ஹேமா மாமி - நண்பின் தாய், என் தாரம்(completed)

[johnypowas]

நான் : இல்ல மாமி....அன்பு ஆயில் ஸ்டோர்ல நல்ல எண்ணெய், மலிவா கிடைக்கும்.

மாமி : ஹ்ம்ம் ...பொது விஷயம் எல்லாம் நல்ல தெரியுது மதன் உனக்கு. 

நான் அந்த கடையை சொன்னது எண்ணு எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்..அந்த கடை ஸ்கூல் ரோட்ல இருந்தது....ஸ்கூல் இருக்குன்றதால நிறைய வேக தடைகள் இருந்தது...நம்ப ஊரு வேக தடை தெரியாத எப்படி இருக்கும்னு....நல்ல சின்ன மல போல. பைக் நகர்த்தி அன்பு ஆயில் கடை செல்லும் வரை எந்த அதுர்ஷ்டமும் இல்ல.மாமியின் சுண்டு விரல் கூட படவில்லை...அன்பு கடை முன் நிறுத்தி..

நான் : மாமி நீங்க பொய் வாங்கிட்டு வாங்க நான் இங்கேயே இருக்கேன்..

மாமி : சரி மதன் 

மாமி கடையில் ஒரு அரை லிட்டர் நல்ல எண்ணெய் வாங்கி கொண்டு வந்தால்...

மறுபடியும் மாமி குலுங்கி அமர ...நான் பைக் ஸ்டார்ட் செய்தேன் ...இம்முறை கொஞ்சம் படார் என ஸ்டார்ட் செய்து மோவே செய்ததால் அதை சற்றும் எதிர் பாரத மாமி...அப்படியே என் மீது சாய ...நறுக்கென்ற அவளின் முலைகள் ஏன் மீது மோத....அப்பா...அக்கணமே உச்சம் அடைந்தது போல் இருந்தது..

மாமி : டேய் பார்த்து டா

நான் : சாரி மாமி 

பைக் மெதுவாக செலுத்தி கொஞ்ச தூரம் வந்த பின் நான் எதிர்பார்த்த முதல் வேக தடை...ஸ்லொவ் செய்து மெல்ல ஏற..மாமி பின்னோக்கி சாய ...அதே வேகத்தோடு இறங்கும் பொது முன் சாய்ந்தால் ...மறுபடியும் அவளின் திமிறிய மார்பு என் முதுகின் மேல் உரச...உரசியது பின் புறம் என்றாலும், அந்த தேவலோக சுகத்தின் receptors உடம்பின் எல்லா நிரம்புகளிலும் இணைந்திருக்க...என்னவனிற்கு சிக்னல் கொடுத்தது போலும்...அடங்காமல் துடித்தான் என்னவன் 

ஆடுது வருசயாக நான்கு வேக தடைகள் ....அப்பா ஒவ்வொரு முறை ஹேமா மாமியின் முலைகள் என்மீது மோத...எனக்குள் இருந்த அந்த மிருக வெறியை கிளப்பி விட்டு வேடிக்கை பார்த்தால் அவள் , அவளையும் அறியாமல்.இன்னும் அந்த சுகத்தை சுவைக்க மாட்டோமா என்று நெஞ்சம் கெஞ்ச....போதும் இன்று இது உனக்கு என்பதை போல் கோவில் வந்து அடைந்தோம்....

மாமி : ரொம்ப தேங்க்ஸ் மதன்

நான் : ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல ஆன்டி...சேரி ஆன்டி பூஜை எப்போ முடியும், நான் வேணும்னா வந்து உங்கள பிக் பண்ணிக்கவா ?

மாமி : இல்ல மதன் ...எவளவு நேரம் ஆகும் இன்று தெரியல ....முடிந்ததும் நானே நடந்து போய்க்குரேன்..அப்புறம் சொல்ல மறுத்துட்டேன். இன்னைக்கு நீ எங்க வீட்ல தான் சாப்பிடனும்..ஓகே வா ? உங்கம்மா கிட்ட சொல்லிடு 

நான் : சரி ஆன்டி...

