31-12-2019, 08:13 PM
அய்யோ அந்த ஷிபான் புடவையை இனி கட்டக்கூடாது!!.
ஆர்வம் அதிகமாக... வேகவேகமாக அடுத்த டிராயிங்கைப் பார்த்தாள். அதில் அவளது பக்கவாட்டு முலையை அழகாக வரைந்திருந்தான். அதைப் பார்த்ததும் நிஷாவின் பெண்மை லேசாகத் திறந்து மூட... வெட்கத்தில் அவள் முகம் சிவந்து மலர்ந்தது. நைட்டெல்லாம் பயல் இதுதான் பன்றானா.... ச்சே.. இப்படி முழுசா காட்டியிருந்திருக்கிறேனே.... என்று தன்னைத்தானே திட்டிக்கொண்டாள். முலை வரைந்து அதன் அடிப்பகுதியில் அவன் கொடுத்திருந்த ஷேடு அவள் பெண்மையை புளகாங்கிதம் அடையச் செய்தது. இப்படியா கிண்ணுன்னு தூக்கிட்டு நிக்குது எனக்கு??? அவள் ஒரு இனம்புரியாத சுகத்துடன் எழுந்து கண்ணாடிமுன் வந்து சைடாக நின்று மாராப்பை எச்சில் விழுங்கியபடியே விலக்கிப் பார்த்தாள். அவன் வரைந்திருந்ததுபோலவே.... அவளது முலை அதே வடிவத்தில் தூக்கிக்கொண்டு நிற்க.... ச்சே... நல்லா துகிலுரிச்சுப் பாத்திருக்கான்!!! என்று கசங்கிய முகத்தோடு கட்டிலில் விழுந்தாள்.
முதன் முறையாக... ஒரு அழகான திடகாத்திரமான வாலிபன் தனக்கு லவ் லெட்டர் கொடுத்திருப்பதுபோல் உணர்ந்தாள் நிஷா. முதன்முறையாக தன் உடல்மீதும் அழகு மீதும் அவளுக்கு கர்வம் வந்தது. ஆனால் தன் அந்தரங்க இடங்களை அவன் எப்படி இப்படி பார்த்து ரசிக்கலாம்??? என்று அவன் மீது கோபமும் வந்தது. கல்யாணமாகி இன்னொருத்தனுக்கு சொந்தமாகிவிட்ட தன் முலையை வரைவது...... நிஷாவுக்கு சுகமாகவும் இருந்தது. தவறாகவும் தெரிந்தது. அந்த படத்தைப் பார்க்கப் பார்க்க....இப்போதும் அவன் தன் மார்பை பார்த்துக்கொண்டிருப்பதுபோல் தோன்ற.... அவளது காம்புகள் தடித்து நீண்டன. கடவுளே எனக்கு என்னாச்சு?? என்று போய் முகத்தைக் கழுவினாள்.
இந்த படங்களை என்ன செய்வது? ஒருவேளை இன்றிரவு அவன் தேடினால்?? உடனே அவள் அந்த பேப்பர்களை கொசுவத்துக்குள் சொருகி மறைத்துவைத்துக் கொண்டுபோனாள். நல்லவேளை சீனு கீழே இல்லை. நல்ல பிள்ளையாக அவற்றை அந்த புத்தகத்துக்குள் வைத்து மூடினாள். அப்போதுதான் அது என்ன புத்தகம் என்று பார்த்தாள். சாமுத்ரிகா லட்சணம் என்று போட்டிருந்தது. இது என்ன புத்தகம்?? என்று பார்க்கும் ஆவல் எட்டிப்பார்த்தது. இன்னைக்கு வேண்டாம் என்று அப்படியே வைத்துவிட்டு, பார்வதியிடம், சீனுவை நாளைக்கு டியூசனுக்கு அனுப்புங்கக்கா... இன்னைக்கு வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு வந்தாள். அவள் அவளையுமறியாமல் தான் ஒரு பேரழகி என்ற கர்வத்தை அடைந்திருந்தாள்.
இரவில், கண்ணன் ரொம்ப நேரம் அப்பாவிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்துவிட்டு வந்தார். அவருக்காக காத்திருந்த நிஷா, என்னங்க.... என் முதுகுல மச்சமா இருக்கு? என்று கேட்க, கண்ணன் அவளைத் திரும்பச்சொல்லிப் பார்த்து, ஆமாண்டி ஒரு மச்சம் இருக்கு என்க, நிஷா தலையைக் குனிந்துகொண்டாள். ஆனால் அவளது வெட்கத்தைக் ரசிக்காமல் கண்ணன் தூங்கிவிட... இவள் மிகவும் சிரமப்பட்டுத் தூங்கினாள்.
