Incest காலம் தந்த சொந்தம்

[loverboywrites]

ருக்குவை கயித்து கட்டிலில் காணவில்லை என்றதும் சித்ரா பதறினாள்.

ஒரு வேளை ருக்கு அர்ஜுன் ரூமில் இருப்பாளோ என்று சித்ராவின் நெஞ்சம் படபடத்தது.

சரி அர்ஜுன் ரூமை தட்டியே பார்த்துவிட வேண்டியதுதான் என்று சித்ரா யோசித்துக் கொண்டிருக்கும்போதே ருக்கு பின் பக்கம் இருந்து வீட்டுக்குள் வந்தாள்.

“என்னம்மா இந்நேரத்தில முழிச்சு வெளிய வந்து நிக்கிறீங்க? பசிக்குதா? காஃபி எதாச்சும் போட்டு தரவா?”, என்றாள்.

“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம், நீ எங்க போயிருந்த?”, சித்ரா மிகவும் அமைதியாய் எந்த பதட்டத்தையும் காட்டிக் கொள்ளாமல் கேட்டாள்.

“ஒன்னுமில்லம்மா!! பீரியட் ஆயிருச்சு!! அதான் பாத்ரூம் போயிட்டு வந்தேன்”, என்றாள் ருக்கு.

“ஓகேடீ ருக்கு, எனக்கும் யூரின் போகனும் அதான்”, என்று சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு வெளியே செல்லப் போனாள்.

“நீங்கதான் அய்யா ரூம்ல இருக்குற பாத்ரூமை யூஸ் பண்ணுவீங்களே, ஏன் வெளியே போறீங்கம்மா?”, என்றாள் ருக்கு.

“இல்லடி ருக்கு, இப்பலாம் காலைல பாத்ரூம் போய் குளிக்கிறதுக்கு மட்டும்தான் அப்பா ரூம் பாத்ரூமை யூஸ் பண்றேன் அதுவும் அங்க மட்டும்தான் ஹீட்டர் இருக்குங்கறதால, நைட்ல அப்பா தூக்கத்தை கலைக்கிற மாதிரி ஆயிடுது, அதான்”, என்று சித்ரா சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே மிலிட்டரி ரூமிலிருந்து முகனல் சத்தம் மெதுவாக காத்தில் பரவி கரைந்தது.

ருக்குவும் சித்ராவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். ருக்கு புரிந்து கொண்டவளாய் சொன்னாள்,

“நீங்க சொல்றதுக் சரிதானம்மா!!” அய்யா தூக்கத்தை கெடுக்காதிங்க!!”, உதட்டோர குறும்பு புன்னைகையோடு சொன்னாள்.

“ஏய்!! உதை வாங்குவ!! பேசாம தூங்குடி”, திரும்பி வரும்போது டின்னர் குடுக்க போனப்ப என்னாச்சுன்னு கேக்கனும்னு நெனைச்சுட்டே போனா சித்ரா.

சித்ரா திரும்பி வருவதற்குள் அயர்ந்து தூங்கியிருந்தாள் ருக்கு. சரி, இன்னேரத்துக்கு நல்லா தூங்குறவளை எழுப்ப வேண்டாம் என்று தன் அறைக்கு சென்றாள் சித்ரா, அப்பாவின் அறையில் இருந்து இப்போது நன்றாகவே வந்து கொண்டிருந்தது சத்தம், சித்ரா ஆரவமிகுதியால் அப்பாவின் அறைக்கு கொஞ்சம் பக்கத்தில் சென்று காதை தீட்டினாள்.

“ஆஹ்ஹ்!! ப்ப்பா!!! வேகம்மாப்பா!!! இன்னும் வேகாம்மாப்பா!!!”, என்று சித்ராவின் குரலும்

“தொடைல ஊசி போட்டிருக்குடீ, இதுக்கு மேல வேகமா ஆட்டுனா வலிக்குது”, அப்பாவின் குரலும்.

சித்ராவுக்கே ஒரு நிமிடம் ஆச்சர்யம், அப்படியே அவளின் குரல், அது மட்டுமல்லாமல் அந்த குரல், மிலிட்டரியை அப்பா என்று வேறு அழைக்கிறது. உடனடியாக கதவை தட்டி அவள் யாரென்று பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆர்வம் மிகுதியானது.

