Adultery ગુજરાતી ભાભીના જલવા

[Gujjubhai111]

શીલા તો જાણે આ અવાજ બહુ જ બહુ જ અંગત લાગ્યો . અને કેમ ના લાગે? મદન ની ગેરહાજરી માં આજ અવાજ ના સહારે તો એણે દિવસો ટૂંકા કર્યા હતા ને? લથડાતા ડગલે અર્ધી ઊંઘ માં અને પુરેપુરા નશા માં શીલા નગ્ન ઉભી થઇ ..જો બધા જ કપડાં પહેરવા જાય તો વાર લાગે એમ હતું અને દૂધ વાળો રસિક ડોર બેલ વગાડી વગાડી ને મદન ની ય ઊંઘ બગાડી નાખે એટલે ફાટા ફટ શીલા એ સંજય વાળું ઝભલું પહેરી લઇ ને દરવાજો ખોલ્યો... સામે રસિક જ ઉભો હતો..હાથ માં દૂધ નું કેન લઇ ઉભેલો રસિક શીલા ના દૂધ ના કેન જોઈ ને આભો બની ગયો.. એણે શીલા ના આ રૂપ ની એણે કલ્પના નહતી કરી..કેટલાય દિવસો થી એ શીલા ને જોઈ નહતો શક્યો..

અરે ભાભી તમે ક્યા ખોવાઈ ગયા હતા આટલા દિ’ અને આ શું? પહેર્યું છે? જોર દાર લાગો છો બાકી હો?
ચુપ મર રસિક હવે પહેલાં ની જેમ હું એકલી નથી રહેતી મુઆ , તારો સગલો આવી ગયો છે હવે માપ માં રહેજે અને રોજ લોડો ચુસાડવાની જીદ ના કરતો નહીતર કો ક દિ ભારે પડી જશે , એક લીટર દૂધ આલ અને હાલતો થા , અને સાંભળ હું જલ્દી કંઇક વ્યવસ્થા કરું છું અધીરો થઇ ને કોઈ ભૂલ કરી બેસીશ માં ! શું કીધું? મારા ઈશારાની રાહ જોજે ..જ્યાં સુધી હું તને કઈ ના કરું કે કહું ત્યા સુધી તારે મારી હારે વાત પણ કરવાની કોશિશ નૈ કરવાની શું સમજ્યો?
ભલે ભાભી..રસિક ઉદાસ થઇ ગયો..આટલો સુંદર રૂપ નો કટકો એના હાથ માં થી આમ છૂટી જશે એ એણે સપનેય નહતું વિચાર્યું..એક તો આટલા દિવસે ભાભી મળ્યા એય આવા ઝભલા માં અને કઈ ક મળવાની આશા હતી અને આતો સાવ બંધ કરી દેવાની વાત કરે છે ..રસિક નો ચહેરો સાવ પડી ગયો...શીલા થી રસિક નો વિલાયેલો ચહેરો જોવાયો નહિ....એણે એના ધોતિયા માં હાથ નાખી ને એનો લોડો પકડી ને થોડી વાર પંપાળી લીધો અને પછી એની જોડે જઈ ને લગોલગ ઉભી રહી ને એનો એક હાથ પકડી ને બોબલા પર જમાવી દઈ ને ધીમે થી બોલી શું આમ નાના છોકરા ની માફક રિસાય છે રસિકડા ? મેં કહ્યું ને કે હું કૈક ગોઠવીશ? લે દબાવી લે થોડી વાર અને જા અહીં થી..મારો ધણી વિદેશ થી આવી ગયો છે,, એ અંદર સુતો છે ..
શીલા એકીશ્વાસે બોલી ગઈ..રસિક શીલા ના બોલ ને ઝભલા પર થી દબાવી ને બોલ્યો..આહ ભાભી તમને શું ખબર..અમને કેવું કેવું થાય છે એ? તમે તો મને આમ રેઢો મેલી ને હાલી નીકળ્યા પણ આ લોડા ની જે હાલત થઇ છે ,
તે ઘરે રૂખી નથી? એને ઠોકતો હો તો? એ ના પાડે છે? એ બાપડી ભુખી ટળવળે છે ને તું અહીં મારા માં મોહી પડ્યો છે...