என்று வழிந்த வாறே கூறி முடிக்க, மாமி மெல்ல நகர்ந்தால் கோவிலை நோக்கி. அவளின் ஆடிய குண்டிகள் என் கண்ணில் நிறைந்து, உள்ளத்தில் பதிந்து...காதில் மணியோசையாய் கேட்ட...மனம் ஒரு நிலை இல்லாமல், 8 வெள்ளை குதிரைகளில் பூட்டியது போல் எங்கோ பறந்து போக. மெல்ல நகர்ந்தது அந்த காலை பொழுது. மாமியின் அடுத்த தரிசனத்திற்காக காத்து.


அன்று மதியம் வரை காத்திருப்பதென்பது அவளவு கடினமாக இருந்தது. அதிலும் நாட்டமிள்ளதவனாய், ஏதோ பிரமை பிடித்தவன் போல. காதலில் கூட அப்படி ஒரு தவிப்பு இருக்குமா என தெரியவில்லை, ஆனால் மாமியை பார்க்காமல் பித்து பிடித்தது போல் இருந்தது. பல வருடம் பார்த்த முகம், பல varidam பார்த்த உடல் அமைப்பு ...இன்று மட்டும் ...இப்போது மட்டும் ஏன் இப்படி கொள்கிறது ?

மதியம் உணவிற்கு மாமி வீட்டிற்கு போக துடித்தேன்...சரி மாமி இல்லை என்றால் ஹரி போன் செய்தபின் போகலாம் என்று நினைத்து டிவி போடும் போது மணி 11:30. கவனமே இல்லாமல் ஏதோ ஒரு சேனல் வைத்து பார்த்துக்கொண்டிருக்க..நொடிகள் மணிகளாய் நகர, வினாடிகள் நாட்களை நகர...அந்த ஒரு காத்திருப்பே தவமாய் தோன்றியது. எப்படி எப்படி யோ நேரம் கழித்தும் மணி 12:00 தான் ஆகியது. பாவி ஹரி இன்னும் கால் செய்ய வில்லை. அப்படி என்னதான் வேலை அவனுக்கு. எப்படி எண்ணிய என்னை கண்டு செரித்து என்னுள் ஒரு பாதி. சரி எப்படியும் அவர்கள் கூப்பிடாமலே போனால் மரியாதை இல்லை. என என் வைராகியத்தை முறுக்கி விட்டு காத்திருந்தேன் போன் பக்கத்தில். 

சண்டாளன் கால் செய்யவே இல்லை...மாமியாவது பன்னி இருக்க வேண்டாம் ? மணி 12:30 ஆகுது ...

டேய் மாமி வேலையில பிஸியா இருப்பாங்க டா..நீ தான் பொருகண்ணும் என எங்கோ இருந்த எதார்த்தவாதி கூற..ஆமாம்ல என நான் என்னை சமாதான படுத்த....அடுத்த நொடியில் தோன்றியது அந்த ஞானம். நீயே ஏன் போக கூடாது ? எத்தனை தடவை போயிருக்க என என்னுள் ஒரு பாதி கூற...இன்னொரு பாதி பதில் கூறும் முன், வீட்டை விட்டு வெளியேறி இருந்தேன், மாமி வீட்டை நோக்கி.அவ்வளவு வேகமாக நான் நடந்ததே இல்லை..மாமியின் வீட்டின் தெரு வரை இருந்த வேகம் திடிரென அவளின் வீட்டு தெரு வந்ததும் மறைந்து போனது...ஏன் கால்களுகிருந்த வேகம் எங்கோ தொலைந்து போக...அடி மேல் அடியை அவள் வீட்டின் வாசல் முன் நின்றேன். என் கால்களுக்கு இருந்த துடிப்பு இப்பொழுது என் இதயத்திற்கு குடிபெயன்று இருந்தது. 

முன் கேட் திறந்து, ஏற்கனவே திறந்திருந்த வாசல் நோக்கி சென்றேன். வாசல் வெளியில் இருந்து...ஹரி ...ஹரி என நண்பனின் பெயரை ஏலம் போடா...உள்ளிருந்து மாமியின் குரல்