నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

లావణ్య కి కూడా ఆ ప్రయాణం కొత్తగా అనిపించింది. తను ఎక్కడికి వెళ్ళినా కార్లో వెళ్తుంది. కార్ డ్రైవర్ ఉంటాడు కాబట్టి కనీసం ఎవరికి ఫోన్ చేయడానికి కూడా వీలు ఉండదు. అలాంటిది ఈ రోజు ఒక బస్సులో భాషతో ప్రయాణం చేస్తూ ఉండటం థ్రిల్లింగ్ గా అనిపించింది. భాష కి ఏం మాట్లాడాలో అర్థం కాక సైలెంట్గా కూర్చున్నాడు. అతను అలా కూర్చోవడంతో లావణ్యకి అతడిని ఆట పట్టించాలని అనిపించింది. ఇంతకుముందు ఒకసారి కొలతలు తీసుకోవడానికి తన ఇంటికి వచ్చినప్పుడు ఆట పట్టించిన విషయం గుర్తొచ్చింది. వెంటనే "భాష... ఈ మధ్య ఏమన్నా కొత్తరకం జాకెట్లు కొడుతున్నావా" నేను అడిగింది మాట కలుపుతూ. దానికి భాష "పల్లెటూళ్లో కొత్త రకం మోడల్స్ ఎవరు అడగరు మేడం" అని చెప్పాడు. అప్పుడు లావణ్య" అంటే నీ ప్రయోగాలన్నీ నా మీద, మా అత్తయ్య మీద చేస్తున్నావన్నమాట అనింది ఉడికిస్తూ . భాష కి ఏం చెప్పాలో అర్థం కాక చిన్నగా నవ్వి ఊరుకున్నాడు. భాష మొహమాటం చూసి లావణ్య ముచ్చటేసింది. అప్పుడు వెంటనే భాష మా అత్త జాకెట్ లో కొన్ని పాడైపోయాయి... సరి చేయగలరా అని అడిగింది. తప్పకుండా చేస్తాను మేడం కానీ ఎలా పాడైపోయా yo చెప్తారా అని అడిగాడు. దానికి లావణ్య సిగ్గు పడుతూ అది నేను చెప్పలేను భాష అంది. భాషా కి అర్థం కాలేదు. "అదేంటి మేడం అలా అంటున్నారు.... ఏం సర్ చేయాలో చెప్తే చేస్తాను కదా" అన్నాడు. అప్పుడు లావణ్య "నీకు ఎలా చెప్పాలో అర్థం కావట్లేదు భాష" అంది. అప్పుడు భాష చొరవ తీసుకుని "అలా కాదు మేడం జనరల్గా జాకెట్లు chestu దగ్గర కానీ చేతులు దగ్గర కానీ బిర్రు అవుతూ ఉంటాయి. ఆ దేశంతో అడుగుతున్నా". ... అని అన్నాడు. అప్పుడు లావణ్య కొంచెం ధైర్యం తెచ్చుకుని "నీ దగ్గర దాచే దేముంది భాష... ఒక రెండు జాకెట్లకి గుండెల మీద రంధ్రాలు పడి ఉన్నాయి... అదే రంగు గుడ్డ వేసి వాటిని కవర్ చేయాలి.." అని ధైర్యంగా చెప్పేసింది. అడిగాను గానే భాషా కొంచెం సిగ్గు పడ్డాడు. అదే సమయంలో తన అంగం గట్టి పడటం జరిగింది. ఆ టాపిక్ ని ఎలాగైనా పొడిగించాలని భావిస్తూ.." అయినా అక్కడ రంధ్రాలు పడటం ఏంటి మేడం "అని అడిగాడు. అప్పుడు లావణ్య చిలిపిగా మా భాష మా మావయ్య కి... అలా ఇష్టమేమో... అది నేను అడగలేను కదా" అంది భాష