ના ભાભી એને પહોચી વળવાનું મારું કામ નહિ ,એને તો એના પિયર નો પેલો લઠ જીવલો જ પુરો પડે ..
હેં? તું જાણે છે આ બધું? રસિક..શીલા એ ચોંકી જઈ ને કહ્યું , એટલા માં મદન ના ઉઠવાનો અણસાર આવી જતાં શીલા એ રસિક નો લંડ છોડી દઈ ને પોતાના ઝભલા માં થી એનો હાથ હટાવી લીધો ને એક પળ માં તો એણે ધક્કો મારી ને રવાના ય કરી દીધો અને દરવાજો બંધ કરી દીધો..
સાચે જ મદનજ હતો..આંખો ચોળતો ચોળતો..માદર જાત નાગો એ શીલા તરફ આવ્યો અને બોલ્યો..ગૂડ.મોર્નિંગ હની...
કોની સાથે મંડી છું સવાર સવાર માં ?
લાગે છે તને ગઈ રાત નું હેંગ ઓવર થયું છે એ ઉતર્યું નથી...દરવાજો બંધ છે એ જોતો નથી ? બંધ બારણે કોનો લંડ પકડ્યો હશે? શું તું ય મદન .?.. હું તો ભજન ગણગણતી હતી એટલે તને એવું લાગ્યું હશે...
મજાક કરું છું મારી જાન હું તો મુતરવા જાઉં છું ..જો આ લોડા ની તો તે શું હાલત કરી નાખી છે? ફૂલવડી માં થી રતલામી સેવ જેવો કરી નાખ્યો છે તે...બે વરસ ની કસર કાઢી નાખી ...ધઈલા પર પ્રેમ થી ચૂંટલી ખણી ને મદન હસતો હસતો લહેરાતે પગલે એટેચ બાથરૂમ તરફ ગયો
મેરી નું ધાવણ ધાવી ધાવી ને મારા બોલ ને ચૂંથે છે , સાલા જરા ચાન્સ મળ્યો નથી કે બોબલા પર હાથ ગયો નથી તારો..આટલા બધા ગમતા હતા તો બે વરસ મેલી ને શું કામ જતો રહ્યો તો? કહી ને શીલા દૂધ ની તપેલી લઇ ને રસોડા માં આવી..રસોડા માં ગેસ સળગાવી ને દૂધ ની તપેલી સગડી પર મૂકી અને ગેસ ચાલુ કર્યો...અને બારી ખોલી ... અનુંમાસી અને રસિક હસી હસી ને વાતો કરતાં હતા અને રસિક એમની તપેલી માં દૂધ રેડતો હતો..
શીલા ને અનુંમાસી ની અરજ યાદ આવી ગઈ...એના દિમાગ માં ચમકારો થયો , રોજ અનુંમાસી ને દૂધ આલી ને રોજ રસિક સાયકલ લેવા પાછો શીલા ના ઘેર આવી ને પછી જતો , શીલાએ વિચાર્યું..હેં ભગવાન..રસીકડા ના લોડા ની લહાય માં મુખ્ય સમાચાર કહેવાના તો રહી જ ગયા .. મદન જલદી બાથરૂમ માં થી આવી ને સુવા જાય તો સારું..રસિક સાયકલ લેવા આવે ત્યારે કહી દઉં..અને એમ જ થયું..મદન જેવો પલંગ પર પડ્યો કે શીલા રસોડા ના દરવાજા માં થી બહાર નીકળી ને ઝાંપે ઉભી થઇ ગઈ.. બહાર ખાસ્સું એવું અંધારું હતું હજી...એની સાયકલ પાસે જઈ ને એ રસિક ની રાહ જોવા લાગી જેવો રસીક આવ્યો કે એના હોંઠ પર એક કિસ કરી દીધી શીલા એ અને ફરીવાર એનો લંડ ધોતિયા ની ઉપર થી પકડી ને રમાડી લીધો..શીલા એ લંડ ને ભૂલી શકે એમ નહતી..એણે જ તો એની એકલતા માં ચૂત ની અસલી લંડ ની ખુજલી મટાડી હતી ને?
