ஹேமா மாமி - நண்பின் தாய், என் தாரம்(completed)

[johnypowas]

காலை எழுந்தவுடன் மாமியின் நினைவு....நானும் ஹரியும் 7 மணிக்கு ஜிம் சென்று, பின் அவரவர் வீடு சென்று fresh ஆகிவிட்டு, மறுபடியும் அவன் வீட்டில் சந்திப்பது வழக்கம்...என்கோ அன்று ஜிம் செல்லவே மனம் இல்லை...அனால் ஹரி இல்லாத பொழுது அவன் வீட்டில் எப்படி இருப்பது.
ஒன்று புரியாத மனநிலையில் வேகமாக கிளம்பி முடித்தேன். மணி 6:30 தான் ஆகி இருந்தது....திடீரென ஒரு ஐடியா..ஏன் இப்போதே ஹரி வீட்டிற்கு சென்று மாமியை பார்த்து விட்டு...அப்பறமாக ஜிம் செல்ல கூடாது....இரண்டாம் முறை இதை யோசிக்க எல்லாம் என் மனம் இடம் தரவில்லை....சடார் என கிளம்பினேன் மாமியின் வீட்டை நோக்கி. 

செல்லும் வழியெல்லாம் என்ன சொல்லலாம் என யோசித்துகொண்டே சென்றேன். மாமியின் வீட்டை அடைந்தேன்.. வாசல் தெளித்து கோலம் போட்டிருந்தது...மாமி எழுந்து விட்டால் போலும்...முன் கதவை திறந்து கொண்டு..வாசல் calling பெல்லை அடித்தேன்..பெல் அடித்த பின்...அது திறக்கும் வரை இருந்த அந்த இரு நொடிகள்..அப்பா...சொல்ல முடியாத தவிப்பு...மண்டையில் இருந்து சூடாய் குருதி கிழே பயணித்தது....வயிற்ரை பிரட்டுவது போல், ஒரு ஆயிரம் பட்டாம்பூச்சி அதனுள் சிறகடிப்பது போன்ற உணர்வு. மெல்ல தாழ் திறக்கும் ஒலி கேட்டு படபடப்பு அதிகமானது. மெல்ல விலகிய கதவின் பின்...சந்தன பொம்மையாய் ஹேமா மாமி....தலை குளித்து கூந்தலை ஒரு cotton towel லில் கட்டி இருந்தால். சந்தன நிற காட்டன் புடவை...அதே நிறத்தில் blouse அணிந்து தேவதையாய் நின்றால்...

மதன் என்ன பா காலையிலயே வந்திருக்க...இல்ல ஆன்டி ...ஜிம் போறதுக்கு முன்னாடி ஜோக்கிங் பண்ணிட்டு போலாம் என்று நானும் ஹரியும் பேசிக்கொண்டோம் அதான்..

மாமி : சரியாய் போச்சு...உன்ன வர சொல்லிட்டு...துரை இன்னும் தூங்கராறு...

நான் : ஐயோ யோ ....சரி அப்போ நான் போகிறேன் ...அவன் வரட்டும் 

மாமி : இல்ல மதன் பொய் நீயே அவன எழுப்பி கூட்டிட்டு போ. நானும் கோவிலுக்கு போகணும் 

நான் : செரி ஆன்டி...இன்னக்கி ஏதாவது விசேஷமா ?

மாமி : ஆடி வெள்ளி டா...

எப்படியாவது மாமியிடம் நெருங்க வேண்டும் என்ற என்னத்தில்..ஒரு பிட் போட்டேன் 

நான் : ஒ ஒ ...நான் நீங்க இவ்வளவு சீக்கிரம் இப்படி தடபுடலாய் ரெடி ஆயிருந்ததால்...ஏதோ கல்யாண நாளோ...இல்ல வேற ஏதாவது விசேஷமோ என நினைச்சேன்

இந்த பதிலை சற்று எதிர்பாரதவலாய் மாமி ஒரு கணம் திகைத்தாள் ...

மாமி : அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் இல்ல டா...அதுவுமில்லாம நான் அப்படி ஒன்னும் தடபுடலாய் ரெடி ஆகலையே...சிம்பிள் அஹ காட்டன் புடவை கட்டி இருக்கேன்...இது உனக்கு தடபுடலா...

மாமியின் இந்த எதார்த்தமான பதிலை சற்றும் எதிர்பார்த்திருக்க வில்லை...எப்படி சமாளிப்பது என்று தெரியாமல்...உளறி வைத்தேன்
நான் : அது இல்ல மாமி...காலையிலயே கிளம்பி இருதீங்கலே...அதுவும் இல்லாம இது சாதா காட்டன் புடவை மாதிரி தெரியல ....ரிச் ஆ ...கோயம்புத்தூர் காட்டன் மாதிரி இருக்கு 

மாமி ஷாக் அடித்தவள் போல் 

மாமி : டேய் ...உன்னக்கு இது எல்லாம் கூட தெரியுமா ?

நான் : கொஞ்சம் கொஞ்சம் மாமி வீட்ல தன் அம்மா , அக்கா எல்லாம் இருக்காங்களே 

மாமி : பரவால்லியே...இது எல்லாம் தெரிஞ்சு வெச்சிருக்க...குட்.. சரி சரி ...நீ போய் அவனை எழுப்பு நான் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் காபி கலக்கிட்டு வரேன் 

நான் : சரி ஆன்டி

ஏதோ பயங்கர சாதனை புரிந்தவனை போல் எனக்கு பெருமிதம்....மாமியுடன் என பயணம் துடங்கி இருந்தது 

உள்ளே சென்று ஹரியை கூப்பிட்டும் எழுப்பியும் பார்த்தேன்...ஹ்ம்ம் ஹ்ம்ம் பையன் எழுந்திருப்பதாய் தெரிய வில்லை..இரவு வெகு நேரம் படம் பார்த்தவன் போலும் 

மறுபடியும் ஹாலிற்கு சென்று.. ஆன்டி அவன் எழுந்துக்கல என்றேன் 

மாமி சமையல் அறையில் இருந்து....சரி மதன் நீ வெயிட் பண்ணு நான் வரேன் என்றால் 

சோபாவில் அமர்ந்து...மாமியை சமையல் அறையில் கற்பனை செய்து சல்லாபித்து கொண்டிருக்கும் போது....காபி tray இல்...மூன்று காபி கோப்பைகளுடன் வந்தால்....

மாமி : எடுத்துக்கோ மதன்...என்று குனிந்து தரும் பொழுது ...