ஆர்வம் அதிகமாக... வேகவேகமாக அடுத்த டிராயிங்கைப் பார்த்தாள். அதில் அவளது பக்கவாட்டு முலையை அழகாக வரைந்திருந்தான். அதைப் பார்த்ததும் நிஷாவின் பெண்மை லேசாகத் திறந்து மூட... வெட்கத்தில் அவள் முகம் சிவந்து மலர்ந்தது. நைட்டெல்லாம் பயல் இதுதான் பன்றானா.... ச்சே.. இப்படி முழுசா காட்டியிருந்திருக்கிறேனே.... என்று தன்னைத்தானே திட்டிக்கொண்டாள். முலை வரைந்து அதன் அடிப்பகுதியில் அவன் கொடுத்திருந்த ஷேடு அவள் பெண்மையை புளகாங்கிதம் அடையச் செய்தது. இப்படியா கிண்ணுன்னு தூக்கிட்டு நிக்குது எனக்கு??? அவள் ஒரு இனம்புரியாத சுகத்துடன் எழுந்து கண்ணாடிமுன் வந்து சைடாக நின்று மாராப்பை எச்சில் விழுங்கியபடியே விலக்கிப் பார்த்தாள். அவன் வரைந்திருந்ததுபோலவே.... அவளது முலை அதே வடிவத்தில் தூக்கிக்கொண்டு நிற்க.... ச்சே... நல்லா துகிலுரிச்சுப் பாத்திருக்கான்!!! என்று கசங்கிய முகத்தோடு கட்டிலில் விழுந்தாள்.
முதன் முறையாக... ஒரு அழகான திடகாத்திரமான வாலிபன் தனக்கு லவ் லெட்டர் கொடுத்திருப்பதுபோல் உணர்ந்தாள் நிஷா. முதன்முறையாக தன் உடல்மீதும் அழகு மீதும் அவளுக்கு கர்வம் வந்தது. ஆனால் தன் அந்தரங்க இடங்களை அவன் எப்படி இப்படி பார்த்து ரசிக்கலாம்??? என்று அவன் மீது கோபமும் வந்தது. கல்யாணமாகி இன்னொருத்தனுக்கு சொந்தமாகிவிட்ட தன் முலையை வரைவது...... நிஷாவுக்கு சுகமாகவும் இருந்தது. தவறாகவும் தெரிந்தது. அந்த படத்தைப் பார்க்கப் பார்க்க....இப்போதும் அவன் தன் மார்பை பார்த்துக்கொண்டிருப்பதுபோல் தோன்ற.... அவளது காம்புகள் தடித்து நீண்டன. கடவுளே எனக்கு என்னாச்சு?? என்று போய் முகத்தைக் கழுவினாள்.
இந்த படங்களை என்ன செய்வது? ஒருவேளை இன்றிரவு அவன் தேடினால்?? உடனே அவள் அந்த பேப்பர்களை கொசுவத்துக்குள் சொருகி மறைத்துவைத்துக் கொண்டுபோனாள். நல்லவேளை சீனு கீழே இல்லை. நல்ல பிள்ளையாக அவற்றை அந்த புத்தகத்துக்குள் வைத்து மூடினாள். அப்போதுதான் அது என்ன புத்தகம் என்று பார்த்தாள். சாமுத்ரிகா லட்சணம் என்று போட்டிருந்தது. இது என்ன புத்தகம்?? என்று பார்க்கும் ஆவல் எட்டிப்பார்த்தது. இன்னைக்கு வேண்டாம் என்று அப்படியே வைத்துவிட்டு, பார்வதியிடம், சீனுவை நாளைக்கு டியூசனுக்கு அனுப்புங்கக்கா... இன்னைக்கு வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு வந்தாள். அவள் அவளையுமறியாமல் தான் ஒரு பேரழகி என்ற கர்வத்தை அடைந்திருந்தாள்.
இரவில், கண்ணன் ரொம்ப நேரம் அப்பாவிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்துவிட்டு வந்தார். அவருக்காக காத்திருந்த நிஷா, என்னங்க.... என் முதுகுல மச்சமா இருக்கு? என்று கேட்க, கண்ணன் அவளைத் திரும்பச்சொல்லிப் பார்த்து, ஆமாண்டி ஒரு மச்சம் இருக்கு என்க, நிஷா தலையைக் குனிந்துகொண்டாள். ஆனால் அவளது வெட்கத்தைக் ரசிக்காமல் கண்ணன் தூங்கிவிட... இவள் மிகவும் சிரமப்பட்டுத் தூங்கினாள்.