08-02-2020, 05:58 PM
ஏதோ ஒரு வேகத்தில் ஸ்கூலுக்கு கிளம்பி வந்துவிட்டாளே தவிர.... பாடம் நடத்த முடியாமல் தவித்தாள் நிஷா. சீனு இந்நேரம் காயத்ரிய நல்லா வச்சி செஞ்சிட்டிருப்பான்! அவள் பாடத்தில் கவனம் செலுத்த எவ்வளவோ முயன்றாள். ஆனால் மறுபடி மறுபடி அவள் மனம் சீனுவையும் காயத்ரியையுமே சுற்றி வந்தது.
சீனு கெஞ்சி கெஞ்சி கேட்டான். ஓகே சொல்லியிருந்தா இப்போ என்னத்தான் செஞ்சிக்கிட்டிருப்பான். நான் சுகமா அவன்கூட படுத்திருந்திருக்கலாம். ஆனா நான் அனுபவிக்கவேண்டியதை காயத்ரி அனுபவிக்குறா! - நிஷாவுக்கு வேதனையாக இருந்தது. இருந்தாலும் தான் மன உறுதியோடு இருந்து சீனுவை உள்ளே விடாதவாறு தடுத்ததை நினைத்து அவளுக்குப் பெருமையாக இருந்தது. தன்னால் எதையும் சாதிக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கை வந்தது.
ஆனால் மதியம் 3 மணியைத் தாண்டியும் காயத்ரி வராமல் போக... நிஷா இருப்புக் கொள்ளாமல் தவித்தாள். அய்யோ... என்னதான் நடக்கிறது அங்கே? இந்த காயத்ரி பெரிய வித்தைக்காரியா இருப்பாளோ? இப்படியே போனா சீனு அவ பின்னாடியே போயிடுவானே.... - நிஷாவுக்கு பதைபதைப்பாக இருந்தது. அதற்கு மேலும் பொறுக்க முடியாமல் ஸ்கூட்டியை எடுத்துக்கொண்டு வேகமாக வீட்டுக்கு வந்தாள். ஸ்கூட்டியை விட்டு இறங்கி ஓடிவந்து சீனுவின் வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்தினாள்.
சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு, கதவு மெல்ல திறக்கப்பட்டது. சீனுதான் நின்றுகொண்டிருந்தான்.
நிஷா.. நீயா?
இன்னும் என்னடா பண்றீங்க?.. கதவு திறக்க ஏன் இவ்வளவு நேரம்? - நுழைந்ததும் நுழையாயதுமாய் படபடப்பாகக் கேட்டாள்.
ட்ரெஸ் போட்டுட்டு வந்து திறக்க லேட்டாயிடுச்சு
சரி காயத்ரி ஏன் ஸ்கூலுக்கு வரல?
அவ தூங்குறா
தூங்குறாளா?
அவளுக்கு அவனைத் திட்டுவதா சிரிப்பதா என்று தெரியவில்லை
சரியான லூசுப் பொறுக்கி..... என்று அவனை முறைப்போடு பார்த்து முணுமுணுத்துக்கொண்டே போய் பெட்ரூம் கதவை லேசாக திறந்து பார்த்தாள். உள்ளே... களைந்து கிடந்த வெள்ளை நிற பிளாங்கெட்டுக்குள் கசங்கிய பூவாகக் கிடந்த தன் தோழியைப் பார்த்தாள்.
பார்த்ததுமே அவள் அம்மணமாகக் கிடக்கிறாள் என்று தெளிவாகத் தெரிந்தது. சரிந்து படுத்திருந்த காயத்ரியின் வலது முலை மட்டும் போர்வைக்குள் மறைந்திருக்க... இடது முலையோ வெளியே கிடந்தது. அவளது கனத்த முலையும், கருவட்டமும், நீண்ட காம்பும் பார்த்து நிஷாவுக்கு பொறாமையாக இருந்தது. கருவட்டத்துக்கு அருகில் இருந்த சிவந்த தடம் பார்த்து கண்களை தாழ்த்திக்கொண்டாள். எச்சில் விழுங்கியபடியே கீழே அங்கும் இங்குமாக கிடந்த அவளது ஆடைகளை பார்த்தாள்.
முழங்காலுக்கு கீழே....போர்வையால் மூடப்படாத அவளது வெளீரென்ற வாழைத்தண்டு கால்களைப் பார்த்தாள். பாதி மூடப்பட்டு, மீதி காற்று வாங்கிக்கொண்டிருக்கும் காயத்ரியின் பின்னழகுகளைப் பார்த்தாள். தன் தோழியை தான் இந்தக் கோலத்தில் பார்ப்போம் என்று நிஷா கனவிலும் நினைத்ததில்லை. அவள் போட்டுவரும் மெல்லிய கொலுசு ஒரு காலில் மட்டும் இருக்க..... தன் தோழி சந்தோசமாக இருந்திருப்பதை நினைத்து, பொறாமையை மீறி, சீனுவை ஒருவித நன்றியுணர்வோடு பார்த்தாள். மீண்டும் ஒருமுறை அவளது மார்பழகைப் பார்த்தாள். அழகிடி நீ... என்று பெருமூச்சு விட்டவாறு மெதுவாக கதவை சாத்திவிட்டு சீனுவைப் பார்த்தாள்.