ભાભી કેમ અહીં અત્યારે.. ? કોઈ દહાડો નહિ ને આજે મારી સાયકલ પાસે?
રસીક તને એક વાત કહેવાની રહી ગઈ હતી એટલે આવી છું..
બોલો ને ભાભી?
રૂખી ને કહેજે કાલે સવારે મને મળવા આવે..કામ છે મારે એનું..
અરે આજે મોકલી દઉં કહો તો...ભાભી...કે હું આવી જાઉં જે કામ હશે એ કરી આપીશ...નટખટ રીતે રસિક હસ્યો
અરે ડોબા તારું તો કામ છે પણ હમણાં નહિ ..જરૂર પડે અને હું બોલાવું એટલે વાર ના લગાડતો..આમ તો આજે જ રૂખી ને બોલાવત પણ આજે અમે બહારગામ જઈએ છીએ...એટલે એને તું કાલે મોકલી દેજે..
ભલે ભાભી...શીલા જવા લાગી એટલે રસિક બોલ્યો..ભાભી..એક મીનીટ..., શું છે પાછું? હજી કઈ રહી ગયું છે?
ભાભી અંધારું ખાસ્સું એવું છે થોડી વાર ચૂસી લીધો હોત તો? કેટલા દિવસ થઇ ગયા ? તમને તો યાદ નૈ આવતું હોય પણ મને તો ભૂલ્યું ભૂલાતું નથી...
જા જા નાલાયક..આમ રોડ માથે તે કઈ લોડા ચૂસતા હશે.;.ભડવા તું ય મરીશ ને મનેય મરાવી નાખીશ.. શીલાએ છણકો કર્યો....
થોડા ડગલા એ ગઈ અને પાછી દોડતી આવી ને ઘૂંટણ ભેર બેસી ગઈ તારું આ સોગીયું મોંઢું મારા થી જોવાતું નથી..વાતે વાતે આમ ઉદાસ શેનો થઇ જાય છે? હું તે કઈ તારી બાયડી છું કે તું આમ જે કહે એ મારે કરવાનું?અને સેકંડ ના સો માં ભાગ માં ધોતિયા માં થી લંડ બહાર કાઢી ને એક જ ઝાટકે આખો મોંઢા માં ખોસી દઈ ને અંદર બહાર કરવા લાગી.. રસિક ને તો જાણે જલસા પડી ગયા ,એક જ મીનીટ માં તો રસિક નો લંડ સાંબેલા જેવો થઇ ગયો એને કડક થયેલો જોઈં ને શીલા થી ય ના રહેવાયું , આંડિયા મુઠ્ઠીમાં પકડી ને મસળતાં એ લંડ ને એવી રીતે ધાવવા લાગી કે રસિક ના બાર વાગી ગયા ,પણ મદન થી જબર દસ્ત ગભરાતી શીલા રસિક નું વીર્ય નીકળે ત્યા સુધી ના ચૂસી શકી અને બરોબર અણી ના સમયેજ લંડ ને મોંઢા માં થી કાઢી ને નાસી ગઈ...રસિક ઠોયા જેવો ઉભો રહ્યો, કડક ફાફડા જેવા લંડ ને હાથમાં લઇ ને !