எப்படியாவது மகனை வைத்து இதை துப்பு துலக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்துவிட்டு தன் அறைக்கு சென்றாள்.

மறுநாள் காலை சித்ராவும் தாத்தாவும் காட்டுக்கு கிளம்பும் வரை அர்ஜுன் தன் அறையை விட்டே வெளியே வரவில்லை.

சித்ரா அவன் அறையை தட்டி கேட்டாள்.

“டேய் அர்ஜுன்? என்னடா? காய்ச்சல் எப்படி இருக்கு?”, என்றாள்.

அர்ஜுன் உள்ளே இருந்தபடியே கதவை திறக்காமல் பதில் சொன்னான்.

“பரவால்லமா!! இன்னைக்கு நான் காட்டுக்கெல்லாம் வரல்லை!! நீங்க போயிட்டு வாங்க!! நான் ரெஸ்ட் எடுக்குறேன்”, என்றான்.

“சரிடா!! ரெஸ்ட் எடு, ருக்குவ சாப்பாடு வேணுமின்னா கேளு, குடுப்பா!”, சித்ரா சொல்லிவிட்டு தன் அப்பாவோடு கிளம்பி சென்றாள்.

தாத்தாவும் அம்மாவும் வெளியே சென்றுவிட்டார்கள் என்று உறுதிபடுத்திக் கொண்ட பிறகு அர்ஜும் வெளியே வந்தான்.

லேசான சிராய்ப்புகள் கொஞ்சம் சரியாகியிருந்தபடியால் ஒரு காட்டன் பனியனும் லுங்கியும் மட்டும் அணிந்து கொண்டான்.

மெதுவாக தன் காலை கடன்களை கவனித்துவிட்டு, ருக்கு டிஃபனை குடுத்தாள், சாப்பிட்டு முடித்தான்.

ருக்கு மாதவிடாயின் காரணமாக கொஞ்சம் சகஜமாய் இல்லை.

அர்ஜுனும் அதை பற்றி பெரிதாய் கவலைபடவில்லை.

“உனக்கு வேற எதாவது வேணுமா?? காஃபி?? டீ?”, என்றாள் ருக்கு.

“ஆங்!!! இல்ல!! அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம், நான் சும்மாதான் டேபிள்ல உக்காந்து இருக்கேன்”, அர்ஜுன் பிதற்றினான்.

“சரி எனக்கு கொஞ்சம் ஆத்தங்கரை வரைக்கும் போகனும், நான் போயிட்டு வரேன், யாராச்சும் அய்யாவ தேடி வந்தா, அய்யா காட்டுக்கு போயிட்டாகன்னு சொல்லிரு”, என்றாள் ருக்கு.

இதுக்காகவே காத்திக்கிட்டு இருந்த அர்ஜுன் உள்ளுக்குள் குஷியானான்.

“சரி சரி நான் பாத்துக்குறேன் நீங்க போயிட்டு வாங்க”, என்றான் அர்ஜுன்.

ருக்கு சென்ற பிறகு வீட்டில் அர்ஜுன் மட்டும் தனியாக இருந்தான்.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து மெதுவாக சென்று வீட்டு வாசல் கதவை சாத்தினான். பின் பக்கமாக இருக்கும் கதவையும் சாத்தினான்.

நேராக தாத்தா ரூமுக்குள் சென்றான், இவன் எதிர்பாத்ததை விட தாத்தாவின் அறை கொஞ்சம் மாடர்னாகவே இருந்தது.
தாத்தா அவர் வசதிக்காக கொஞ்சம் வேலைகள் செய்து வைத்திருந்தார்.

நல்ல உயரமான கட்டிலில் அவர் உடம்புக்கு தகுந்த மாதிரி உயர்தர ஸ்ப்ரிங் மெத்தை போட்டு வைத்திருந்தார். அர்ஜுனுக்கு இப்போது ராத்திரி தாத்தா வேலை செய்யும் போது வரும் க்ரீச் கிரீச் சத்தம் எங்கிருந்து வருகிறது என்று புரிந்தது.