சீனு கெஞ்சி கெஞ்சி கேட்டான். ஓகே சொல்லியிருந்தா இப்போ என்னத்தான் செஞ்சிக்கிட்டிருப்பான். நான் சுகமா அவன்கூட படுத்திருந்திருக்கலாம். ஆனா நான் அனுபவிக்கவேண்டியதை காயத்ரி அனுபவிக்குறா! - நிஷாவுக்கு வேதனையாக இருந்தது. இருந்தாலும் தான் மன உறுதியோடு இருந்து சீனுவை உள்ளே விடாதவாறு தடுத்ததை நினைத்து அவளுக்குப் பெருமையாக இருந்தது. தன்னால் எதையும் சாதிக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கை வந்தது.
ஆனால் மதியம் 3 மணியைத் தாண்டியும் காயத்ரி வராமல் போக... நிஷா இருப்புக் கொள்ளாமல் தவித்தாள். அய்யோ... என்னதான் நடக்கிறது அங்கே? இந்த காயத்ரி பெரிய வித்தைக்காரியா இருப்பாளோ? இப்படியே போனா சீனு அவ பின்னாடியே போயிடுவானே.... - நிஷாவுக்கு பதைபதைப்பாக இருந்தது. அதற்கு மேலும் பொறுக்க முடியாமல் ஸ்கூட்டியை எடுத்துக்கொண்டு வேகமாக வீட்டுக்கு வந்தாள். ஸ்கூட்டியை விட்டு இறங்கி ஓடிவந்து சீனுவின் வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்தினாள்.
சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு, கதவு மெல்ல திறக்கப்பட்டது. சீனுதான் நின்றுகொண்டிருந்தான்.
நிஷா.. நீயா?
இன்னும் என்னடா பண்றீங்க?.. கதவு திறக்க ஏன் இவ்வளவு நேரம்? - நுழைந்ததும் நுழையாயதுமாய் படபடப்பாகக் கேட்டாள்.
ட்ரெஸ் போட்டுட்டு வந்து திறக்க லேட்டாயிடுச்சு
சரி காயத்ரி ஏன் ஸ்கூலுக்கு வரல?
அவ தூங்குறா
தூங்குறாளா?
அவளுக்கு அவனைத் திட்டுவதா சிரிப்பதா என்று தெரியவில்லை
சரியான லூசுப் பொறுக்கி..... என்று அவனை முறைப்போடு பார்த்து முணுமுணுத்துக்கொண்டே போய் பெட்ரூம் கதவை லேசாக திறந்து பார்த்தாள். உள்ளே... களைந்து கிடந்த வெள்ளை நிற பிளாங்கெட்டுக்குள் கசங்கிய பூவாகக் கிடந்த தன் தோழியைப் பார்த்தாள்.
பார்த்ததுமே அவள் அம்மணமாகக் கிடக்கிறாள் என்று தெளிவாகத் தெரிந்தது. சரிந்து படுத்திருந்த காயத்ரியின் வலது முலை மட்டும் போர்வைக்குள் மறைந்திருக்க... இடது முலையோ வெளியே கிடந்தது. அவளது கனத்த முலையும், கருவட்டமும், நீண்ட காம்பும் பார்த்து நிஷாவுக்கு பொறாமையாக இருந்தது. கருவட்டத்துக்கு அருகில் இருந்த சிவந்த தடம் பார்த்து கண்களை தாழ்த்திக்கொண்டாள். எச்சில் விழுங்கியபடியே கீழே அங்கும் இங்குமாக கிடந்த அவளது ஆடைகளை பார்த்தாள்.
முழங்காலுக்கு கீழே....போர்வையால் மூடப்படாத அவளது வெளீரென்ற வாழைத்தண்டு கால்களைப் பார்த்தாள். பாதி மூடப்பட்டு, மீதி காற்று வாங்கிக்கொண்டிருக்கும் காயத்ரியின் பின்னழகுகளைப் பார்த்தாள். தன் தோழியை தான் இந்தக் கோலத்தில் பார்ப்போம் என்று நிஷா கனவிலும் நினைத்ததில்லை. அவள் போட்டுவரும் மெல்லிய கொலுசு ஒரு காலில் மட்டும் இருக்க..... தன் தோழி சந்தோசமாக இருந்திருப்பதை நினைத்து, பொறாமையை மீறி, சீனுவை ஒருவித நன்றியுணர்வோடு பார்த்தாள். மீண்டும் ஒருமுறை அவளது மார்பழகைப் பார்த்தாள். அழகிடி நீ... என்று பெருமூச்சு விட்டவாறு மெதுவாக கதவை சாத்திவிட்டு சீனுவைப் பார்த்தாள்.