રસોડા માં આવી જઈ ને શીલા એ ડ્રોઈંગ રૂમ માં ડોકિયું કર્યું , મદન હજી રાત ના સિગાર , શીલા અને સોમરસ ના સપના માં જ ડૂબેલો હતો..હાશ થઇ શીલા ને ,ચાલો બધું સચવાઈ ગયું...મારા ખરાબ સમય માં રસિકે જ મારા શરીર ને સંતોષ આપી ને મને બહાર ભટકી જતી બચાવી હતી , એને ઉદાસ કેમ જોવાય મારા થી...? શીલા મનોમન વિચારી રહી..હતી.. ફાસ્ટ ક્લાસ.. ચા તૈયાર કરી ને એ બાથરૂમ માં નહાવા ગઈ અને નાહી ને જોરદાર ફટકો તૈયાર થઇ , અરીસા માં જોઈ ને સેંથા માં સિંદુર પુરતા મલકી ઉઠી શીલા ,, મદન કોના કોના નામ નું સિંદુર પૂરું? પીયુષના નામ નું? જીવા , રઘુ કે રૂખી ના સસરા ના નામ નું..? બે બદામ ના ડ્રાઈવર હાફીઝ ના નામ નું કે પછી દીકરા તુલ્ય જમાઈ સંજય કુમાર ના નામ નું?????
અને જ્હોન..?? એને તો ના ગણીએ તો ચાલે હવે...એ તો મહેમાન કહેવાય..
યુ હી કોઈ મિલ ગયા થા ..ચલતે ચલતે....સરે રાહ ચલતે ચલતે......
પોતાનું હસવું ખાળી ના શકી શીલા ,
કેમ એકલી એકલી હસે છે? શીલુ?
મદને જાગી ને પથારી માં પડ્યા પડ્યા જ રીમોટ ને હાથ માં લઇ ને ટીવી ચાલુ કરતાં જ કોઈ મ્યુઝીક ચેનલ પર ગીત વાગવા લાગ્યું..
આ ગીત ના શબ્દો સાંભળી ને મને મેરી અને તારી પૌષ્ટિક ચોદાઈ યાદ આવી ગઈ...
પૌષ્ટિક? આ વાળી કેવી ચોદાઈ? પૌષ્ટિક ચોદાઈ વિષે તો પહેલી વખત સાંભળ્યું...
અરે ગાંડા દૂધ એ પૌષ્ટિક આહાર ગણાય કે નહિ..? હહાહાહાહા
મેરી નું ધાવણ ધાવતા ધાવતા એને ચોદી એટલે પૌષ્ટિક ચોદાઈ જ કહેવાય ને? હાહાહા
મદન પણ હસી પડ્યો શીલા ની વાત સાંભળી ને
શીલા એ કેટલી સિફત પૂર્વક પોતાની વાત છુપાડી દીધી? સ્ત્રીઓ કેટલી આસાની થી ધણીઓ ને ચોદુ બનાવી શકતી હોય છે ,દુનિયા ભર ના હસબંડ એમજ વિચારતા હોય છે કે એમની પત્ની તો સતી સાવિત્રી છે અને એ એના ગોરધન સિવાય બીજા કોઈ નો વિચાર જ નહિ કરતી હોય. જો કે છેક વીસમી સદી ના ઉત્તરાર્ધ સુધી એવું હતું પણ ખરું..પણ જેવો પશ્ચિમ નો વાયરો આવ્યો અને છોકરીઓ એ કોલેજ નું પગથીયું જોયું કે માહોલ બગડ્યો, એમાં બાકી ની કસર મોબાઈલ એ પૂરી કરી..નગ્નતા એક ઝમાના માં બંધ બારણે જોવાતી અને વર્તાતી એ હવેમોબાઈલ માં ખુલ્લે આમ જોવાય છે અને હાઈ વે પર પાર્ક કરેલી ગાડી ઓ માં વર્તાય છે , પહેલાં ના જમાના માં સ્ત્રી પતિ ની સમક્ષ ઘૂંઘટ ખોલતા ય શરમાતી હતી અને હવે છોકરીઓ એમના અન-ઓથેન્ટિક ધણી સામે ટોપ ઉતારતા પણ ખચકાતી નથી..આજ કાલ ની નવી પેઢી ની છોકરીઓ કેટલી સાહજીકતા થી પોતાની ઉત્તેજના વ્યક્ત કરે છે ? જો કે વિસ્મીઓ સદી માં ય આ બધું હતું તો ખરું જ , પણ બહુ લીમીટ માં હતું..અત્યારે જે કામો હાઈ વે રોડ ની સાઈડ પર કાર પાર્ક કરી ને કાર ની અંદર થાય છે એ પહેલાં ખેતર ના શેઢે ઘાસ માં થતાં હતા..ટેકનોલોજી બદલાયી છે , હવસ નહિ...