ஜன்னலில் பழைய மாடல் விண்டோ ஏசி ஒன்றையும் மாட்டியிருந்தார்.

பரவாயில்லை, தாத்தா கொஞ்சம் வசதி பண்ணித்தான் வைத்திருக்கிறார் அவர் ரூமை என்று நினைத்துக் கொண்டான்.

ஒரு மூலையில் சின்னதாய் ஒரு டேபிளும் அதன் மேல் சில நோட்டுகளும் புத்தங்களும் மற்றும் ஒரு லாப்டாப் இருந்தது.

அட, தாத்தா லாப்டாப்பெல்லாம் வச்சுருக்காரேன்னு நினைச்சு, அதை ஆர்வமாக திறந்து பார்த்தான், ஆச்சர்யமாய் அதில் எந்த பாஸ்வேர்டும் கேக்கவில்லை. அதில் ஒரு 4G WIFI டாங்குளும் மாட்டி வைத்திருந்தார் தாத்தா.

வழக்கமாக தன் கம்ப்யூட்டரில் லாகின் செய்வது போல சில பல வெப்சைட்டுகளை தட்டிப்பார்த்தான், சில யூடூப் வீடியோக்களை பார்த்துவிட்டு ப்ரௌசரை மூடினான்.

போட்டோ காலரியை பார்த்தான், தாத்தாவின் பழைய மிலிட்டிரி காப்ம்பில் எடுக்கப் பட்ட போட்டோக்கள், அவர் மெடல் வாங்கும் போட்டோக்கள், துப்பாக்கியேந்திய மற்றும் பல்வேறு கால கட்டங்களில் எடுக்கப்பட்டு குடும்ப போட்டோக்கள் என்று எக்கச்சக்கமான போட்டோக்கள் இருந்தன.

தாத்தா துப்பாக்கியோடு இருக்கும் போட்டோவை பார்த்ததும் அவருடைய டபுள் பேரல் கன்னை பார்க்க வேண்டும் என்று ஆசை வந்தது அர்ஜுனுக்கு.

உடனடியாக போட்டோக்களை பார்ப்பதை நிறுத்திவிட்டு, அதை தேட தொடங்கினான். தாத்தாவின் மெத்தையில் ஏறி துலாவினான், அங்கே துப்பாக்கி இல்லை.

அங்கிருந்த பீரோவை திறந்து பார்த்தான், உள்ளே தாத்தாவின் உடைகள் அழகாக அடுக்கி வைக்கப் பட்டிருந்தன. ஒவ்வொரு ட்ராயராக திறந்து பார்த்தான், ஒன்றில் பணம் மற்றும் நகைகளும் மற்றவைகளில் துணிகள் மட்டுமே இருந்தது. துப்பாக்கி இல்லை.

அர்ஜுன் மீண்டும் ஒரு முறை அறையை நோட்டம் விட்டான்.

தாத்தா ரூமின் வாசல் கதவை தவிர இரண்டு கதவுகள் இருந்தன. அர்ஜுன் ஒரு கதவை திறந்து பார்த்தான், அது அவரோட பாத்ரூம். “ஓஹ்!! தாத்தா ரூமுக்குள்ல பாத்ரூமெல்லாம் இருக்கா!!” மெதுவாக பாத்ரூம் கதவை சாத்திவிட்டு இன்னோரு கதவை நோக்கி போனான்.

போற போக்கில் கட்டிலுக்கு கீழே குனிந்து பார்த்தான், தாத்தாவின் பழைய செருப்பு மற்றும் ஒரு விளக்குமாறும் இருந்தது.

இன்னோரு கதவை திறந்து பார்த்தான், அது மற்றுமொரு அறை போல விரிந்தது., அதில் தாத்தா உடற்பயிற்ச்சி செய்யும் சாதனங்கள் மட்டுமே இருந்தன, பல வகையான உடற்பயிற்சி சாதனங்கள் சைஸ் வாரியாக இருந்தது. அதில் ஒரு மூலையில் இவர்கள் கொண்டு வந்திருந்த சைக்கிளும் ஓப்பன் செய்யப் படாமல் இருந்தது. சிலம்பம் சுத்தும் கம்புகள், மான் கொம்புகள் மற்றும் குத்து வாள்கள், வேட்டை கத்திகள் எல்லாம் இருந்தது, அதற்க்கு நடுவில் அவன் தேடி வந்த துப்பாக்கியும் இருந்தது.