ని రెచ్చగొడుతూ. ఆ సమయంలో భాష ఒంటి నుంచి వేడిగాలి రావడం తనకు అర్థం అయింది. భాష బాగా టెంప్ట్య్యాడని లావణ్య కి తెలిసిపోయింది. ఒక రకంగా చెప్పాలంటే లావణ్య కూడా అలాగే ఉంది. మసక చీకటి, పల్లె వెలుగు బస్సు., కొత్తరకం ప్రయాణం చాలా థ్రిల్ గా అనిపించసాగింది ఆమెకు. అది రెడ్డి పనేమో అని భాషా గా అనిపించింది. కానీ నిర్మలమ్మ జాకెట్ కి రంధ్రాలు వేసింది లావణ్య అని భాష తెలీదు. పోయినసారి రెడ్డితో నిర్మలమ్మ కి తాళి కట్టించి నప్పుడు లావణ్య కత్తెరతో కత్తిరించింది. అప్పుడు రెడ్డి తప్పకుండా చేస్తాను మేడం మరి ఎప్పుడు ఇస్తారు జాకెట్లు అని అడిగాడు వెంటనే లావణ్య హ్యాండ్ బ్యాగ్ లో ఉన్న జాకెట్ కి బయటకు తీసింది. రెడ్డి వాళ్ల దగ్గర నుంచి బయలుదేరేటప్పుడు నిర్మలమ్మ లావణ్య తో జాకెట్టు తీసుకెళ్ళమని చెప్పింది. భాష జాకెట్టు చేతిలోకి తీసుకున్నాడు. కానీ బస్సు లో చీకటిగా ఉండడంతో ఎలా చూడాలి అర్థం కాలేదు. అప్పుడు లావణ్య భాష వేలు తీసుకుని జాకెట్టు రంధ్రం దగ్గర పెట్టి చూపించింది. ఆ రంధ్రం లోకి భాషా చూపుడువేలు దూరిపోయింది. ఒక్కసారిగా భాషకి నిక్కబొడుచుకునుంది. చేతుల మీద వెంట్రుకలు లేచి నిలబడ్డాయి. అప్పుడు భాష వణుకుతున్న గొంతుతో" మేడం అందరం కొంచెం పెద్దది గానే ఉంది. అంటే....." అని ఆగిపోయాడు. అప్పుడు లావణ్య "చెప్పు భాషా ఏం చెప్పాలనుకుంటున్నా" అంది. భాషా కి గొంతు పెగలడం లేదు. ఏమి లేదు మేడం అన్నాడు. అప్పుడు లావణ్య " లేదు భాషా ఏదో చెప్పాలి అనుకుంటున్నావు చెప్పు పర్వాలేదు... నేనేమీ అనుకోను లే "అంది. అప్పుడు భాష" మేడం .....అది......" అంటూ నసగా సాగాడు. అప్పుడు లావణ్య భాష చెప్తావా చెప్పవా అంది కోపంగా. లావణ్య చిరాకుని అర్థం చేసుకున్న భాష,, ఇంకా చెప్పేయాలి అని నిర్ణయించుకుని.... గుండెల నిండా గాలి పీల్చుకొని" రంధ్రం పెద్దదిగా ఉంది అంటే.. టీచర్ అమ్మగారి నిపుల్స్ పెద్దగా ఉంటాయి ఏమో అనిపించింది "అన్నాడు. దానికి లావణ్య పెద్దగా నవ్వుతూ" ఈసారి వచ్చినప్పుడు అడిగి కనుక్కో " అంది మళ్ళీ పెద్దగా నవ్వుతూ. భాషా సిగ్గుతో చితికి పోయా డు. లావణ్య ఒక రెండు నిమిషాల వరకు నవ్వుతూనే ఉంది. నవ్వు ఆపుకుని " భాష ఇంతకీ వాటిని కొడతావా లేక రంధ్రాలు ఇంకా పెద్ద చేస్తావా "అంది మళ్ళీ పెద్దగా పగలబడి నవ్వుతూ