શીલા > મદન આપણે કવિતા ના પિયર વૈશું ને લેવા જવાનું છે યાદ છે કે નહિ? જો નહિ જઈ એ તો છોકરી કકળાટ કરી મુકશે ... કવિતા ય આપણે લીધે ગઈ કાલે જવાની હતી તોય નથી ગઈ...
મદન >એ કેમ ના ગઈ એને જવું જોઈએ ને? આપણે ક્યા એને રોકી હતી?
શીલા> સાવ ડોબા જેવો છે તું..અરે કવિતા ના પિયર માં આપણ ને કોઈ ઓળખતું નથી, અને આપણે જઈ એ તો આપણ ને અને કવિતા ના મમ્મી પપ્પા ને કેટલો સંકોચ થાય..એટલે એણે આપણી સંગાથે આવવાનું ગોઠવ્યું છે ,નહીતર એ તો ગઈ કાલે જ જવાની હતી... સારું એ બહાને એના પિયુષ સાથે ના પ્રોબ્લમ ની ચર્ચાય થઇ જશે ...
મદન > હા એ વાત તો છે , કેટલા દસેક વાગ્યે નીકળીએ તો ચાલે ને?
શીલા> હવે મને શું ખબર યાર? મેં કવિતા નું પિયર થોડું જોયું છે ? હું છેલા દસ વરસ થી તો મારે પિયર નથી ગઈ અને કવિતા નું પિયર ક્યાંથી ખબર હોય?
તે તારે પિયર માં છે ય કોણ કે જવું પડે? મદને શેવિંગ બ્રશ પર ના ફીણ ને વધી ગયેલી દાઢી પર ચોપડતા કહ્યું ,
કેમ નથી માં બાપ મરી ગયા એટલે પિયર ના બીજા કોઈ સગાં ય મરી જાય ? મારી સગી બહેન તો છે ને? તને ખબર છે તું વિદેશ ગુડાણો હતો ને મેરી ની પીકી માં, ત્યારે મારા એ બધા સગા વહાલા ઓ એ જ મારી સંભાળ રાખી હતી... સમજ્યો? તારે ખરેખર તો એમને થેંક યુ કહેવું જોઈએ...
મદન > અરે મોહિની ને તો હું પર્સનલી બાથ માં ભરી લઇ ને થેન્ક્સ કરીશ..ભાઈ મારી સાળી છે એની સાથે તો મારે ય બહુ વાતો કરવી છે,
શીલા અને મદન બેઉ વાતો ના તડાકા મારતાં હતા ત્યારે કવિતા આવી ,એના હાથ માં ગરમાગરમ દાળવડા ની ડીશ હતી , અંકલ....આ ખાસ તમારા માટે મમ્મી જી એ મોકલાવ્યા છે , ગરમ જ ખાઈ લ્યો...
ગરમ હોય ત્યારે જ આ ખાવા ની મજા છે , ઠંડા થઇ જાય પછી એનો સ્વાદ મરી જશે...
બિલકુલ સ્વાભાવિક પણે બોલાયેલી અને કવિતા દ્વારા નિર્વિકાર પણે કહેવાયેલી બે લીટીઓ મદન અને શીલા એ ભળતા જ અર્થ માં લીધી અને ખડખડાટ હસ્યા,
કવિતા એમને હસતા જોઈ ને છોભીલી પડી ગઈ.. શીલા આગળ તો એ ખુલી ને આ પ્રકાર ની દ્વિઅર્થી વાતો કરી શકતી હતો પણ મદન ની હાજરી માં ????? હજી તો કવિતા એ મદન ને સરખી રીતે જોયો ય નહતો એમ કહીએ તો ચાલે..નવી સવી પરણી ને આવેલી કવિતા ને પહેલાં બે ત્રણ મહિના તો અનુંમાસી એ ઘરની બહાર જ નીકળવા નહતી દીધી..કોઈ ની નજર લાગી ન જાય એટલા માટે..અને એ પછી એ જ્યાર થી ધીમે ધીમે ઘરની બહાર નીકળતી થઇ અને અડોશ પડોશ માં જાણીતી થઇ કે મદને વિદેશ જવાનું થયું....
