, வெட்கத்துடன் ஆம் என்று சொன்னாள், 

இங்க பாரு புவனா, உன்ன நெனச்சு நானே பல தடவ ஆச்சர்ய பட்டிருக்கேன், எப்டி இப்டி ஒரு பொன்னால இந்த fieldல இவ்ளோ மன உறுதியோடு decent, strict ஆ, வாழ முடித்துன்னு, நீ என்னடான்னா இப்டி ஒரு அற்ப விசயத்துக்கு போய் கலங்கிட்டு இருக்க. இது சாதாரண ஒரு நிகழ்வுடி, உன் உடம்புக்கு உன் புருஷன், உன் பையன் அப்டின்னுலாம் வித்யாசம் தெரியாது, 

இது ஏன் குழந்தைக்கு பால் குடுக்கும் பெண்கள் பால் குடுக்கும் பொது கூட, சில சமயம் உணர்ச்சி அடைவதுண்டு, இதுல அசிங்க படுரதுக்கு என்ன இருக்கு, இது சாதாரண விஷயம் அப்டின்னு அவளுக்கு தெளிவுபடுத்தினால்.

என்ன கேட்டா, அந்த மாறி உணர்வு வந்துச்சுன enjoy பண்ணுடி, இதுல எந்த தவறும் இல்ல என்று சொல்லி கிளம்பினாள், அப்டியே இவள் உட்கார டைம் போனதே தெரியவில்லை, ஒரு இரண்டு மணி நேரம் ஆனது.


அங்கே அதற்குள் குமார் எந்திரிச்சு, புவனா காணாத வருத்தத்தில் அக்கம், பக்கம் என்று எல்லா இடத்திலும் தேடிக் கொண்டு இருந்தான். ஒரு கட்டத்தில் அழுக ஆரம்பித்து விட்டான். வடிவேலுக்கு phone பண்ண, அவனும் குடி போதையில் போன் எடுக்க வில்லை.


குமாருக்கு புரிந்தது, நாம பண்ண ஏதோ ஒன்னு அம்மாக்கு புடிக்கமா போய் தான் எங்கேயோ சொல்லாம கொள்ளாம போய்ட்டாங்க என்று மனதுக்குல் புழுங்கி கொண்டு இருந்தான்.

அந்த நேரம் பாத்து உன்னி, இன்னிக்கு rehearsal scene சொல்வதற்காக phone செய்தவன், குமாரின் அழுகையில் என்ன என்று தெரிந்து கொண்டான்.

அழுகாத குமார், நான் இப்போவே car எடுத்துட்டு வரேன், கவலைப்படாத பக்கத்துல எம்கயாதும் போயிருப்பாங்க, கண்டு பிடுச்சரலாம் என்று அவனுக்கு ஆறுதல் கூறி ஒடனே கிளம்பினான்.


ஒரு கால் மணி நேரத்தில் இடத்தை வந்து அடைந்தான். அங்கே குமார் சத்தமில்லாமல் அழுது கொண்டு இருந்தான். அவனை தேத்தி காரில் ஏற்றினான்.

செரி அம்மா வழக்கமா எங்கெல்லாம் போவாங்க என்று ஒரு list எடுத்து சுற்றினார்கள், கடைசியாக list இல் இருந்தது கோயில்.

கோயிலும் போக அங்கே யாருமே இல்லை, புவனா மட்டும் தனியாக ஒரு ஓரத்தில் ஒக்காந்து கொண்டிருந்தாள்.
குமாருக்கு அவளை பாத்த உடன் தான் உயிரே வந்தது,

அம்மா என்று கத்திக் கொண்டே, ஓடினான். புவனாக்கு குமாரின் குரல் எங்கேயோ கனவில் கேட்பது போல இருந்தது, டக் என்று திரும்பி பார்த்தவள், குமார் அழுது கொண்டு ஓடி வருவதை பார்த்தால்.

அப்போ தான் அவளுக்கு சுய நினைவு வந்தது, அடடா மணி ஆனதே தெரியலயே.
ஓடி வந்தவன் அவளை இறுக்கமாக அனைத்துக் கொண்டு, அழுதுகொண்டே முத்த மழை பொழிய , புவன்னா அவனை தேற்றினால், அவளும் முத்தங்கள் கொடுத்து சமாதான படுத்தினால்.

உன்னி, அப்படியே ஒரு தாய், மகனின் பாசப்போராட்டத்தை live ஆக மெய் மறந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.
அவனுக்கு ஒரே சமயத்தில் கண்களில் நீரும், pantஇல் தடியின் துள்ளலுமாக இருந்தது.

அவனுக்கு இது ஒரு mixed feelings ஆக இருந்தது. கட்டி கொண்டு அழுதவர்களை பிரிக்காமல் அந்த அன்பை ரசித்துக் கொண்டிருந்தான்.

இப்படி ஒரு அன்பை இவன் எங்கேயும் பார்த்ததில்லை. உண்மையாவே இவனும் அழ ஆரம்பித்த விட்டான். என்ன தான் அவர்கள் முத்தமிட்டு கொள்வது இவனுக்கு கிளுகிளுப்பை தூண்டினாலும், அதன் உள்ளே உள்ள உண்மையான பாசம், இவன் நெஞ்சை உருக செய்தது.

உன்னி தாமதிக்காமல் அவர்களை பிரிக்க, புவனா கண்ணீரோடு sorry sir உங்களுக்கு தேவை இல்லாத சங்கடத்தை குடுத்துட்டோம், அவன் கண்களில் இருந்த கண்ணீரை பார்க்க புவனாக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது, புவனா கேட்கும் முன்பே,