மெதுவாக அர்ஜுன் அதை தூக்கிப் பார்த்தான், அது மாட்டியிருந்த ஸ்டான்டில் இருந்து எடுக்க முடியவில்லை, எங்கே வெடித்து விடுமோ என்று பயத்தில் விட்டுவிட்டான்.

அப்போதுதான் கவனித்தான் அங்கே இன்னோரு கதவிருந்தது.

அதை திறக்க முயற்சி செய்தான் திறக்க முடியவில்லை, அந்த கதவை திறக்கும் படியாக எந்த கைப்பிடியும் இல்லை. ஆனால் பூட்டியிருந்தது. கதவின் அந்த பக்கம் இருந்து மட்டும் திறக்கும்படி இருக்க வேண்டும்.

இந்த கதவுக்கு அந்த பக்கம் என்ன என்று யோசிக்க, அது அம்மா சித்ராவின் அறை!! அர்ஜுனின் மூலை சூடு பிடித்தது.

ஆஹா!! அம்மாவின் அறையில் இருந்து தாத்தாவின் துப்பாக்கி அறைக்கு ஒரு கதவு, இங்கிருந்து தாத்தாவின் அறைக்கு போக முடியும், ஆனால இங்கிருந்து அம்மாவின் அறைக்குள் செல்ல முடியவில்லை. அர்ஜுன் வேகமாக அம்மாவின் ரூமுக்கு விரைந்தான். இவன் துரதிர்ஷ்டம் சித்ரா அவள் அறையை பூட்டிவிட்டு சென்றிருந்தாள்.

என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் சில கம்பிகளை எடுத்து குடைந்து பார்த்தான், திறக்க முடியவில்லை. இப்படியாக அன்றைய நாளை கழித்த அர்ஜுன் சாயங்காலம் மீண்டும் தன் அறைக்குள் சென்று எதுவுமே நடக்காதது போல படுத்துக் கொண்டான்.

ராத்திரி வழக்கம் போல எல்லோரும் அவரவர் அறையில் தஞ்சம் அடைய, சித்ரா ஆசையாக தன் மகனோடு பேச, தன் மெத்தையில் படுத்து ஃபோனை எடுத்தாள்.

வழக்கம் போல அன்றைய நாள் எப்படி சென்றது என்று ஆரம்பித்து இருவரும் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

சித்ரா: அப்போ!! இன்னைக்கு ஃபுல்லா தனியா வீட்ல ஒரு அலசு அலசி எல்லாத்தையும் கண்டுபுடிச்சிட்டன்னு சொல்லு.

அர்ஜுன்: ம்ம் எல்லாத்தையும்னு சொல்ல முடியாது, இன்னும் கொஞ்சம் இருக்கு அதை சீக்கிரம் கண்டு புடிச்சிருவேன்.

சித்ரா: சரி சித்ரா ரூமுக்குள்ள போக முடியலை, அப்பறம் என்ன செஞ்சே?

அர்ஜுன்: ரொம்ப நேரம் நோண்டிப் பார்த்தேன், அப்பதான் தாத்தா பீரோவ அலசிட்டு இருக்கும்போது அங்க சில சாவிகள் இருந்ததை பார்த்தேன், வேகமா போய் அதை எடுத்துட்டு வந்து ஒன்னொன்னா போட்டு பார்த்தேன், என் லக்கு, அதில ஒரு சாவி திறந்துட்டுது.

அதை படித்தவுடன் சித்ராவுக்கு உடம்பெங்கும் சிலிர்த்தது, தன் அறைக்கு தான் இல்லாத போது மகன் வந்திருக்கிறான் என்று நினைக்கும்போதே அவளுக்கு ஆர்வம் கூடியது.