શીલા કવિતા ને આંખ મારી ને હસતા બોલી..હા કોઈ પણ ચીજ ગરમ હોય ત્યારે જ મજા આવે ઠંડી પડી જાય પછી મજા ના આવે..તારી વાત બિલકુલ સાચી છે કવિતા...
હવે કવિતા ની હાલત ખરાબ થઇ ગઈ..એને બિચારી ને માટે મદન હજી પર પુરુષ કહેવાય અને પાછો વડીલ એટલે કેટલો સંકોચ થાય? ભાભી હું જાઉં..તમે ખાઈ લેજો... કહી ને એ શરમ થી લાલઘૂમ થઇ ગયેલો એનો ચહેરો ઘુમાવી ને નીકળી ગઈ..જેવી એ દરવાજા પાસે પહોંચી કે શીલા એ બૂમ મારી અલી ઉભી તો રહે સાંભળ તો ખરી?
થોભી ગઈ..કવિતા અને શીલા તરફ જોઈ ને બોલી શુ છે ભાભી..? કઈ કામ હતું?
હા હવે આહી આવ અને બેસ...ખાસ કામ છે તારું..શીલાએ અધિકાર સાથે સત્તાવાહી સ્વરે આજ્ઞા કરી..
અરે ગેસ પર આંધણ મૂકી ને આવી છું ભાભી અત્યારે ના બેસાય...
ના તું બેસ હું ફોન કરી ને તારી સાસુ ને કહી દઉં છું કે આંધણ માં એ ઓરી દેશે , અહીં બેસ જોઉં..જયારે આવે ત્યારે આમ રઘવા કરતી ને કરતી જ આવે છે તે ? શીલા એ હાથ પકડી ને કવિતા ને સોફા પર બેસાડી દીધી...
મદન નું શેવિંગ નું કામ પતિ જતાં એ ય મોંઢું ધોઈ ને કવિતા ની સામે જ બેઠો.. શીલા એ કહ્યું લે હવે તારા ઘેર થી આવ્યા હોય એટલે તારે ના ખવાય એવું કઈ નહિ..અમને કંપની આપ ચાલ...એક દાળવડુ કવિતા ને આપ્યું અને એક મદન ને ય આપ્યું..
શીલા> અહીં થી તારું પિયર કેટલે દુર છે , અને કેટલા વાગ્યે નીકળવું છે ?
કવિતા> દોઢસો કી.મી. છે ભાભી... સાડા નવે નીકળીએ તો સાડા બાર સુધી માં ટચ થઇ જવાય ...અને સાંજે છ વાગ્યે ત્યા થી રીટર્ન થઈએ તો નવ સાડા નવે તો ઘેર ...એવું કરીએ તો ચાલે?
મદન >હા હા બરોબર છે , એમ જ કરશું...
હા અંકલ , તમે ય તૈયાર થઇ જાવ હું નવ વાગ્યે આવી જાઉં છું..પિયુષ એ એના મિત્ર ની કાર મંગાવી છે તમે ડ્રાઈવ કરી શકશો ને ? કવિતા એ કહ્યું...
મદન > હા રે હા આમ તો મને મારી જ કાર ફાવે છે પણ ફોરેન માં જઈ ને બધું શીખી ગયા , ગમે તે ગાડી ચલાવી શકીએ..
શીલા> હા કવિતા મદન વિદેશ જઈ ને બધી ગાડીઓ ડ્રાઈવ કરતાં શીખી ગયો છે , એને અહીં પણ કોઈ તકલીફ નહિ પડે...મદન ના પગ ના અંગુઠા પર એનો પગ નો અંગુઠો જોર થી દબાવી એ શીલા એ મેરી ની ચોદાઈ માટે સીક્ષર મારી...
