నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లేసరికి పని మనిషి బాబు ని పడుకోబెట్టి ఇంటికి వెళ్లడానికి సిద్ధంగా ఉంది. బాబు నిద్ర పోతూ ఉండేసరికి ముగ్గురు ప్రశాంతంగా సోఫాలో కూర్చున్నారు". సమయం వృధా చేయకూడదు అని నిర్ణయించుకున్న లావణ్య " సరోజా నీ దగ్గర దాచడానికి ఏమీ లేదు... నీకు ఎప్పుడూ సహాయం కావాలన్నా నన్ను కలువు.... కానీ బయట ఎవరి దగ్గర ఈ విషయంలో మాట్లాడకూడదు...." అని చెప్పి భాషను కూడా మాట్లాడడం అన్నట్టు సైగ చేసింది.భ అప్పుడు భాష "ఒసేయ్ నీ యమ్మ ఎక్కడ చెప్పావు అంటే నీ మర్యాదగా ఉండదు" అని అనగానే సరోజ భాష తొడమీద పిసుకుతూ"" ఏం బావ నీకు కూడా ఈ అత్తా కోడలు గురించి తెలుసా" అంది ఆశ్చర్యంగా. అప్పుడు భాష "ఒసేయ్ లంజా పెద్ద చిన్న లేకుండా ఏంటి ఆ మాటలు అని అన్నాడు లావణ్య పక్కన ఉండగానే... తన గురించి అలా సపోర్ట్ చేస్తూ మాట్లాడుతూ బూతులు మాట్లాడినా కూడా లావణ్య కి సంతోషంగా అనిపించింది. భాషా కి కూడా స్వతంత్రంగా అనిపించింది అప్పుడు సరోజా" సరేలే బావ నాకు తెలియదా నువ్వు అంతగా చెప్పాలా" అంది. ఇంతకీ వాళ్ళ అత్త లో నీకు ఏమి వచ్చింది రంకుమొగుడ అంది. అప్పుడు భాష సిగ్గుపడుతూ ఏమీ మాట్లాడక పోవడం తో లావణ్య పరవాలేదు భాష చెప్పు అని అనింది. అప్పుడు భాష "వీళ్ళ అత్తకి వయసు మీద పడ్డ ఒంట్లో బిరుసు తగ్గలేదు..... నా ఫోటో చూడు బిరు జాకెట్టు వేసుకుని పిట పిట లాడి పోతుంది అన్నాడు" గోడ మీద ఉన్న ఫోటో ని చూపిస్తూ. అప్పుడు లావణ్య కలగజేసుకుని అది పోయిన పండక్కి తీసుకున్న ఫోటో అని చెప్పింది. అప్పుడు సరోజ రెడ్డి బావ కూడా అదే అంటే మహా పిచ్చి అని చెప్పింది. 57 దాటినా సల్లు నిక్కబొడుచుకొని ఉన్నాయి ఇంకా ఉంది. అప్పుడు లావణ్య ఒక్కొక్కరి ఒంటి తీరు ఒక్కో లఉంటుంది అంది. అప్పుడు భాష అంటే ఈ సమయంలో టీచరమ్మ రెడ్డి చేతుల్లో నలిగిపోతూ పోతూ ఉంటుంది అన్న మాట అన్నాడు. అతని గొంతులో ఆశ గమనించిన లావణ్యకి పాపం అనిపించింది.