சித்ரா: அப்பறம்!! (சித்ரா ஆர்வமாக அவன் பதிலை எதிர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்)

அர்ஜுன்: எங்கம்மா ரூமுக்குள்ள தான் நான் எதிர்பார்த்த மாதிரி அந்த கதவுக்கு கைப்பிடி இருக்கு, அதை எங்கம்மா ரூம்ல இருந்து திறந்து தாத்தாவோட துப்பாக்கி ரூமுக்குள்ள போனேன், எனக்கு உயிரே போயிடுச்சிங்க.

சித்ரா: ஏன்டா என்னாச்சு?

அர்ஜுன்: அந்த கதவு ஸ்ப்ரிங் சிஸ்டம், நான் உள்ள போனதும் ஆட்டோமேட்டிக்கா லாக் ஆயிருச்சு, இப்ப திரும்பி அம்மா ரூமுக்குள்ள போக முடியாது, நல்ல வேளையா தாத்தா ரூமுக்கு போற கதவு லாக் ஆகாததால நான் தப்பிச்சேன், இல்லன்னா ராத்திரி அம்மா இந்த கதவை திறந்து தாத்தா ரூமுக்குள்ள வரப்ப நான் வசமா மாட்டிருப்பேன்.

சித்ரா: அப்ப உங்க அம்மாதான் தினமும் இந்த கதவு வழியா தாத்தா ரூமுக்குள்ள வந்து பின்னால அந்த கதவு வழியா அவங்க ரூமுக்கு போறாங்கன்னு சொல்றியா?

அர்ஜுன்: ஆமா எனக்கும் அந்த சந்தேகம்தான் இன்னும் இருக்கு.

சித்ரா: ஆனா அன்னிக்கு உங்க அம்மா தூங்கும் போது கூட உங்க தாத்தா ரூம்ல உங்கம்மா சத்தம் கேட்டதா சொன்னியேடா?

அர்ஜுன்: அதை இன்னைக்கு நைட்டு எப்படியும் கண்டு புடிச்சிருவேன், அதுக்கு வேற ப்ளான் வச்சிருக்கேன், நீங்க அப்பறம் என்னாச்சுன்னு கேளூங்க.

சித்ரா: சரி சொல்லு.

அர்ஜுன்: மறுபடியும் தாத்தா ரூம் வாசல் கதவு வழியா வெளிய வந்து எங்கம்மா ரூமுக்குள்ள போனேன்.

சித்ரா: ம்ம்

அர்ஜுன்: அங்க போயி எங்கம்மா பெட்ல படுத்தேங்க.

சித்ரா: ம்ம்ம்

அர்ஜுன்: எங்கம்மாவோட வாசனை!! அந்த மெத்தை ஃபுல்லா எங்கம்மாவோட வாசனைங்க!! அந்த தலையனை, பெட்சீட்டு, எல்லாம் எங்கம்மாவோட வாசனை!! சும்மா கும்முனு தூக்கிருச்சு எனக்கு.

சித்ரா: எதுடா? உன் சாமானா?

அர்ஜுன்: ஆமாங்க!! அதேதான்!! அப்பதான் எங்கம்மா ரூமை சுத்தி பாத்தேன். அவங்க கலட்டி போட்ட ஜட்டி ப்ரா எதாவது இருக்குமான்னு. லாட்டரில ப்ரைஸ் விழுந்த மாதிரி மூலைல இருந்த அழுக்கு கூடைல அது மொத்தமும் அவங்க ட்ரெஸ் தான்.

தன் ரூமில் இருந்த அழுக்கு கூடை கீழே சாய்ந்திருந்ததையும் அதற்க்கான காரணத்தையும் சித்ரா இப்போது புரிந்து கொண்டாள்.

சித்ரா: உங்கம்மா கலட்டி போட்ட ட்ரெஸ்ல என்னடா இருக்கு?

அர்ஜுன்: என் உயிரே அதுல தாங்க இருக்கு.

தன் புண்டையை குடைந்து கொண்டே அதை படித்தாள் சித்ரா.

சித்ரா: ஓஹ்!! மேல சொல்லு.

அர்ஜுன்: நான் அவங்க கலட்டி போட்டிருந்த ஜாக்கட், ப்ரா, பேண்ட்டி எல்லாத்தையும் எடுத்து மெத்தையில விரிச்சு வைச்சேன்.