કવિતા એ શીલા ની દ્વિઅર્થી આ વાત ને ના સમજતા પાછી એક બીજી ગંભીર વાત કહી દીધી.. ..
અરે વાહ તો તો બહુ સારું અંકલ મને ય બધી ગાડીઓ ચલાવતા શીખવું છે તમે શીખવાડશો? પિયુષ ને એક વરસ થી કહું છું પણ સાંભળતો જ નથી..કંટાળી ગઈ છું એને રીક્વેસ્ટ કરી કરી ને !
મદન > એમ શું કહે છે એ? કેમ નથી શીખવાડતો?
કવિતા> અરે એને તો મારે માટે ટાઈમ જ ક્યા છે અંકલ? આ ભાભી ને પૂછો.. જયારે કઈ ક કહું કે તરત કહેશે ટાઈમ જ નથી...
મદન > અરરર!!!! બહુ જ ખોટું કહેવાય આતો.. પોતાની પત્ની ને કાર શીખવાડવાનો ટાઈમ ના હોય એવું કેમ ચાલે?
શીલા> જો એ તને નહિ શીખવાડે તો કોઈ બીજું શીખવાડશે .. ચિંતા શું કામ કરે છે કવલી? પણ તારે બધી ગાડીઓ ચલાવતા શુ કામ શીખવું છે? તારે ક્યા નોકરી કરવા જવું છે ડ્રાઈવર ની?
કવિતા> એમ નહિ ભાભી ભલે આપણે બધી ગાડીઓ ચલાવીએ નહિ પણ એનું ગીઅર નું ઓપરેશન જો આપણ ને આવડી જાય ને તો કોક દિ આવી પડે તો ચલાવી શકીએ...
મદન > એ તો બધી ગાડીઓ નું ગીઅર નું ઓપરેશન તો લગભગ સરખું જ હોય.. થોડો ઘણો ફેર હોય એજ બાકી તો બધાનું સરખું જ હોય...
આ છેલ્લું વાક્ય સાંભળી ને શીલા પાછી શરારત પર ઉતરી આવી ,,,સમજી ગઈ ને કવિતા ..ગીઅર તો બધાનો એક સરખો જ હોય , આઈ મીન બધી ગાડીઓ ના ગીઅર સરખા જ હોય.. થોડો ઘણો ફેર હોય એ જ..
શીલા ની વાત સાંભળી ને તો કવિતા ને બધી જ સમજ પડી ગઈ, ગીઅર ની સરખામણી લંડ સાથે કરી ને શીલા એ કવિતા નામ ની કળી ને શરમાવી દીધી.. શરમ થી લાલઘૂમ થઇ ને કવિતા એ તીરછી નજરે મદન સામે જોયું , અનુભવી મદન ને ખબર હતી કે બે સ્ત્રીઓ જયારે વાતો કરતી હોય ત્યારે એમની વાતો માં દ્વિઅર્થી સંવાદો અતિશય માત્રા માં થતાં હોય છે , ઘર કામ ના ભારણ માં થી સ્ત્રી ને જો કોઈ બાબત બહાર લાવી શકતી હોય તો એ છે એની બહેનપણીઓ સાથે વાત ચિત અને ગપ્પાં મારવા ,
તમે અને અંકલ તૈયાર થઇ જાઓ હું તૈયાર થઇ ગઈ છું ખાલી કપડાં જ બદલવાના બાકી છે, ભાભી...મોસમ ને જોવા જે છોકરો આવવાનો છે એ સી.એ. છે બહુજ સારું ઘર છે અમારે મોસમ બહેન બા થોડા ચૂઝી વધારે છે એમને ગમે તો ને? ભગવાન કરે ને બેય ને ગમી જાય.. અને આ સગપણ થઇ જાય તો પપ્પા ના માથે થી એક મોટ્ટું ટેન્સન ઓછું થઇ જાય...