சித்ரா: ம்ம்

அர்ஜுன்: எங்கம்மா இன்னைக்கு காலைல கலட்டி போட்ட ஜாக்கட்டை கைல எடுத்து தடவி பாத்தேன்.

சித்ரா: அதில தடவ என்ன இருக்கு?

அர்ஜுன்: இந்த இடத்துல தான் அம்மாவோட காய் அமுங்கிருக்குமா!! இந்த இடத்துலதான் அந்த காம்பு குத்திருக்குமான்னு பாத்தேன்.

சித்ரா: ம்ம்!!

அர்ஜுன்: அப்பறம் எங்கம்மாவோட ஜாக்கட் அக்குள் பகுதில என் மூக்கை வச்சு உருஞ்சி பார்த்தேன்.

சித்ரா: அய்யோ!! வியர்வை நாத்தமா இருந்திருக்கும்.

அர்ஜுன்: சே!! இல்லங்க!! வாசம்!! எங்கம்மாவோட வாசம் அவங்க பெர்ஃப்யூமோட சேர்ந்து தூக்கிருச்சு.

சித்ரா: ஓஹ்!! உனக்கு புடிச்சிருந்ததாடா அர்ஜுன்?

அர்ஜுன்: ரொம்ப!! அப்படியே மோந்து பாத்துட்டே தூங்கலாமான்னு தோனிச்சி.

சித்ரா: ம்ம்

அர்ஜுன்: ஆஹா!! எங்கம்மாவோட பேண்ட்டிய மெத்தையில் விரிச்சு வைச்சு பாத்தாதாங்க தெரியுது அவங்க சூத்தோட சைசு.

சித்ரா: ச்சீய்!! அப்படிலாம கற்பனை பண்ண?

அர்ஜுன்: ஆமாங்க எங்க அம்மாவோட சூத்தை பாத்துக்கிட்டே இருக்கலாம், அது ஆடும் போது பாத்தா அப்படியே அவங்க சேலைய தூக்கிவிட்டு செய்யனும் போல இருக்கும்.

சித்ரா: வாவ்!!!! நீ உங்கம்மாவ சூப்பரா ரசிக்கிறடா!!

அர்ஜுன்: கொஞ்ச நேரம் எங்கம்மா பேண்ட்டியை பாத்துட்டு இருந்தேன், அப்பறம் அப்படியே அதை எடுத்து முகத்துல வச்சு உருஞ்சுனேன் பாருங்க, சொர்க்கம்!

சித்ரா: ச்சீய்ய்!! அசிங்கம்.

அர்ஜுன்: அழகு!! எங்கம்மா சூத்தை ஒரு தடவையாவது பாக்கனும்ங்க!! என்னால முடியல, அட்லீஸ்ட் அவங்க ஜட்டிய பாத்தாவது கற்பனை பண்ணிக்கிறேனே!!

சித்ரா: ம்ம்!!

அர்ஜுன்: அதுகப்பறம் அப்படியே எங்கம்மாவோட ஜட்டில முன் பக்கம் அவங்க புண்டை இருக்குற இடத்துல மோந்து பாத்தேன். அதுக்கப்பறம் என்னால முடியல.

சித்ரா: என்ன பண்ணே!!??!! (சித்ரா ஆர்வமாக கேட்டாள்)

அர்ஜுன்: எங்கம்மாவோட ஜட்டியை ஒரு கைல வச்சு மோந்து பாத்துகிட்டே, அவங்க ப்ராவ எடுத்து என் சுன்னில சுத்திவிட்டு கண்ணை மூடி எங்கம்மா நினைச்சுட்டே குலுக்க ஆரம்பிச்சேன்.

சித்ரா பதில் டைப் பண்ண முடியாத அளவுக்கு கண்கள் சொருகி தன்னை மறந்து வேகமா ஆட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.

அர்ஜுன்: இது வரைக்கும் என் வாழ்நாள்ல அந்த அளவுக்கு கஞ்சி வந்ததே இல்லங்க. எங்கம்மாவோட ப்ரா முழுசும் கஞ்சியாகிருச்சு.

சித்ரா: அப்பறம் உங்கம்மா அந்த ப்ராவ பாத்து கண்டு புடிச்சிட்டா?

அர்ஜுன்: அதெல்லாம் உடனே என் ரூமுக்கு கொண்டு போயிட்டேன், ஒரு ப்ராவை காணோம்னா என் ரூமல வந்து தேட போறாங்க?

சித்ரா: வாவ்!! சூப்பர்டா அர்ஜுன், நீ அந்த மாதிரி செய்யும் போது பாக்கனும்னு ஆசையா இருக்கும்.

அர்ஜுன்: எனக்கும்தான் ஆசையா இருக்கு, இப்ப கூட என் பூல் நட்டுகிட்டு நிக்குது, உங்க கிட்ட பேசிட்டேகூட செஞ்சுருப்பேன், செய்யனும்னுதான் தோனுது ஆனா செய்ய முடியாது.

சித்ரா: ஐ டோன்ட் மைன்ட்!! நீ செய்யனும்னா செய்டா!! நான் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேன், இன்ஃபேக்ட் நீ அதை போட்டோ எடுத்து அனுப்புனா நானும் எஞ்சாய் பண்ணுவேன்.

அர்ஜுன்: வாவ்!! சூப்பர்ங்க!! நீங்க கேட்டு என்னால போட்டோ அனுப்ப முடியாத சூழ்நிலைல இருக்கேன்னுதான் வருத்தமா இருக்கு.

சித்ரா: ஏன்? இன்னும் உன் உடம்பு சரியாகலையா?

அர்ஜுன்: அதெல்லாம் இல்லை, இன்னும் கொஞ்சம் கண்டு புடிக்கவேண்டியதிருக்குன்னு சொன்னேனே!!

சித்ரா: ஆமா!! அதுக்கென்ன? ஓஹ்ஹ்!! உங்க தாத்தா ரூமுக்கு வெளியே நிக்கிறியா?

அர்ஜுன்: இல்ல

அர்ஜுன் இல்லைன்னு அனுப்பியதும் சித்ராவுக்கு பதறியது.

ஒரு வேளை தன் ரூம் கதவுக்கு வெளியே நின்று ஓட்டை வழியாக பார்த்துக் கொண்டிருப்பானோ??!! டக்குனு மார்பு வரை ஏறியிருந்த நைட்டியை இழுத்து மூடிக் கொண்டாள், பெட்சீட்டை இழுத்து போர்த்திக் கொண்டாள்.

பதில் ஏதும் டைப் பண்ணாமல் மெதுவாக தன் ரூம் கதவின் சாவித்துவாரத்தை பார்த்தாள், ஒன்றும் தெரியவில்லை.

மீண்டும் கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு மெசேஜ் செய்தாள்.

சித்ரா: பின்ன?? என்னடா பண்ற? உங்க அம்மா ரூம் கதவுக்கு வெளியே நிக்கிறியா? (சித்ரா பதட்டத்துடன் டைப் செய்தாள்)

அர்ஜுன்: எங்க தாத்தா ரூம்ல இருக்கேன்.

சித்ரா: அதைதான முதல்ல கேட்டேன், உங்க தாத்தா ரூம் கதவுக்கு பக்கத்தில் நிக்கிறியான்னு? இல்லேன்னு சொன்னே!!

சித்ரா கொஞ்சம் நிம்மதியடைந்தாள்.

அர்ஜுன்: வெளிய இல்ல, உள்ள!! எங்க தாத்தா ரூம்ல, அவரு கட்டிலுக்கு கீழே ஒளிஞ்சிருக்கேன்!! இதுக்கு மேல என்னால சாட் பண்ண முடியாது, எப்ப வேணாலும் இங்க எங்கம்மா வரலாம். நாளைக்கு பேசுறேன்.

அர்ஜுன் லாக்டு அவுட் என்று வந்தது.

சித்ரா ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சியில் உரைந்தாள். அப்பாவின் துப்பாக்கியும், அவர் தன் மகனை சுடுவது போன்ற காட்சிகளும் அவள் முன் வந்து போனது.

தொடரும்.